490
qabiliyyəti xeyli məhdudlaşırdı. Lakin çətinliklə də olsa,
cənubda vadinin qurtaracağında insan axınını görmək olurdu.
Bu ərazidə yaşayanlar vadinin cənub hissəsini elə indi-indi
tərk edirdi.
Migelgilin verdiyi proqnozlar düzgün idi. Araukanlar bu
ərazini cənub və şərq istiqamətində tərk edirdilər. Çünki
hinduların bir hissəsi Migelgilin dünən keçdikləri çayı qət
edərək şərq istiqamətinə üz tuturdular. Vadidə yerləşən
yaşayış məntəqələri burada olan konkistadorların ixtiyarına
buraxılmışdı.
Qərbdə yerləşən dağların arasındakı bütün keçidlərə nəzər
yetirəndə, orada adamların olmadığını yaxşı görmək olurdu.
Deməli, Anqud körfəzinə çıxarılan konkistadorlar hələlik bu
dağlara yaxınlaşmamışdılar. Bəs, nəyə görə araukanlar bu
yerləri tələm-tələsik tərk etmişdilər? Axı, təpəyə hücum edib
düşməni darmadağın etməyə onların kifayət qədər vaxtı
vardı. Araukanlar konkistadorların əsas qüvvəsinin qarşısını
almaq üçün dağlardakı və meşələrdəki bütün keçidlərdə
pusqu qurmaqdan ötrü buranı tərk etmişdilər. Onlar ilkin
mərhələdə çalışacaqlar ki, ispanlar Araukaniyanın içərilərinə
daxil olmasın. Əhalinin cənuba və şərqə doğru evakuasiya
edilməsindən müəyyən etmək olar ki, aborigenlər bu
münaribəyə həddindən artıq ciddi şəkildə hazırlaşıblar.
491
XX fəsil. Ekspedisiyanın əsas heyəti vaxtından
əvvəl Araukaniyada olmalıdır
Anqud körfəzinə gedən yolun üstündə dağlar yerləşdiyin-
dən kapitan Xuan göstəriş verdi ki, dəstə vadinin şimalında
yerləşən kənddə mövqe tutsun. Anqud körfəzinə gedib orada
ekspedisiyanın əsas heyətilə birləşmək o qədər də vacib
deyildi. Çünki dəstə, araukanların dağ keçidlərində qurduq-
ları pusquya düşə bilərdi. Belə bir zəif qüvvə ilə həmin
pusqulardan yaxa qurtarmaq qeyri-mümkün idi. Anqud
körfəzinə gedən təhlükəli yolu qət etməkdənsə, boş qalmış
hindu kəndində qalıb ekspedisiyanın əsas heyətini gözləmək
daha sərfəli idi. Həm də yaralıları müalicə etmək üçün onlar
hökmən kənddə qalıb istirahət etməliydilər. Vadinin şimalına
getmək üçün onlar bir-iki saat yol qət edəcəkdilər.
Tam əmin olmalıydılar ki, araukanlar tamamilə vadini
tərk ediblər, ya yox? Nəyin bahasına olursa-olsun, ehtiyatı
əldən vermək lazım deyildi. Çünki hamıdan təcrid olunan bu
dəstə, ispanlar üçün ən təhlükəli sayılan düşmənin ərazisində
idi. Vadiyə düşmək üçün təpənin çılpaq ətəyindən istifadə
olunmağa qərara alındı. Bu dəfə kəşfiyyatçı funksiyasını
Migel yerinə yetirməli idi. O, təxminən 50-60 metr qabaqda
hərəkət etməli və birinci olaraq düşmən kəndinə daxil olmalı
idi.
492
Saat yarım ərzində dəstə kəndə yaxınlaşdı və nəzərdə
tutulduğu kimi Migel birinci olaraq kəndə daxil oldu. Otuz
iki daxmadan ibarət olan bu kənddə ölü sakitlik hökm
sürürdü. Hələ dünən burada yerli əhali fəaliyyət göstərirdi.
İndi isə bu kənd yenicə salınmış qəbristanlığa dönmüşdü.
Migel əli qılıncının efesində kəndin cənub girişi ilə içəri
daxil oldu və yaxınlıqdakı evləri nəzərdən keçirə-keçirə düz
yol ilə şimala tərəf yollandı. Kəndin şimal çıxaçağı bir balaca
hündürlükdə yerləşirdi. Bundan əlavə orada çoxlu ağac
bitirdi. O, çox ehtiyatla ağacların arası ilə keçərək öz
irəliləyişini davam etdirirdi. Kəndin qurtaracağına az qalmış
daşdan yonulmuş bir dirək yerə basdırılmışdı. Migel hiss etdi
ki, dirəyin o biri tərəfində kimsə dayanıb. O, qılıncını əlinə
alıb yavaş-yavaş dirəkdən bir qədər aralı qabağa keçməyə
başladı. Dirəyin qabağına keçmişdi ki, o dəhşətli bir
səhnənin şahidi oldu. Dirəyin o biri üzü taxta lövhədən ibarət
idi və həmin taxta lövhəyə bir adam vurulmuşdu. Sanki
həmin adamı ora yapışdırmışdılar.
Onu burada ağır işgəncələrlə edam etmişdilər. Əlləri
biləyindən kəsilmiş, gözləri çıxarılmış qarnı isə yırtılmışdı.
Meyitin bağırsaqları ayağı altına tökülmüşdü. Bundan əlavə
meyitin başı yarılmış, bədənində və ayaqlarında cürbəcür
kəsik yerləri vardı. Geyimindən o dəqiqə ayırd etmək olardı
ki, həmin adam ispan idi. Migel meyitə yaxınlaşaraq diqqətlə
493
onun qanlı bənizinə nəzər saldı və biləndə ki, qarşısındakı
günahsız qurban kimdir, dəhşətdən gözləri bərələ qaldı. Bu
Antonio Xorxenin cəsədi idi. Antonio dünən vadinin sərhə-
dində yerləşən çayı keçərkən qəhrəmancasına həlak olmuş-
dur. Öz itkilərindən hiddətə gəlmiş araukanlar onun meyitini
bu kəndə gətirərək, əhalinin gözü qarşısında yenidən edam
etmişdilər. Dəstənin butün üzvləri bura toplaşdılar və ürək
yanğısı ilə öz silahdaşlarının meyitini nəzərdən keçirdilər.
- Mən bu cəllad hərəkəti heç vaxt Koroya bağışlamaya-
cağam. - deyə kapitan hiddətlə dilləndi. - Mən çox gözəl
bilirəm ki, o, bizi qəzəbləndirmək üçün belə bir vəhşiliyə əl
atıbdır. Ölərəm ancaq onu bu işıqlı dünyada yaşamağa
qoymaram.
- Əgər, o, bizim meyitlərlə bu cür qeyri-insani üsullarla
davranırsa, onda həqiqətən də Koronun bu işıqlı dünyada
yaşamağa haqqı yoxdur. - deyə Migel öz komandirinin sözlə-
rinə qüvvət verdi. - Koro da eyni üsul ilə öldürülməlidir.
- Koroya ölüm! - deyə burada olan bütün konkistadorlar
eyni şüar səsləndirdilər.
Kapitan dərhal sərəncam verdi ki, Antonionu kəndin şimal
çıxacağında dəfn etsinlər. Yaralı konkistadorlar yaxınlıqdakı
komanın ağzında yerləşdirildilər. Migel ilə Armando düz
kəndin çıxacağında iki araukariya ağacının arasında yerləşən
Dostları ilə paylaş: |