285
BÖYÜK BRĠTANĠYANIN HƏRBĠ EKSPEDĠSĠYASI- Bakını ələ keçirmək üçün alman-türk blokunu qabaq-
la maq və Xə zə r hövzəsinə nə zarətə sahib olmaq məqsədilə yarad ılmış xüsusi ekspedisiya (1918). Qafqa z regionu, xüsusilə
Bakı A zərbaycan Xalq Cü mhuriyyəti ilə B.Britaniya arasında əlaqələrin yaranmasından xeyli əvvəl ingilis siyasətində
önəmli yer tuturdu. Geostrateji və geoiqtisadi baxımdan mühüm əhəmiyyət daşıyan Qafqaz regionunun B.Britaniyanın
xarici siyasət planlarında yer alması Birinci dünya müharib əsi (1914-18) dövründə daha aktual mə zmun kəsb etməyə
başladı. Bağdadda olan ingilis Baş Qərargahın ın qarşısında duran ən mühü m vəzifələrdən biri almanları və türkləri Qafqaza
buraxmamaq idi. Oktyabr çevrilişi (1917) ilə hakimiyyəti ələ keçirən bolşeviklərin Qafqazı əldə saxlamaq yönündə cidd-
cəhdləri Antanta dövlətlərini, xüsusilə B.Britaniyanı təşvişə saldı. 1917 il dekabrın 22-də Antanta Ali Hərb i Şurasının
iclasında Qafqaz məsələsi yenidən mü zakirəyə çıxarıld ı və B.Britaniya nümayəndələrinin hazırlad ığı memo randum
imzalandı. Dekabrın 23-də B.Britaniya və Fransa arasında Rusiyanın cənubunu nüfuz dairəsinə bölmək haqqında saziş
imzalandı. Sazişin 3-cü maddəsinə əsasən Mərkəzi Asiya, Qafqaz ingilis zonasına, Bessarabiya, Ukrayna və Krım isə
fransız zonasına daxil edilird i. İngilislər, ilk növbədə, Bakını və Bakı-Batum dəmir yolunu ələ keçirmək istəyirdilər.
Müttəfiqlər Xəzər sahillərindəkı Bakı neft yataqlarından Dördlər İttifaqı dövlətlərin in hər hansı formada istifadə etməsinin
qarşısını almalı idilər. Bu missiyanı həyata keçirmək üçün Qafqazda 1000 nəfərədək hərbi dəstənin kifayət edəcəyi güman
edilird i. Be lə ki, ingilislər rus ordusunun buraxılmasından sonra türklə rə qarşı ermən i, gürcü və ruslardan ordu təşkil et mə k
niyyətində idilər. Tiflisdəki Britaniya hərbi missiyası polkovnik Paykın ko mandanlığ ı altında bu təşəbbüsə nəzarət və
yardım edir, onu maliyyeləşdirirdi. Bu məqsədlə Meso-potamiyadakı 350 B.Britaniya zabitini Bakı vasitəsilə Qaf-qaz
cəbhəsinə göndərmək nə zərdə tutulmuşdu. 1917 il de kabrın 24-də general-mayor L.Denstervilə Bağdad-Bakı-Bu xa ra
istiqamət ində hərəkət etmək ə mri verild i. 1918 ilin yanvarında bu məqsədlə Mesopotamiyada general-mayor Denstervilin
başçılığı ilə yaradılan xüsusi ekspedisiya - ordu "Densterfors" adlandırıld ı (bax Densterfors). Ordu Mesopotamiya-İran
sərhədini keç ib, Ke rmanşah, Hə mədan, Qəzv in yolu ilə Ənzə li limanına gəlmə li və oradan da Tiflis ə hərə kət et mə li id i.
