Ağayev yusiF ƏHMƏdov səbuhi İstiqlal Yürüşü

 
 
 
 
dövlətinin,     osmanlı     türklərinin     olması     fikri     öz     təsdiqini     tapdı.     Qələbənin     siyasi     əhəmiyyəti     
barəsində 
"Azərbaycan"   qəzeti   özünün   15   sentyabr   1919-cu   il   tarixli   baş   məqaləsində   yazırdı:   "Əgər   mayın   28-
ni   biz 
müstəqilliyimizin rəsmi elan edilməsi günü sayırıqsa, sentyabrın 15-də Azərbaycan qoşunlarının və Azərbaycan 
hökumətinin   Bakıya   daxil   olmasını   müstəqilliyin   həqiqətən   əldə   edilməsi,   dövlətçiliyin   başlıca   əsaslarının 
və özülünün qoyulması günü hesab edə bilərik. Bu gün bolşevik-daşnak qüvvələri tərəfindən təkcə Azərbaycanın 
və digər Zaqafqaziya respublikalarının müstəqilliyi əleyhinə deyil, həm də Zaqafqaziyanın türk xaqlarının fiziki 
mövcudluğuna qarşı yönəldilmiş xətərnak təhlükənin ləğv edildiyi gündür".
736
 
Sonrakı   dövrlərdə,   əsasən   də   Sovet   dövrü   tarixi   ədəbiyyatında   türk   qoşunlarının   Azərbaycanda   
olması 
işğal    kimi    qələmə    verilirdi.    Hələ   о    vaxt    Məhəmməd    Əmin    Rəsulzadə    bunun   yalan    olmasını   
göstərirdi.   O, bildirirdi   ki,   Azərbaycana   gəlmiş   Osmanlı   ordu   hissələrini   heç   bir   formada   işğalçı   ordu   
adlandırmaq   olmaz. 
Belə    ki,    Ənvər    paşa    bu    ordunun    təminatı   
üçün    öz  hökumətindən    50    000    lirə    istəmişdir,   
halbuki    işğalçı  belə    etmir,    əksinə    gəldiyi    ərazini   
talayır;   Ənvər   paşa 
Azərbaycan   hökumətinə   müraciətlərində   təkidlə   
xahiş edirdi  ki, 
milli 
silahlı 
qüvvələr
 
yaradılsın.  Bu 
qüvvələrin  yaradılmasında  türklər  əlindən  gələn 
köməyi   göstərirdilər,   halbuki   işğalçı   ordu   belə   
etmir; 
ən    nəhayət,    həlak    olmuş    türk    əsgərlərinin   
xatirəsini  əbədiləşdirmək      üçün      Azərbaycan     
xalqı,      hökumətin  qərarı        olmadan,        pul       
yığmağa       başlamış       və       qısa müddətdə 
tələb
 
