3 Fəsil I. Lənkəran vilayətinin fiziki-coğrafi şərati

III FƏSİL. LƏNKƏRAN VİLAYƏTİ TORPAQLARININ EKOLOJİ MONİTORİNQİ

3.1 Hövzədaxili bölgələrdə torpaq üzərində ekoloji monitorinqin təşkilinin elmi-nəzəri əsasları

Müasir dövrdə, qlobal miqyasda sənayenin sürətli inkişafı və kənd təsərrüfatının intensivləşdirilməsi şəraitində təbii komplekslərin, ayrı-ayrı ekosistemlərin, o cümlədən biosferin və ekosistemlərin vacib komponenti olan torpaq örtüyünün və onun atribut xassəsi olan münbitliyinin qorunması bütün dünyada olduğu kimi, respublikamızda da aktuallıq kəsb etməyə başlamışdır.

Qlobal iqlim dəyişmələri, atmosfer və su hövzələrinin çirklənməsi, səhralaşma və aridləşmə, biomüxtəlifliyin tükənməsi və son dövrlərdə bütün bəşəriyyəti narahat edən digər ekoloji problemlər Azərbaycan Respublikasında da diqqət mərkəzindədir. Şübhəsiz ki, Azərbaycanın sabit sosial-iqtisadi inkişafı və cəmiyyyətin maddi rifahı bu ekoloji problemlərin respublikamızda törətdiyi və ya törədəcəyi fəsadların qarşısının alınmasından çox asılıdır. Respublikamızın ətraf mühitin mühafizəsi ilə bağlı bir sıra beynəlxalq konvensiyalara qoşulması, ölkə daxilində qanunların, normativ aktların və digər hüquqi sənədlərin qəbul olunması və nəhayət ətraf mühitin mühafizəsi sahəsində konkret tədbirlərin həyata keçirilməsi bu problemin həllində böyük ümidlər yaradır. Bütün dünyada olduğu kimi, respublikamızda da mühafizə tədbirləri içərisində təbii landşaft komplekslərinin və torpaq örtüyünün qorunması prioritet istiqamətlər hesab olunur. Bununla belə, son yüz ildə respublikamızda torpaq ehtiyatlarının intensiv şəkildə mənimsənilməsi, yaşayış məskənlərinin sürətlə genişlənməsi, kollektor-drenaj şəbəkəsinin salınması və digər tədbirlər torpaq örtüyünün və onun münbitlik parametrlərinin həm kəmiyyət, həm də keyfiyyətcə pisləşməsinə gətirib çıxarmışdır. Nəticədə torpaqların eroziyası, şorlaşma və şorakətləşməsi, digər neqativ proseslər serətlənmişdir. Bu da həm təbii, həm də aqroekosistemlər altı torpaqların qorunmasını digər mühafizə tədbirləri içərisində ön plana çəkmişdir. Buna səbəb respublikamızın demək olar ki, bütün region və zonalarının bu və ya digər dərəcədə «torpaq problemləri» ilə üzləmişdir. Əgər respublikamızın hüdudları daxilində başqa ekoloji problemlər (atmosfer hövzəsinin çirklənməsi, radionuklidlər problemi; nadir bitki və heyvan növlərinin qorunması və s.) regional və lokal xarakter daşıyırsa, torpaqlarımızın ekoloji problemləri regional və lokal səviyyələri aşaraq ümummilli problemlərə çevrilmişlər.

