Şkoda dağ qaubitsasının lüləsinin qaldırılıb endirilmə bucağı olduqca böyük idi - 56°, bu isə onu
sıldırımlı
dağlar və küçə döyüşlərində (evlərin yuxarı mərtəbələrinə atəş açmaq lazım gəldikdə) əvəzsiz edirdi.
QİO-nun Osmanlı komandanlığının əmrlərində "Krupp dağ topu" ifadəsinə rast gəlinir.
Sənədlərdə
"Qüdrətli toplar"adı ilə hansı topların nəzərdə tutulması bizim üçün qaranlıq qalmışdır.
М1903 növlü osmanlı tüfəngi QİO-nun piyada hissələrinin əsas silahı idi. Bu növ tüfənglərin
əsası
Belçikanın Mauzer sistemli sandıqlı tüfəngi olmuşdur, lakin Osmanlı ordusunda tətbiq edilən tüfəng Almaniya
ordusunun "Mauzer 98" tipli tüfəngi əsasında düzəldilirdi. Dövrün ən mükəmməl atıcı silahlarından olmuş bu
tüfəngin çapı 7,65 mm, uzunluğu 1240 sm (süngü ilə birlikdə 1750 mm), çəkisi 3,9 kq (süngü ilə birlikdə 4,4
kq) idi, sandığa 5 patron qoyulurdu. Bu tüfənglərə М1903 növlü süngü (tiyənin uzunluğu 527 mm) taxılırdı.
321
Süvari qılıncının tiyəsinin üzərində müharibə rəmzləri (dəfnə çələngi arasında qılınclar, yay-oxlar) həkk
olunmuş, həmçinin istehsal olunma yeri (Almaniyanın Zolingen hərbi zavodu) qeyd edilmişdi.
MATM-ın kolleksiyasında qurunan və osmanlı zabitlərinin silahlarından olan “Parabellum, model
08"
növlü tapança 1914-1917-ci illərdə Almaniya istehsalı modifikasiyasına aiddir.
Tapançanın çapı 9 mm,
uzunluğu 217 mm, çəkisi 890 qram idi, sandığa 8 patron qoyulurdu. Digər zabit silahı, "Mauzer, model 1896"
növlü tapança rəsmən heç bir dövlət tərəfindən qəbul olunmasa da, I Dünya müharibəsində iştirak etmiş bir çox
dövlətlərin zabitləri tərəfindən istifadə edilirdi. Almaniya istehsalı olan bu tapançanın çapı 7,63 mm, uzunluğu
276 mm, çəkisi 1,1 kq idi, sandığa 10 patron qoyulurdu.
322
Xayrem S.Maksimin pulemyotları sırasında Almaniyada istehsal edilən növlər xüsusi yer tutur. Türkiyəyə
bu pulemyotun MG.09 növü satılırdı (kalibr 7,65 mm).
323
Xüsusi xizəkli dəzgahı olan bu pulemyot
Rusiya
istehsalı olan pulemyotdan cüzi fərqlənirdi. Bu dəzgahlı pulemyot əsasında MG 08\15 əl pulemyotu
istehsal edilirdi. Eyni quruluşa malik olan bu pulemyotun ayrı-ayrı detallarının çəkisi azaldılmış və
bunun hesabına pulemyotun ümumi çəkisi azaldılmışdır. Pulemyot Antanta ölkələrinin əl pulemyotlarından ağır
idi.
324
Osmanlı qoşunlarının "Alman növlü" əl qumbaraları əsasən canlı qüvvəyə qarşı istifadə edilir, 0,820 kq
çəkiyə malik idilər.
Ehtimal ki, döyüşlərdə rus əl qumbaralarından da istifadə edilirdi.
321
Жук А.Б. Стрелковое оружие. Москва, 1992, с. 500, 507, 670
322
Жук А.Б. Стрелковое оружие, с. 233, 235, 291, 295.
323
Федосеев С. «Максимы» - германская линия //Оружие, № 12, 2007, с.8-10.
324
Федосеев С. «Максимы» - германская линия //Оружие, № 1, 2008, с.11-12.
104
6. Tərəflərin məqsəd və planları
6.1.Qırmızı Ordu komandanlığının
məqsəd və planları
1918-ci ilin iyununda hücuma başlayan Qırmızı Ordu qarşısında konkret məqsədlər qoymuşdu.
Bu,
mövcud şəraiti nəzərə almaqla Bakı Soveti rəhbərliyinin siyasi iradəsini həyata keçirməkdən ibarət idi. Qırmızı
Ordu Bakı-Yelizavetpol (Gəncə) istiqaməti ilə irəliləməli, hücum əsasən dəmir yolu boyunca təşkil edilməli idi.
Qeyd etmək lazımdır ki, dəmir yolu boyunca hücum təsadüfi element olmamışdır. Rusiyada genişlənməkdə olan
vətəndaş müharibəsinin ilkin mərhələsinin əsas döyüş əməliyyatları forması kimi qiymətləndirilən "eşelon
müharibəsi" tərəflər arasında bütöv cəbhə xəttinin olmaması şəraitində meydana çıxmışdı. Vuruşan
tərəflərin vahid ön və arxa cəbhələri yox idi, qoşunların say tərkibi geniş ərazilərdə döyüş aparmağa
imkan vermirdi.
Əməliyyatların dəmir yolu boyunca aparılması aşağıdakı üstunlükləri təmin edirdi:
arxa cəbhədən döyüşən hissələrə ehtiyat qüvvələri və təminat
vasitələrinin tez çatdırılması, dəmir yolu xətləri boyunca çəkilmiş teleqraf
(bəzi yerlərdə telefon) xətləri vasitəsi ilə qoşunların idarə olunması. Bu
səbədən döyüşlər əsasən dəmir yolu xətləri, boyunca yerləşən yaşayış
məntəqələri uğrunda aparılır, əsasən zirehli qatarlardan istifadə edilirdi. Döyüşlərin
gedişində taktiki məqsədlər bu və ya digər dəmir yolu stansiyası, bəzən isə
dəmir yolu qovşağının ələ keçirilməsi, dəmir yolu körpülərinə nəzarətin təşkil
edilməsi ilə şərtlənirdi.
325
Döyüş əməliyyatlarının gedişində qoşunlarının
sayının artması, onların araba və avtomobillərlə təmin edilməsi, süvari
hissələrin piyada hissələrə nisbətən saylarının artırılması, təminat məsələlərinin
yaxşılaşdırılması döyüş əməliyyatları aparılan ərazilərin genişlənməsi
və onların tədricən dəmir yolu xətlərindən uzaqlaşmasına səbəb olurdu
Bolşeviklərin vətəndaş müharibəsində "eşelon müharibəsi"nə üstünlük
verməsinin bir səbəbi də dəmir yolu qovşaqları olan şəhərlərdə fəhlələrin çoxsaylı
olması və bu
fəhlələrin bolşeviklərin dayağı olmasından irəli gəlirdi. 1918-ci ilin
yayında
başlanan hüсumun əsas istiqamətinin dəmir yolu boyunca
həyata keçirilməsi təsadüfi seçim
olmamışdır. Plana əsasən, eşalonlar L.Bİçeraxovun dəstəsilə birləşəndən sonra Kürdəmir-Yevlax-Gəncə,
Şamaxı-Göyçay- Kaxetiya-Tiflis istiqamətlərində yürüş təşkil edilməli idi. Yelizavetpol quberniyası və
Gürcüstanda yaşayan ermənilər Qırmızı Ordu yürüşə başlayan kimi üsyan qaldırmalı və rəqib arxasında
ikinci cəbhə açmalı idilər. Əməliyyatların uğurlu gedişi və Qırmız Ordunun Gəncəyə yaxınlaşması ilə
erməni dəstələrinə başçılıq edən, müsəlman kəndlərinə hücumlar təşkil edən Andronik öz qüvvələri
ilə Zəngəzurdan Qarabağa, oradan isə Yevlaxa yürüş həyata keçirməli idi.
Tərtib edilmiş plan Bakı Sovetinin bolşevik rəhbərləri, eləcə də Bakı Soveti, "Daşnaksutyun" partiyası və
Erməni Milli Şurasının rəhbərlərinin məqsədlərinə tam cavab verirdi. Azərbaycan
xalqının öz müqəddəratını həll etmək istəyini inqilabi Rusiyaya qarşı xəyanət kimi
qarşılayan, "Müsavat”ın sosial bazasının məhv edilməsinə can atan bolşeviklər bu
yolda ermənilərin timsalında müttəfiq tapmışdılar. 1918-ci ilin mart-may aylarında
Bakı quberniyasında azərbaycanlıların məhv edilməsini nəzərdə tutan
planın həyata keçirilməsində qazanılmış uğurlar bolşevik-erməni
cütlüyünün Gəncə, sonra isə Tiflis istiqamətində
yürüşünün
uğurla həyata keçiriləcəyinə ümid bəsləməyə əsas verirdi. Azərbaycan
milli hərbi qüvvələrinin
zəifliyi
və
tam
formalaşmaması, ZK və Seyminin azərbaycanlıların problemlərinə
biganə münasibəti ciddi müqavimətin olmayacağı təsəvvürünü yaradırdı.
Bakı neftinə sahib olmaq üçün istənilən qüvvə ilə birləşməyə hazır
olan
Rusiyanın bolşevik hökumətinin Bakı Sovetinin bütün plan və
tədbirlərini dəstəkləməsi mümkün itkilərin sürətlə bərpa edilməsinə ümid
doğururdu. Bakı
neftinə olan ehtiyac Sovet Rusiyasının siyasi rəhbərliyini S.Şaumyan və onun əlaltılarının Bakı quberniyasında
törətdiyi cinayətlərə göz yummağa vadar etmişdi. Ehtimal etmək olardı ki, Rusiya kifayət qədər neftlə təmin
olunduqda növbəti cinayətlərə də göz yumulacaqdı.
Beləliklə, bolşeviklər tərəfindən 1918-ci ilin yayında hazırlanmış plan istər hərbi, istər hərbi-siyasi, istərsə
də siyasi baxımdan
düşünulmüş olduğundan, mövcud qüvvələr onu həyata keçirməyə qadir idi.
325
Гражданская война. Энциклопедия, с.675.
105