olunan  məbləği  toplamışdır.
737
 
Sentyabrın    27-də    Azərbaycan    hökuməti    qalib    ordunun    sərkərdələri    üçün    ziyafət    verdi.   
Ziyafətdən    sonra  qonaqlar,  hökumət  və  Milli  Şuranın  üzvləri  Təzə  Pir  məscidinə  gedərək  cümə  namazını 
qıldılar.  Məscidin  bir  hissəsinin  mərmilərlə  dağılmasına  baxmayaraq  yüzlərlə  insan  burada  namaz  qı-lırdı. 
Bakı   döyüşlərində  həlak olmuş  əsgərlərin  ruhu  üçün  mövlud  oxundu.
738   
Xalqın türk  sərkərdələrinə  göstərdiyi 
hörmət bir daha sübut etdi 
ki, Azərbaycan Qafqaz İslam Ordusunu öz xilaskarı kimi qəbul edir. 
Münaqişənin hərbi nəticələri də əhəmiyyətli idi. Belə ki, 1918-ci ilin yazında Qafqazda ən böyük və ən 
təhlükəli   qüvvə   daşnak   və   bolşeviklərin   vəhdətindən   yaranmış   Qafqaz   Qırmızı   Ordusu   və   dolayısı   ilə   
onun 
tərəfində çıxış edən Ermənistan Respublikasının Ordusu idi. Bu ordular təkcə Azərbaycanın deyil, Gürcüstanın 
da  müstəqilliyi  və  ərazi  bütövlüyünə  təhlükə idi. Heç şübhəsiz ki,  almanların  Gürcüstanda  olmasından  ehtiyat 
edib   Gürcüstana   hücum  etməyə   cürət  etməyən   bu   ordular   öz  qüvvələrini   saxlasaydılar,   Azərbaycandan 
sonra 
Gürcüstanı     işğal     etməyə     qalxacaqdılar.     Qafqaz     İslam     Ordusunun     əməliyyatları     nəticəsində     
bolşevik     və 
daşnakların Qafqaz Qırmızı Ordusu darmadağın edilmiş, Ermənistan Respublikasının işğalçı ordusu isə Osmanlı 
dövlətinin   3-cü   Korpusu   tərəfindən   əhəmiyyətli   dərəcədə   zəiflədilmişdi.   Sentrokaspi   Diktaturası   
qoşunlarının məğlub edilməsi digər bir qüvvəni - keçmiş Rusiya imperiyasının bərpasına can atan və bu yolda 
bütün xalqları əzməyə hazır olan şovinist rus partiyalarının formalaşdırdığı qüvvəni aradan qaldırdı və Cənubi 
Qafqazda baş verən  siyasi  hadisələrdən  kənara  atdı.  1918-ci   ilin  may  ayına  Azərbaycan  arxalandığı  yeganə 
hərbi  qüvvəni   - Müsəlman Korpusunu, demək olar ki, itirmişdi. Qısa müddət ərzində formalaşmağa başlayan, zabit 
çatışmazlığı, silah və  sursat qıtlığından zəif vəziyyətə düşən Korpus döyüşçülərin fədakarlığına baxmayaraq 
düşmən  hücu- munun   qarşısını   ala   bilmirdi.   Korpus   Qaraməryəmə   qədər   geri   çəkilmiş,   tərkibində   cəmi   
900   nəfər   döyüşçü qalmışdı. Aydındır ki, 1918-ci il may ayının sonları- iyun ayının 
əvvəllərində   qərbdən   Ermənistan   Respublikası,   cənub-
qərbdən 
gah bolşevik, gah da daşnak qiyafəsində çıxış edən Andranikin, 
şərqdən bolşevik və daşnakların Qafqaz Qırmızı Ordusu, cənub- 
şərqdən  Muğandakı  antiazərbaycan  qüvvələrinin  məngənəsində 
sıxılan    Azərbaycan    Cümhuriyyəti    faktiki    olaraq    özünün   
ilk    və  son      anlarını      yaşayırdı.      Danılmaz      faktdır      ki,     
1918-ci      ildə  Azərbaycan  Cümhuriyyətinin  bütün  təhlükə  və 
təzyiqlərə  qalib  kimi    sinə    gərməsinin    bir    səbəbi    var    idi   
ki,    bu    da    iyunun    4-də  Osmanlı    dövləti    ilə    imzalanmış   
müqavilə    və    bu    müqaviləyə  əsasən  türk  və  Azərbaycan 
736
Süleymanov M.S. Azərbaycan Ordusu, s.138. 
737
Görüryılmaz M. Türk Kafkaz İslam Ordusu, s.200. 
738
Görüryılmaz M. Türk Kafkaz İslam Ordusu, s.190. 
166 
 

---

 
 
