Akören ali riza ercan myo



Yüklə 437,47 Kb.
Pdf görüntüsü
tarix23.09.2018
ölçüsü437,47 Kb.
#70217


AKÖREN ALİ RIZA ERCAN MYO 

Ders: Genel Ekonomi II 

 

Konu 1: 


Makro İktisadın Doğuşu ve Makro 

Modeller 

 

Ö

ğr. Gör. Refika BOYACIOĞLU ATALAY 




İktisadın Tanımı, Makro ve Mikro İktisat Ayrımı 

En  çok  kullanılan  tanımı  ile  İktisat,  ekonomideki  aktörlerin  sınırsız  istekleri  ile  kıt  kaynaklar 

arasında denge kurmaya çalışan bilim dalıdır. 

İktisat bilimi genel olarak makro ve mikro ayrıma tabi tutulmaktadır. 



Mikro iktisat: Ekonomiyi tüketiciler, firmalar ve endüstriler düzeyinde inceleyen başka bir ifade 

ile daha küçük birimlerin ekonomik davranış biçimlerini inceleyen iktisat dalıdır. 



Makro iktisat: İktisadi karar birimlerinin davranışlarından çok ekonominin genelini ilgilendiren 

enflasyon,işsizlik,dış ticaret, ekonomik büyüme gibi makro konuları inceleyen iktisat dalıdır. 



Makro iktisadın kapsadığı konular şunlardır

Toplam tüketim ve üretim 



Toplam tasarruf ve yatırım 

Toplam gelir 



İstihdam ve işsizlik 

Enflasyon ve deflasyon 



Büyüme ve Kalkınma 

Dış Ticaret 



 


Makro İktisadın Tarihsel Gelişimi 

Makro ekonominin doğuşu 1936 yılında bir İngiliz iktisatçı olan John Maynard Keynes’in 



«İstihdam, Faiz ve Paranın Genel Teorisi» adlı eserini yazmasıyla gerçekleşmiştir. Keynes 

mikro olayları makro yorumlamıştır. 

Ancak  Keynesyen  dönemi  incelemeye  başlamadan  önce  diğer  düşünce  akımlarını 

bilmemiz gerekmektedir. 

 

 

 



(15-18 yy)            18yy                     1776                  

 1929                    

1976                        1970’ler                    1980’ler 

Merkantilizm        Fiyokrasi         Klasik İktisat          

 Keynesyen       

Monetarizm               YKMT                   Arz Yanlı    

                                                                                        

İktisat 

                                                                                 İktisat 

 

                                                                                                                                                                                 


Merkantilizm(Ticari Kapitalizm) 

Kelime  anlamı  «ticaretçilik»  olan  merkantilizm  15.Yy  Avrupa’da  ortaya  çıkan  Rönesans  ve 



Reform  hareketleriyle  derebeyliklerinin  yıkıldığı  dönem  ile  sanayi  devrimi  arasındaki 

dönemde(15-18.  yy)  300  yıl  Batı  Avrupa  ülkelerinin  ekonomik  hayatını  etki  altına  almış  bir 

düşünce akımıdır. 

Coğrafi  keşiflerle  birlikte  Avrupa’ya  değerli  maden  akışı  başlamış,  bu  durum  merkantilizm 

akımının  gelişmesine  yol  açmış,  tarım  kesimi  fakirleşirken  tüccar  sınıfı  zenginleştirmiştir.  Bu 

nedenle merkantilistlere göre artık fazla(net hasıla) ticaretten sağlanmaktadır. 

Merkantilist  felsefeye  göre  dış  ticaret  politikasının  temel  amacı  hazinenin  altın  stokunu 



arttırmaktır ülkeye daha fazla değerli maden akışı sağlamaktı. Merkantilistler ülkenin değerli 

maden stokunu artırmak amacıyla dış ticarette korumacılık politikaları izlemişlerdir ve yalnızca 

hammadde ithalatına izin vermişlerdir bunun amacı ise bu hammaddeleri işleyip tekrar ihraç 

ederek dış ticaret fazlası oluşturmaktır. 

Merkantilistler  ekonomiye  müdahale  eden  güçlü  merkezi  ve  otoriter  bir  devlet  anlayışına 

hakimdirler.  Otoriter  devlet  yalnızca  dış  ticaret  fazlasıyla  değil  sömürgecilik  ve  korsancılık 

faaliyetleriyle de ülkeye maden akışını sağlamalıdır. 