Lakin torpaq münbitliyinin qorunması və kənd təsərrüfatı bitkilərinin məhsuldarlığının artırılması torpaqəmələgəlmə proseslərinin zonal xüsusiyyətlərinin elmi analizinin aparılmasını və torpaqda baş verən mənfi proseslər haqqında obyektiv məlumatların olmasını tələb edir. Yalnız bu cür geniş informasiya əsasında torpaq münbitliyinin qorunmasına, idarə edilməsinə, onun geniş təkrar istehsalına xidmət edən konkret aqrotexniki, meliorativ və aqromeliorativ tədbirlər sistemini işləmək, təbii ekosistemlərin, aqroekosistemlərin və onların altında formalaşmış torpaq örtüyünün mövcud strukturunu və parametrlərini qorumaq mümkündür. Bu baxımdan kənd təsərrüfatı istifadəsində olan torpaqların vəziyyəti daha çox diqqət tələb edir. Hazırda yaxşı məlumdur ki, biogen elementlərin qapalı sistemdə dövranından ibarət olan təbii ekosistemlərdən fərqli olaraq aqroekosistemlərdə qida elementlərinin məhsul vasitəsilə torpaqdan aparılması, yuyulması və digər vasitələrlə sistemdən çıxarılması nəticəsində bu tiskl qırılır. Əkinçilikdə qida maddələri balansının pozulması məhsul istehsalının azalması və keyfiyyətinin aşağı düşməsi ilə yanaşı, aqrolandşaftların sahibliyini azaldır, onun deqradasiyasını sürətləndirir. Lakin torpaq haqqında, onun üzərində qurulmuş müşahidələrə əsaslanan obyektiv informasiya olmadan və onda baş verən dəyişikliklərin ümumi istiqamətini dərk etmədən torpaq münbitliyinin mühafizəsi məsələlərini praktiki cəhətdən həyata keçirmək mümkün deyil və ya bir sıra çətinliklərlə bağlıdır. Ona görə də hələ keçən əsrin 70-80-ci illərində bir çox tədqiqat işlərində ekoloji və torpaq monitorinqinin təşkilinin zəruriliyi irəli sürülmüşdür. Eynilə bir çox beynəlxalq təşkilatlar, o cümlədən YUNEP təşkilatı keçən əsrin 60-70-ci illərində tərkibində torpaq monitorinqi də olmaqla «Ətraf Mühitin Qlobal Monitorinqi sistemi (QSMOS)» təşəbbüsü ilə çıxış etmişlər. Bununla əlaqədar YUNESKO-nun «İnsan və biosfer» proqramında deyilir: «Monitorinq məkan və zman daxilində uzunmüddətli fasiləsiz müşahidə olub, ətraf mühitdə insan üçün əhəmiyyətli dəyişikliklərin keçmiş, hazırkı və gələcəkdəki vəziyyəti haqqında informasiya verir». Bu proqramda, həmçinin ekoloji monitorinqinin təşkilinin üç səviyyəsi (qlobal, regional, lokal) haqqında bəzi tövsiyələr də verilmişdir.

Çox təəssüflər olsun ki, respublikamızda bu məsələ kifayət qədər işlənməmişdir. Keçən əsrin 70-80-ci illərində, qeyd edildiyi kimi, SSRİ-də və müasir dövrdə bir sıra tədqiqatçılar torpaq üzərində monitorinqin təşkilinin vacibliyini dəfələrlə qeyd etmiş, sonrakı illər dünyanın müxtəlif ölkələrində və respublikamızda bu sahədə tədqiqatlar bu vacib tədbirin təşkilinin elmi-nəzəri və metodiki problemlərini həll etməyə çalışmışdı.

