Magistrantların XV Respublika Elmi konfransı, 14-15 may 2015-ci il
212
iyul-avqust aylarında yetişir. Qafqazda, xüsusən Azərbaycanda soğanaqları qızardılaraq yeyilir, ondan
alınan efir yağlarından üzdə əmələ gələn ləkəyə və qulaq ağrılarına qarşı istifadə olunur. Əsasən vegetativ
orqanları (soğanaq, soğancıq və pulcuqları) və toxumları ilə çoxalır. Soğanaqların bölünməsi yolu ilə
çoxaltdıqda 4-7 ildən sonra gül açır.
DUZLULUQ ġƏRAĠTĠNDƏ BĠTKĠ TOXUMALARINDA FERMENTATĠV
AKTĠVLĠYĠN DĠNAMĠKASI
Kərimova X.İ.
Sumqayıt Dövlət Universiteti
Tədqiqatlar göstərdi ki, toxumların cücərməsi duzlu şəraitdə getdikdə,onların kök sisteminin
böyüməsi kəskin zəifləyir.Duzların təsiri altında bitkilərin kök sisteminin böyümə prosesinin gövdəyə
nisbətən daha çox azalması cücərmənin ilk dövrlərində kök sisteminin funksional fəallığının daha yüksək
olması ilə bağlıdır.Ədəbiyyatdan da məlumdur ki,funksional fəallığı yüksək olan hüceyrələrdə enerji
ehtiyatı tez tükənir və həmin hüceyrələr xarici amillərin təsirinə daha da davamsız olurlar.
Bitki toxumalarında toplanan hidrogen peroksid hüceyrə metobolizmi üçün çox böyük təhlükə
yaradır.Odur ki,bu məhsulun hüceyrə üçün zərərsiz məhsullara çevrilməsində çox fəal ferment sistemləri:
katalaza və peroksidaza mühüm rol oynayır.Duzların təsiri altında cücərtilərin kök sistemlərində
katalazanın aktivliyinin dəyişməsi adekvat xarakterdə deyildir.Belə ki,nəzarət variantından fərqli olaraq
təcrübə variantlarında duz məhlullarının qatılığı artdıqca,katalazanın da aktivliyinin dəyişilməsi təsir edən
anionların spesifikliyindən asılıdır.Müəyyən edilmişdir ki, NaCl-un 0,2 M qatılığınadək fermentin
aktivliyi bir qədər aşağı olmuşdur.Bundan sonra NaCl-un qatılığının artması katalazanın da aktivliyini
xeyli yüksəltmişdir.
Beləliklə,hər iki fermentin aktivliyinin müqayisəli tədqiqi göstərdi ki, xloridli duzlaşmanın aşağı
qatılıqlarında katalazanın aktivliyi azalır,ancaq bu halda peroksidazanın aktivliyi yüksək olur.
Fermentativ aktivliyə təsirinə görə ionlar arasında meydana çıxan fərq bir sıra səbəblərlə
yanaşı,həm də duz məhlullarının ion qüvvəsi ilə də əlaqədar ola bilər.Tədqiqat işimizdə istifadə edilən
qatılıqlarının ion qüvvəsi hesablanmışdır.Onu da nəzərə almaq lazımdır ki, məhlulun ion qüvvəsi artdıqca
onun aktivlik əmsalı azalır.Aktivlik əmsalının dəyişməsi ion qüvvəsinin yeganə və bilavasitə təsiridir və
bu təsir fermentativ reaksiyaları kəskin dəyişdirə bilər.
Güclü elektrolitlərin real məhlullarını öyrənərkən ionların aktivliyindən istifadə edilməsi tövsiyə
olunur.
FOTOSĠNTETĠK APARATIN PĠQMENT SĠSTEMĠ
Məhərrəmova A.N.
Sumqayıt Dövlət Universiteti
Piqment sistemləri ilkin fotoreseptorlar funksiyasını yerinə yetirirlər. Fotosintezin fotoreseptor
sistemi kimyəvi birləşmələrin iki mühüm növü əsasında qurulur. 1.Tetrapirolların. Xlorofillərin tsiklik
strukturunu (maqniporfirinləri), fikobilin piqmentlərinin isə açıq strukturunu əmələ gətirirlər; 2.