Merkantilistler  dünyadaki  değerli  maden  stokunun  sabit  olduğunu  varsaydıkları  için  dış 

ticaretten  her  iki  ülkenin  de  karlı  çıkamayacağını  dış  ticaretin  bir  «kazan-kaybet  oyunu» 

olduğunu öne sürmüşlerdir 




Merkantilizm  akımı  Avrupa’nın  farklı  ülkelerinde  farklı  zamanlarda  ortaya  çıkarak  3  asır  kıtayı 

etkisi  altına  almıştır.Bu  akım  farklı  ülkelerde  hemen  hemen  aynı  uygulamalarla  yalnız  farklı 

isimlerle anılmıştır; 

İngiltere’de  merkantilizmle  ilgili  düşünceler  broşürlere  basılarak  yayıldığı  için  İngiliz 

Merkantilistlere Buroşürcüler , 

Fransa’da  dönemin  maliye  bakanı  Jean  Baptiste  Colbert    tarafından  çıkarılan  anılan 

Colbertizm, 

Almanya'da  Kameralizm, 

İspanyada ise Külçeciler veya Bullionizm adıyla ortaya çıkmıştır. 

Merkantilist Akım Nasıl Sona Ermiştir? 

18.Yy sonlarında İngiltere'de ortaya çıkan sanayi devrimi üretimi kitlesel hale getirmeye 

başladı  ve  yeni  Pazar  arayışlarını  hızlandırdı  bunun  sonucu  olarak  korumacı  politikaları 

devam  ettirmenin  mümkün  olmadığı  anlaşıldı  ve  Merkantilizm  akımının  yerine  Klasik 

düşünce akımı gelişti. 

Merkantilist sistemin sona ermesinin başka bir nedeni  ise o dönemde altın ve gümüşün 

para  birimi  olarak  kullanılmasıdır.  Altın  ve  gümüş  stokunu  artıran  ülkeler  enflasyon 

sorunuyla karşılaşmış ve altın ihraç etmeye başlamışlardır.  



 


 

Fizyokrasi (Tarımsal Liberalizm) 

Fizyokrasi  18.  yy  da  Fransa  da  Merkantilizm  akımına  tepki  olarak 

ortaya çıkmış bir düşünce akımıdır. Fizyokratlara göre tek üretken 

faaliyet tarımdır. En önemli öncüsü ve kurucusu Quesnay’dir. 

Fizyokratlar dış ticarette ve ekonomide  

devlet müdahalesine karşıdırlar  

ekonominin «görünmez el» ile  

kendiliğinden dengeye geleceğini  

ve serbest dış ticaretin olması gerektiğini savunurlar. 

Bu  düşünce  akımı  liberalist  düşünce  akımının  temellerini 

oluşturduğu için önemlidir. 

 



Klasik Düşünce Akımı(Sanayi Kapitalizmi) 

Klasik  Liberalizm  İngiltere’de  Sanayi İnkılabının  başlamasıyla  gelişen  bir  akımdır.Bu 

düşünce  akımının  pek  çok  temsilcisi  vardır  ancak  içlerinden  en  önemlisi  Adam 

Smith’tir. Çünkü Smith hem Klasik iktisadi düşüncenin kurucusu hem de iktisadın bir 

bilim  halini  alması  sağlayan  kişidir.  Smith  1776  yılında  yayınladığı  «The  Wealth  of 

Nations» adlı eserinde Klasik düşüncenin temel ilkelerini şu şekilde açıklamıştır; 

Kişilerin  kendi  faydalarını  maksimum  yapmak  için  çalışması  toplumsal  refahı 



artıracaktır. 

Ekonomide  ve  özellikle  dış  ticarette  devlet  müdahalesine  karşıdırlar  bunu 



«bırakınız yapsınlar bırakınız geçsinler» sloganıyla vurgularlar. 

Ekonomi  görünmez  el  sayesinde  tam  istihdam  düzeyinde  dengeye  gelebilir 



ekonomiyi dengeye getirmek için devletin para ve maliye politikalarına ihtiyaç 

yoktur. 


Devlet  yalnızca  güvenliği  ve  adaletli  yönetimi  sağlamalı,  bireylerin  karlı 

bulmadığı yatırımları yapmalıdır. 

Smith’te diğer Klasik iktisatçılar gibi ekonomiye arz yanlı yaklaşır. 