dərəcədə zəiflədilmişdi. Osmanlı qoşunları Azərbaycanı tərk edəndə artıq burada təminat təşkilati cəhətdən tam 
formalaşmasa da, öz qüvvələrinə inanan, milli ideyalar uğrunda vuruşmağa hazır olan ordu var idi. 
Sovet hakimiyyətinin ən ağır illərində müstəqilliyini, dövlətçiliyini, torpaqların bir hissəsini, ordusunu, ən 
vətənpərvər    ziyalılarını,    əlifbasını    itirən,    tarixinə    və    mənəviyyatına    təcavüz    edilən    Azərbaycan    xalqı   
onun 
uğrunda vuruşmuş və canlarını qurban vermiş qəhrəmanların xatirəsini əziz tutdu, onların qəbirlərini ziyarətgah 
bilib qorudu. Bu həmin qəbirlərdir ki, onlar barəsində Məhəmməd Əmin Rəsulzadə yazırdı: “Azərbaycanın hər 
cəhətində şairin təsvir etdiyi "sarmaşıqlı bir məzar" bulursunuz ki, "qızlar, gəlinlər" tərəfindən ziyarətgah halına 
qoyulan bu məzar qardaş imdadına qaçan "TÜRK" məzarıdır".
739 
O, həmin qəbirlərdir ki, 5-ci Qafqaz firqəsinin 
Ərkani-Hərb     rəisi     Rüşdü     bəy     onlar     haqqında     yazırdı:     "5-ci     Qafqaz     firqəsinin     dörd     buçuq     
aydan      bəri  Azərbaycanın  istiqlalı  uğrunda  çarpışaraq  verdiyi  şəhid  və  məcruhların  qanları  ilə  sulanan  bu 
qardaş  məmləkət  torpaqları    üzərində    Gəncədə,    Göyçay-Ağsu-    Şamaxı-Bakı    şossesinin    hər    iki   
tərəfində,    Müsüslü-Kürdəmir-  Karrar-Hacıqabul-Bakı    dəmir    yolu    boyunca,    Qarabağda    və    Kür    nəhri   
sahillərində    xalqın    ziyarətgah    halına  qoyduğu  bir  çox  mütəvazi  və  həzin  məzarlara  təsadüf  olunur  ki,  iştə 
bunlar  irqinin  imdadına  səgirtlən  Anadolu  mehmetçiyinin  mübarək  məzarıdır.  Əksər  yerlərdə  mehmetçiklə 
bərabər qoyun-qoyuna yatan Azəri türkləri də vardır.”
740
 
739
M.Ə.Rəsulzadə. Azərbaycan Cümhuriyyəti. Bakı, 1990, s.43. 
740
Süleymanov M. Qafqaz İslam Ordusunun digər fəaliyyətləri və missiyasının sonaçatması, s.389. 
167 
 