1918 ilin əvvəllərində ingilislər belə hesab edirdilə r ki, Cənubi Qafqa z ordusunu yaratmaqla türk-a lman müda xiləsinin
qarşısını almaq o lar. İngilis ekspedisiyası sürətlə hərəkət edərək, 1918 il fevralın 17-də Xəzər dənizinin cənub sahillərinə
çıxd ı. Lakin ingilislərin Tiflisə doğru hərəkətinə mane o lan bir sıra səbəblər var idi: Gilan vilayətində İran höku mətinə
qarşı qiyam qaldırmış Kiçik xan ingilislərə düşmən münasibət bəsləyirdi. Digər tərəfdən, Ən zəli limanına bolşevik
təmayüllü qüvvələr nə zarət edirdilər. Tiflisə getmə k üçün ingilislərin desant çıxa racağı Ba kı bolşeviklərin ə lində idi. Bütün
bu maneələ rlə əlaqədar o laraq, ingilislər 1918 ilin avqustuna qədər İranda qalıb, Cənubi Qa fqazda daha ə lverişli dəyi-
şiklikləri gözləməli oldular. "Sentrokaspi" höku məti Qafqaz İslam Ordusu ilə mübarizədə Denstervildən kö mək istədikdə
polkovnik Stoksun başçılığı ilə ekspedisiyanın ilk dəstəsi avqustun 4-də Bakıya daxil o ldu. Avqustun 17-də isə general
Denstervil yeni ingilis hərbi hissəsi ilə Ba kıya gə ldi. İngilis mənbələrində qeyd edilir ki, Denstervilin Ba kıdakı
hərbçilərin in sayı 1000 nəfərdən artıq olma mış dır. 350 britaniyalı zabit in göndərilməsini və onla rın yerlilər hesabına ordu
təşkil et məsini nəzə rdə tutan ilkin p lan baş tutmadı.
B.Britaniya hərbi ekspedisiyasının əsas məqsədlərindən biri döyüş ən ordunu yanacaqla təmin et mə k id i. Bakıda
olduğu 41 gün ərzində ingilis ko mandanlığı cəbhəyə xeyli neft və neft məhsulları göndərə bildi. Hərbi ekspedisiya Bakıda
bir sıra çətinliklərlə ü zləşdi. Hərbi qüvvələr n isbətindən başqa, bir sıra şərtlər, o cü mlədən Bakıda ərzaq qıtlığ ı, maliyyə
böhranı, yerli müsəlman əhalisinin ermən iləri dəstəkləyən ingilislərə mənfi münasibəti (müsəlman q ırğın larından az vaxt
keçmişdi) və onların müharibə etdiyi Os manlı dövlətinə rəğbət göstərməsi, hərbi əsirlərin sərgərdan dolaşdığı şəhərdə hərc-
mə rclik və s. təsirsiz qala bilmə zdi. Qa fqaz İsla m Ordusunun güclü həmlə ləri qarşısında Bakını ə ldə sa xla mağın
mü mkünsüzlüyünü görən hərbi ekspedisiya 1918 il sentyabrın 14-də şəhəri tərk etdi. Bakı məsələsi ilə bağlı A zərbaycan
Xalq Cü mhuriyyətinin birinci Britaniya missiyası ilə əlaqələri kəsilmişdi. Bu zaman tərəflər müttəfiq yo x, əks cəbhələrdə
dayanan dövlətlər olmuşlar.
Əd.:
bax Böyük Britaniya əks-kəşfiyyatının Qafqaz-Xəzər missiyası məqaləsinin ədəbiyyatına
.
"BÖYÜK ER MƏNĠS TAN" - mürtəce din i-ideoloji və terrorçu "doktrina". Erməni millətçiləri tərəfindən özgə
torpaqlarına y iyələn mək məqsədilə yaradılmışdır. Əsasında güya vaxtilə "dənizdən-dənizə" geniş əraziləri əhatə etmiş olan
uydurma "Böyük Ermənistan" dövlətini dirçəltmək ideyası durur. Ermən i millətçilərinin iddiaların ın əksinə olaraq, ilk
mənbələ rdə tarixdə "Böyük Ermən istan" adlı dövlətin o lması barədə heç bir mə lu mat yo xdur.
Antropoloji, o cümlədən somotoloji (bədən ölçüləri), kranio loji (kəllə ölçü ləri), odontoloji (diş quruluşu), seroloji
(qan qruplarının tədqiqi) araşdırma lar sübut edir ki, uydurma "armenoid irqi" və ermən ilər nəinki Cənubi Qafqazın
aborigen əhalisi - yerli sakinləri deyillər, ü mu miyyətlə Ön Asiyaya da sonradan gəlmişlər. Arxeoloji qazıntılar za man ı
indiki Ermən istan Respublikası ə razisindən tapılan və Mis-Daş dövrünə aid olunan (Şenqavit və Cararat), hə mç inin e rkən
Tunc dövrunə aid edilən (Berkaber ve Göyçə gölü sahillərindəki ərazilər) qədim insan qalıqları da bunu aydın sübut edir.
Göstərilən qədim insan qalıqların ın morfo loji quruluşu ilə sonradan həmin ərazilərdə məskunlaşan ermənilər arasında heç
bir bağlılıq yo xdur. Eyni fikri son Tunc və Dəmir dövrünə aid tapıntılar da təsdiq edir (Bunak V.V., Crania Armenica, M.,
1927, səh. 26).