47
“Kaspi” qəzeti redaksiyası və Şamaxı məscdi
yandırıldıqdan sonra. Şəkil “Azərbaycan” qəzetinin
1919-cu il 31 mart sayından götürülüb.
başladılar. Rostovdan başlamış Tiflisə qədər hər bir stasyonda müftənilər rusları
müsəlmanlar əleyhinə qaldırdılar. Bu fitnəkarlıqların nəticəsi olaraq bir çox
müsəlman qətl edildi. Dağılmış və yandırılmış dəmiryol moqifləri bunu gözəlcə
isbat ediyor. Xaçmaz moqefində olan facianə hadisələrə gəldikdə onları təsvir
etmək mümkün deyildir. Əlbəttə ki, bu hadisələr müsəlmanların qəlbini dağdar
edib gəldikcə böyük düşmənçiliyə bais olurdu. Bu zamanda Bakıda əmələ və
saldat vəkilləri şurası vücudə gəldi.
Sosialist bayrağı altında məzkur şuraya daxil olan daşnaq Şaumyan,
Saakyan və Arakelyan müsəlman fəhlələrinin şura heyətinə daxil olmasına hər cür
müqavimət
göstəməyə
çalışdılar. Mədənlərdə və
zavodlarda qırmızı ordu
(Krasnaya Armiya) təşkil
edildi. Bu orduya ermənilər,
ruslar və müsəlmanlar da
yazılırdılar.
Lakin
müsəlmanları
qəbul
etmirdilər. Qırmızı ordu
başdan-ayağa ermənilərdən
ibarət idi. Bu ordunun
başında cəllad Avakyan
dayanmış idi.
Bu
vaxt
müsəlmanlar, gürcülər və
ermənilər misali özləri üçün
milli ordu təşkil etməyə çalışırdılar. Seymin binagüzarlığına görə Gəncədə duran
216-cı və Bakıda olan 219-cu alaylar özlərində olan mühümmati-hərbiyyəni Gəncə
və Bakı alaylarına verməli idilər. Lakin ermənilər nə Gəncədə və nə də Bakıda
müsalmanlara heç bir şey vermədilər. Hər bir şeyi yığışdırıb özlərilə apardılar. Bu
iş üstə Gəncədə müsəlmanlar ilə ermənilər arasında fəna nəticələr ilə təhdid edən
ədavət vücuda gəldi. Düşmənçilik edənləri barışdırmaq və müsadiməni rəf
etməkdən ötəri Tiflisdən-Seym tərəfindən, Bakıdan isə müsəlman və erməni milli
şuralarından və “Müsavat” firqəsindən Gəncəyə vəkillər göndərildi. Bir növ ilə bu
iş qurtardıqdan sonra müsəlmanlar tezliklə öz qüvvələrini milli ordu təşkilinə sərf
etməyə başladılar, daşnaklar var qüvvələri ilə bizə mane olmağa çalışırdılar. Onlar
fitnəkarlıqdan və yalandan çəkinib həya etmirdilər. Bu qərar üzrə onlar Seymdə
“Müsavat” əleyhinə fitnəkarlığa başlayıb “Müsavat” firqəsini türklər ilə sazişə
girməkdə müttəhim etməklə bərabər müsəlmanların özləri üçün ordu
düzəltmələrinə məmaniət göstərilməsini təklif ediyordular.
Ermənilər mətbuatda bu cür fikir yürüdüb ələlümdə “Müsavat” firqəsinə
və müsavatçılara hücum etməklə bərabər onlan Türkiyə agentləri adlandırırdılar.
Müsavatçılar isə var qüvvələri ilə cəmaəti sakit etməyə və bu iki millət arasında
mehriban münasibət saxlamağa çalışırdılar. Bu məqsəd ilə də bir çox müttəhid
49
mitinqlər tərtib verilib hər iki millətin ruhanilərindən və ziyalilərindən
müavinət istənilirdi. Hər iki millət ruhanilər arasında təntənəli qardaşlıqlar vaqe
olurdu. Bizi sakit edib inandırırdılar ki, ermənilər bizə dostdular.
Amma bununla belə daşnaklar yatmayıb xəlvətcə öz işlərini işləyirdilər.