( Mahreçler Kanunu J.B.Say: « her arz kendi talebini yaratır » ) 

 

 




Ekonomide  tek  üretken  faktör  emektir,  dolayısıyla  bir  malın  değerini  o  malın 

üretiminde kullanılan emek miktarı belirler 

Parayı  «gerçekleri  örten  bir  tül»  e  benzetmişler  ve  sadece  mübadele  amacıyla 



kullanıldığını savunmuşlardır. 

Miktar teorisini geliştirmişlerdir bu teoriye göre; 



  

 

M.V=P.Y       



M, para stoku  V, dolaşım hızı  P,ortalama fiyat düzeyi  Y,ticaret hacmi 

Klasik  iktisatçılara  göre  paranın  V,dolaşım  hacmi  kısa  dönemde  sabittir,ekonominin 

daima tam istihdam da olduğu varsayıldığı için Y, ticaret hacmi de sabittir. Dolayısıyla 

M=P yani fiyatları para arzı(stoku) belirlemektedir. 

Klasik  iktisatçılar  faizi  «bugünkü  tüketimlerden  vazgeçmenin  bedeli»  olarak 



tanımlamışlardır. 

Ekonomideki bireyler rasyoneldir, dolayısıyla emek gücü reel ücretlere göre davranış 



sergiler 

Ücret ve fiyatlar tam esnektir yapışkan değildir. 



Ekonomide denk bütçeyi savunurlar 

 

 

 



 


Keynesyen İktisat 

Keynesyen  iktisadi  düşünce  akımı  1929’da  ABD’de  başlayıp  bütün  dünyaya  yayılmış  bir 

ekonomik  kriz  olan  Büyük  Buhranının  (Kara  Perşembe)  kötü  sonuçlarını  bertaraf  etmek  için 

J.M.Keynes tarafından ortaya atılmış görüşlerdir. 

1929 yılında başlayan ve neredeyse 1930’ların sonlarına kadar etkisi süren bu kriz temelde bir 

borsa  krizidir.1929’da  New  York  Borsasının  çökmesi  üretim  kesimini  olumsuz  etkilemiş  buda 

işsizliğin artmasına ve dolayısıyla taleplerin düşmesine neden olmuştur. 

Keynes  1936  yılında  yayınladığı  «İstihdam,  Faiz  ve  Paranın  Genel  Teorisi»  adlı  eserinde  hem 

ülkelerin  bu  ekonomik  krizden  nasıl  kurtulacağı  hakkında  bilgi  vermiş  hem  de  ekonomiye 

makro açıdan yaklaşan ilk iktisatçı olmuştur. 

Keynesyen iktisadi düşüncenin temel ilkelerini kısaca şu şekilde sıralayabiliriz; 

Keynes  ekonomideki  talep  yetersizliğini  ortadan  kaldırmak  için  kamu  harcamalarının 



gerekirse  açık  bütçe  vererek  artırılması  gerektiğini  savunmuştur.Keynese  göre  devlet 

ekonomiye  müdahale  ederek  işsizliği  azaltmalıydı  bu  durumu  Keynes  şu  şekilde  dile 

getirmiştir; «gerekirse bireyler çukur açıp çukur kapatmalılar». 

Devletin  ekonomiye  maliye  ve  para  politikası  aracılığı  ile  müdahale  etmesi  gerektiğini 



savunur 

Ekonomiyi talep yönlü inceler 



 


Ekonominin  eksik  istihdamda  da  dengeye  gelebileceğini  savunur  çünkü  Keynes’e 

göre ücret ve fiyatlar yapışkandır. Keynes bunu «ücretler ip gibidir aşağı çekilemez» 

sözü  ile  açıklamıştır.  Keynes’e  göre  ücretlerin  yapışkan  olmasının  nedeni  kişilerin 

tüketim alışkanlıklarını hemen değiştirememeleri ve sendikal hareketlerdir. 

Keynes’in  analizleri  kısa  dönemlidir  çünkü  Keynes’e  göre  «uzun  dönemde  her  şey 



ölüdür» 

Keynes’  göre  insanlar  faiz  oranları  yüksek  olduğu  için  tasarruf  yapmazlar,tasarruflar 



kişinin  gelir  düzeyine  bağlıdır  gelir  düzeyi  tüketimleri  aştığında  kişiler  tasarruf 

yapacaktır.  Keynes,  Klasik  iktisatçıların  faizle  ilgili  görüşlerini  eleştirmiş  ve  faiz 

oranlarının  yalnızca  tasarrufların  nasıl  değerlendirilmesi  gerektiğini  gösterdiğini 

savunmuştur.(Likidite tercihi teorisi) 

Keynes faiz oranları arttıkça yatırımların azalacağını savunmuştur. 