---

ƏDƏBĠYYAT 
Arxiv materialları 
1.Azərbaycan Respublikası Siyasi Partiyalar və İctimai Hərəkatlar Dövlət Arxivi f. 277, op. 2,1. 13,16, 27. 
2.Azərbaycan Respublikası-Mərkəzi Dövlət Tarix Arxivi, f.1061, op.l, d.95,1.5-8. 
3.Российский Государственный Военно-Исторический Архив, ф. 3642, оп.1, д.7, 8. 
4.Российский Государственный Военно-Исторический Архив, ф. 3530, оп.1, д.131. 
5.Российский Государственный Военно-Исторический Архив, ф. 2100, оп.2, д.46. 
6.Türkiyə Cümhuriyyəti Silahlı Qüvvətləri Askeri Tarix ve Strateji Etüd idarəsi, k.3821, d.15, f.57. 
Azərbaycan dilində 
7.Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti Ensiklopediyası, c.1-2. Bakı, 2005. 
8.Aşırlı A. Cümhuriyyət dövrü mətbuatında Qafqaz İslam Ordusu // Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti və Qafqaz 
İslam Ordusu toplusu, Bakı, 2008. s.523-530. 
9.Bayramoğlu    A.    Cümhuriyyət    ədəbiyyatında    Qafqaz    İslam    Ordusu    //    Azərbaycan    Xalq   
Cümhuriyyəti    və 
Qafqaz İslam Ordusu toplusu, Bakı, 2008. s.531-562. 
10.Budak M. Nuru paşanın Qafqaz İslam Ordusu haqqında raportu // Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti və Qafqaz 
İslam Ordusu toplusu, Bakı, 2008. s.441-484. 
11.Əhmədov S.Ə. "Qars" və "Ərdahan" gəmiləri.//Hərbi bilik. 
12.İsgəndərov   A.   Azərbaycan   Xalq   Cümhuriyyəti//   Azərbaycan   Xalq   Cümhuriyyəti   və   Qafqaz   İslam   
Ordusu toplusu. Bakı, 2008, s.39- 56. 
13.İsgəndərov A. 1915-1920-ci illərdə Azərbaycanda türk və müsəlmanlara qarşı həyata keçirilən soyqırımlar // 
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti və Qafqaz İslam Ordusu toplusu, Bakı, 2008. s.75-92. 
14.Qasımlı M. Bolşevik Rusiyasının Güney Qafqaz siyasəti // Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti və Qafqaz İslam 
Ordusu toplusu. Bakı, 2008. s.93-134. 
15.Reha   Yılmaz.   I   Dünya   müharibəsi   başlanğıcında   Osmanlı   dövlətinin   Qafqaz   siyasəti   //   Azərbaycan   
Xalq 
Cümhuriyyəti və Qafqaz İslam Ordusu toplusu. Bakı, 2008, s.57-74. 
16.Rəsulzadə M.Ə. Azərbaycan Cümhuriyyəti. Bakı, 1990. 
17.Rıhtım    M.    İngilislərin    Bakı    və    Xəzər    dənizinə    hakim    olmaq    xüsusunda    cəbdləri    //    Azərbaycan   
Xalq 
Cümhuriyyəti və Qafqaz İslam Ordusu toplusu. Bakı, 2008. s. 485-523. 
18.Seyidov A. Yelenedorf. Bakı, 2006. 
19.Süleymanov M. Azərbaycan Ordusu (1918-1920). Bakı, 1998. 
20.Süleymanov M. Qafqaz İslam Ordusu və Azərbaycan. Bakı, 1999. 
21.Süleymanov M. Qafqaz İslam Ordusunun Azərbaycanın ərazi bütövlüyü uğrunda mübarizəsi // Azərbaycan 
Xalq Cümhuriyyəti və Qafqaz İslam Ordusu toplusu. Bakı, 2008. s.287-332. 
22.Süleymanov   M.   Qafqaz   İslam   Ordusunun   quruluşu,   hazırlıq   və   səfərbərlik   vəziyyəti   //   Azərbaycan   
Xalq 
Cümhuriyyəti və Qafqaz İslam Ordusu toplusu. Bakı, 2008. 
23.Süleymanov   M.   Qafqaz   İslam   Ordusunun   digər   fəaliyyətləri   və   missiyasının   sona   çatması   //   
Azərbaycan 
Xalq Cümhuriyyəti və Qafqaz İslam Ordusu toplusu. Bakı, 2008, s.357-392. 
24.Şıxlı S. Tam artilleriya generalı Əliağa Şıxlinski //"Xalq qəzeti", 25.05.2001. 
25.Şükürov K. Türkmənçay - 1828. Tarixi xronika (ixtisarla). Bakı, 2006. 
26.Yüceer N. Qafqaz İslam Ordusunun Bakı şəhərini azad etməsi // Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti və Qafqaz 
İslam Ordusu toplusu. Bakı, 2008, s.333-356. 
Türk dilində 
27.Allen V.E.D. P.Muratof. 1828 -1921 Türk-Kafkas sınırındakı harplerin tarihi. Ankara, 1966. 
28.Enver Ziya Karal. Osmanlı tarihi. Cilt 5. 28.a Çanakkale Savaşları. İstanbul, 2005. 
29.Görüryılmaz M. Türk Kafkaz İslam Ordusu ve ermenilər. İstanbul, 2007. 
30.Denisenko A. Askeri müze osmanlı ve cumhuriyet dönemi madalya ve nişanlar kataloqu. İstanbul, Harbiye. 
31.Yüceer N. Birinci Dünya savaşında Osmanlı ordusunun Azerbaycan ve Dağıstan harekatı. Ankara, 2002. 
Rus dilində 
168 

