14
əgər Onun səsini eşitsəniz qoy ürəkləriniz üsyan vaxtı olduğu
kimi, səhradakı sınaq günündə olduğu kimi inadkar olmasın»”
[38]
.
İman Rəbbin səsini eşitməkdən başlayır. Əsas odur ki, biz Rəbbin
səsini eşidək. Ona qulaq asmamaqdan, səsini eşitməməkdən ürəklər
inadkar olur, daşa dönür.
“Ey qardaşlar, diqqətli olun ki, sizlərdən heç birinizdə var olan
Allahdan uzaqlaşan şər və imansız ürək olmasın”
[39]
. Bu sözlər
qardaşlara, yəni biz, imanlılara deyilir. Biz imanlı olduğumuz üçün
ürəyimizdə artıq imansızlıq əmələ gələ bilməz, deyə düşünməməliyik.
Unutmayaq ki, ürəyimiz aldadıcıdır və bizi yaşayan Allahdan
asanlıqla uzaqlaşdıra bilər. Hamımızın daxilində imanla imansızlıq
arasında mübarizə gedir. “İman edirəm, kömək et ki, imansızlığım
yox olsun!”
[40]
harayı məhz bu mübarizəni əks etdirir.
İbranilərə Məktubda bizə imansızlığa qalib gəlmək üçün bir
məsləhət verilir: “Amma «bu gün» adlanan hər gün bir-birinizi
ürəkləndirin ki, heç biriniz günahın aldadıcılığı ilə inadkar
olmasın”
[41]
. Buna görə də biz, imanlılar gündən-günə bir-birimizi
ürəkləndirməliyik. “Çünki əvvəldən bizdə olan etimadı sonadək
möhkəm saxlasaq, Məsihlə ortaq olarıq”
[42]
. Məsihlə ortaqlıq, Allahla
yaxın dostluq münasibəti bizim “vəd olunmuş torpağımız”, “rahatlıq
diyarımız”dır. “Bəs O, kimlərə and içdi ki, Onun rahatlıq diyarına
girməyəcəklər? Məgər itaət etməyənlərə deyil? Beləliklə, görürük
ki, onlar imansızlığına görə oraya girə bilmədilər”
[43]
. Misirdən
çıxmış İsraillilər məhz imansızlıqlarına görə vəd olunmuş torpağa
girə bilmədilər. Bu gün biz də imansızlığa təslim olsaq Allahın vəd
etdiyi mirası əldə edə bklməyəcəyik. İsraillilərin səhradakı üsyanı
bizim üçün ibrət dərsi olsun, xəbərdarlıq olsun!
“Beləliklə, Allahın rahatlıq diyarına girmək vədi hələ də
qüvvədə olarkən hər hansı birinizin bundan məhrum olmasından
[38]
İbranilərə 3:7–8
[39]
İbranilərə 3:12
[40]
Mark 9:24
[41]
İbranilərə 3:13
[42]
İbranilərə 3:14
[43]
İbranilərə 3:18–19
15
qorxaq”
[44]
. Bir qayda olaraq, “Qorxma!” deyən İncil burada bizi,
əksinə, qorxmağa çağırır: Qorxaq! Bu istisnaya diqqət yetirməliyik.
Burada qorxmaq əmri ona görə verilir ki, Allahın vədindən məhrum
olmaq ehtimalımız var. “Çünki Misirdən çıxanlar kimi biz də Müjdə
aldıq. Amma onların eşitdiyi Kəlam onlara xeyir gətirmədi,
çünki bu Kəlamı imanla qovuşdurmadılar”
[45]
. Bizim də imanımız
olmasa, Allahın kəlamı bizə xeyir gətirməz. Biz eşitdiyimiz kəlamı
imanla qovuşdurmalıyıq.
“Biz iman etmişlər isə rahatlıq diyarına girməkdəyik”
[46]
. İman
ürəyimizə rahatlıq gətirir. Özünüzü yoxlayın: sizdə bu rahatlıq
varmı? Yoxsa siz səhrada Allaha üsyan edən inadkar İsraillilər kimi
yaşayırsınız?
Axırda müəllif bu ayələri belə yekunlaşdırır: “Buna görə də bu
rahatlıq diyarına girməyə çalışaq ki, heç kəs eyni itaətsizlik
nümunəsinə əməl edib yıxılmasın”
[47]
. Qeyd edim ki, bir ayə “ Buna
görə” sözləri ilə başlayırsa, əvvəlki parça ilə bağlı olduğu bəlli
olur. “Buna görə” sözləri əvvəlki bəhsdən çıxarılan nəticəyə işarə
edir. Demək, biz bir-birimizi imanla yaşamağa ruhlandırmalıyıq.
