Allahi Razi Salan İman
Yüklə 367,03 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Document Outline
54 salın. Əzab-əziyyət içində olanları da elə xatırlayın ki, sanki özünüz onlarla birgə əzab-əziyyət çəkirsiniz”. 3. Menis Əbdünnur 1930-cu ilin oktyabr ayında Misirin Assyut şəhərində bir pastorun ailəsində anadan olmuş Menis on beş yaşından iman yoluna gəldi və indiyədək bu yolla gedir. Menisin həyatında çox-çox gözəl əhvalatlar baş verib, Rəbb İsaya sadiq qalan bu xidmətçi Rəbbin sədaqətini dəfələrlə görmüşdür. Onun həyatından bir neçə maraqlı əhvalat haqqında qısaca yazmaq istəyirəm. 1945-ci ilin dekabrın 14-də Menis bir məsihçi toplantısında vəzə qulaq asdıqdan sonra özünü Rəbb İsaya həsr etdi. İki gün sonra dekabrın 16-da o, sakit bir yerdə dua etmək və Allahı düşünmək istəyib bir futbol meydançasına getdi. Orada gəzişərkən birdən “Sən pastor olacaqsan” deyən bir səs eşitdi. Menis o sözləri öz qulaqları ilə eşitdi və elə bildi ki, arxasında kimsə var. Danışanı görmək üçün üzünü çevirib baxdı, amma heç kimi görmədi. Bir az gəzdikdən sonra Menis yenə bu sözləri deyən həmin səsi eşitdi. Bir neçə dəqiqə sonra bu, üçüncü dəfə də təkrarlandı. O zaman Menis Allahın ona danışdığını başa düşdü. Menis kimyaçı olmağı arzulamışdı. O, pastor olmaq istəmirdi. Allahla ünsiyyətdə ola-ola öz həyatı üçün Allahın iradəsini öyrəndi. Həmin gün Menis Allahın çağırışı ilə razılaşaraq özünü pastor xidmətinə həsr etməyi qərara aldı. Diz çöküb belə dua etdi: “Ya Rəbb, mən pastor olmaq istəmirəm, amma əgər Sən bunu istəyirsənsə, mən Sənin istədiyini etməyə hazıram, ancaq Sən mənə bu xidmətdə sevinc ver!” Bir neçə ay sonra Menis valideynlərinin xeyir-duası ilə Qahirə müjdəçi ilahiyyat seminariyasına daxil oldu. 1946-cı ilin oktyabr ayında Menis Əbdünnur həyatında ilk dəfə Misirin paytaxtı Qahirəyə getdi. 1947-ci ildə yay tətili zamanı Menis Qahirədən 70 km şimalda yerləşən Tanta şəhərində təşkil olunmuş bir konfransda iştirak etdi və orada Markos Əbdülməsih adında bir pastorla söhbət edərək Müqəddəs Ruhla necə dola biləcəyini ondan soruşdu. Pastor 55 Əbdülməsih ona dedi ki, bunun iki şərti var: 1) bütün ürəyi ilə Rəbbə itaət etməyi arzulamaq (Həv. 5:32 — “Allahın Özünə
inanmaqdır. O həmçinin dedi ki, səmərəli xidmətin sirri, Müqəddəs Ruhun qüvvəsidir (Həv. 1:8 — “Müqəddəs Ruh üzərinizə enəndə
Bundan sonra Menis Müqəddəs Ruhla doldu, onun xidməti qüvvətləndi və səmərəli oldu. Bir gün gənc Menis bir cəmiyyətə köməkçi kimi göndərildi. Orada olarkən maraqlı bir əhvalat oldu. Menis o cəmiyyətin bir rəhbəri ilə üzvlərinin siyahısına baxanda, onların hələ baş çəkmədikləri bir qadının adını gördü. Menis gedib ona baş çəkməyi təklif edəndə rəhbər ona dedi:
— Yox, bu qadına baş çəkmək olmaz. — Niyə olmaz?