90-cı illərin əvvəllərində respublikamızda da bu sahədə elmi-nəzəri baxımdan da olsa bir sıra araşdırmalar aparılmışdır. İlk dəfə S.Z.Məmmədova [ 9] Lənkaran vilayətində çayayararlı sarı torpaqlarda münbitliyin bəzi potensial göstəricilərinin çoxillik dinamikası haqqında məlumat vermiş və bu dəyişikliklərin çay bitkisinin məhsuldarlığına təsirini göstərmişdir. Q.Ş.Məmmədov və A.B.Cəfərov [12] torpaq monitorinqinin respublikamızda təşkilinin vacibliyini qeyd etmiş və onun təşkilinin elmi-nəzəri əsaslarını işləmişlər. Sonrakı onillikdə S.Z.Məmmədova və C.Şabanov [ 11] Lənkərançay hövzəsi daxilində Q.Ş.Məmmədovun təklif etdiyi metodikaya uyğun olaraq üç ekoloji rayon ayırmış və hər bir ekoloji rayon üçün səciyyəvi olan torpaqlarda potensial münbitlik göstəricilərinin uzun dövr ərzində dəyişikliyini öyrənmişdir. Azərbaycanda bu elmi istiqamətin elmi-nəzəri və metodiki əsaslarının hazırlanmasında Q.Ş.Məmmədovun tədqiqatları daha böyük əhəmiyyət kəsb etmişdir. Müəllif ilk dəfə olaraq torpaqğın potensial münbitlik göstəriciləri üzərində müşahidələrin (monitorinqin) aparılmasının məkan və zaman prinsiplərini işləmişdir. Əlbəttə, Q.Ş.Məmmədov və digər tədqiqatçıların işləri elmi-nəzəri və metodoloji səciyyə daşımışdır.

Lakin son illər torpaq monitorinqinin respublikamızda da təşkili ilə bağlı dövlət səviyyəsində bir sıra işlər görülməyə başlanılmışdır. Bunlar içərisində ən əhəmiyyətlisi «Dövlət torpaq kadastrı, monitorinqi və yerquruluşu haqqında»[ 3 ] Azərbaycan Respublikası Qanununun qəbul edilməsidir. Qanun torpaq üzərində müşahidələrin (monitorinqin) aparılmasını dövlət əhəmiyyətli tədbir olmasını qeyd etməklə yanaşı, bu tədbirin həyata keçirilməsi mexanizmini göstərirdi. Qanununda deyiilir: «Torpaqların monitorinqi torpaqların münbitliyi xassələrini səciyyələndirən ayrı-ayrı göstəricilərdə dəyişikliklərin vaxtında aşkara çıxarılması, qiymətləndirilməsi, mənfi proseslərin qarşısının alınması və nəticələrinin aradan qaldırılması üçün torpaq fondunun vəziyyətinə müntəzəm müşahidə sistemidir».

Qanunda qeyd edildiyi kimi, torpaqların monitorinqi ətraf mühitin monitorinqinin tərkib hissəsi kimi, Azərbaycan Respublikasının vahid torpaq fondunda aparılır və aşağıdakıları nəzərdə tuturdu:

Müntəzəm müşahidələr, aerofotogeodezik və kartoqrafiq tədqiqatlar əsasında dövlət, bələdiyyə və xüsusi mülkiyyətdə olan torpaq sahələrinin təyinatının, ölçülərinin, sərhədlərinin, digər kəmiyyət göstəricilərininn dəyişməsi;

Torpaqlarda baş verən keyfiyyət göstəricilərinin dəyişməsinə nəzarət etmək və qeydə almaq məqsədilə torpaq sahələrində müntəzəm torpaq, iqlim, aqrokimyəvi, geobotaniki, geomorfoloji və digər tədqiqatların aparılması;

Torpaqların monitorinqi əsasında torpaqların ekoloji vəziyyəti, istifadəsi və mühafizəsi barədə proqnozlar, proqramlar, xəritə və bülletenlər, digər məlumatlar hazırlanır.

«Dövlət torpaq kadastrı, monitorinqi və yerquruluşu haqqında» Qanun [ 3 ] respublikamızın ərazisində torpaq üzərində müşahidələrin hüquqi tərəfini tənzimləsə də, torpaq monitorinqinin təşkili ilk növbədə onun elmi-nəzəri, metodiki və təşkili problemlərindən asılıdır. Ona görə də torpaqlar üzərində ekoloji monitorinqin aparılma vaxtı, müşahidələrin xarakteri və tempi ilə bağlı dəqiqləşdirmələrin aparılmasına ehtiyac vardır.

