Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi / Journal of Turkish World Studies, XIII/1 (Yaz 2013), s.21-35
.
H
AÇLI
S
EFERLERİ
Z
AMANINDA
A
VRUPA’DA
A
NTİSEMİTİZM (1096-1190)
Antisemitism in Europe During the Crusades (1096-1190)
Emrullah KALELİ*
ÖZET
Haçlı seferleri konusu, öncelikli olarak, Hıristiyanlar ve Müslümanlar arasında,
hesabı belki de hâlâ kapanmamış, bir meseleyle alakalıdır. Bununla birlikte haçlı
yemini etmiş batılı Hıristiyanlar, yalnızca Müslümanları hedef almamışlardır.
Haçlı seferi güzergâhları üzerinde veya civarında bulunan farklı mezheplerdeki
diğer Hıristiyanlar ve keza Yahudiler de haçlı seferlerinin önemli ölçüde mağdur-
ları olmuşlardır. Bu çalışmada, haçlı seferleri bağlamında, Musevilere yapılan sal-
dırılar anlatılmakta ve öteden beri Avrupa’da var olan antisemitizm ele alınmak-
tadır.
Anahtar Kelimeler; Haçlı Seferleri, Orta Çağ, Avrupa, Yahudiler, Antisemitizm.
ABSTRACT
The subject of crusade, is concerned primarily with a matter that its account
perhaps hasn’t still closed. Neverthless, western Christians who had sworn a
crusading vow didn’t have only the Muslims as their target. The other Christians
from different sects and Jews likewise, who dwell on the route of the crusades or
in its vicinity, had been victims of the crusades at an important degree. In this
study, in the context of the crusades, it is told the attacks to the Jews and
discussed the antisemitism existing all along.
Keywords; Crusades, Medieval, Europe, Jews, Antisemitism.
Haçlı seferleri denilince, Doğu ile Batı veya Müslümanlar ile Hıristiyanlar arasında yaşanmış
olan bir mücadele süreci akla gelmektedir. Nitekim Papa II. Urbanus, Clermont Konsili’nde
(27 Kasım 1095) haçlı seferi çağrısında bulunduğunda açıkça ortaya konan iki resmî hedef
vardı. Bunlardan biri, Doğu Roma İmparatorluğu’nu, yani Bizans’ı, Türklerin tehdidi altın-
dan kurtarmak; ikincisi ise, kutsal toprakları, yani Filistin’i Müslümanların elinden alarak
*
Yrd. Doç. Dr., Giresun Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, emrullah.kaleli@giresun.edu.tr
EMRULLAH KALELİ
22
“özgürleştirmek” idi
1
. Yine bu arada İspanya’daki Müslüman varlığına yönelik yürütülen
mücadeleler ve keza, Avrupa’nın kuzeydoğusundaki “sapkın” Slavlara karşı yapılan savaşlar
da, haçlı ideolojisini ifade eden, Hıristiyanların üstlendiği bir misyon olarak kabul edilebilir.
Aynı şekilde, haçlı seferlerinin sonraki zamanlarında, Avrupa’nın bazı bölgelerinde “yoldan
çıkmış” birtakım mezhepleri hedef alan yok etme hareketleri de benzer bir konsept kapsa-
mında ele alınabilir
2
. Ancak bunların dışında herhangi bir topluluğa karşı, haçlı seferleriyle
alakalı olarak, kilisenin açıkça önayak olduğu veya teşvik ettiği “kutsal” bir girişim söz konu-
su değildir. Bu bağlamda, haçlı seferleri zamanında Musevi varlığına yönelik Avrupa’da ya-
şanan antisemitist saldırılar ve bir dizi katliamlar, Batılı Hıristiyanlar tarafından genellikle
tasvip edilmemekte veya sahiplenilmemektedir. Çünkü onlara göre, söz konusu Yahudi kat-
liamları, kendilerine vaaz edilen haçlı ideolojisini yanlış yorumlayan ve üstlendikleri vazife-
nin kendilerine verdiği salahiyetle çeşitli suçlar işleyen, bir grup haçlının hatalı tasarrufları-
nın sonucuydu
3
.
Yahudilere karşı işlenen kapsamlı suçlar ve söz konusu katliamların ilki, birinci haçlı
seferi esnasında yaşanmıştır. Clermont Konsili’nden sonra Avrupa’nın önde gelen şövalyeleri
ve düzenli orduların başında Doğu’ya gidecek haçlı liderleri, Papa II. Urbanus tarafından
belirlenmiş hareket vakti olan, 15 Ağustos 1096’ya yetişmek üzere gerekli hazırlıkları yap-
makla meşgullerdi. Ancak bu arada daha alt tabakadaki sıradan halkın oluşturduğu haçlı
grupları, Tanrı’nın kendilerinden taraf olacağı inancıyla, kapsamlı bir hazırlık yapmayı ge-
rek görmeden, bir an önce “kâfirler” ile hesaplaşmak ve “dünyayı kurtarmak” için çoktan
yola çıkmışlardı
4
.
Son derece iptidai silahlarla donatılmış olan ve “köylülerin” veya “halkın” haçlı seferi-
ni oluşturan bu insanlar, farklı liderlikler altında teşekkül etmiş dört büyük grup halinde
hareket ettiler. Kuşkusuz onların en büyüğü ve en önemlisi karizmatik vaiz, Pierre
l’Ermite’in peşinden giden haçlıların grubuydu. Bununla birlikte Pierre l’Ermite ve berabe-
rindeki taraftarları, Yahudilere yönelik saldırılarla ilgili en masum olanlardı. Çünkü onlar,
1
Edward Peters, The First Crusade: The Chronicle of Fulcher of Charters and Other Source
Materials, Philadelphia, Pennsylvania, 1971, s.25-37.
2
Örneğin, beşinci haçlı seferinden önce, Papa III. Innocentius (1198-1216) Fransa’nın güne-
yinde Katolik Kilisesi’nin inançlarına aykırı hareket eden ve kendilerine Albililer denen
mezhebe karşı bütün Hıristiyan dünyasını silahlı saldırıya çağırmıştı. Bkz. Işın Demirkent,
Haçlı Seferleri, İstanbul, 1997, s.183-84.
3
Robert Chazan, European Jewry and the First Crusade, London, 1987, s.219; J. A. Watt, “The
Crusades and the Persecution of the Jews”,
The Medieval World, (Ed. Peter Linehan ve Janet
L. Nelson), London: New York, 2003, s. 149. Nitekim, zamanın Hıristiyan yazarları da bahse-
dilen katliamlarla ilgili, bazı haçlıların mal ve para edinme hırsını neden olarak göstermişler
veya onların yapacakları yolculuğun masraflarını karşılamaya yönelik, sanki zaruri bir davra-
nışmış gibi ifade etmeye çalışmışlardır. Bkz. Işın Demirkent, “Haçlı Seferleri Düşüncesinin
Doğuşu ve Hedefleri”, İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Tarih Dergisi: Prof. Dr. Hakkı Dursun Yıldız
Hatıra Sayısı, İstanbul, 1994, s.75.
4
Frederic Duncalf, “The First Crusade: Clermont to Constantinpole”, A History of the
Crusades, I, Madison: Milwaukee: London, 1969, s.258-59.