— Çünki onun əri dəhşətli adamdır! Doğrudan da, o qadının əri içki içən, zina edən və adam öldürən dəhşətli bir kişi idi. Adı Həbib idi. Bütün şəhər ondan çəkinirdi. Lakin Menisin fikri başqa idi:
— İsa məhz belə adama birinci baş çəkərdi. Cəmiyyətin rəhbəri Menisə dedi:
— Yaxşı, mən sənə onun evini göstərərəm. Sən girərsən, mən isə səni bayırda gözləyərəm. Onlar oraya çatanda Menis qapını döydü. Həbib pəncərədən baxıb “Kimdir?” — deyə soruşdu.
— Müjdəçidir! — deyə Menis cavab verdi. Həbib cəld qapıya yaxınlaşıb açdı və Menisə:
— Mənim qapıma heç vaxt nə müjdəçi, nə də keşiş gəlib, — dedi. 56 Menis Həbibə İsanın günahkarları çox sevdiyini anlatdı, samariyalı qadının, Zakkayın hekayələrini danışdı. Axırda Həbib ağlaya-ağlaya Məsihi qəbul etdi və onun həyatı o qədər dəyişdi ki, bütün şəhər ancaq ondan danışırdı. Üstündən illər keçdi, cavan Menisin 45 yaşı oldu. O vaxta qədər onun həyatında nələr baş verməmişdi! Bunu nəql etmək üçün ayrı bir kitab yazmaq lazım olardı. Mən isə burada ancaq qısaca iki-üç maraqlı əhvalat barədə yazacağam. Menisin 45 yaşı olanda onu Qahirədəki “Qəsr Əl Dobara” adında imanlılar cəmiyyətinin baş pastoru seçdilər. Menis oraya gələndən sonra cəmiyyətin üzvlərinin sayı iki dəfə ikiqat artdı. Bu gün Qəsr Əl Dobara Yaxın Şərqdə ən böyük müjdəçi məsihçi imanlılar cəmiyyətidir — min beş yüzdən çox rəsmi üzvü var və yeddi minə yaxın adam hər həftə müxtəlif toplantılarda iştirak edir. Cəmiyyət çoxlu kiçik qruplardan ibarətdir və hər bir qrup kiçik imanlı ailəsi kimidir. 2003-cü ildən bəri Qəsr Əl Dobara Sat-7 adında bir peyk televiziya xidmətində fəal iştirak etmişdir. Pastor Menis Misirdə ancaq xristian əhalisinə deyil, bütün insanlara Müjdəni yaymağa can atmışdır. Bu səbəbdən onun həyatı ən azı iki dəfə təhlükəli vəziyyətdə qalmışdır. Hələ 1981-ci ildə Misirin prezidenti Ənvər Sadat Misirin 1500 radikal adamının həbs edilməsi üçün fərman imzalamışdı. Pastor Menis Əbdünnur müsəlmanlara Müjdəni yaydığından onun adı da o siyahıya düşmüşdü. Bu xəbər çıxanda pastor bütün gecəni yatmayıb tutulmasını gözlədi. O, bütün gecəni Müqəddəs Kitabdan Yeremya peyğəmbərin 18-ci fəslini oxuyub dua etdi. Rəbb Yeremyaya dulusçunun evinə enməyi buyurub “orada sözlərimi
[135]
— dedi. Yeremya gedib dulusçunun çarx üzərində işlədiyini gördü. Menis özünü dulusçunun çarxda palçıqdan düzlətdiyi bir qab kimi hiss edirdi. Çarx fırlandıqca qabın başı gicəllənir. Dulusçunun barmaqları palçığı sıxıb ondan bir forma düzlədir. Menis də o gecə çox sıxıldığını hiss edərək belə dua edirdi: [135]
Yeremya 18:2 57
— Ya Rəbb, qoy Sənin istədiyin kimi olsun. Məni Öz istədiyin şəklə sal! Bu vəziyyətdə Menis bir mənada Rəbbin qucağında olduğundan təsəlli tapırdı. O, Rəbbə tam etibar edərək, “Rəbb bilir. Yəqin ki, bu mənim üçün faydalıdır” — deyə düşünürdü. O gecə Menisin adı naməlum bir səbəbə görə polisin siyahısından çıxarıldı. Böyük Dulusçu onu həbs edilməkdən qorudu. 2000-ci ilin may ayında bir kişi, pastor Menisin ofisinə girdi. O, pastorun qarşısında durub üç tapança çıxartdı, onun başına tərəf uzatdı və birinin gülləsiz, ikisinin də güllə ilə dolu olduğunu ona göstərdi. Birinci tapança Menisin başına yönələndə o, fikrində belə dua etdi: “Mən hazıram, ya Rəbb”. İkinci tapança yönələndə “Qoy yaxşı vursun, ya Rəbb. Mən iflic olub həyat yoldaşıma yük olmaq istəmirəm” — dedi. Axır ki, üçüncü tapançanın qarşısında pastor Menis o kişiyə:
— Əyləş. Mən sənə necə qulluq edə bilərəm?” — deyə ondan soruşdu.
