- 9 -
Tablo 2. İlaç uygulamaları sırasında kartonlara dökülen ortalama Varroa sayıları (adet)
Gruplar n
Varroa Say.
Eylül 18
Varroa
Say.
Eylül 25
Varroa Say.
Ekim 2
Varroa Say.
Ekim 9
Toplam
Varroa Say.
TT
5
142.2±21.8
a
190.2±37.3
a
239.2±83.2
a
134.2±27.9
a
705.80±162.
6
a
AP
5
119.0±19.2
a
121.0±7.3
a
174.8±25.2
ab
190.6±38.1
a
605.40±51.6
a
TH
5
135.6±18.8
a
130.6±22.1
a
163.4±30.1
ab
141.2±37.9
a
570.60±98.6
a
Genel
20
110.3±12.0
119.9±16.1
153.5±27.1
126.8±18.7
510.55±65.8
K
5
44.4±7.6
b
38.2±7.1
b
36.6±6.5
b
41.2±6.8
b
160.40±9.15
b
Farklı harf taşıyan ortalamalar arasındaki fark önemlidir (p<0.01)
3.3. Farklı ilaç uygulamalarının Varroa destructor
üzerine etkisi (%)
Çalışmada,
Varroa’ya karşı ilaçların etkilerinin farklılığını ortaya koymak için kolonilere üç gün
ara ile üç defa Rulamit®-VA uygulaması yapılmıştır. Her bir muamele grubunda elde edilen
değerler kendi arasında ve kontrol grubu ile karşılaştırılmıştır. Yapılan varyans analizi sonucunda
TT grubu koloniler en yüksek (%92.03) etkiyi gösterirken, bunu sırasıyla TH (%83.60) ve AP
(%76.08) muamele grupları takip etmiştir. Ortalamalara uygulanan karşılaştırma testi sonuçlarına
göre; TH ve AP muamele gruplarına ait ortalama yüzde etkinlik değerlerinin birbirinden farkı
önemsiz çıkarken; TT ile AP grubu arasındaki fark çok önemli çıkmıştır
3.4. İlaç uygulamalarının kapalı yavru
üretimine etkisi
Tablo 3. Farklı ilaçlama gruplarına ait kolonilerin kapalı yavru gözlerinde tespit edilen Varroa
oranı (adet-%) , kolonilerde arı varlığı (adet) ve kolonilerde toplanan akar sayısı (adet).
İlaçlama öncesi ve sonrası arı varlığının karşılaştırılması (sütunlar arası), ns: Önemsiz a,b: Aynı sütunda farklı harfi taşıyan ortalamalar arasındaki
fark önemlidir (p<0.01).
x
S
x
x
S
x
x
S
x
x
S
x
x
S
x
G
r
p
n
İlaçlama Öncesi
İlaçlama Sonrası
İlaçlama
Öncesi
Arı
Varlığı
İlaçlama
Sonrası
Arı
Varlığı
Organik
Bileşikler
Toplamı
Rulamit®-
VA
(2 hafta)
Adet
%
Adet
%
T
T
5 25.20±1.
8
ns
12.60±
1.9
ns
13.20±1.
1
ns
6.60±0.5
8
ns
9.40±0.4
0
ns
11.20±0.
58
ns
705.80±1
62.6
a
52.20±8.8
a
A
P
5 22.60±3.
8
ns
11.30±
1.9
ns
20.67±1.
5
ns
9.00±1.2
6
ns
9.00±0.4
4
ns
10.40±0.
59
ns
605.40±5
1.6
a
197.40±52
.8
a
T
H
5 20.00±1.
6
ns
10.00±
1.7
22.60±8.
5
ns
9.70±1.4
6
ns
8.80±0.3
7
ns
11.20±0.
58
ns
570.60±9
8.6
a
106.20±19
.2
a
M 1
5
22.85±1.
4
ns
11.42±
0.7
22.85±1.
3
ns
9.02±0.6
3
ns
9.07±0.2
2
ns
10.93±0.
39
ns
627.27±6
2.72
118.60±92
.06
K 5 23.60±3.
52
ns
11.80±
3.8
23.60±3.
5
ns
10.80±1.
04
ns
9.20±0.8
3
ns
10.40±0.
51
ns
160.40±9.
15
b
592.80±14
1.5
b
G
n
2
0
6.23±0.9
ns
12.4±1
.8
ns
7.97±1.4
ns
15.9±2.9
ns
9.10±0.1
9
ns
10.80±0.
32
ns
510.55±6
5.79
237.15±59
.88
x
S
x
x
S
x
x
S
x
x
S
x
x
S
x
x
S
x
- 10 -
İlaçlama öncesi ve sonrası değerlere uygulanan Wilcoxon testinde gruplar arasında fark
gözlezmezken, tüm muamele gruplarında ilaçlama öncesi ve ilaçlama sonrası yavrulu alan
miktarları arasındaki fark istatistik olarak çok önemli (p<0.01) bulunmuştur. Yapılan varyans
analizi sonucunda, ilaçlama öncesi ve sonrası her bir muamele grubu arasında yavrulu alan miktarı
bakımından önemli bir fark bulunmamıştır (Tablo 1). Organik bileşiklerin uygulamasında,
kolonilerdeki yavrulu alan miktarları ile kontrol grubu arasındaki fark önemsiz bulunmuştur. Elde
edilen
sonuçlara göre, Varroa ile mücadelede thymol ve thymol içerikli ilaçların, kuluçkalık alanda,
ilaçların etkinliğinden kaynaklanabilecek herhangi bir azalmaya neden olmadığı tespit edilmiştir.
