əməliyyatlar aparmaq üçün kifayət qədər qüvvəsi olmayan Ənvər paşa 1918-ci ilin əvvəllərinə
göstəriləcək
köməyin formasını müəyyənləşdirdi: Azərbaycana göndərilən təlimatçılar yerli əhalidən toplanmış könüllü
dəstələri öyrədəcək və beləliklə Azərbaycan qoşunları (tərkibində 3 piyada diviziya olan bir
korpus)
yaradılacaqdı. Lakin Azərbaycan milli hərəkat liderləri ilə görüşlər (ilk növbədə Nağı bəy
Şeyxzamanlının rəhbərlik etdiyi heyətlə danışıqlar qeyd edilməlidir, məhz bu qrupla danışıqlardan sonra
Ənvər paşa real hərbi kömək göstərmək qərarına gəldi),
191
erməni-bolşevik qoşunlarının gözlənilmədən böyük
qüvvə ilə sürətlə qərbə doğru irəliləməsi, Almaniyanın Sovet Rusiyası ilə sövdələşməyə girməsi və ən əsası,
vəziyyəti dəyişə biləcək yerli qüvvə yaratmaq üçün vaxt çatışmazlığı Ənvər paşanı planlarını dəyişib
Azərbaycana bilavasitə osmanlı qoşunlarını göndərməyə sövq etdi.
192
Azərbaycan Cümhuriyyəti ilə Osmanlı dövləti arasında 1918-ci ilin iyunun 4-də imzalanmış müqavilənin
IV maddəsində deyilir: "Azərbaycan
Hükuməti Cümhuriyyəsi
tərəfindən tələb
vukuunda
Hükumət-i
Osmaniyyə
intizam və asayiĢ-i
daxiliyyənin təmin və iadəsi üçtin ledel-icab
silah
bulu-nacaqdır”
193
qüvvətiylə
müavinətdə
(imzaladılar: Azərbaycan tərəfindən Milli
Şuranın
sədri
M.Ə.Rəsulzadə,
Xarici
İşlər
Naziri
M.H.Hacınski; Osmanlı tərəfindən Ədliyyə
Naziri
Xəlil bəy, 3-cü ordu komandanı Vehib paşa).
Nuru paşanın rəhbərlik etdiyi heyət Mosuldan
Təbrizə, oradan da Naxçıvana gəldi. Naxçıvanda
və Ordubadda bir neçə zabit saxlanıldı ki, mayın 20-
dən etibarən yerli hissələrin yaradılmasına
başlanılsın.
Cəbrayıl-Ağdam-Tərtər-Yevlax-Gəncə marşrutu ilə hərəkət edən heyət hər yerdə yerli dəstələr yaratmaq üçün
zabitlər saxlayırdı. Bir çox yerlərdə əhali türk əsirlərini azad etmiş və onlar yerli dəstələr təşkil etmişdilər. Lakin
bütün bunlar kifayət deyildi. Nəticədə 3-cü Ordu tərkibindən 5-ci Qafqaz piyada firqəsinin bölmələrinin hissə-
hissə Azərbaycana göndərilməsi və burada Müsəlman Korpusu ilə birləşməsi əmri verildi. Beləliklə, 1918-ci ilin
iyununda, Azərbaycanla Osmanlı dövləti arasında dostluq haqqında müqavilə imzalanandan dərhal
sonra Azərbaycan və Osmanlı hərbi hissələrindən Qafqaz İslam Ordusu yaradılmağa
başladı. Orduya rəhbərlik ikili xarakter daşıyırdı: istər türk, istərsə də
Azərbaycan hərbi hissələrinin komandirlərinin raportları həm Nuru paşaya,
həm də Müsəlman Korpusunun komandanı Əli ağa Şıxlinskiyə göndərməli idi.
194
Azsaylı, lakin döyüş təcrübəsinə malik və hərbi hissələr şəklində
təşkil edilmiş Osmanlı qoşunları Qafqaz İslam Ordusunun əsas zərbə
qüvvəsini təşkil edirdi. Onların gəlişi mart-aprel döyüşlərindən sonra ruh
düşkünlüyünə qapılmış, pərakəndə halda öz şəhər və kəndlərini
qorumağa hazırlaşan azərbaycanlıların mənəvi durumunda dəyişikliyə səbəb
olmuş, artıq müdafiədən hücuma keçib mənfur düşməndən işğal edilmiş ərazilərin
azad ediləcəyinə əminlik yaratmışdı.
Yaradılanda Qafqaz İslam Ordusunun məqsədləri də açıqlanmışdı:
ermənilərin ingilislərlə birləşərək Bakını işğal etməsinə maneçilik törətmək; Bakıda
islamlar (müsəlmanlar) və bolşeviklər arasındakı müharibəyə müdaxilə etmək; Bakı ilə bağlı
"almanların ehtiraslarına mane olmaq"; Qafqaz islamlarını təcavüzdən qurtarmaq".
195
İlk əvvəl Azərbaycan hissələrini dəmir yollarının qorunmasında istifadə etməyə başlayan
Nuru paşa tədricən onların döyüşkənliyini görərək döyüş əməliyyatlarının ən vacib istiqamətlərinə yönəldir,
azərbaycanlı zabitlər müxtəlif qoşun hissələrindən tərtib edilmiş qrup komandirləri də təyin edilirdilər.
Gənc və siyasi oyunlarda təcrübəsiz olan Nuru paşa onun ətrafında peyda olmuş bir neçə ilhaqçının təsiri
ilə vaxtaşırı Azərbaycanın siyasi və hərbi rəhbərliyi ilə münasibətlərdə tələsikliyə yol verirdi.
Azərbaycanı müstəqil dövlət kimi dəstəkləmək əvəzinə, bir əyalət kimi Osmanlı dövlətinin tərkibinə qatmaq
fikirləri ilə çıxış
edən ilhaqçılar Azərbaycan hökumətinin gördüyü tədbirlər nəticəsində istədiklərinə nail ola bilmədilər. İyunun
26-da Müsəlman Korpusu ləğv edildi və onun əsasında Əlahiddə Azərbaycan Korpusu təşkil olundu. Ərazilər
erməni-bolşevik qoşunlarından azad edildikcə Qafqaz İslam Ordusunun tərkibinə qatılan
azərbaycanlı
191
Süleymanov M.S. Qafqaz İslam Ordusu, s. 102-104.
192
Süleymanov M. Qafqaz İslam Ordusunun quruluş, hazırlıq və səfərbərlik vəziyyəti // Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti və Qafqaz İslam Ordusu toplusu.
Bakı, 2008, s.226.
193
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti və Qafqaz İslam Ordusu toplusu. Əlavə 1, s.576.
194
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti Ensiklopediyası, c.1, s.99-101.
195
Süleymanov M. Qafqaz İslam Ordusunun quruluş, hazırlıq və səfərbərlik vəziyyəti, s.234.
73
Dostları ilə paylaş: |