Aida İmanquliyeva yaradıcılığının izi ilə
– 17 –
Ruh idealı nə təkcə Şərqə
aiddir, nə də Qərbə... Ruhun
özünü ifadə cəhdi, ruhun hə-
qiqət axtarışı hər yerdə ey-
nidir.
Reyhani
dəyərləndirilə bilər. Aida İmanquliyevanın tədqiqatlarının mərkəzində
duran Əmin ər-Reyhaninin, C.Cübranın və Mixail Nüaymənin nəyə
görə texnogen sivilizasiyaya qarşı çıxmalarının səbəbi də məhz bu
kontekstdə aydın olur.
Bəs «Şərq ruhu» dedikdə biz nəyi nəzərdə tuturuq?
Milyon illər davam edən əməli fəaliyyət prosesində insanda hey-
vani instinktiv hisslərdən fərqli olan nəcib və ali hisslər – insani hisslər
yaranıb və bu hadisə bəşər tarixinə «Şərq ruhu» adı ilə daxil olub. Hə-
min ruhu ata-babalarımız bir məşəl kimi nəsildən-nəslə ötürüb yaşa-
dıblar. Əmin ər-Reyhani yazır: “Bu alovlu qüvvə alışdırılıb ki, başqa
qüvvələr törətsin. Uca bir məqsəd üçün alovlanıb. Ona görə alovlan-
mayıb ki, nurunu fəzada yaysın, ya da tüstüsü evlərin kənarında toplaş-
sın. Alovlanıb ki, öz cövhəri və fərd-toplu cövhəri arasında tamamlan-
sın və bundan çörəkdə olan yeni, gizli
qüvvə meydana çıxsın”.
1
Əsrlər ötüb, nə vaxtsa əzəmətli,
lakin buz kimi soyuq olan ağıl dəryası-
nın təlatümləri sahili bürüməyə başla-
yıb və bütün alçaq sahələrdəki alovla-
rın üzərinə su çiləyib, onları söndü-
rüb. Atəşlər söndü, ehtiraslar cilov-
landı, meydanı mücərrəd təfəkkür tutdu. Bu hadisə bəşər tarixinə
«Qərb ruhu» adı ilə daxil olub.
Lakin Qərb ruhu alçaq əraziləri sulara qərq etsə də, uca zirvələrə
qalxa bilməyib. Uca zirvələrdəki ocaqlar toxunulmaz qalıb.
Hamıda potensial imkan şəklində həm primitiv, həm də ali, həm
mənfi, həm də müsbət hisslər var. Lakin tərbiyə, mühit, hakim ruh
bunlardan hansını isə canlandırır, gerçəkliyə çevirir, digərləri isə pas-
siv imkan şəklində qalır. Necə ki, elə yazılar olur ki, onu yalnız alovda
isindirəndə oxunmağa başlayır, eləcə də qəlbimizin potensial hisslərini
müəyyən bir canlı təsir, müəyyən bir atəş öz hərarəti ilə isindirərkən,
1
ﻥﺎﺤﻳﺮﻟﺍ ﻦﻴﻣﺃ
.
ﺕﺎﻴﻧﺎﺤﻳﺮﻟﺍ
.
ﺕﻭﺮﻴﺑ
.
ﺓﺮﺷﺎﻌﻟﺍ ﺔﻌﺒﻄﻟﺍ
1987
(Əmin ər-Reyhani. Fikrin nurları //
Reyhaniyyət, səh.72).
Şə
rq ruhunun Qərb həyatı
– 18 –
İnsanı ucaldan onun yara-
dıcılığıdır.
Ə
bu Turxan
onlar oyanır, fəal qüvvəyə çevrilir, «cahanda kamalın qalib gələcəyi-
nə» əminlik yaranır.
Bu sönməyən atəş, bu insani ləyaqət şöləsi əsrlərdən bizə miras
qalmış mənəvi sərvətlərimiz, adət-ənənələrimiz, dini-əxlaqi dəyərlər-
dir. Onu intellektual inqilabın tufanlarından, robot erasının buz kimi
soyuq nəfəsindən qorumaq vəzifəsi böyük bir sivilizasiyanın, müqəd-
dəs bir ruhun
“olum, ya ölüm” məsələsidir, üçüncü minilliyin əvvə-
lində Şərq xalqları qarşısında duran ən böyük tarixi missiyadır.
Qərb dənizində batmamaq, yaxşı üzə bilmək üçün intellekt gəmi-
si lazımdır. Şərq intellektdən heç vaxt korluq çəkməyib. Lakin Şərqdə
ənənəvi olaraq hərə öz gəmisi ilə üzməyə çalışıb. Birləşib böyük gəmi
düzəltmək istəməyiblər. Öz gəmisini qura bilməyənlər suya qərq olub-
lar.
