Magistrantların XV Respublika Elmi konfransı, 14-15 may 2015-ci il
325
Avropa İttifaqının xarici və təhlükəsizlik siyasətinin bir neçə əsas istiqaməti var: Avropanın
mərkəzi hissəsində inteqrasiya, qonşu ölkələrdə stabilləşmə və böyük güc mərkəzləri ilə ikitərəfli
əlaqələr. Bugün Aİ əsasən Avropanın mərkəzində təhlükəsizliyin hökm sürməsində maraqlıdır. Belə ki,
Aİ öz qonşularını qeyri-ənənəvi təhlükələrin (terrorizm, mütəşəkkil cinayətkarlıq, qeyri-qanuni miqrasiya
və s.) mənbəyi kimi görür. Bütün Avropada sülh və təhlükəsizliyi həyata keçirmək üçün Aİ iki mərhələli
– stabilləşmə və inteqrasiyadan ibarət olan ―Avropalaşma‖ (―Europeanization‖) siyasıtini həyata keçirir.
Hal-hazırda Avropa İttifaqı özünün beynəlxalq təhlükəsizlik konsepsiyasında bu fikirdən çıxış
edir ki, ümumdünya məhsulunun dörddə birini istehsal edən, əhalisinin sayı yarım milyarda yaxın olan
və kifayət qədər böyük (150 mlrd. avrodan çox) həcmdə müdafiə büdcəsinə malik Aİ beynəlxalq
təhlükəsizlik məsələlərində qlobal oyunçu olmağa can atır, çünki yalnız yüksək səviyyədə müdafiə
gücünə malik olmaqla Avropa İttifaqı özünün dinamik və davamlı inkişafını təmin edə bilər.
NATO tipli daimi əsaslarla ümumavropa hərbi qüvvələrinin formalaşdırılması istiqamətində
atılan praktiki addımlara gəlincə, qeyd etmək lazımdır ki, son 20 il ərzində bir sıra Avropa
dövlətlərinin, xüsusən də Böyük Britaniyanın skeptik münasibəti üzündən bu proses tam həcmdə
həyata keçirilmədi. Belə ki, 1989-cu ildən birgə fransız-alman kəşfiyyat briqadası fəaliyyət göstərir.
Bu briqadaya növbə ilə Almaniya və Fransa generalları komandanlıq edir. 1995-ci ildən isə 12 ölkənin
hərbi qulluqçularından ibarət 1-ci Almaniya-Niderland korpusu fəaliyyətdədir. Özü də hal-hazırda hər
iki hissə NATO-nun strukturuna daxildir. Aİ-nin ayrı-ayrı dövlətlərinin silahlı birləşmələri dövri
olaraq NATO-nun Afrika və Asiyanın bir sıra ölkələrində keçirdiyi müxtəlif sülhyaratma
əməliyyatlarında iştirak edir.
Avropa Birliyi Silahlı Qüvvələri isə Avropa inteqrasiyası hələ bu sahədə irəliyə gedə
bilmədiyindən qurula bilməmişdir. Hal-hazırda Avropa Birliyində müdafiə məsləsi hər bir üzv ölkənin
öz öhdəliyindədir. İndiki dövrdə sadece Avropa Birliyi Savaş Qrupları adlandırılan kiçik birliklər var
ki, bu qrupları ilkin Avropa Birliyi ordusu adlandıra bilərik. Avropa Birliyi bu gün hərbi
təhlükəsizliklə bağlı məsələləri Ümumi təhlükəsizlik və xarici siyasət (Common Security and Defence
Policy
) vasitəsilə həyata keçirir.
ATƏT-in MĠNSK QRUPUNUN YARADILMASI
Quliyeva A.C.
Bakı Slavyan Universiteti
Azərbaycan ATƏM-in (1 yanvar 1995-ci ildən ATƏT) üzvlüyünə 1992-ci ilin 30 yanvarında qəbul
olunmuşdur. Qeyd etmək lazımdır ki, ATƏM Azərbaycanın daxil olduğu ilk Avropa təşkilatı olmuşdur.
1992-ci il ilin fevral ayından başlayaraq Ermənistan-Azərbaycan münaqişəsi ATƏM-in
prinsiplərinə uyğun olaraq üzv olan dövlətlərin daha çox diqqət obyektinə çevrildi. Bu məqsədlə fevral
ayının ortalarında ATƏM-in ilk xüsusi missiyası Azərbaycanda oldu.
Fevralın 27-28-də ATƏM-in Yüksək Vəzifəli Şəxslər Komitəsinin (YVŞK) iclasında ilk dəfə
olaraq Ermənistan-Azərbaycan münaqişəsi ilə bağlı Helsinkidə müzakirələr aparıldı. Dağlıq Qarabağın
Azərbaycan Respublikasına mənsub olunmasını təsdiq edən sənəddə sərhədlərin
dəyişdirilməməsi şərti ilə
münaqişənin sülh yolu ilə həllinə çağırış öz əksini tapdı.
1992-ci ilin mart ayında ATƏM-in nümayəndələri ikinci dəfə regiona səfər etdilər və bu dəfə də
YVŞK-nın iclasında məruzə dinlənildi. Komitə yenidən tərəfləri Dağlıq Qarabağa dair sülh konfransının
keçirilməsinə şərait yaratmağa çağırmaqla kifayətləndi.
Mart ayının 24-də ATƏM-in Xarici İşlər Nazirləri Şurasının (XİNŞ) Helsinkidə keçirilən birinci
əlavə görüşündə Dağlıq Qarabağda vəziyyət müzakirə olundu. Görüşdə ATƏM-in Ermənistan-
Azərbaycan münaqişəsinin sülh yolu ilə həll edilməsinə dair Minsk konfransının çağırılması haqqında
qərar qəbul edildi. Yaradılan Minsk qrupuna Azərbaycan və Ermənistandan başqa 9 dövlət- ABŞ, Fransa,
Almaniya, İtaliya, Türkiyə, İsveç, Çexiya, Belarusiya, Rusiya daxil edildi. İlk əvvəl Minsk qrupuna üzv
olan hər bir dövlətin növbə ilə qrupun sədri seçiləcəyi qərarlaşdırılmışdı. Bu
qaydaya uyğun olaraq, 1992-
ci ilin 1 mayında ATƏT-in mandatı əsasında italiyalı Mario Rafaelli qrupun ilk sədri, sonra isə isveçli
Yan Elliasson qrupun növbəti sədri seçilmişdi. 1994-cü ilin dekabrında keçirilən Budapeşt zirvə
toplantısında Minsk qrupunda həmsədrlik institutu yaradıldı. Qəbul edilən qərara əsasən, həmsədrlik
funksiyası Rusiya və Finlandiyaya tapşırıldı. 1997-ci ilin yanvarında isə qrupda üçtərəfli həmsədrlik təsis