ZK-nın qərarı ilə razılaşmır, hətta onu tanımadıqlarını, zirehli qatarın və digər silahların da onlara verilməsini
tələb edir, güc mövqeyindən çıxış edərək hətta danışıqlar üçün göndərilmiş parlamentyoru da
girov kimi saxlayırdılar. Eşelonlardan birinin əsgərlərini yola gətirmək mümkün oldu, silahlar
götürüldü, götürülmüş toplardan birini A.Səfikürdski Yelizavetpola apardı.
308
Lakin digər eşelonlarla
dil tapmaq mümkün olmadı, onlar zorla yolu açıb Bakıya doğru irəliləməyi planlaşdırırdılar. ZK-nın
vəzifəli şəxslərindən olan N.Jordaniya hərbi rəhbərliklə telefon vasitəsi ilə danışıqlar aparmağa çalşsa da heç
bir nəticə əldə olunmadı. Yanvarın 9-da danışıqlar kəskinləşdi və ilk atəş səsləri eşidildi. Rus əsgərləri
dəmir yolu stansiyası və zirehli qatarı, ətraf Azərbaycan kəndlərini atəşə tutdular. Cavab atəşi
açıldı, başlayan döyüşün gedişində bir neçə mərmi qonşu yolda dayanmış yanacaq eşelonuna dəydi və
onu partlatdı. Partlayış və ondan sonra başlayan yanğın nəticəsində
hər iki tərəfdən böyük itkilər oldu. Stansiyada 3 hərbi eşelon, iki qatar (onlardan biri sərnişin qatarı) və ZK-nın
zirehli qatarı sıradan çıxarıldı. Salamat qalan rus eşelonları yolu aça bilmədilər və hadisələri araşdırmaq üçün
Şəmkirə göndərilən Zaqafqaziya Komissarlığının nümayəndə heyəti ilə (rəhbər kapitan Strelkovski)
danışıqları davam etdirdilər.
309
F.Xoyski, X. Xasməmmədov, X.Mə-likaslanov azərbaycanlı
döyüşçülər və əhaliyə müraciət edərək təmkinli olmağa çağırdılar. Uzun danışıqlardan sonra eşelonlar 20
top, 70 pulemyot,
15.000 tüfəng təhvil verərək yola davam etdilər.
310
Hadisələri müsəlmanların azğınlığı kimi qələmə
verməyə çalışan bolşevik mətbuatı günahı Zaqafqaziya Komissarlığı və azərbaycanlıların üzərinə atır.
Bu münasibət
sovet tarixşünaslığında da öz əksini tapmışdır. Rus tərəfinin itikiləri kitabdan kitaba artırılır və 1983-cü ildə çap
edil-miş "SSRİ-də vətəndaş müharibəsi və xarici intervensiya" ensiklopediyasında maksimum həddə çatmışdır.
Burada hadisələr "Şamxor qırğını" adlandırılmış, 5 minədək rus əsgərinin qırılması
göstərilmişdir.
311
M. Süleymanovun fikrincə, rus hərbi hissələrinin
tərksilah edilməsi təkcə Müsəlman Korpusunu silahla təchiz etmək baxımından deyil, həm də
bolşeviklərin öz hakimiyyətlərini Bakıdan kənara yaymaq cəhdlərinin qarşısının alınması baxımından
da vacib əhəmiyyətə malik olmuşdur. Şəmkir-Bakı marşrutunda hərəkət edən, bolşevik təbliğatına uymuş
eşelonlar dəmir yolu boyunca yerləşən əsas stansiyaları tutmaqla vəziyyəti bolşeviklərin xeyrinə
dəyişə bilərdilər. Nəticədə onların
qarşısını almaq qeyri mümkün olardı.
312
1918-ci ilin əvvəllərindən başlayraq rus hissələrinin tərksilah edilməsi prosesinə Tatar süvari alayının və
formalaşmaqda olan MK-nın təzə yaradılan hissələrinin qoşulması nəticəsində iri hərbi hissələri tərksilah etmək
mümkün olmuşdur. Şəmkir stansıyasmda baş vermiş hadisələrdə də məhz onların sayəsində eşelonlar
silahı təhvil vermək məcburiyyətində qalmışdı. Bir müddət silah təchizatında problemi
olmayan Müsəlman Korpusu çox keçmədi ki, yenidən silah və sursata
ehtiyac
duymağa başladı. 1918-ci il mart-aprel aylarında bolşevik-erməni qüvvələrinə qarşı
döyüşlər nəticəsində sursat tükənmişdi. Silahların ehtiyat hissələri olmadığından, iri
təmir zavodu və emalatxanalarının Bakıda, düşmənin əlində cəmləşdiyindən silahlar
sıradan çıxmağa başlamışdı. Bakı Soveti qoşunları bütün lazım olanları Həştərxandan
- Sovet Rusiyasından dəniz yolu ilə alırdılarsa Müsəlman Korpusunun
hissələri itkiləri bərpa edə bilmirdilər. Xırdalanadək irəliləyən L.Maqalovun
tabeçiliyində
cəmi 4 top və 6 pulemyot var idi. Mart qırğınlarından sonra Zaqafqaziya hökuməti
MK-na 100 min rubl, 2 təyyarə, 1 zirehli qatar, silah və sursat ayırmalı idi,
lakin zirehli qatarın ayrılması ilə kifayətləndi. Fotoşokillərdən aydın olur ki,
N.Qosinskinin
Azərbaycana gəlmiş dəstələrində də əsasən tüfəng və tapançalar var idi.
1918-ci ilin iyununda Bakı Soveti qoşunları qərbə, Gəncəyə doğru yürüşlərini
genişləndirəndə Müsəlman Korpusunda silah və sursat problemi özünü yenidən kəskin şəkildə büruzə
verdi. Əlimərdan bəy Topçubaşov Ənvər paşa ilə görüşündə demişdi ki, "Təcrübəli təlimatçılar olarsa, bizim
əhalidən
həm kəmiyyətinə, həm də keyfiyyətinə görə yaxşı qoşun təşkil etmək mümkündür. Ancaq bizdə silah,
geyim və digər hərbi təchizat çatışmır".
313
Türk təlimatçıları ilə Azərbaycanda qoşun yaratmağı
planlaşdıran Osmanlı komandanlığı Müsəlman Korpusunun hissələrini silahla təmin etmək
üçün Osmanlı anbarlarında yığılmış rus silahlarından istifadə
etmək istəyirdi. Ərzurum, Olti, Ərdəhan, Qars və Gümrü anbarlarında
11-12 min rus tüfəngi vardı.
314
I Dünya müharibəsinin cəbhələrində
qənimət kimi ələ keçirilən bu silahlar azərbaycanlı əhalinin bir
qisminə tanış idi və təlim zamanı böyük problemlər üzə çıxmamalı
idi, ən əsası isə
bu silahlar üçün sur-satı elə Bakı Sovetinin anbarlarından götürmək və
308
Yenə orada, s.45.
309
Süleymanov M.S. Qafqaz İslam Ordusu və Azərbaycan, s.46.
310
Süleymanov M.S. Qafqaz İslam Ordusu və Azərbaycan, s.47.
311
Гражданская война. Энциклопедия, с.660.
312
Süleymanov M.S. Qafqaz İslam Ordusu , s.42.
313
Топчубашев А. Дипломатические беседы, с. 16.
314
Süleymanov M. Qafqaz İslam Ordusunun quruluş, hazırlıq və səfərbərlik
vəziyyəti, s. 251.
101