Həştərxandan, Petrovskidən, Krasnovodskidən gələn ermənilər bu bəhanə ilə
Bakıda saxlanılırdılar ki, guya müsəlmanlar yollarda onlara hücum edirlər. İrandan
və Krasnovodskidən paraxodlarda şura hökuməti adına gətirilən mühümmati-
hərbiyyə və qeyri şeylər həqiqətdə isə daşnakların əlinə keçirdi. Bu şeylər etibarlı
yerlərə yığılırdı. O cümlədən Mantaşovun zavoduna və qeyri yerlərə. Bunların
hamısı ilə bərabər eyni zamanda Şaumyan və Avakyanın fitnəkarlığı sayəsində
Şamaxı hadisələri vaqe oldu. Şaumyanın bu münasibətlə yazdığı məktub Gəncə
Komitəsinin əlinə keçdi. Bu kağızdan aşkar görünürdü ki, Şaumyan və Avakyan
xalis daşnakdırlar.
Şura hökumətinə daxil olan müsavatçı fəhlələr Şurada olan bütün qara
işləri aşkar görüb dəfələrlə deyib şuraya göstərdilər ki, erməni şovinistləri sosialist
maskası altında şurada işləməkdədirlər. Müsavatçı fəhlələr az olduğundan onların
sözlərinə etina olunmayırdı. Müsəlman ərkani-hərbi birinci dəfə Bakıya gəldiyi
zaman erməni millətpərəstləri şura adı ilə ərkani-hərb heyətinin hamısını tutub
həbs etdilər. Bakı müsəlmanları bu işdən narazı olub həyəcan artdı. Prosetə olaraq
bazar, dükan bağlandı. Müsavatçılar var qüvvələri ilə əhalini sakit etməyə
çalışdılar. Axırda həbs edilənlər azad edildilər. Lakin müsəlmanlara sataşmaq
davam edirdi. Xüsusən Bakı moqefində başsızlıqlar vücüdə gəlib bir neçə
müsəlman tələbəsi qətl edilmiş idi. Bakı moqefində o qədər başsızlıq artdı ki,
Zakavkasya dəmir yolu ilə getmək istəyən müsəlmanlar moqefdən qaçıb Heybət
moqefinə gedirdilər, oradan qatar ilə yola düşürdülər. Erməni kəndinə getmək
daha təhlükəli idi. Salamat gedən daha qayıtmayıb, xəbər belə olmayırdı.
Məlum oldu ki, erməni saldatları məşhur qaniçən Amazaspın
kamandasına verilmişdi. Onlar hamısı Şura hökumətini qəbul etdilər. Müsavatçılar
məxfi mənbədən xəbərdar oldular ki, ermənilər, erməni kəndində xəndəklər qazıb
istehkamat yapmaqdadırlar. “Müsavat” firqəsi öz nümayəndəsi vaistəsi ilə bu
əhvalatı qradonaçalnik Terminasyandan xəbər almışdı. Bu əhvalat daşnaklar
vasitəsilə təftiş edildikdən sonra aşkar olmuşdur ki, müsavatın aldığı xəbər
doğrudur, üzr istədilər və xəndəklərin doldurulmasına binagüzarlıq olundu. Fəqət
bir neçə vaxt keçdikdən sonra bu xəndəklər təzədən qazılmışdı. “Müsavat”
firqəsinin bu münasibətlə ikinci dəfə etdiyi protestinə Terminasyan cavab vermişdi
ki, bu xəndəkləri ermənilər başqa qəsd üçün deyil, ancaq özlərini müdafiə və
mühafizə etməkdən ötəri qazırlar. Bu işlərin hamısı müsəlmanları əsəbiləşdirib
həyəcana salırdı. “Müsavat” fraksiyasının əmələ və saldat vəkilləri şurasına dəfələr
ilə etdiyi müraciəti nəticəsiz qalırdı.
I918-ci il martıq 14-də Əmirovun kamandası altında Şamaxıya bolşevik
əsgəri dəstəsi göndərilmişdi. “Müsavat” firqəsi bu əsgəri dəstəni göndərməkdən
məqsəd nə olduğunu sorduqda əmələ və saldat vəkilləri şurası cavab vermişdir ki,
bu dəstə uyezddə olan xırda üsyanı yatırmaqdan ötəri göndərilir. Buna qədər
Hacıqabuldan Salyana və oradan da Muğana bolşevik qoşunu göndərilmiş idi.