Q.Ş.Məmmədovun [12] nəzərincə, müasir mərhələdə torpaq üzərində ekoloji monitorinqin təşkilinin əsas vəzifələri aşağıdakılardan ibarətdir: torpaq eroziyası nəticəsində torpaq itkisinin illik intensivliyinə nəzarət edilməsi və qiymətləndirilməsi; humus və əsas qida elementlərinin itirilməsi və ya azalması tempinə nəzarət edilməsi və qiymətləndirilməsi; üzvi maddələrin və qida elementlərinin mənfi balansının baş verdiyi regionların aşkarlanması; turş yağışların intensiv düşdüyü (Bakı, Sumqayıt, Əli Bayramlı şəhərlərində), həmçinin aqrokimyəvi maddələrin yüksək dozada torpağa verildiyi regionların torpaqlarında turşuluq və qələviliyin dəyişkənliyinə nəzarət; sənaye obyektləri və iri nəqliyyat yolları ətrafında torpağın ağır metallarla, həmçinin radionuklidlərlə çirklənməsi üzərində nəzarət; suvarma əkinçiliyinin tətbiq edildiyi və meliorasiya işlərinin həyata keçirildiyi ərazilərdə torpağın su-fiziki xassələri üzərində nəzarət; torpağın təyinatı üzrə istifadəsi üzərində müfəttiş nəzarəti.

Beləliklə, torpaq münbitliyinin göstəriciləri üzərində ekoloji monitorinqin təşkili elmi-nəzəri və praktiki əhəmiyyət kəsb etməklə, antropogen və təbii səbəblərdən torpaq münbitliyi göstəricilərinin dəyişkənliyini proqnozlaşdırmaqda və qarşısını almaqda çox dəyərli vasitə ola bilər.

Torpaq üzərində ekoloji monitorinqin nəzəri müddəaları torpağın vəziyyətini qiymətləndirməkdən ötrü indikator parametrlərin seçilməsini tələb edir. İlk dəfə bu parametrlər Q.V.Dobrovolskiy və L.A.Qrişina [ 27] tərəfindən «Biosferin vəziyyətinin kompleks qlobal monitorinqi» III Beynəlxalq simpoziumunda «Torpaq monitorinqinin elmi əsasları» məruzəsində irəli sürülmüşdür (cədvəl 3.1)

Respublikamızın elmi, iqtisadi, texniki və digər imkanlarını nəzərə alaraq Q.Ş.Məmmədov tərəfindən bu müşahidələrin çay hövzələri daxilində aparılmasının qısadılmış proqramı təklif edilmişdir.

Torpaqlar üzərində ekoloji monitorinqin təşkilində ən əhəmiyyətli nəzəri və praktiki məsələlərindən biri də müşahidə sahələrinin seçilməsidir. Bu məsələ ilə bağlı ədəbiyyat mənbələrində müxtəlif mülahizələr mövcuddur. Q.Ş.Məmmədov

[ 7 ] tərəfindən respublikamızda 40 çay hövzəsidaxili ekoloji bölgələrdə (suayırıcı, tranzit, akkumulyasiya) belə bir nəzarət sisteminin qurulması təklif edilmişdir. Müəllifin nəzərincə, çay hövzələrinin təbii-ekoloji bölgələrə - sutoplayıcı, tranzit və akkumulyasiya sahələrinə bölünməsi, bu ərazilərin digər çay hövzələrinə münasibətdə qapalı olması və təbii sərhədlər (suayırıcı xətt) vasitəsilə bir-birindən ayrılması, hövzə daxilində maddə və enerjinin axım istiqamətlərinin (suayırıcı sahədən akkumulyasiya bölgəsinə doğru) aydın görünməsi müşahidələrin dəqiqliyini artıran amillər hesab olunur.