— Mənə Məsihdən danış. — İnan, sənə Məsihdən danışmağım üçün mənə üç tapança ilə gəlməli deyil idin. Birinci sən özün Məsih barədə bildiklərini mənə danış, sonra mən sənə qalanını danışaram. O adam bir neçə gün Menis Əbdünnurun yanına gəlib Xilaskar barədə öyrəndi. 2000-ci ilin oktyabr ayında onu axırıncı dəfə məbəddə gördülər. O, Rəbbin süfrəsini qəbul etdi, sonra pastor Menisə belə dedi: “Siz mənim həyatımda öz barmaq izinizi qoymusunuz!” Pastor Menis iman vasitəsilə bir gün o adamı cənnətdə görəcəyinə ümid edir.
50-dən artıq kitabın müəllifi, 45-dən çox kitabın tərcüməçisi, 1000-dən çox ərəb məsihçi məqaləsinin müəllifi Menis Əbdünnur radiodan, peyk televiziyasından və internetdən minlərlə ərəbə səslənmişdir. Onun “Məhəbbət əsla tükənməz” adında çox gözəl bir kitabı Azərbaycan dilinə də tərcümə edilmişdir.
58 Bir gün pastor Menis Riçard Vurmbrand ilə görüşəndə Vurmbrand ona dedi:
— Əgər sən qorxmasan, onlar səndən qorxacaqlar. — Bəli, mən çoxdan belə yaşayıram və heç nədən qorxmuram — deyə misirli iman adamı rumıniyalı iman adamına cavab verdi. İman elə bu deməkdir. Qorxuda nə məhəbbət var, nə də iman. Məhəbbətlə fəal olan imanda isə qorxu yoxdur. Ancaq bu kimi imanla Rəbbə sadiq qalmaq və Rəbbi razı salmaq olar. 59 Mənim şəhadətim “Biri varmış, biri yoxmuş, bir ədalətsiz padşah, bir də zəhmətsevən Murad varmış. Padşah sarayda hökm edərmiş. Murad da pinəçiliklə gün keçirib həyat sürərmiş...” Bu şəhadətimi Azərbaycan xalq nağılı ilə başlamağım təsadüfi deyildir. Allah “dəfələrlə və müxtəlif yollarla” [136]
insanlara danışıb və hələ danışmaqdadır. Mən tələbə olanda Allah mənə “Pinəçi Murad və şah” adlı nağıl vasitəsilə danışdı. İyun ayı idi. Mən iş axtarıb tapa bilmirdim. Bir ay sonra Türkiyədə bir tədbir keçiriləcək idi və mən hiss edirdim ki, Allah mənim də o tədbirdə iştirak etməyimi istəyir. Ancaq oraya getmək üçün mənə yol pulu, mehmanxana pulu və yemək pulu lazım idi. Mən sadə bir tələbə idim və 500 dollar pul tapmaq mənə çox çətin görünürdü. Bir ay vaxt qalmışdı və heç bir iş rastıma gəlməmişdi. Bir ay içərisində o qədər pul heç vaxt qazanmamışdım, amma Allahın bir möcüzə ilə mənə bu pulu yetirəcəyinə inanırdım. Hər gün dua edir və gözləyirdim. Bir gün mən Azərbaycan dili dərsliyi [137]
götürüb oxumağa başladım. Oxuduğum əsər “Pinəçi Murad və şah” nağılı idi. Bu nağılın məzmunu qısaca belədir: Ədalətsiz padşah istədi bilsin ki, onun ədalətsizliyi haqqında xalq nə deyib, nə danışır. O, vəziri ilə məsləhətləşib paltarını dəyişdi, saraydan çıxdı. Şəhəri gəzib dolandı, bir həyətin yanından keçərkən evdən gülmək səsi eşidib dayandı.