İmansızlığın həmişə itaətsizliyə yol açdığını yadda saxlamalıyıq. 3-cü
fəslin sonunda “onlar imansızlığına görə oraya girə bilmədilər”,
4-cü fəslin 6-cı ayəsində isə “itaətsizliyə görə ora girə bilmədilər”
yazılmışdır. Demək, imansızlıq itaətsizliklə yanbayan gedir. Həm
iman, həm də itaət qulaq asmaqla, eşitməklə bağlıdır. İbrani dilində
“itaət etmək” və “eşitmək” eyni sözdür. Azərbaycan dilində də
“eşitmək” feli dinləməklə yanaşı sözə baxmaq, əməl etmək mənasına
gəlir. Xülasə, iman dinləməklə və əməl etməklə əlaqəlidir.
Əziz bacı-qardaşlarım! Xeyir-dualı imanlı olmaq istəyirsinizsə,
Rəbbin sözünü dinləyin və əməl edin. Müqəddəs Kitabın əsas
mövzusu iman və itaətlə bağlıdır. Yəhya 10:27-də İsa Məsihin
bu sözlərini oxuyuruq: “Quzularım səsimi eşidir, Mən də onları
[44]
İbranilərə 4:1
[45]
İbranilərə 4:2
[46]
İbranilərə 4:3
[47]
İbranilərə 4:11
16
tanıyıram və Mənim ardımca gəlirlər”. Həqiqi məsihçi, “xristian”
əqidəsinə inanan və bazar günləri “kilsə”yə gedən deyil, Məsihin
səsini eşidəndir.
17
İman yolunda şübhələr
“Əgər sizlərdən birinin müdrikliyi çatışmırsa, hər kəsə səxavətlə
və məzəmmət etmədən verən Allahdan diləsin və ona veriləcək.
Amma qoy heç şübhə etmədən imanla diləsin. Çünki şübhə edən
adam küləyin qaldırdığı və hərəkətə gətirdiyi dəniz dalğasına
bənzəyir. Qoy belə adam düşünməsin ki, Rəbdən bir şey alacaq.
O qərarsızdır, heç bir yolunda sabit deyil”. (Yaqubun Məktubu
1:5–7)
Sizi bilmirəm, amma mən Allahdan müdrikliyi diləmək barədə
oxuyanda həmişə hikmətli padşah Süleyman yadıma düşür. Allah
Süleymana yuxuda “Nə istəyirsən, sənə verim?”
[48]
dedi. Süleyman
da ondan müdriklik istədi və dünyada ən müdrik adam oldu. Lakin
bunun maraqlı tərəfi odur ki, Süleyman əslində “Mənə müdriklik
ver” deməyib. Onun nə dediyini Müqəddəs Kitabdan oxuyaq: “İndi
mənə elə bir dərrakəli ürək ver ki, yaxşı ilə pisi ayırd edib sənin
xalqına hökm edə bilim...”
[49]
Azərbaycan dilinə “ dərrakəli ürək”
deyə tərcümə edilən söz birləşməsi ibrani orijinalında “
עמש בל” —
eşidən ürək olur. Hər məsihçi “eşidən” ürəyi Allahdan diləməlidir.
Ancaq diləyəndə Allaha inanmaq lazımdır. Allahın xeyirxahlığından,
sədaqətindən şübhələnsək, Allahdan heç nə ala bilməyəcəyik.
Şübhə etmək bir növ qərarsızlıq, iki fikir arasında qalmaq, ürəyində
gah bu — gah o tərəfə əyilmək deməkdir. Allah şübhə edən insanlara
“Ey qərarsız insanlar, ürəklərinizi saflaşdırın!”
[50]
— deyir. Bəli,
qərarsızlıq və şübhələr imanın maneələridir, ancaq bəzən imanda
möhkəmkənmək üçün şübhələrdən keçmək lazım olur. Yalnız
şübhələrdən keçdikdən sonra sabit imanı əldə edirik. Axı “küləyin
gətirdiyi hər fikri” şübhə altına almadan qəbul etmək pisdir. Tələsik
qərara gəlmək də yanlışdır. Sağlam şübhələr bizi səhv qərara
[48]
1-ci Padşahlar 3:5
[49]
1-ci Padşahlar 3:9
[50]
Yaqub 4:8
Dostları ilə paylaş: |