Cədvəl 3.1

Torpaq monitorinqinin göstəriciləri

Nəzarət edilən proses	Göstərici	Ölçmə metodu
1	2	3
I.İlkin diaqnostik göstəricilər
1.Torpaqların biotunun zəifləməsi	Fermentativ fəallıq (katalaza, dehidroqenaz) Torpağın «tənəffüsü» Azotfiksasiya	-kimyəvi; -qazometrik; -fotometrik; -titrometrik; -asetilen;
2.Torpağın turşulaşması və ya qələviləşməsi	pH	-potensiometrik;
3.Bərpa proseslərinin inkişafı		-potensiometrik;
4.Fiziki xassələrin pisləşməsi	Sıxlıq, məsaməlik	-Kaçinskiyə görə
5.Humusun keyfiyyətinin dəyişməsi	Suda həll olan humus, karbohidrat, fenol	-
II. Orta davamiyyətli göstəricilər (ölçmə müddəti 2-5 ildən bir)
6.Humusun azalması	Humus - %-lə	-Tyurinə görə
7.Humusun keyfiyyətinin dəyişməsi	Fraksiya tərkibi	-Tyurinə, Ponomaryova görə
8.Qida elementlərinin balansı	-	-
9.Torpaq tərkibinin dəyişməsi	Azot, kalium, kalsium, maqnezium, dəmir və s. mütəhərrik formaları	-
10.Torpağın ağır metallarla çirklənməsi	Qurğuşun, kadmium, mis, sink və s.	Atom-absorbsion
III. Uzun müddətə dəyişən göstəricilər (ölçmə müddəti 5-10 ildən və daha çox)
11.Dehumifikasiya	Humusun ehtiyatı, t/ha	-Tyurinə görə
12.Azot ehtiyatının azalması	Azotun ehtiyatı, t/ha	- Kyeldala görə
13.Mineraloji tərkibin dəyişməsi	İri və xırda lil fraksiyalarının kəmiyyət və keyfiyyət analizi	-mikromorfoloji -mineraloji
14.Kimyəvi tərkibinin əsaslı dəyişməsi	Torpağın kimyəvi tərkibi	-kimyəvi -spektrametrik

3.2 . Lənkəran vilayəti torpaqlarının ekoloji monitorinqi

Respublikamızda təbii komplekslərlə və torpaq örtüyünə antropogen təsirlərin ardicil artdiğı regionlardan biri də Lənkəran vilayətidir. Əvvəlki fəsillərdə qeyd edildiyi kimi, əlverişli torpaq-iqlim şəraiti Lənkəran vilayətində bir sıra kənd təsərrüfati bitkilərini, o cümlədən rütubətli subtropiklərin çay, sitrus (limon, apelsin, kivi, naringi) və feyxua kimi qiymətli bitkilərini yetişdirməyə imkan verir. Digər tərəfdən vilayətdə nadir landşaft komplekslərinin yayılmasi, ərazinin digər rekreasion imkanları təsərrüfatinın bir sira sahələrinin inkişafı üçün qeyri-məhdud imkanlar açmişdır. Bununla belə bu regionun landşaft kompleksləri və torpaq örtüyü son on illiklərdə antropogen amillərin (meşələrin qirilması, yaşayiş məntəqələrinin genişlənməsi, kənd təsərrüfatına yararlı tyorpaqların kəmiyyətcə azalmasi, keyfiyyətcə pisləşməsi) təsiri altinda ardıcıl olaraq dəyişikliklərə uğramaqdır: belə ki, vaxtiylə ərazisinin 60-65% təşkil edən meşələr azalaraq 25-30%-ə düşmür, ovalığı örtən palıd tərkibli kserofil və hirkan tipli meşələr tamamilə məhv edilmişdir. Bu tip meşələr hazırda yaknız dağlıq ərazilərdə massivlər şəklində qalmışdır. Düzən sahələrdə bu meşələrin yalnız fraqmentlərinə təsadüf etmək mümkündür. Lənkəran vilayətində meşə örtüyü təkcə ərazi baxımından deyil, tərkibcə də qarışmış və pisləşmişdir. Təmiz fıstıq və palıd tərkibli meşələr qarışıq meşələrlə əvəz olunmuşdur.