Poliizoprenoidlərin. Karotinoid piqmentinin böyük və müxtəlif sinifini əmələ gətirirlər. Əsas quruluşun
modifikasiyası yolu ilə bu qrup piqmentlərin hər birindən elektromaqnit spektirinin görünən sahəsinin
müxtəlif hissələrində udma maksimumuna malik bir neçə müxtəlif kimyəvi quruluşlar əmələ gəlir.
Xlorofillərin 10 müxtəlif quruluşlu formaları məlumdur; xlorofillər a, b, c, d, e; bakteriaxlorofillər a, b, c,
d və protoxlorofil, fikobilinlərin bir neçə forması və karatinoidlərin 100 -dən artıq modifikasiyası.
Bundan
başqa, eyni kimyəvi quruluş canlı yarpaqda zülal və lipidlərlə kompleksdə çoxlu miqdarda «nativ»
formalar əmələ gətirirlər. Məsələn, xlorofil a üçün 10 belə spektral cəhətdən müxtəlif forma məlumdur,
bunların 4 forması spektrin qırmızı zolağında maksimum udma qabiliyyətinə malikdirlər və
universaldırlar- 661, 670, 678, 683 nm. Karotinoidlər üçün eyni quruluşun bir neçə vəziyyəti məlumdur;
məsələn, monomer β-karotinin udma maksimumu-450 nm, zülallarla kompleksdə 455-460 nm, kristallik
karotinin ki, isə 540 nm. Nəticədə müxtəlif sektral formalara malik güclü fotoreskeptor sistemi əmələ
gəlir. Bu spektrin görünən sahəsinin böyük hissəsinin (400 -dən 800-ə dək) udulmasını müəyyənləşdirir.
Magistrantların XV Respublika Elmi konfransı, 14-15 may 2015-ci il
213
Çoxlu sayda müxtəlif quruluşlu piqmentlərdən yalnız ikisi xlorofil a və bakterioxlorofil a enerjinin
çevrilməsini yerinə yetirə bilir, qalan piqmentlər isə yalnız enerjinin udulmasında və miqrasiyasında
iştirak edir. Xlorofil a molekulunun kimyəvi quruluşunun analizi göstərir ki, bu quruluş fotosintez
prosesində 3 əsas funksiyanı yerinə yerimək üçün ixtisaslaşıb- enerjinin udulması, ehtiyat halında
toplanması və çevrilməsi.Mg-porfirindən qurulmuş xlorofilin əsas funksiyaları molekulun qurulmasının
kimyəvi spesifikasından, onun fiziki-kimyəvi xüsusiyyətlərindən və elektron-kolebatel spektrlərinin
təbiətindən asılıdır. Mg-porfirinlərin funksiyası təkamül prosesində fotoreseptor quruluşlarının təkamülü
ilə sıx əlaqədə formalaşıb. Mg-porfirin molekulunun əsasını metin körpücükləri ilə birləşən 4 pirol
həlqəsindən ibarət tetrapirol quruluşlu porfin təşkil edir. Pirol həlqəsi 4 karbon atomundan və azot
atomundan ibarət olub xromofordur və spektrin infraqırmızı hissəsini udmaq qabiliyyətinə malikdir.
Təkamül prosesində əmələ gələn porfirinlər 4 pirol həlqəsini bir tsiklə birləşdirən ümumi
? -elektron
səviyyəli mürəkkəb sistemdir.
Piqmentlərin təkamülü nəticəsində onların polyarlığının xüsusiyyətləri dəyişilir. COOH- qrupunun
sayına görə fərqlənən porfirinlər formalaşır - uroporfirindən (8 COOH), koproporfirinə (4 COOH) və
protoporfirinə kimi (2 COOH). Həmçinin, hidrofob radikal fitol əmələ gəlir. Nisbətən zəif polyar və
güclü hidrofob porfirinlərin yaranması onların membran strukturlarına qoşulmasına və daha uzundalğalı
udma maksimumuna malik piqment-zülal komplekslərinin əmələ gəlməsini təmin edir. Bu zaman
piqmentlər müəyyən orientasiyalı olurlar bu isə enerjinin udulması və miqrasiyası proseslərini daha da
aktivləşdirir.