— Kim ola bilər ki, mənim dövrümdə ucadan gülsün? — deyə qapını döydü. [136]
İbranilərə 1:1 [137]
Azərbaycan dili (rus məktəbinin 9-cu sinfi üçün). M.S. Aslanov, Ə.M. Abbasov. Maarif nəşriyyatı, Bakı — 1985. 60
— Kimdir? — deyə həyətdən bir səs gəldi. Padşah cavab verdi:
— Qərib bir qonağam, şəhərə təzə gəlmişəm. Qalmağa məkanım, yatmağa yerim yoxdur. Bir gecəliyə məni qonaq saxlayın.
— Mənim qapım da, kasıb süfrəm də həmişə qonaq üzünə açıqdır. Bir qonağım var, qoy olsun iki, — deyib ev yiyəsi qapını açdı. Beləliklə pinəçi Murad padşahı qonaq qəbul etdi. Yer salıb yatmaq istəyəndə padşah dedi:
— Bir söz soruşmaq istəyirəm. — İkisini soruş, qonaq qardaş, — deyə ev yiyəsi dilləndi.
— Sənin günün-güzəranın mənim çox xoşuma gəldi. Bilmək istəyirəm ki, sən nə işin sahibisən. Nə yolla çörək qazanıb gün keçirirsən?
— Nə iş sahibi olacağam? Pinəçiyəm, adım da Murad. Səhərdən axşama kimi küçə başında oturub çörək qazanıram. Gündəlik qazancımla bir-iki qonaq çağırıb bu daxmada gün keçirirəm. Padşah bir söz deməyib fikrə getdi. Günəşin işığı gecənin qaranlıq pərdəsini açarkən pinəçi Murad padşahı yola salıb dedi:
— Qonaq qardaş, əgər axşama kimi yatmağa yer tapmasan, utanma, bizə gəl, gözüm üstə yerin var. Padşah razılıq edib Muraddan ayrıldı. O gün şəhərdə car çəkib belə bir xəbər verdilər:
— Ey camaat, bilin və padşahın hökmündən xəbərdar olun. Bu gündən sonra heç kimə icazə verilmir ki, küçədə oturub pinəçilik etsin. Hər kəs bu əmrə əməl etməsə, padşahın qəzəbinə gələcəkdir. Axşam vaxtı padşah yenə də paltarını dəyişib, çomağını götürdü və saraydan çıxıb bir baş pinəçinin evinə tərəf yönəldi. O, qapıya çatar-çatmaz tar-qaval səsi eşitdi. Bu səs Muradın evindən gəlirdi. Padşah təəccüb edib qapını döydü. Murad qapını açıb padşaha dedi: 61
— Qərib qonaq, xoş gəlmisən, özü də vaxtında gəlmisən. Padşah içəri daxil olub gördü ki, otaqda başqa qonaqlar da vardır. Süfrə açılmış, yeməklər düzülmüşdür. Qonaqların başı yeməyə qarışmışdır. Padşah Muraddan soruşdu:
— Görünür, bu gün pinəçilikdən çox qazanmısan?.. — Xeyr, padşah mənim halal sənətimi qadağan etdi.