İstər təbii ekosistemlərin, istərsə də aqroekosistemlərin normal funksional fəaliyyəti və yüksək məhsuldarlığı üşün torpaq örtüyün böyük əhəmiyyəti vardır. Lakin son bir əsrdə Lənkəran vilayyətinin bəzi təbii komplekslərində təbii və ya antropogen səbəblərdən bitki örtüyünün məhv olması, tərkibcə dəyişməsi və ya digər torpaq əmələgətirən amillərdə (qrunt suyunun səviyyəsi, iqlim şəraitində və s.) dəyişikliklər torpaq örtüyündə də öz təsirini göstərmişdir. İnzibati rayonların torpaq tədqiqat materialları üzrə aparılmış araşdırmalar nəticəsində məlum olmuşdur ki, Lənkəran vilayətinin dağlıq və dağətəyi ərazilərində kənd təsərrüfatına yararlı torpaqların 15,4%-i və ya 43261,3 hektarı bu və ya digər dərəcədə eroziyaya uğramışdır. Kənd təsərrüfatı torpaqlarının eroziyaya uğrama dərəcəsinə görə vilayətdə Lerik rayonu birinci yerdə durur. Rayonun bu kateqoriyadan olan torpaqlarının 36,3%-i və ya 24467 hektarı eroziyaya uğramışdır. Astara rayonunda bu göstərici 32,1% və ya 4528 ha. Yardımlıda 13,6% və ya 6141 ha, Lənkəranda 27,4% və ya 6603 ha, Cəlilabadda 1,58% və ya 1522,3 hektara bərabərdir [ 8 ] .

Lənkəran vilayəti ərazisinin çox hissəsi iqlim-relyef şəraitinə görə(illik yağıntıların yüksək olması, dağlıq və dağətəyi rayonların təbii drenliyi və s.) torpaq profilində sida həll olan duzların toplanması üçün əlveriçsizdir. Lakin vilayətin çimal və şimal-şərq hissəsində iqlim şəraitinin qulaqlığı, yağıntıların orta illik miqdarının 300 mm-dən çox olmaması, həmçinin torpaq ehtiyyatlarının bir qisminin düzən ərazilərdə cəmlənməsi və intensiv suvarma torpaq profilində duzların toplanması üçün əlverişli şərait yaratmışdır. Bununla bağlı vılayətın əkınəyararlı torpaqlarınin 12.69% və ya 19503 ha-ı bu və ya digər dərəcədə şorlaşmaya məruz qalmışdır. Şorlaşmaya məruz qalmış torpaqların 79.71%-i və ya 155546 hektarı Cəlilabad, 18.15%-i və ya 3539 hektarı Masallı, 2,15% -i və ya 418 hektarı Lənkəran rayonunun payına düşür. Qeyd etmək lazımdır ki, şoranların 100% -i və ya 2556 hektarı , şiddətli şorlaşmaya məruz qalmış torpaqların 92,36 %-i və ya 9816 hektarı Cəlilabad rayonu ərazisindədir. Araşdımalar göstərir ki, Lənkəran vilayətində şorlaşmaya məruz qalmış torpaqların 23,4%-i və ya 4558 hektarı bu və ya digər dərəcədə şorakətləşməyə məruz qalmışdır. Vilayət daxilində landşaft komplekslərinin transformasiyası, torpaq deqradasiya proseslərinin inkişafı Azərbaycanın bu əhəmiyyətli regionunda ekoloji monitorinqin, həmçinin torpaq monitorinqinin təşkilini zəruri etmişdir.

