24
hüceyrələr təzədən mitoz yolla bölünür. Reaktiv amitoz
orqanizmə qeyri adekvat təsirlərdən baş verir. Degenerativ
amitoz – hüceyrənin degenerasiyası və ölümü ilə əlaqədardır.
Hüceyrənin qocalması
Orqanizmin qocalması ilə əlaqədar olaraq, onun
hüceyrələrində də dəyişikliklər gedir. Məsələn, sinir və əzələ
hüceyrələri
embrional
inkişafın
axırında
bölünmə
qabiliyyətini itirərək, orqanizm ölənə kimi yaşayır. Qocalmış
orqanizmin hüceyrələri cavan orqanizmin hüceyrələri ilə
müqayisə olunduqda bir sıra morfoloji, funksional, fiziki,
kimyəvi dəyişikliklərə məruz qalır. Bu zaman nüvənin
qırışması,
sitoplazmada
vakuolların
əmələ gəlməsi
hüceyrələr arasında sərhəddin itməsi və iki nüvəli
hüceyrələrin
əmələ gəlməsi müşahidə edilir. Belə
hüceyrələrin
əmələ
gəlməsi
orqanizmin
qocalığa
uyğunlaşması reaksiyası olub, hüceyrənin funksiyasını
artırır. Qocalma zamanı hüceyrə kalloidlərinin dispersliyi
zəifləyir, üzlülüyü artır, hüceyrə zülalları asan kaogulyasiya
olunur. Qocalmış hüceyrədə suyun azalması fermentlərin
fəallığının
zəifləməsi,
xolesterinin
artması,
lesitinin
azalması, narıncı sarı rəngdə lipofusinin toplanması, tənəffüs
və zülal sintezinin zəifləməsi kimi biokimyəvi dəyişiriklər
baş verir.
Hüceyrənin ölümü
Hücyrənin ölümü – fizioloji və patoloji olur. Fizioloji
ölüm təbii olaraq onun həyat fəaliyyətinin bitməsidir.
Müxtəlif səbəblərdən hüceyrədə baş verən dərin degenerativ
dəyiriklər patoloji ölümə səbəb olur. Dərinin örtük
epitelisinin, eritrositlərin, leykositlərin və piy vəzisi
hüceyrələrinin ölümü fizioloji ölümdür. Hüceyrənin ölümü
zamanı kariopiknoz, karioreksiz və kariolizis prosesləri baş
verir. Kariopiknoz nəticəsində nüvə maddəsi sıxlaşır, kiçilir,
dənəvər quruluşunu itirir, zülallı maddələrə parçalanır,
karioreksis zamanı nüvə maddəsi kiçik dənələrə paçalanır.
25
Karioliliz zamanı nüvə tamamilə əriyir. Hüceyrənin ölümü
zamanı baş verən funksional, fiziki, kimyəvi və biokimyəvi
dəyişiriklərə mitoxondrilərin funksiyadan düşməsi, glikolizin
fəallaşması,
oksidləşmə,
fosforlaşma
proseslərinin
pozulması, pH-ın turşuluğa doğru dəyişirilməsi, hüceyrə
zülallarının denaturasiyası, lizosom pərdəsinin yırtılması
nəticəsində hidrolitik fermentlərin sərbəstləşərək hüceyrə
daxili strukturlarını dağıtması aiddir.
Hüceyrəvi quruluşa mənsub olmayan canlı maddə
Orqanizmdə hüceyrəvi quruluşa malik olmayan maddələr
mövcuddur. Belə maddələrə simplast, sinsitsiya və hüceyrə
ara maddəsi aiddir.
Simplastda sitoplazma və çoxlu sərbəst nüvə olur.
Simplastda hüceyrələrdə olduğu kimi nə sərhəd, nə də qlaf
olur. Simplastlara böyük həcmli protoplazma, çoxlu nüvə
yığımına və orqanoidlərə malik eninə zolaqlı əzələ toxuması
aiddir.
Bir sıra toxuma hüceyrələri əmələ gətirdiyi çıxıntılarla
birləşərək, sinsitsial yəni torvari hüceyrə kütləsi əmələ
gətirir. Bir sıra toxumalarda hüceyrə ara boşluqları həmin
hüceyrələrin hasil etdiyi həlməşikvari maddə, elastiki və
kollogen liflər tutur. Bu maddə istinad funksiyasını yerinə
yetirir, mineral maddələr mübadiləsində iştirak edir və
orqanoidləri olmur. Bu maddə metaplazmatik maddə də
adlanır.
26
F
F
Ə
Ə
S
S
İ
İ
L
L
2
2
.
.
Ü
Ü
M
M
U
U
M
M
İ
İ
E
E
M
M
B
B
R
R
O
O
L
L
O
O
G
G
İ
İ
Y
Y
A
A
Embrologiya rüşeymin inkişafı haqqında elmdir. Bu elm
müxtəlif heyvanlarda yumurta hüceyrəsi mayalanmadan
doğulana kimi fərdi inkişafı öyrənir. Bu dövrdə mayalanmış
yumurta hüceyrəsi üçün yüksək səviyyədə formalaşma və
kütlənin artması xarakter olub, bir hüceyrəli orqanizm yaşlı
heyvanlara morfoloji oxşarlıq qazanır. Embriologiya
cinsiyyət
hüceyrələrinin
inkişafını,
quruluşunu
və
embriogenezin əsas mərhələlərini: mayalanma, xırdalanma,
qastrulyasiya,
ox
orqanlarının
əsasının
qoyulması,
orqanogenezi və rüşeymin müvəqqəti orqanlarının inkişafını
öyrənir.
Müasir
embriologiyanın
nailiyyətlərindən
heyvandarlıqda, quşçuluqda, balıqların çoxaldılmasında,
baytarlıqda və təbabətdə süni mayalanmaya aid bir sıra
məsələlərin həllində, heyvanları çoxaltmaq üçün embrionun
transplantasiyasında, yumurta hüceyrəsində və embrionda
gen-mühəndisliyi əməliyyatlarının aparılmasında, boğazlığın
patologiyasının öyrənilməsində, sonsuzluğun səbəblərinin və
mamalığın bir sıra məsələlərinin öyrənilməsində geniş
istifadə olunur.
Baytar həkimi
təfəkkürünün formalaşmasında və
gündəlik praktiki fəaliyyətində embriologiya haqqında
məlumatlar vacibdir.
Cinsiyyət hüceyrələrinin quruluşu və inkişafi
Cinsiyyət
hüceyrələri
somatik
hüceyrələr
kimi
sitoplazma, organellər, nüvə və əlavələrə malikdir. Bu
hüceyrələr
somatik
hüceyrələrdən
haploid
sayda
xromosomların
olmasına,
assimlyasiya
disimlyasiya
proseslərinin zəif olmasına və bölünməməsinə görə fərqlənir.
Erkək cinsiyyət hüceyrəsi spermatozoid, dişi cinsiyyət
hüceyrəsi isə ovosit adlanır.
Cinsiyyət hüceyrələri müxtəlif təsirlərə qarşı bədən
Dostları ilə paylaş: |