31
Şah Abbasın ölümündən
(19.I.1629)
sonra Xan
Əhməd-xan qızılbaşların
tabeliyindən çıxıb, öz adına pul kəsdirməyə və Tam müstəqil hökmranlıq etməyə başlayır.
Xan Əhməd xan Kürdüstan (Ərdalan) vilayətinin sahəsini Kirmanşahdan və Həmədandan
Urmiyayadək, Marağadan Mosul və İmadiyəyədək genişləndirdi.
1638-ci ildə Şah Səfi Zal xanın başçılığı altında Xan Əhməd xan Osmanlı sultanı
tərəfindən ona kömyə göndərilən türkdöyüşçü dəstələri ilə birlikdə şah Səfinin qoşununa
Mərivan gölü ətrafında darmadağın etdi. Həmin döyüşdən sonra Mosula gedən Xan
Əhməd xan burada vəfat edir.
Xosrov-xan Bani Ərdalanın hakimiyyəti illərində (1756/57-1790/91) Kürdüstan
vilayətinin hərbi siyasi-qüdrətidaha da güclənir, müstəqilliyi artır. Belə ki, 1779-cu ildə
Kərim xan Zəndin ölümündən sonra hakimiyyəti ələ keçirməyə çalışan Qacarlar sülaləsi
yalnız Xosrov-xan Bani Ərdalanın h ərbi köməyi sayəsində öz məqsədinə nail olur. Ağa
Məhəmməd-xan Qacarın hakimiyyət başına keçməsinə yaxın olan köməklik göstərən
Xosrov xan Bani Ərdalan tədricən özünü müstəqil aparmağa başlayır. Onun bu itaətsizliyi
A.M.Qacarın xoşuna gəlmir və o öz müttəfiqinin (Xosrov xanın) üzərinə qoşun göndərir.
Həmədan yaxınlığında baş verən şiddətli döyüşdə Xosrov xan Qalib gəlir və ağır itkiyə
məruz qalan Ağa Məhəmməd xan Qacar geri çəkilməli olur. Tarixçilərin verdiyi
məlumatlara görə bu döyüşdə “dərs alan” Ağa Məhəmməd xan sonralar birbaşa Xosrov
xanın üzərinə hücuma keçməyə cürət etmir (46,89).
Bani Ərdalan axırıncı qüdrətli hökmdarlarından biri olan Əmənullah xan (Xosrov
xanın oğlu) 20 ildən yuxarı (1799-1825) bir dövrdə vilayəti demək olar ki, tam müstəqil
idarə etmişdir. Mənbələrin verdiyi məlumata görə, O, Şah (kral) mövqeyinə malik olub
sözün tam mənasında müstəqil idi (36,85). Rus alimi F.Çyornozubov fars və erməni
mənbələri əsasında vilayət haqqında yazdığı dəyərli əsərində (“Şirlər və Günəş”
ölkəsi.Ərdalan, yaxud İran Kürdüstanı)qeyd edir ki, Əmənullah xanın adı bütün dünyada
məşhur idi. Hindlər inglislərlə müharibə zamanı İran şahına və Əmənullah xana kömək
üçün müraciət etmişdilər.
Əgər İranda kiməsə heykən qoyulması qərara alınsaydı,
şübhəsiz ki, Kürdlər Ərdalanın bu böyük dövlət xadiminə (Əmənullah xana) üstünlük
verərdilər (49,38).
1825-ci ildə Əmənullah xan vəfat etdikdən sonra onun yerinə oğlu Xosrov xan
Nakam (şairə Məsturənin əri) keçir. O, 1819-cu ildə Fətəli-şahın qızı Valiyə xanım ilə
evlənmişdi. 1835-ci ildə Xosrov xan Nakam 30 yaşında vəfat edir. Ərinin ölümündən
sonra Valiyə xanım vilayəti idarə etməyə başlayır və beləliklə, burada hakimiyyət Qacarlar
sülaləsinin nüfuzu altına keçir. 1865-ci ildə Xosrov xan Nakamın ikinci oğlu Qulam şah
(II Əmənallah) vilayətin hakimi təyin olunur, onun ölümündən sonra-1868-ci ildə İran şahı
Nəsrəddin Şah
Ərdalan vilayətinin (İran kürdüstanına) yerli sülalədən deyil,
ərdalanlıların hakimiyyətə gətirdiyi Qacarlar sülaləsinin olan öz dayısı (Nəsrəddin şahın
32
dayısı) Mötəmməd əd-Dövləni hakim (vali) təyin edir. Beləkilə, əsrlər boyu müstəqli
hökmranlıq edən Bani Ərdəlan sülaləsinin hakimiyyətinə son qoyulur. Lakin tarixçilərin
yazdığına görə sonralar da bu sülalənin nümayəndələri Şah sarayında böyük nüfuza malik
olmuşlar (36,85).