Keynes’e  göre  para  ekonomiyi  reel  anlamda  etkiler  ve  kişiler  3  güdüyle  para  talep 

ederler; işlem güdüsü, ihtiyat güdüsü, spekülasyon güdüsü 

Keynesyen  iktisadi  düşünce  1970  yılında  ortaya  çıkan  Stagflasyon  Krizini  çözmeye 

yetmemiş ve bu görüş sona ermiştir. 

 

 

 



Stagflasyon Krizi Ve Monetarist Görüş 

1930’larda  pek  çok  ülke  Keynes’in  savunduğu  gibi  iktisadi  bir  sorunla 

karşılaştığında  ekonomide  yoğun  devlet  müdahalesi  uyguladı.  Ancak 

devlet(hükümetler) giderek ekonomiye müdahale rolünü bir kenara bıraktı ve 

doğrudan ekonomik faaliyetlere katılmaya başladı.Oy kaygısı ile hareket eden 

hükümetler,kaynakları 

verimsiz 

alanlarda 

kullanmaya 

başladı.Ayrıca 

hükümetler ekonomide bir sorunla karşılaştıklarında Merkez Bankasına emisyon 

hacmini  artırması  için  baskı  yapmaya  başladılar.Para  arzının  hızla  artması 

enflasyonu  ortaya  çıkardı.Enflasyondaki  artış  faiz  oranlarının  yükselmesine 

neden  oldu  ve  tasarruflar  yatırım  şeklinde  değil  spekülatif  şekilde 

değerlendirilmeye  başlandı,dolayısıyla  enflasyonla  fiyatların  artması  üreticileri 

üretime teşvik etmeye yetmedi ve o güne kadar hiç görülmemiş bir ekonomik 

kriz  ortaya  çıktı  bu  kriz  Stagflasyon  Kriziydi  ve  enflasyon  (fiyat  artışları)  içinde 

durgunluk yaşanıyordu. 

Merkez Bankalarının para politikasını uygularken bağımsız olması gerektiği fikri 

bu dönemde gelişmeye başlamıştır. 

 



Keynesyen  iktisadi  düşüncenin  yetersi  kaldığı  bu  dönemde  Stagflasyon  Krizini  çözmek 

için yeni arayışlar başlamıştır. 

Bu  dönemde  monetarizm(parasalcı)  görüş  ortaya  çıkmıştır,bu  düşüncenin  öncüsü 

Milton Friedman’dır. 

ABD’li  bir  akademisyen  olan  Milton  Friedman  1976  yılında  yayınladığı  «Paranın  Miktar 

Teorisi  Üzerine  Çalışmalar»  adlı  eseriyle  Nobel  ödülü  kazanmıştır.  Friedman:  «enflasyon 

her zaman her yerde parasal bir olgudur» diyerek enflasyonun sebebinin hükümetlerin 

yanlış para politikaları olduğunu öne sürmüştür. Monetaristlere göre ekonomide sıkı para 

politikası uygulanmalıdır. 

Friedman  «Modern  Miktar  Teorisi»  ni  geliştirmiştir.Bu  yeni  miktar  teorisinin  Klasik  miktar 

teorisinden farkı V,paranın dolaşım hızı monetaristlere göre sabit değildir,değişebilir. 

Monetaristlerin  ortaya  attığı  diğer  bir  görüş  ise  Doğal  işsizlik  oranıdır.Monetaristler 

ekonominin  tam  istihdam  da  olamayacağını  çünkü  friksiyonel  işsizlik  nedeniyle  daima 

ekonomide bir miktar işsizlik olacağını savunmuşlardır. 




Yeni Klasik Makro Teori(YKMT) 

YKMT,1970’li 

yıllarda 

parasalcı 

(monetarist) 

görüşten 

koparak 

gelişmiştir.İktisata  en  önemli  katkıları  uyumcu  (adaptive)  beklentiler 

hipotezine karşı geliştirdikleri rasyonel beklentiler hipotezidir.  

Keynesyen  ve  Monetarist  iktisatçılar  fertlerin  genel  fiyat  seviyesindeki 

değişmeleri  önceden  tahmin  etmede  “Uyumcu  Beklentilere”  sahip 

olacaklarını  belirtmişlerdir.  Buna  karşın  YKMT  kişilerin  «Rasyonel  Beklentilere» 

sahip olduğunu belirmişlerdir. 