(Deyirlər ki, Şərq adamların sayına görə Qərbdən üstündür. La-
kin Qərbdə buz kimi soyuq nəfs dalğaları üzərində böyük ictimai gə-
milər üzür. Şərqdə isə öz şəxsi gə-
miləri ilə möhtəşəm dalğalara sinə
gərib üzmək az-az adamlara qismət
olur).
Digər tərəfdən, öz kiçik şəxsi
gəmilərində üzənlər Qərbin böyük
gəmiləri ilə qarşı-qarşıya gəlməmək üçün onların dalınca üzmək məc-
buriyyətindədirlər.
Böyük dalğalar Şərqin alçaq təpələrdəki məşəllərini suya qərq
edib. Ancaq uca zirvələrdəki alov hələ də şölələnməkdədir və yalnız
nəfs dalğalarının fövqünə qalxanlar bu sönməz ruha qovuşa bilərlər.
Orta əsrlərdə məhz nəfsin əql vasitəsilə məhdudlaşdırılması, ida-
rə olunması, insanın düşüncəli bir varlıq olaraq öz bədəni və instinktlə-
ri üzərində qələbəsi uğrunda mübarizə getmiş və bu proses fərdi miq-
yasdan çıxaraq bir ruhani hərəkat səviyyəsinə qalxmışdır. Sufizm də
bu hərəkatın nəzəri əsası kimi formalaşmışdır. Lakin bu təlimi sadəcə
nəzəriyyədən fərqləndirən əsas cəhətlərdən biri də budur ki, burada
ideya həyat tərzi ilə çulğalaşır, vəhdətdə olur.
Aida İmanquliyeva yaradıcılığının izi ilə
– 19 –
Ruh və bədən ayrılmaz-
dır, belə ki, bədən ruhun bir
hissəsi, beş duyğu isə ruhun
görən gözləridir.
Bleyk
Şərq kimi tanıdığımız sosial fenomen əvvəlcə fərdi-mənəvi bir
fenomen kimi formalaşır. Şövqlü fəlsəfi təlim, dərin dini hiss və onlara
tabe etdirilmiş solğun cismani həyat vahid fenomendə – şərqliliyin ma-
hiyyətində qovuşur. Əmin ər-Reyhani «Mən Şərqəm» şeirində şərqlili-
yin mahiyyətini bir neçə baxımdan təqdim edir. Aida İmanquliyeva
onun yaradıcılığını tədqiq edərkən məhz bu məqamları ön plana çəkir
və həmin şeirin geniş təhlilini verir.
Mən Şərqəm.
Mən fəlsəfənin və dinin sahibiyəm.
misralarını misal gətirən A.İmanquliyeva bu baxışı «Şərqin keçmiş
əzəməti
barədə
düşüncələr»
adlandırır.
1
Maraqlıdır ki, qoca Şərqi
bir tərəfdən gənc və güclü Qərblə
görüşdürən
ər-Reyhani,
digər
tərəfdən onu müasir Şərqlə müqayisə
edir. A.İmanquliyeva bu cəhəti
xüsusi vurğulamaqla diqqəti çağdaş
Şərqin həqiqi Şərq mahiyyətindən uzaqlaşdığına yönəldir: «Bu böyük
həcmli şeirin sonrakı hissəsi xurafat və mövhumat zülmətinə qərq
olan, dinin bütün zahiri ayinlərinə fanatik şəkildə sitayiş edən müasir
Şərqin tənqidinə həsr olunmuşdur. Cəhalət və mövhumat Şərqi Qərb
sivilizasiyasının bütün nailiyyətlərindən çəkindirir.»
2
Bu məqamın vurğulanması, bizim fikrimizcə, Aida İmanquliye-
vanın Şərq-Qərb problematikasına gətirdiyi böyük yenilikdir. Belə ki,
Şərqlə Qərbin müqayisəli tədqiqində üzə çıxan bir çox ziddiyyətli cə-
hətlər məhz Şərqin zaman axınında ikiləşməsini nəzərdən qaçırmağın,
çağdaş Şərqlə qoca Şərqi eyniləşdirməyin nəticəsidir. Halbuki, Şərqin
əzəməti, böyüklüyü, ruhani mahiyyəti məhz qoca Şərqin timsalında tə-
zahür edir. O, hətta, Qərbi də düçar olduğu böhrandan xilas etmək əz-
mindədir.
1
A.İmanquliyeva. Yeni ərəb ədəbiyyatı korifeyləri, səh.166.
2
Yenə orada, səh. 167.
Dostları ilə paylaş: |