— Bəs bu qonaqlığın xərci hardandır? — Ey qonaq qardaş, elə ki car çəkib padşah əmrini xəbər verdilər, mən özümü itirmədim. Hökmün ağırlığı məni qorxutmadı. Bir süpürgə götürüb evlərin və dükanların qabağını süpürdüm. Azdan- az, çoxdan-çox nə verdilərsə, qane olub aldım. Zəhmətim artdısa da, qazancım da az olmadı. “İmkanım varsa, qoy süfrəmin başında oturanların sayı da çox olsun” — deyib qonşularımı da qonaq çağırdım. Bundan sonra padşah süpürgəçiliyi də qadağan etdi. Hər gün padşah əmr verir, Muradın əl atdığı hər sənəti qadağan edirdi. Lakin Murad hər axşam süfrə açıb qonaqları qəbul edirdi, padşah da bu pinəçi ilə bacara bilmirdi. Axır ki, bir gün padşahın adamları Muradı tələyə salıb saraya gətirdilər və padşah onu özünə saray məmuru təyin etdi. Murad padşahın bu mərhəmətinin mənasını başa düşmədi. Onu geyindirdilər, belinə bəzəkli, naxışlı qılınc bağladılar. Axşam gün batanadək sarayda saxlayıb padşahın gözü qabağında dayandırdılar. Şəhərin üzərinə qaranlıq çöküb çıraqlar yananda padşah Murada dedi:
— İndi get sabah səhər tezdən gəlib əmrimi gözlərsən. — Baş üstə! — deyib Murad saraydan çıxdı və evinə tərəf yollandı. Murad gedəndən sonra padşah da paltarını dəyişib sarayı tərk etdi. O gəlib Muradın evinə çatanda qapıya vurulmuş fanarı görüb heyrətdə qaldı. Qonaqların biri gəlib biri gedirdi. Murad qapıda durub qonaqları qəbul edirdi. Arvadı da xörək hazırlayırdı. Qonaqlar 62 yeyib içincə padşahın ürəyi döyünür və bugünkü qonaqların xərcini onun haradan tapdığını bilmək istəyirdi. Söhbət arasında macal tapıb Muraddan soruşdu:
— Bu xərc haradandır? — Padşah hesabına.
— Açıq danış, məni başa sal. — Bu gün padşahın adamları məni tutub saraya apardılar. Geyindirib sarayda saxladılar. Padşah məni axşama kimi buraxmadı. Qaranlıq düşəndən sonra evimə getməyə icazə verdi. Mən də pulsuz evə gəlsəydim, süfrəm bağlı qalacaqdı. Odur ki, fikirləşib çarə tapdım. Padşahın verdiyi qılıncın tiyəsini girov qoyub pul götürdüm. Qonaqlıq üçün nə lazımdırsa, alıb evə gətirdim. Süfrəni bəzəyib qonaqlarımı dəvət etdim.
— Bəs tiyəsiz qılıncla padşahın yanına necə gedəcəksən? — Əvəzinə taxta tiyə düzəltdirib yerinə salmışam. O gecə padşahın gözünə yuxu girmədi. Sabah Murada necə divan tutacağını düşünürdü. O düşünürdü ki, sabah Murad onun suallarına nə cavab verəcək və çətin vəziyyətdən necə çıxacaq. ...Səhər açılan kimi Murad öz yolu, “qonaq” da öz yolu ilə saraya getdilər. Murad gəlib saraya çatanda bir neçə zəncirli dustağın həyətdə saxlandığını gördü.
— Bu gün padşah qatillərə divan tutacaqdır, — deyə Muradı xəbərdar elədilər. Padşahın taxtı eyvanda quruldu, padşah gəlib oturdu. O, acıqlı nəzərlə vəzirə baxıb dedi:
— Qatillər hazırdırmı? — Bəli, şah sağ olsun.
— Mənim saray məmurum buradadırmı? — Mən əmrə hazıram, — deyib Murad irəli gəldi. Padşah Murada əmr etdi:
63
— Bu saat qabaqda dayanmış dustağın boynunu vur! Murad padşahın əmrini eşidən kimi düşündü, özünü itirmədi. Sürətlə dustağın yanına gəldi və dedi:
— Ey dustaq! Sənin günahın varmı, qatilsənmi, ya yox, bu mənə məlum deyildir. Padşah əmr edir, mən də onun əmrinə tabe olub sənin boynunu vururam. Əgər, doğrudan da, qatilsənsə, qoy mənim qılıncım ülgücdən də iti olub, sənin başını bədənindən ayırsın. Yox, əgər günahın yoxdursa, mənim qılıncım taxtaya dönüb parça-parça olsun. Bunu deyib sürətlə qılıncını çəkdi və dustağın boynuna vurdu. Qılınc sınıb iki parça oldu. O, üzünü padşaha tutub dedi:
— Ey padşah... Bu adam qatil deyilmiş. O, müqəssir olsaydı, mənim qılıncım taxtaya dönməzdi. Padşah Muradın bu hazırcavablığına, ağlına və tədbirinə etiraz etməyə söz tapmayıb dedi:
— Ay pinəçi Murad, mən səninlə bacara bilmədim. Mən nağılı oxuyub qurtardıqdan sonra ürəyimdə öz-özümə dedim:
— Bax, bu adam Allaha iman etmədən, ancaq özünə güvənərək o qədər bacarıqlı oldu, hər gün süfrə açıb yoxsullara çörək verməyi bacardı. Mən isə Rəbbi tanıyıram, Rəbbə iman edirəm, amma beşcə yüz dollar qazana bilmirəm ki, gedim Türkiyədə Müqəddəs Kəlamın çörəyini insanlara paylayım. O zaman diz çöküb belə dua etdim:
— Ya Rəbb, mən də yuxusuz qalmaqdan, səhərdən axşama qədər zəhmət çəkməkdən, hər cür işi görməkdən qorxmuram. Yalvarıram, mənə iş ver! Mən işləməyə hazıram. Mən əlimi ağdan- qaraya vurmadan Səndən yardım gözləmək istəmirəm. Səndən iş istəyirəm və mənə iş verəcəyinə inanıram. Bir ay ərzində 500 dollar qazanacağıma inanıram, çünki Sən mənə o işi verməyə qadirsən.
