Elmi redaktor:
Fətəliyev Məmməd Böyükxan oğlu
Tarix elmləri doktoru, professor
Rəyçilər:
Darabadi Pərvin Qulam oğlu
Tarix elmləri doktoru, professor
Əliyev Oktay Əlikram oğlu
Coğrafiya üzrə fəlsəfə doktoru, professor
Nəsirov Elman Xudat oğlu
Tarix üzrə fəlsəfə doktoru, dosent
Əhmədova Firdovsıyyə Firdovsi qızı
Tarix üzrə fəlsəfə doktoru, dosent
Monoqrafiyada “soyuq müharibə”nin başa çatmasından sonra
NATO-nun saxlanılmasını şərtləndirən amillər müəyyən edilmiş və
yeni şəraitdə alyansda baş verən hərbi-siyasi islahatlar hərərəfli
tədqiq olunmuşdur. Tədqiqat prosesində hərbi-siyasi blokun inkişaf
strategiyasının iki əsas istiqamətinə - qloballaşma və universallaş-
maya xüsusi diqqət yetirmişdir. Eyni zamanda NATO-da qeyri-hərbi
əməkdaşlıq məsələləri, xüsusilə
onun “Aralıq Dənizi Proqramı”
geniş təhlil olunmuş və elmi nəticələr əldə edilmişdir.
Kitabda NATO-nun Cənubi Qafqaz regionunda yeri və rolu,
xüsusilə də onun Azərbaycan Respublikası ilə münasibətləri bir sıra
parametrlər üzrə elmi təhlillər predmetinə çevrilmiş və müvafiq
təklif, tövsiyə və proqnozlar irəli sürülmüşdür.
Monoqrafiyadan NATO ilə bağlı mövzular üzrə tədqiqat aparan
bakalavrlar, magistrlər, müdavimlər, doktorantlar, dissertantlar və
ümumən hərbi-təhlükəsizlik məsələlərinə maraq göstərən bütün
oxucular faydalana bilərlər.
ISBH 978-9952-8028-8-9
Yeni Poliqrafist” MMC
ON SOZ
Məlum olduğu kimi “soyuq müharibə” dövründə
yaranmış təşkilat olan NATO müasir dövrün reallıqlarına
adaptasiya edərək, qlobal təhlükəsizlik sisteminin ən
mühüm və apancı aktorlanndan birinə çevrilmişdir. Eyni
zamanda alyansda baş verən islahatların təsiri altında onun
fəaliyyət istiqamətləri və prioritetlərində də bir sıra
dəyişilkliklər baş vermişdir. Təsadüfi deyildir ki, o, artıq
sırf hərbi təşkilat deyildir. Qurumun fəaliyyətində hərbi
fəaliyyətlə yanaşı, siyasi davranış tərzi də geniş yer
almışdır.
Başqa
sözlə,
alyans
beynəlxalq
sferada
fəliyyətində qeyri-hərbi fəliyyət istiqamətlərinə də xüsusi
əhəmiyyət verməkdədir. Heç şübhəsiz, bu halda onun
fəaliyyət mexanizmlərində «yumşaq güc» elementləri
xüsusi aktuallıq kəsb edir. Bəs həmin siyasət hansı
məqamlarla xarakterizə olunur? Bu siyasətin konkret
vektorları hansılardır? Təhlükəsizlik sahəsində belə
fəaliyyətin səmərəlilik əmsalı necədir? NATO-nun
Cənubi Qafqaz siyasətində Azərbaycanın yeri və rolu nə
kimi aktuallıq kəsb edir? Bu və digər suallara cavabın
tapılması təkcə elmi deyil, həm də böyük siyasi aktuallıq
kəsb edir. Bu baxımdan gənc tədqiqatçı Almaz Əliyevanın
elmi araraşdırmalannın nəticəsi olaraq ərsəyə gəlmiş
monoqrafiya uğurlu tədqiqat əsəri
hesab oluna bilər.
M üəllif tədqiqat predmetini araşdırarkən ilk növbədə
müasir geosiyasi reallıqları dəyərləndirməyə çalışmışdır.