---

32.Агаев Ф. ''Британский лев" на Кавказе // Азербайджан в мире, 2006. №2, с. 115-119. 
33.Активные борцы за Советскую власть в Азербайджане. Баку, 1957. 
34.Арапов    Д.Ю.    Мусульмане    в    вооруженных    силах    России    в    XIX    -    начале    XX    века    //   
Военно- 
исторический журнал, 2006, № 9. 
35.Бадаев А. Азербайджанское национально-демократическое движение. 1917-1920. Баку, 1990. 
36.Бланк      Чрезвычайного      Комиссара      //      Великий      Октябрь      и      Советский      Азербайджан     
(экспонаты рассказывают). Баку, 1977. 
37.Большевики      в      борьбе      за      победу      социалистической      революции      в      Азербайджане.     
1917-1918. 
Документы и материалы. Баку, 1957. 
38.Боевые и революционные традиции моряков Каспийского флота. Баку, 1960. 
39.Бурджалов Е. Н. Двадцать шесть бакинских комиссаров. Москва, 1938. 
40.Веселое П. Канонерская лодка "Ленин" //Моделист-конструктор, 1988. № 4, с. 12-15; 
41.Вердиева X., Гусейнзаде Р. "Родословная" армян и их миграция на Кавказ с Балкан. Баку, 2003. 
42.Военные    моряки    в    борьбе    за    власть    Советов    в    Азербайджане    и    Прикаспии.    1918-1920   
гг.    Сб. документов. Баку, 1971. 
43.Гоголев Л.Д. Бронемашины. Москва, 1986. 
44.Гражданская война и военная интервенция в СССР. Энциклопедия. Москва, 1983. 
45.Грузинский    генералитет    (1699-1921).    Биографический    справочник.    Составил    М.    Гогитидзе.   
Киев, 
2001. 
46.Гулиев Б. Борьба Коммунистической партии за осуществление ленинской национальной политики в 
Азербайджане. Баку, 1970. 
47.Гурко-Кряжин В. Армянский вопрос. Баку, 1990. 
48.Дарабади    П.Г.    Военная    помощь    Советской    России    Бакинской    Коммуне    (1918)    //    Изв.АН   
АзССР, серия ИФП, 1982. № 4. 
49.Дарабади П.Г. Военно-организационная деятельность Бакинской Коммуны // Изв. АН Аз ССР, серия 
ИФП, 1978, № 3,11-20. 
50.Дарабади П.Г. Военные проблемы политической истории Азербайджана начала XX века. Баку, 1991. 
51.Дарабади П.Г. О вооруженных силах АДР (1918-1920 гг) // Изв. АН Аз ССР, серия ИФП, 1991, № 1. 
52.Денстервиль Л. Британский империализм в Баку и Персии. 1917-1918. Тифлис, 1925. 
53.Директивы командования фронтов Красной армии. 1917-1922. Москва, 1971. т. 1. 
54.Документы внешней политики СССР, т.1. Москва, 1957. 
55.Дроговоз И. Г. Крепости на колесах: История бронепоездов. -Минск.: Харвест, 2002. Книга на сайте: 
militera.lib.ru/tw/drogovoz 1/index .html 
56.Евсеев И.М.Бушует Каспий. Баку, 1970. 
57.Жук А.Б. Стрелковое оружие. Москва, 1992. 
58.Зун В.А. Броневые поезда и их боевая служба. Москва, 1930. 
59.История Азербайджана, т.3, ч.1, с.93. 
60.Исрафилов   И.   Воспоминания   об   азербайджанской   армии  //   Зеркало,   12.10.   2007,  20.10.   2007,   
27.10. 
2007. 
61.Иванов Р. Н. Генерал - адъютант его величества. Москва, 2006. 
62.Иванов Р.Н. Именем Союза Советских... Москва, 2007. 
63.Исмаилов Э.Э. Георгиевские кавалеры-азербайджанцы. Москва, 2005. 
64.Кадишев А. Б. Интервенция и гражданская война в Закавказье. Москва, 1960. 
65.Кулиев М. Враги Октября в Азербайджане. Баку, 1929. 
66.Каспийская Краснознаменная флотилия. Баку, 1990. 
67.Корсун Н.Г. Кавказский фронт Первой Мировой войны. Москва, 2004. 
68.Кузнецов А. Награды. Москва, 1999. 
69.Кязымзаде Ф. Борьба за Закавказье (1917- 1921). // Литературный Азербайджан, 1993. № 3-4. 
70.Лавров   СВ.   Политика   Англии   на   Кавказе   и   Средней   Азии   в   1917-1921   годах   //   Вопросы   
истории, 
1979. № 5, с. 83. 
71.Лудшувейт Е.Ф. Турция в годы первой мировой войны 1914-1918 гг. Москва, 1966. 
72.Мустафаев Ш. Письмо Хасан бека Агаева Энвер паше // "Зеркало", 28.04.2007. 
73.Маевский  В.Ф.  Армяно-татарская  смута  на  Кавказе, как  один  из фазисов  армянского  вопроса. Баку, 
1993. 
74.Маковский А.Р., Радченко Б.М. Каспийская краснознаменная. Москва, 1982. 
75.Нагдалиев Ф.Ф. Ханы Нахичеванские в Российской империи. Москва, 2006. 
169 