Lənkərançay hövzəsi. Lənkəran vilayətində Lənkərançayın hövzəsi (1080km²)sahəsinə görə yalnız Bolqarçay hövzəsindən (2170km²)geri qalır. Bu çay hövzəsi uzunluğu 81km olan Lənkərançayın sağ və sol ərazilərini əhatə edir. Hövzənin meyilliyi 29,8%-ə bərabərdir. Bununla belə,bu çay hövzəsi daxilində çayçılıq,sitrusçuluq,tərəvəzçilik və digər sahələrdə yüksək qiymətləndirilən sarı dağ-meşə(o cümlədən meşə altından çıxmış) Sarı podzolu və sarı podzollu-qleyli torpaqların böyük hissəsi cəmləşmişdir. Hövzədə vilayətin ekologiyası üçün böyük əhəmiyyət kəsb edən su və torpaqqoruyucu funksiyaya malik nadir (endemik)bitki tərkibinə malik Hirkan tipli meşələrin də çox hissəsi toplanmışdır.Bu meşələrin böyük hissəsinin qırılmasına baxmayaraq,onlar çay hövzəsində əhəmiyyətli dərəcədə xüsusi çəkiyə malikdirlər.

Lənkərançay hövzəsinin tranzit ekoloji rayonunda çayaltı dağ sarı və podzollu-sarı torpaqların bəzi münbitlik göstəricilərinin tarixi dövrlər(1953-56 və 1997-02-ci illər)üzrə müqayisəsi əsasında onların dəyişkənliyini müəyyən etməyə imkan vermişdir(cədvəl 3.2) .

Cədvəl 3.2.

Lənkərançay hövzəsi tranzit ekoloji rayonu torpaqlarının münbitlik göstəricilərinin monitorinqi ( Məmmədova C.Z . görə, [5] )

Münbitlik göstəriciləri


Dağ sarı

1953-1956

1997-2005

fərq

Podzollu-sarı

1953-1956

1997-2005

fərq

1

2

3

4

5

6

7

Humusun miqdarı, %

3,1

2,5

-0,6

2,4

1,9

-0,5

Humusun ehtiyatı, t/ha

0-20 sm

0-50 sm

0-100 sm

130,4

101,7

-28,7

105,8

79,4

-26,4

199,9

162,2

-38,7

154,8

132,1

-22,7

236,3

200,1

-36,2

211,3

196,6

-14,7

Ümumi azot, %

0,19

0,14

-0,05

0,17

0,13

-0,04

Ümumi fosfor, %

0,20

0,17

-0,03

0,16

0,13

-0,03

Ümumi kalium, %

3,62

3,48

-0,14

2,55

2,42

-0,13

Udulmuş əsasların cəmi, mq-ekv/100 q. torpaqda

31,4

27,7

-3,74

26,6

23,1

-3,62

Ca²⁺ +Mg²⁺ , %

97,3

94,5

-2,8

95,8

92,6

-3,2

Al³⁺, %

0,68

0,93

+0,25

0,75

1,00

+0,28

pH (su)

6,0

5,5

-0,5

5,9

5,3

-0,6

pH (duz)

4,9

4,5

-0,4

4,8

4,3

-0,5

Sarı dağ torpaqların münbitlik göstəriciləri,müşahidə materiallarından göründüyü kimi,podzollu-sarı torpaqlarla müqayisədə daha çox transformasiya etmişdir.Podzollu-sarı torpaqlarda bir metrlik qatda humusun ehtiyyatı(236,3 t/ha)bu göstərici (-36,2)15,3% olmuşdur.Bunu da dağ-sarı torpaqların yayıldığı qurşaqda eroziya proseslərinin antropogen səbəblərdən artması ilə izah etmək olar. Çay və sitrus bitkiləri üçün böyük əhəmiyyət kəsb edən torpaq mühitinin reaksiyası (pH)hər iki torpaqda turşulaşma istiqamətində(pH 4,5-5,5 və 4,3-5,3)olmuşdur. Bu torpaqda həm humus maddəsinin (1,9-2,5 %) azalması,həm torpağa turşulaşdırıcı maddələrin və mineral gübrələrin verilməsi ilə izah edilə bilər. Münbitliyin digər göstəricilərinin dəyişkənliyi nəzərə çarpacaq dərəcədədir.