3.5. İlaç uygulamalarının kapalı yavru gözlerinde gelişen Varroa parazitine etkisi (adet-%)
Thymolun petek gözlerinde gelişen Varroa miktarına olan etkisini tespit etmek amacıyla 20
koloniye ait peteklerde 200 kapalı gözde parazit sayımı yapılmıştır. Örnekler, ilaçlamaya
başlamadan önce ve ilaçlama sonunda olmak üzere 2 kez toplanmıştır. İlaçlama öncesi petek
gözlerinde tespit edilen bulaşıklık oranı %10.00-12.60, ilaçlama sonrası ise % 6.60-9.70 arasında
değişiklik göstermiştir. İlaç uygulaması öncesi ve sonrasında gözlerde sayılan parazit sayısı
bakımından muamele grupları ile kontrol grubu arasındaki fark önemsiz çıkmıştır (Tablo 3).
Araştırmadan elde edilen analiz sonuçlarının ışığı altında literatür bildirişleriyle uyumlu olarak toz
thymol ve thymol içerikli ürünlerin göz içerisinde bulunan Varroa’ya etkili olmadığı görülmüştür.
4.1.6. Mücadelede kullanılan ilaçların arı
populasyonu üzerine etkisi
Bu çalışmada, ilaçlama öncesi 20 kolonide koloni başına ortalama arılı çerçeve sayısı 9.10±0.19
adet, ilaçlama sonrası ise 10.80±0.32 adet olarak tespit edilmiştir
(Tablo 3). Skinner
et al. (2001)
thymol uyguladığı kolonilerde arı sayısını, arılı çerçeve sayısı olarak belirlemiş; ilaçlama öncesi
(11.9±1.7 adet) ve ilaçlama sonrası (8.8±0.6 adet) çerçeve sayısı arasındaki farkı istatistik olarak
önemsiz bulmuşlardır. Aynı şekilde Rice
et al. (2002) 48 bal arısı kolonisinde thymolu emici
köpüklerde uygulamışlar ve arılı çerçeve sayısı bakımından ilaçlama öncesi ve sonrası koloni
grupları arasında bir fark bulamamışlardır.
4.1.7. Farklı ilaçlama gruplarında amitraz uygulaması sonunda kalan Varroa paraziti sayısı (adet)
Araştırmada, toz thymol, Apiguar ve Thymovar ile kontrol grubunda ilaçlama sonrası kalan
Varroa
parazitlerini öldürmek için kolonilere amitraz aktif maddeli Rulamit®-VA uygulanmış ve akar
sayısı bakımından mumele grupları ile kontrol grubuna ait ortalamalar arasındaki fark çok önemli
(p<0.01) bulunmuştur. Thymol muamele grupları içerisinde, Rulamit®-VA uygulaması sonrası
kolonilerde kalan en fazla Varroa sayısı (197.40±52.82 adet) AP muamele grubunda elde edilmiştir
(Tablo 3).
Doğal ilaçların kullanılması ile dört hafta süresince yapılan parazit sayımları sonucunda, en fazla
ölü akar miktarı TT (705.80±162.6
adet) ve AP (605.40±51.6
adet) muamele grubu kolonilerinde
elde edilmiş, ancak amitraz uygulaması sonrası AP grubu kolonilerde diğer gruplara nazaran hala
yüksek oranda akar (197.40±52.8 adet) kaldığı tespit edilmiştir. Amitraz uygulaması sonrası en
düşük akar sayısı (52.20±8.8 adet) TT grubunda eldilmiş ancak muamele grupları arasındaki fark
önemsiz çıkmıştır. Akar sayısı bakımından, thymol muamele grupları ile kontrol grubu arasındaki
fark çok önemli (p<0.01) çıkmıştır.
Araştırmada, toz thymol, Apiguard ve Thymovar için elde edilen parazit sayıları, literatür bulguları
ile benzerlik göstermektedir. Yapılan analizlerde doğal ilaç kullanımı sonunda dökülen parazit
sayılarının literatür bulgularından yüksek veya düşük çıkmasının nedeninin ilaçlamanın yapıldığı
dönem farklılığından ve kullanılan ilaçların farklı dozlarda uygulanmış olmasından kaynaklandığı
sanılmaktadır. Elde edilen sonuçlara göre, Varroa mücadelesinde birçok dezavantaja sahip olan
sentetik kimyasalları (Coumaphos, Flumethrin, Apistan, Fluvalinate, Amitraz gibi) kullanmak
yerine, doğal bileşiklerin tercih edilmesi ile parazit kontrol altına alınabilmektedir.