Əsrlər boyu müstəqil və ya yarımmüstəqil hakimiyyətə malik olan kürd
əmirliklərindən biri də kürd Bidlis əmirliyidr. Əmrlik onun paytaxtı olan bidlis şəhərinin
adını daşıyır. Bidlis şəhəri Van gölünün cənu-qərbində yerləşir və Kürdüstanın ən qədim
şəhərlərindən biridir. Görkəmli kürd tarixçisi məşhur “Şərəfnamə”nin müəllifi Şərəf xan
Bidlisi həmin sərənidə qeyd edir ki, Makedoniyalı İsgəndər tərəfindən əvvəlcə Bidlis çayı
çayında eyni adlı qala tikilmiş, sonralar həmin qalanın ətrafında şəhər yaranıb inkişaf
etmişdir. Şəmsəddin Sami şəhər haqqında yazır:”Kürdüstan olan Bidlis şəhəri orta əsrlərdə
uzun zaman kiçik kürd hökumətinin mərkəzi olmuşdur” (15,94). Orta əsrlərdə “İpək
yolu” üzərində böyük ticarət mərkəzi olan Bidlis əmirliyini də öz hakimiyyəti altında
birləşdirmişdi. Ş.X.Bidlisinin yazdığına görə Bidlis əmirliyində 24 kürd yaşayırdı. Həmin
tayfaların ən qüvvətlisi Ruzəki tayfası olmuşdur. Ona görə də əmirliyi əsrlər boyu bu
tayfadan olan hökmdarlar idarə etmişlər. Ş.X.Bidlisinin və başqa tətqiqatçıların yazdığına
görə Bidlis hökmdarlarının mənşəyi Sasanilər sülaləsi ilə bağlıdır. (15,96).
“Şərəfnamə”nin müəllifi yazır ki, (tarixdə adları qeyd olunan) “mənim nəzərimə
çatan Bidlis hökmdarları 18 nəfərdən ibarət olub 450 ildən artıqdır ki, hökmranlıq edirlər”
(15,97).
1925-ci ildə Cəlaləddin Xarəzmşah monqollara məğlub olub Azərbaycana gəlir və
buradan da bidlisə keçir. O burada Bidlis hökmdarı Məlik Əşrəfin qızı ilə evlənir. Məlik
Əşrəf Bidlis hökmdarı olmazdan əvvəl Suriyada (Şamda) yaşamış və Əyyabilərin qoşun
başçısı olmuşdur. Məlik Əşrəf heç bir şaha tabe olmadan ölənədək Bidlis əmirliyini
müstəqil idarə etmişdir.
Ümumiyyətlə Bidlis əmirliyi 1384-cü ildən 1849-cu ilədək gah müstəqil, gah da
yarımmüstəqil surətdə fəaliyyət göstərmişdir (Yenə orada,səh. 16).
Tətqiqatçıların yazdığına görə Məlik Əşrəfin ölümündən sonra hakimiyyət onun
qardaşı Məlik Məcdəddinə, ondan sonra isə oğullarına (Məlik Məcdəddinin)
keçmiş,
onlara Teymurləngin Kürdüstana gəlməsinədək heç kim toxunmamış, əmirliyi müstəqil
idarə etmişlər. 1393-cü ildə Bidlis üzərinə qoşun yeridən Teymurləngi Vilayətin hakimi
Hacı Şərəf hədiyyələrlə (kürd atları ilə) qarşılayır. Zəmanəsinin ağıllı siyasətçilərindən
hesab olunan Hacı Şərəfin bu hərəkəti Teymurləngin xoşuna gəlir və o, bir neçə rayonu da
Bidlis əmirliyinə qataraq onun (Hacı Şərəfin) hakim təyin olunması barədə xüsusi fərman
verir (15,98). Beləliklə, Hacı şərəf bidlis əmirliyinin müstəqilliyini monqol istilası
dövründə də qoruyub saxlamağa nail olur.
Dostları ilə paylaş: |