BOZQIRLARDA YAYILAN TƏBĠĠ YEM BĠTKĠLƏRĠNĠN ƏSAS QRUPLARI
VƏ ONLARIN BĠOEKOLOJĠ XÜSUSĠYYƏTLƏRĠ
Quliyeva A.Ə.
Sumqayıt Dövlət Universiteti
Azərbaycan ərazisində 4500-dən çox ali çiçəkli bitkiyə rast gəlinir ki, onlar da 5 şöbədə, 78 sırada
və 162 fəsilədə toplanır. Onun da 48 fəsilə və 135 cins üzrə 435 növünü ağac və kol bitkiləri təşkil edir ki,
bu da respublika florasının 11%-nə bərabərdir. Yerdə qalan 89 %-i isə ot gövdəli bitkilərdən ibarətdir.
Azərbaycan florasında daha çox növü olan fəsilələr mürəkkəbçiçəklilər (548 növ), taxıllar (452 növ və
120 cins) və paxlalılar (400 növ).
Təbii yem sahələrinin bitki örtüyü növ tərkibinə görə olduqca müxtəlifdir. Belə ki, hər hansı bitki
qruplaşmasında müxtəlif fəsilələrə daxil olan ən azı 30-40 və daha çox növ bitkiyə rast gəlinir. Təbiidir
ki, təbii yem sahələrinin botaniki tərkibində ot gövdəli bitkilər özləridə bir-birindən daxil olduğu
fəsilələrə,
bioloji xüsusiyyətlərinə, yem əhəmiyyətinə və s. xüsusiyyətlərinə görə fərqlənir.
Ümumiyyətlə, təbii yem sahələrində hər hansı bir bitki növü digər bitkilərlə təcrid olunmuş halda
deyil, ayrı-ayrı növlərlə müxtəlif bitki qruplaşmaları əmələ gətirir. Eyni bir növ həmçinin yayıldığı
ərazidən asılı olaraq müxtəlif biokimyəvi tərkibə və yem keyfiyyətinə malik olur.
Otluğun yem keyfiyyəti
orada yayılmış dominant bitki növünün biokimyəvi tərkibindən xeyli dərəcədə asılıdır. Təbii yem
sahələrində rast gəlinən bitkilər bioloji xüsusiyyətlərinə görə 4 əsas qrupa bölünür:
1.
Taxıllar
2.
Paxlalılar
3.
Cillər
4.
Müxtəlifotlar
Hər bir qrup özlüyündə bioloji, ekoloji və təsərrüfat xüsusiyyətlərinə görə oxşar olan bitkiləri
birləşdirir. Bu yem qruplarına daxil olan hər bir növ bitkinin özünəməxsus bioloji xüsusiyyəti ilə yanaşı,
ən ümumi xüsusiyyətləri də vardır .
Taxıllar ciçəkli bitkilərin ən böyük fəsilələrindən biri olub bütün yer kürəsinin hər bir zonasında
geniş yayılmışdır. Azərbaycanda 452-yə qədər növü yayılmışdır. Taxıllara respublikamızın düzənlik
zonasından tutmuş yüksək dağ çəmənlərinə qədər hər bir bitkilik tipində (səhra, yarımsəhra, bozqır,
subalp
və alp çəmən, su-bataqlıq, meşə) rast gəlmək olur.
Azərbaycanın otlaq, örüş və biçənək kimi istifadə olunan təbii yem sahələrində taxıllar həlledici
əhəmiyyəti malikdir. Ən yaxşı təbii yem sahələrinin 70-90 %-ni taxıllardan ibarət otlar təşkil edir. Səhra
və yarımsəhra tipli bitkilərdə bunlara misal olaraq soğanaqlı qırtıc (Poa bulbosa), şərq boğazı