Şimdi bu kavramları açıklayalım; 



Uyumcu  beklentilere  göre,  bireyler  fiyat  seviyesindeki  değişimlere  yönelik 

beklentilerini  yalnızca geçmişteki örneklere bakarak oluştururlar. 



Örn: Enflasyon oranı önceki yıl % 20 ise, bireyler cari yıl enflasyon oranının da 

%  20  olacağını  beklerler.  Eğer  cari  yıl  içerisinde  enflasyon  oranı  artarsa 

(azalırsa)  bireyler  sonraki  yıldaki  enflasyon  oranının  da  artacağını 

(azalacağını) tahmin ederler ve davranışlarını buna göre ayarlarlar 

 



Rasyonel  Beklentiler  Hipotezi,  ilk  defa  1961  yılında  mikro  iktisat  alanında 

yapılan bir çalışmada John Muth tarafından ileri sürülmüştür. 

Rasyonel  beklentiler  hipotezi,  günümüz  dünyasının  dinamik,  rasyonel  ve 

enformasyona  kolay  erişebilen  bireyine  (ekonomik  karar  birimine) 

dayanmaktadır  

Rasyonel Beklentiler Hipotezi  aşağıdaki varsayımlar altında ; 

Ekonomideki bireylerin piyasa hakkında tam bilgiye sahip olduğu, 



Fiyatlar ve ücretler esnektir 

Uzun dönemde para yansızdır 



İktisadi karar birimleri rasyoneldir ve sürekli aynı hatayı tekrarlamazlar  



İktisadi karar birimleri(firmalar ve hane halkları)hükümetlerin alacağı kararları 

önceden  tahmin  edip  bu  politikaların  kendileri  üzerindeki  olumsuz  etkilerini 

bertaraf  edeceklerdir.Bu  hipoteze  göre  bireyler    ekonomiye  yönelik 

beklentilerini oluşturuken geçmişle birlikte bugünden de yararlanırlar. 


Rasyonel Beklentiler Hipotezine Örnek; 

Enflasyon oranının yüksek olduğu ve bunun kaynağının talep artışından 

kaynaklandığının bilindiği bir ekonomide bireyler hükümetin talebi kısıcı 

önlemler alacağını önceden tahmin eder ve bu politikaları etkisiz hale 

getirecek  önlemler  alırlar  ve  hükümetin  talebi  kısmaya  yönelik  bu 

politikası ekonomideki reel değişkenler üzerinde etki etmez. 

Paranın  reel  değişkenler  üzerinde(üretim,tüketim,ücretler  gb.)  etkisi 

olmamasına, para hacmindeki değişmelerin yalnızca parasal değişken 

olan fiyatlar genel düzeyini etkilediğine ilişkin görüşe paranın yansızlığı 

denilmektedir. 

 



Arz Yanlı İktisat Teorisi 

1970’te  yaşanan  Stagflasyon  Krizi  ile  başlayan  durgunluk  1973  yılında  OPEC 

ülkelerinin  batılı  ülkelere  koyduğu  petrol  ambargosu  ile  ortaya  çıkan  Petrol 

Kriziyle yükseliş göstermiştir. 

Bu  dönemde  Keynes’in  talep  yönlü  politikaları  ekonomideki  durgunluğu 

gidermede çözüm olamamış ve Arz Yanlı İktisat Teorisi ortaya atılmıştır. 

Arz Yanlı İktisat  Teorisi  ‘nin temel  amacı   yüksek  ekonomik  büyüme ve  düşük 

enflasyonu birlikte gerçekleştirmektir. 

Bu dönemde  Amerikalı iktisatçı Profesör Arthur Laffer arzı(üretimi) artırmak için 

Laffer Etkisini ortaya atmıştır. 

Laffer’e göre; vergilerde indirim yapılması öncelikle yatırımcıları teşvik edecek 

bu  da  üretimi  ve  dolayısı  ile  toplam  arzın  artışına  neden  olacaktır.Üretim 

artışların  yeni  istihdam  alanı  oluşturacak  diğer  taraftan    fiyatların  düşmesine 



dolayısıyla enflasyonun azalmasına neden olacaktır. 

 

 

Yüklə 437,47 Kb.

Dostları ilə paylaş:




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə