26
E.ə. 331-ci il oktyabr ayının 1-də Cancal (Qavqamela) düzənliyində qanlı
döyüş başlandı. Dara döyüşün gedişində qorxuya düşərək Midiyaya qaçdı. Başsız
qalmış ordu darmadağın edildi. Cancal döyüşü İskəndərin Şərqdə udduğu ən böyük
döyüş idi. Bu döyüş əhəməni dövlətinin süqutunu başa çatdırdı. Qələbədən sonra
İskəndər müqavimətsiz Babil və Elamın paytaxtı Suz şəhərini zəbt etdi və şah
xəzinəsini ələ keçirdi. Daha sonra İskəndər Əhəməni şahlarının vətəni Persidiya
(Parsua) yola düşdü, Persepol şəhərini tutdu və Persepolun 120 min talant (1 talant
40 kq.-a qədər) qızıl və gümüşdən ibarət xəzinəsinə sahib oldu. Persepol yandırıldı.
Güman edirlər ki, 12 min dananın gönü üzərində yazılmış müqəddəs Avesta həmin
yanğın zamanı məhv edilmişdir.
E.ə. 330-cu ildə İsgəndər Midiyanın paytaxtı Ekbatana şəhərinə gəldi. III
Dara İranın şərqinə qaçdı. Lakin Xəzər dənizinin cənubunda, Orta Asiyaya gedən
yolda Dara (e.ə. 330-cu ildə) öldürüldü, bununla da əhəməni sülaləsinin
hakimiyyətinə son qoyuldu. İsgəndər özünü əhəməni şahlarının varisi elan etdi.
Iskəndərin 10 il davam edən (e.ə. 334-324-cü illər) hərbi yürüşü qərbi
Hindistanda sona yetdi. Isgəndər həmişəlik şərqdə qalmaq qərarına gəlir,
döyüşçülərin yerli əhali ilə yaxınlaşması üçün xüsusi tədbirlər keçirir, onların yerli
qızlarla evlənməsinə və şərqdə məskunlaşmasına şərait yaradırdı. O köhnə idarə
üsulunu saxlayır, makedoniyalılarla və yunanlarla yanaşı, yerli zadəgan
nümayəndələrinə, əsasən farslara ali vəzifələr tapşırırdı. Isgəndər yunan alimlərini,
mədəniyyət sahəsinin nümayəndələrini, bacarıqlı insanlarını şərq ölkələrinə aparır,
yunan mədəniyyətinin şərqə yol açmasına şərait yaradırdı. O, bu ölkələrdə ellin
mədəniyyətini yaymaq məqsədini güdürdü.
Isgəndər “Bütün dünyanı” zəbt etmək arzusunu həyata keçirə bilmədi və
e.ə. 323-cü ildə 33 yaşında vəfat etdi.
27
13. Atropatena dövlətinin yaranması. Əhalisi, ərazisi və təsərrüfatı.
Makedoniyalı İsgəndərin şərqə yürüşü nəticəsində e.ə. 330-cu ildə əhəməni
dövləti süquta uğradı. Əhəmənilərin taleyini həll edən Qavqamela döyüşündə (e.ə.
331) antiq müəlliflərin Kiçik Mada adlandırdığı Satraplığın başçısı Atropatın
rəhbərliyi altında kadusilərin, albanların və sakasinlərin İsgəndərə qarşı
vuruşmaları tarixi mənbələrdə əksini tapmışdır. Strabon yazırdı ki, Midiyadan
(əhəməni) fərqli olaraq Atropat öz ölkəsinin makedoniyalılara tabe olmasına yol
vermədi. Isgəndərə tabe olmadığına görə əvvəl satrap vəzifəsindən uzaqlaşdırılan
Atropat makedoniyalılarla savaş əvəzinə danışıqlar yolu tutdu. E.ə. 328-ci ildə o,
Makedoniyalı İsgəndər tərəfindən Kiçik Madanın Satrapı vəzifəsinə təyin edildi.
Nəticədə Kiçik Mada adlandırılan gələcək Atropatena torpaqları Makedoniya
işğalından xilas oldu. E.ə. 324-cü ildə İsgəndərə qarşı Baryaqsın başçılığı ilə baş
vermiş üsyanı öz gücü ilə yatıran Atropat qızını İsgəndərin ən yaxın sərkərdəsi
olan Perdikkiyə ərə verərək öz mövqeyini daha da möhkəmləndirdi. E.ə. 323-cü
ildə Makedoniyalı İsgəndərin ölümü ilə imperiyası sərkərdələri arasında
bölüşdürüldü. Perdikki dövlət regenti təyin edilərək əslində İsgəndərin yerini tutdu.
Görünür,
onun
səyləri
nəticəsində
İsgəndərin
imperiyasının
birinci
bölüşdürülməsində Atropatın ölkəsinin adı çəkilməmişdir. E.ə. 321-ci ildə
Perdikkinin ölümündən sonra imperiya yenidən bölüşdürülərkən Atropatena yenə
yada düşmədi. Beləliklə, e.ə. 321-ci ildə Küçük Mada, yəni Atropatena müstəqil
dövlətə çevrildi. Strabona görə yeni dövlət onun qurucusu olan Atropatın adı ilə
Atropatena adlandırılmışdır. Atropat “Bu ölkənin Böyük Midiya kimi
makedoniyalılara tabe olmasına yol vermədi, təntənə ilə çar elan olunan Atropat bu
ölkəni müstəqil etdi”. Atropatena Makedoniyalı İsgəndərin imperiyasının
parçalanması şəraitində şərqdə siyasi müstəqillik qazanmış ilk dövlət hesab olunur.
28
Atropatdan başlayaraq Atropatena hökmdarları dövlətin siyasi, hərbi və
iqtisadi qüdrətini möhkəmləndirməyə çalışırdılar. E.ə. III əsrin 20-ci illərində
Atropatena hökmdarı Artabazan Araz çayından nəinki cənubda, hətta şimala doğru
çox geniş ərazilərə malik olmuşdur. Dövlətin sarhədlərinin Xəzər dənizindən Rioni
çayının yuxarı axarlarınadək çatması onu göstərir ki, Ermənistan (Arminiya-indiki
Türkiyə ərazisində yerləşirdi) və İberiya da onun tərkibində idi. Tarixi şəraitdən
asılı olaraq dövlətin ərazisi müxtəlif vaxtlarda müəyyən dəyişikliyə uğramış,
böyümüş və ya keçilmişdir.
Selevki hökmdarı III Antioxun (e.ə. 223-187) şərq yürüşü zamanı
selevkilərlə savaşda məğlubiyyətə uğrayan Atropatena hökmdarı Artabazan sülh
bağlayaraq onlardan asılılığı qəbul etdi. E.ə. 190-cı ildə Maqneziya döyüşündə
romalılara məğlub olan selevkilərin mövqeləri zəiflədikdə Atropatena asılılıqdan
çıxıb tam müstəqil oldu.
E.ə. III əsrdə yaranmış Parfiya dövləti şərqdə işğalçılıq planlarını həyata
keçirməyə çalışan Roma ilə rəqabət aparırdı. E.ə. 53-cü ildə Parfiya –Atropatena
müttəfiq qoşunlarının Romaya qarşı apardıqları Karr döyüşündə romalılar ağır
məğlubiyyətə uğradılar. E.ə. 36-cı ildə Mark Antoni Parfiya və onun müttəfiqi
Atropatena üzərinə böyük yürüşə başladı. Bu dəfə də romalılar məğlubiyyətə
uğradılar. Atropatena hökmdarı I Artabazd (e.ə. 59-20) bu qələbəni təntənə ilə
qeyd etdi. Lakin Parfiyanın Atropatenanı özünə tabe etmək cəhdi Artabazdın Roma
ilə yaxınlaşmasına səbəb oldu. Antoninin və e.ə. 30-cu ildən sonra Oktavian
Avqustun dövründə Artabazd ölkədə böyük nüfuz sahibinə çevrildi.
Artabazd Roma hökmdarı Oktavian Avqustun tapşırığı ilə e.ə. 20-ci ilədək
eyni zamanda Ermənistanı da idarə etmişdir. II Ariobarzanın dövründə (e.ə. 20 –
b.e. 2-ci ili) də Ermənistan ərazisi Atropatenanın tabeliyində olmuşdur. Eramızın
20-ci illərində Atropatena ərazisi Parfiya tərəfindən ələ keçirilmişdi. Nəticədə 350
ilə qədər mövcud olan Atropatena dövləti siyasi müstəqilliyini itirərək Parfiyanın
tərkibinə qatılmışdır.
Atropatenanın əhalisi etnik baxımdan yekcins deyildi. Burada matienlər,
Dostları ilə paylaş: |