64 Belə dua etdim və özümü rahat hiss etdim. Ertəsi gün telefon zəng çaldı. Anamın dəstəyi götürüb “Yox, mən indi çox məşğulam, bu günlərdə alınmayacaq” dediyini eşitdim. Ürəyim döyündü. Anama arada ingilis dilindən tərcümə işləri təklif edərdilər. Mən o anda hiss etdim ki, ona iş təklif edirlər. Qışqırdım ki, mən işləyə bilərəm. Beləcə işim düzəldi. Beynəlxalq bir sərgidə dörd gün işləyib 200 dollar qazandım. Amma hələ də 300 dollar çatmırdı. Bundan sonra Rəbb mənə başqa bir iş verdi. Mən üç həftə səhərdən axşama kimi işlədim və axırda mənə tam 300 dollar pul verdilər. Bu yolla mən Türkiyədəki tədbir üçün lazım olan 500 dollar pulu əldə etdim. Türkiyədə bir neçə həftə qaldıq. Qrupumuz başqa-başqa xalqlardan olan məsihçilərdən ibarət idi. Biz türklərlə söhbət etdik. Bir gün onlar İncili və Quranı oxuyub araşdırmış, bu Kitabları yaxşı bilən bir adamla görüşmək istədilər. Bizim aramızda Quranı və hətta şəriəti də yaxşı öyrənmiş məsihçi bir adam var idi. Çox gözəl söhbətlər oldu. İsa Məsihdən danışdıq, çoxlu İncil kitabları paylandı. Daha nələr-nələr oldu ki, hır şeyi danışmaq mümkün deyildir. Ancaq onu deyim ki, mən bunun vasitəsilə Allahın gözəlliyini daddım. Allahın kimisi yoxdur! Allahın övladlarının iman macəraları da saysız- hesabsızdır! Mən fikirləşirəm ki, biz əbədiyyətdə Allahla birlikdə olacağımız zaman bu qürbət dünyasında şahidi olduğumuz bütün bu gözəl əhvalatları da yada salaraq Rəbbin gözəl işlərindən ləzzət almağa davam edəcəyik. “Sülh qaynağı olan Allah — qoyunların böyük Çobanı olan
Məktub 13:20–21) 65 Mündəricat Giriş ............................................................................ 4 İman nədir? ................................................................. 5 İmanın mahiyyəti ........................................................ 9 İman, imansızlıq və qorxu ......................................... 13 İman yolunda şübhələr .............................................. 17 İmanda ilk addımlar .................................................. 20 İmanları üçün müsbət şəhadət alanlar ....................... 22 İman yolunda kamil Nümunə İsa Məsih .................... 33 İmanın sınaqdan keçirilməsi ...................................... 36 İmanla Allaha yaxınlaşmaq ........................................ 39 İmanla yeni həyata doğru .......................................... 43 Müasir iman qəhrəmanları ........................................ 45 Mənim şəhadətim ..................................................... 59 Document Outline
Yüklə 367,03 Kb. Dostları ilə paylaş:
|