---

76.Наджафов  Б.  Лицо врага.  История армянского национализма  в  Закавказье  в конце XIX  - начале  XX 
века. Баку, 1993. 
77.Насиров Т. Борьба за власть в Азербайджане (1917-1920). Баку. 1993. 
78.Октябрьское вооруженное восстание в Петрограде. Документы и материалы,    Ленинград, 1957. 
79.Описание Карабагской провинции (составленное в 1823 году по распоряжению главноуправлявшего 
в Грузии Ермолова. Тифлис, 1866. (təkrar nəşr Bakı, 2004). 
80.Очерки  истории коммунистической  партии Азербайджана /  Под  ред.  М. С.  Искендерова  и  др. Баку, 
1963. 
81.Памяти 26: Материалы к истории Бакинской Коммуны 1918 г. / Ред. М. Лифшица и П. Чагина. Баку, 
1928. 
82.Пипия Г.В. Германский империализм в Закавказье в 1910-1918 годах. Москва, 1978. 
83.Победа Советской власти в Закавказье. Тифлис, 1971. 
84."Пролетарская революция", 1926. № 12, с.83-84. 
85.Поцелуев В.А. Броненосцы железных дорог. Москва, 1982. 
86.Протоколы  заседаний  мусульманских  фракций  Закавказского  Сейма  и  Азербайджанского 
Национального Совета. Баку,2006. 
87.Раевский А. Партия "Мусават" и еѐ контрреволюционная работа. Баку, 1929. 
88.Ратгаузер Я. Арест и гибель комиссаров Бакинской Коммуны. Баку, 1928. 
89.Ратгаузер Э. Революция и гражданская война в Баку.4.1. 1911-1918 гг. Баку, 1927. 
90.Ромадин С. Броневая гвардия революции // "Моделист-конструктор". 1989. 
91.Рустамова-Тогиди   С.   Этого   забыть   нельзя   //   Зеркало,   31   март,   7,14,   21,   28   апрел,   5,12,19,   
26   мая, 
2,9,15,23,30 июня, 7,14,21,28 июля, 4,11,18,25 августа, 1,8,15,22,29 сентября, 6,12,20 октября 2007 года. 
92.Рябинский К. Революция 1917 года. Москва, 1976. Хроника событий. Т. 5, с. 151-152,160,175. 
93.Смирнов Н. Г. Ушедшие в бессмертие: очерки истории Бакинской Коммуны. М., 1986. 
94.Токаржевский  Е.А.  Из  истории  иностранной  интервенции  и  гражданской  войны  в  Закавказье.  Баку, 
1957. 
95.Топчубашев А. Дипломатические беседы в Стамбуле (1918-1919). Баку, 1994. 
96.Ушаков А. Феномен Ататюрка. Москва, 2002. 
97.Файгл Эрих. Правда о терроре. Армянский терроризм -истоки и причины. Баку, 2000. 
98.Федосеев С. "Максимы" - германская линия //Оружие, № 12, 2007. с. 1-15; № 1, 2008. с. 10-22. 
99.Шавров   Н.   Новая   угроза   рускому   делу   в   Закавказье:   предстоящая   распродажа   Мугани   
инородцам. Баку, 1990. 
100.Шаумян С. Бакинская Коммуна. Баку, 1927. 
Ġngilis dilində 
101..Menefee    S.P.,    "Dunsterville,    Lionel    Charles,"    in    H.C.G.    Mathews    and    Brian    Harrison    (eds.),   
Oxford 
Dictionary of National Biography, vol. 17 (2004). 
102.The Adventures of Dunsterforce by Major - General L. С Dun-sterville (1920; Edward Arnold, London). 
103. World War I: Battle for Baku // HistoryNet - "From the World's Largest History Magazine Publisher ". 
ĠNTERNET səhifələri 
104."Армянское воинство" İNTERNET səhifəsi// Аветисян Г. Генерал Акоп Багратуни (1879-1943). 
105.en.wikipedia.org /wiki/ North_Staffordshire_Regiment"  İNTERNET  səhifəsi // Burada A Short History of 
The Staffordshire Regiment (The Prince of Wales's), published by the regiment, 1972; Swinson A. A Register of 
the Regiments and Corps of the British Army, London, 1972 kitablarının materialları yerləşdirilib. 
106.en.wikipedia.org/wiki/Royal_Warwickshire_Fusiliers" İNTERNET səhifəsi 
107.Captain    Cecil    G.   Judge.    With    General    Dunsterville    İn    Percia    And    Transcaucasus    //    Captain   
Cecil    G_ Judge_ With General Dunsterville in Persia and Transcaucasus- İNTERNET səhifəsi. 
170