Təsadüfii deyildir ki, bunu etmədən alyansın atdığı
addımların forma və məzmun mündəricəsinə qiymət
3
vermək düzgün olmazdı. Tədqiqat əsərində müəllif,
konkret arqumentlərə söykənməklə alyansın hərbi siyasi
islahatlar çərçivəsində görmüş olduğu işləri, o cümlədən
NATO və Azərbaycan münasibətlərini elmi-tədqiqat
süzgəcindən keçirmişdir.
Monoqrafiyanın birinci fəsli “NATO müasir beynəlxalq
münasibətlər sistemində” adlanır və iki yarımfəsildən
ibarətdir. Fəsildə Almaz xanım NATO-nun yaranma
səbəbləri, onun fəaliyyət istiqamətləri və hədəfləri,
Varşava
bloku
ilə
mübarizə
metodları, «soyuq
müharibə»nin
bitməsi
ilə
alyansın
missiyasında
dəyişikliklərin baş verməsi reallığı və onun həyata
keçirilməsi mexanizmləri, xüsusilə hərbi-siyasi sahədə
tətbiq edilən islahatların forma-məzmun mündəricəsi ilə
bağlı məsələləri elmi təhlillər müstəvisinə çıxarmışdır.
Bu fəsildə həmçinin “soyuq müharibə”dən sonrakı yeni
geosiyasi reallıqlar kontekstində alyansın mövcudluğunun
saxlanması və ya saxlanılmaraası ilə bağlı təşkilat
çərçivəsində, habelə elmi-akademik dairələrdə apanlın
geniş müzakirələrlə bağlı da təhlillər aparılmışdır. Müəllif
konkret
faktlar
və
arqumntlər
əsasında
alyansın
fəaliyyətini davam etdirməsini şərtləndirən yeni təhdid və
Çağnşlarla bağlı problemləri elmi təhlillər süzgəcindən
keçirmişdir.
Təhlillərinin nəticəsi olaraq Almaz Əliyeva haqlı olaraq
göstərir ki, NATO müasir beynəlxalq koordinatlar
sistemində müstəsna mövqeyə malik təşkilatlardan biridir
və buna görə də bəşəriyyətin gələcəyinin və dünyanın
4
hərbi-təhlükəsizlik
və
hərbi-siyasi
mənzərəsinin
formalaşmasında onun üzərinə böyük məsuliyyət düşür.
Məhz bu reallığın dərk olunması və praktiki tətbiqi
baxımından NATO-nun 90-cı illərdə meydana çıxan iki
sənədi - «Sülh Naminə Tərəfdaşlıq» və «Aralıq Dənizi
Dialoqu» proqramları olduqca böyük əhəmiyyət kəsb edir.
Fəsildə həmin proqramların mahiyyəti, məzmunu və
həyata keçirilməsi istiqamətləri ilə bağlı geniş araşdırma
aparılmışdır.
Təşkilatın keçmiş
SSRİ məkanındakı
hadisələrə
müdaxilə etməsinə gəlincə isə müəllif bunu onunla izah
etməyə çalışır ki, postsovet məkanında yaranmış yeni
dövlətlərdə baş verən milli, etnik, ərazi münaqişələri
bütövlükdə beynəlxalq münasibətlər sistemi üçün təhlükə
yaradır. Hərbi-siyasi təşkilat kimi NATO dünyada
münaqişələrin həll edilməsində öz rolunu artırmağa, bu
ölkələrdə siyasi və iqtisadi böhranın aradan qaldırılma
sına, demokratik islahatlar keçirilməsinə zəruri kömək
göstərməyə çalışır və hazırda alyans üçün əsas təhlükəni
NATO üzvlərindən birinə hücum təhlükəsi deyil, qeyri-
sabitliyin (iqtisadı, sosial və siyasi çətinliklər, etnik
münaqişələr, ərazi mübahisələri, kütləvi qırğın silahı və
ballistik
raketlərin
yayılması,
həyati
əhəmiyyətli
ehtiyatların çatışmaması, terror və s.) meydana çıxması
təşkil edir.
M üəllif burada göstərir ki, hal-hazırda ilk növbədə
dünyanın qlobal siyasi proseslərinin idarə olunmasında
ABŞ-la səlahiyyətlərin bölünməsində Avropa İttifaqı,
5