Astaraçay hövzəsi. Astaraçay hövzəsi sahəsinə görə (242km²) Lənkəran vilayətində yalnız Təngərüdçay hövzəsindən (230km²) iri hesab olunur. Bununla belə,bu çay hövzəsinin 1500 m hündürlükdən dəniz səviyyəsindən 28m aşağıya kimi uzanması burada təbii komplekslərin şaquli qurşaqlıqlar üzrə dəyişkənliyini görmək mümkündür.Hövzənin meylliyi böyük olub (40%),onun yalnız sol sahili Azərbaycan Respublikası ərazisinə düşmüşdür. Lənkərançay hövzəsində olduğu kimi, Astaraçay hövzəsi ərazisinin çox hissəsi meşələrlə örtülüdür. Burada da aşağı və orta dağlıq ərazilərdə Hirkan tipli meşələr,çay hövzəsinin meyilliyini nəzərə alaraq,su və torpaq qoruyucu əhəmiyyətə malikdirlər.

Meşə sahələrindən təmizlənmiş torpaqlarda çay, sitrus əkinləri meşə biogeosenozlarının ekoloji funksiyasını daşımaq iqtidarında olmadığında,plantasiyalarda və açıq sahələrdə açıq və örtülü formada eroziya prosesləri getmişdir. Eroziya prosesləri hövzənin sutoplayıcı hissəsində,yüksək dağlığın dağ çəmən-boz torpaqlarında və meşənin yuxarı sərhəddində,meşəsizləşmiş ərazilərində daha intensiv xarakter almışdır. Bu da denudasiya prosesləri nəticəsində çay hövzəsinin su toplayıcı hissəsindən, tranzit sahədən keçməklə akumulyasiya hissəsində maddələrin axım və toplama prosesini sürətləndirmişdir.

Akumulyasiya ekoloji rayonu torpaqlarının, o cümlədən ərazidə daha yüksək çəkiyə malik sarı-podzollu-qleyli torpaqların münbitlik göstəricilərinin dəyişkənliyinə onların uzun illər intensiv becərilməsi,suvarılması kimi antropogen amillər də təsir göstərmişdir.(cədvəl 3.3)

Cədvəl 3.3

Astaraçay hövzəsi akumulyasiya ekoloji rayonusarı-podzollu-qleyli torpaqların

münbitlik göstəricilərinin monitorinqi ( Məmmədova S.Z. [ 5 ] ) Dağ sarı Münbitlik göstəriciləri	1953-1956	1997-2005	fərq
1	2	3	4
Humusun miqdarı, %	2,3	1,9	-17,1
Humusun ehtiyatı, t/ha 0-20 sm 0-50 sm 0-100 sm	89,9	72,8	-18,3
	150,4	132,1	-26,3
	203,8	177,5	-0,03
Ümumi azot, %	0,15	0,12	-0,03
Ümumi fosfor, %	0,18	0,15	-0,03
Ümumi kalium, %	2,58	2,47	-0,11

Müşahidə materiallarından göründüyü kimi,son 40-45 il ərzində sarı-podzollu-qleyli torpaqlarda potensial münbitliyin əksər göstəriciləri dəyişikliyə məruz qalmışdır. Bu dəyişkənliklər,azalma humus,azot və fosfor kimi əhəmiyyətli maddələrdə daha çox nəzərə çarpan olmuşdur;humusun 0-20 sm dərinlikdə azalması 19%,0-50sm-də 12,3%,0-100 sm-də isə 12,9% olmuşdur. Bu azalma azotda 20% olub həmin dərinlikdə (0-20 sm) humusla demək olar ki,eyni (19%) olmuşdur. Həmin dövrdə fosforun azalması 16,6% olmuşdur.Bu dövrdə yalnız kaliumun azalması cüzi miqdarda (4,26%)olmuşdur. Bu dinamika udulmuş əsasların cəmində,xüsusən də Ca,Mg,Al-un miqdarında da özünü göstərmişdir.