291
- Əlbəttə, vermərəm! – deyə qız baxışlarını oğlandan
çəkmədən qətiyyətlə dilləndi. – Xasiyyətinə bələd olma-
dığım və ən əsası isə ürəyimə yatmayan bir oğlana mən
necə razılıq verə bilərəm?
- Dostum Liza, mən də sənin kimi bu məsələdə səhv
buraxmaq istəmirəm. Ailə həyatı qurmaq üçün hər bir kəs
gərək, min dəfə ölçüb bir dəfə biçməlidir. Bunun üçün mən
ilk olaraq sənin xasiyyətdə qız tapıb, öz təklifimi ona
verməliyəm.
- İşdir, birdən elə bir qız tapmadın, onda necə olacaq? –
deyə qız həmsöhbətinin fikrini tam öyrənmək üçün istehza
ilə soruşdu.
Bu sual Nizamiyə göydən düşmə kimi olsa da o, cavab
verməyə tələsmədi. Ona görə ki, həmin cavabdan sonra
onun həyatının sonrakı taleyi müəyyinləşə bilərdi. Oğlan
bunu süfrə arxasında etmək qərarına gəldi.
Nizami əyləşmək üçün ətrafındakı obyektləri nəzərdən
keçirə-keçirə, “Fəvvarələr” bağında yerləşən kafenin birinə
daxil olub, orada olan bəzi nemətləri sifariş etdi. Yelizaveta
şəhərin qonağı olduğundan o, burada əsasən, milli mətbəx
nümunələri dadmaq istəyirdi. Nizami də əmin idi ki, dadına
və hazırlanmasına görə dünyada yaşayan bütün xalqların
mətbəxindən fərqlənən Azərbaycan yeməkləri Rusiyadan
292
gələn qonağın xoşuna gələcək və qız həmin təamlara görə
yalnız minnətdarlığını bildirəcək.
Yarpaq dolması ilə ət qutabı həqiqətən də qızın xoşuna
gəldi və heyrətə gələn qonaq heç cürə öz məmnunluğunu
gizlədə bilmədi. Lakin indiki məqamda Yelizavetanı bircə
şey maraqlandırırdı, bir neçə dəqiqə bundan əvvəl verilən
suala oğlanın verəcəyi cavab yarımçıq qalmışdı. Qız hiss
edirdi ki, Nizami cavab vermək istəsə də, amma bu məsə-
lədə çətinlik çəkir.
Zalda həzin musiqi səslənsə də həmin səs söhbət etmək
üçün heç bir maneəçilik törətmirdi. Burada olanların
əksəriyyəti xarici qonaqlar idi və onlar da heç kimə
əhəmiyyət vermədən bir-biriləri ilə gülüb-danışırdılar.
Yelizaveta qutabın ləzzətini dadandan sonra dərhal
qarşısındakı “Jalə” şirəsini içdi və bəh-bəhlə dedi:
- Yeməklərə söz ola bilməz, dadları onların rayihələri
kimi xoşdur. Lakin maraqlıdır, içdiyim şirə hansı ölkənin
istehsalıdır, İtaliyanın, İspaniyanın, yoxsa Fransanın?
Bu sözlərdən sonra Nizaminin dodaqlarında təbəssüm
sezildi. O, əlindəki şaftalı şirəsi olan badəni bir qədər
yuxarı qaldırıb həvəslə dedi:
- Liza, bu badədəki şirənin qatılığına və təmizliyinə
diqqət yetir. Bunu ekoloji cəhətcə çox təmiz yerdə, özü də
100 faiz meyvələrdən hazırlayırlar. Mən bu şirəni dadandan
293
sonra, demək olar ki, bütün şirələrdən imtina etdim. Məhsul
isə yerli maldır, dağlıq meşə massivi ilə məşhur olan
Qəbələdə hazırlanır.
- Bu mənim üçün yenilik sayılır. Sankt-Peterburqa qayı-
danda mütləq özümə həmin şirələrdən aparacağam.
- Arxayın ola bilərsən, nə vaxt Bakıya gəlsəm, həmişə
sənin üçün həmin içkilərdən hədiyyə edəcəm.
- Sənin səxavətinə inanıram.
Nizami, adətinizə görə sizin kişilər evlənəndə gəlini
mütləq valideynlərinin yanına aparırlar. Mənim üçün
maraqlıdır, sən də belə edəcəksən?
- Adətə görə mən elə etməliyəm, lakin bizim evimiz,
torpağımız ermənilər tərəfindən işğal edilibdir və biz iyirmi
ilə yaxındır ki, başqa-başqa sığınacaqlarda məskunlaşırıq.
Hələ bilinmir bu anarxiya, haqsızlıq nə vaxtacan davam
edəcək, ona görə ki, ermənilərin torpaqlarımızı qaytarmaq
fikri yoxdur. Mən universitetə daxil olanda atam ev almaq
istədi, lakin pulu çatmamışdı. Gördüyün ev isə darısqal
olduğundan, həmin yerə gəlin aparmaq ayıb olar.
- Məgər, ixtisasın üzrə işləyib ev ala bilməyəcəksən?
- Mən pedaqoq kimi fəaliyyət göstərsəm, inan ki,
ömrümün axırına kimi ev ala bilmərəm.
- Bəs, elmi işçi kimi işləsən, onda necə? Necə olsa da
sizin ölkə neft və qazla zəngin olan bir dövlətdir.
294
- Elmi işçi kimi də ev almaq mümkün deyil. Ölkəmiz
neft və qazla zəngin olsa da, əmək haqqı ilə ev almaq
çətindir. Yalnız dövlət tərəfindən ev verilsə, onda pedaqoq
və ya elmi işçinin yaşamaq üçün isti, şəxsi ocağı ola bilər.
- Onda sən evi olan bir qıza evlilik təklifini verməlisən.
- Kişi üçün bunu həyata keçirmək çox müşkül bir işdir.
Ona görə ki, kişi daim arvaddan asılı kimi olacaq və vaxt-
aşırı qadının sərkisi ilə üzləşəcək.
Bu məqamda Yelizaveta özünə dair oğlanın fikrini
öyrənmək üçün intriqalı sual verdi:
- İşdir, sən bizim şəhərdə rus qızı aldın, sən onunla
həmin şəhərdə qalmağa razı olarsan?
- Qərib ölkədə yaşamaq hər adamın işi deyil. Belə olan
halda adam bütün qohum-əqrabalardan uzaq düşür. İstər-
istəməz həmin kəsdə vətən həsrəti yaşanır, doğma ocaq
üçün qəribsilik yaranır.
- Buna baxmayaraq, sən mənim sualıma dürüst cavab
vermədin. Sən istədiyin qızla qərib şəhərdə yaşaya bilərsən,
ya yox?
Nizami həmin sualın arxasında nə durduğunu dəqiq
bilməsə də o, səmimi cavab vermək üçün bütün iradəsini
topladı:
- Liza, açığını desəm, həmin qız sənin kimi xoş niyyətli,
gözəl xasiyyətli olsa, onda mən onunla lap dünyanın axır
Dostları ilə paylaş: |