Avropa İttfaqı özü ilə Rusiya arasında ikinci təhlükəsizlik
zolağını formalaşdırmağa çalışır. Bu gün Avropa İttifaqı ilk
dəfədir ki təhlükəsiz yaşam coğrafiyası yaradıb və təbii
olaraq onun gerçək təhlükəsizliyində narahatdır. Artıq
Avropanın nüvəsində nə etnik-milli konfliktlər, nə
fundamental ideoloji toqquşmalar, nə də müharibələr
mövcuddur.
Avropa
üçün
yeganə
təhlükə
ünvanı
Rusiyadır. Nə uzaq Çin, nə islam fundamentalizm!, nə də
ABŞ Avropa üçün təhlükə hesab olunur. Təhlükə mənbəyi
kimi Avropanın quru sərhədlərlə qonşusu olan Rusiyadan
ehtiyatlanırlar. Tarixi faktlar da təsdiqləyir ki, Avropanı
daxildən sarsıdan ideoloji savaşlar, müharibələr əksər
hallarda məhz Rusiyadan qaynaqlanıb. Bir sözlə, yeni
siyasi dönəmdə Avropa Rusiyaya jandarm olmaq imkanını
tanımaq niyyətində deyil.
Türkiyə də Avropanın bu layihəsi içərisində xüsusi rol
almaqda maraqlıdır. Ölkənin Ermənistanla yaxınlaşma və
digər qonşuları ilə problemsiz yaşama siyasəti də məhz bu
niyyətin təzahürüdür.
Öz növbəsində Amerika da əzəli rəqibi Rusiyaya
hansısa müstəvidə, xüsusilə Cənubi Qafqazda, hətta lokal
müharibə fürsətini də tanımaq niyyətində deyil. Hər
zaman olduğu kimi, tarixin yaşadığımız dönəmində də
hərb Rusiyanı dirçəldən, onu ayaqda saxlayan, təsir
imkanlarını genişləndirən bir amildir.
2008-ci
ilin
avqustunda yaşanan Rusiya-Gürcüstan müharibəsi əslində
bir nəbz yoxlaması idi. Bu hərbi toqquşma Rusiyanın
xeyrinə işlədi. Tərəflər bir daha əmin oldular ki, Rusiya
ilə
müharibə
dilində
danışmaq
hərbi
nəticənin
necəliyindən asılı olmayaraq məğlubiyyətə bərabərdir.
106
Cənubi Qafqaz qlobal oyunçular üçün strateji cəhətdən
vacib olan tranzit zonasıdır. Bu, şərqdən-qərbə- M ərkəzi
Asiyadan
enerji
daşıyıcılarının
dünya
bazarlarına
çıxarılması və əksinə qərbdən-şərqə- NATO-nun Mərkəzi
Asiyaya siyasi, hərbi və iqtisadi müdaxiləsi üçün çox
əlverişli bir məkandır. Cənubi Qafqaz uğrunda NATO,
Rusiya və Kollektiv Təhlükəsizlik Müqaviləsi Təşkilatı
arasında qızğın mübarizə gedir.
107
2-ci fəsil
NATO-nun Cənubi Qafqaz strategiyası
Beynəlxalq təşkilat olaraq NATO müasir dünyada siyasi
vəziyyətə getdikcə daha ciddi təsir göstərir. Təşkilatın
keçmiş SSRİ məkanındakı hadisələrə müdaxilə etməsi
əsasən onunla bağlıdır ki, postsovet məkanında yaranmış
yeni dövlətlərdə baş verən milli, etnik, ərazi münaqişələri
bütövlükdə beynəlxalq münasibətlər sistemi üçün təhlükə
yaradır. Hərbi-siyasi təşkilat kimi isə NATO bütün
dünyada, o cümlədən postsovet məkanında münaqişələrin
ləğv edilməsində öz rolunu artırmağa, bu ölkələrlə siyasi
və iqtisadi böhranın aradan qaldırılmasına, demokratik
islahatlar keçirilməsinə zəruri kömək göstərməyə çalışır.
NATO şəraitə uyğun olaraq öz vəzifələrini daim yenidən
müəyyənləşdirir, dünya siyasətində öz təsirini və xüsusi
çəkisini artırmağa səy göstərir.
1994-cü il yanvarın 10-11-də NATO üzvü olan ölkələrin
dövlət və hökumət başçılarının Brüsseldə görüşü keçirildi.
Görüşün yekunlarına dair bəyanat qəbul olundu. Sənəddə
beynəlxalq və regional siyasi şəraitin aktual problemləri
barəsində NATO-nun mövqeyi əks olunmuşdur. Bəyanatın
21-ci bəndində NATO-nun üzvü olan ölkələr Cənubi
Qafqazda vəziyyət haqqında öz mövqelərini bildirirlər.
Bəyanat yenə də mülayimliyi baxımından əvvəlkilərdən
fərqlənmir. Güc işlədilməsi ilə ərazilər ələ keçirilməsini
pisləyən NATO ölkələri Ermənistan, Azərbaycan və
Gürcüstanın
ərazi
bütövlüyünə,
müstəqilliyinə,
suverenliyinə hörmət edilməsini həmin bölgədə sülhün,
sabitliyin, əməkdaşlığın bərqərar olması üçün zəruri şərt
hesab edirlər. NATO-nun Cənubi Qafqaz strategiyasında
108
başlıca məsələ
üç
respublika ilə eyni
dərəcədə
əməkdaşlığın planlaşdırılmasıdır. NATO Cənubi Qafqaz
respublikaları ilə ayrı-ayrılıqda yaratdığı münasibətlərin
bir-birinə xələl gətirəcək istiqamətdə inkişafına imkan
verməməyə çalışır. Təşkilatın Azərbaycan, Gürcüstan və
Ermənistan
arasında
regional
formatda
əməkdaşlıq
təklifləri də bu məntiqdən qaynaqlanır.
109
3-cii fəsil
İranın regional təhlükəsizlik sisteminə dair təklifləri
və Cənubi Qafqaz respublikaları
İran rəhbərliyi isə regional təhlükəsizlik sisteminə dair
yeni formula (3+3), yəni Cənubi Qafqaz respublikaları +
Rusiya, İran və Türkiyə formulunu irəli sürmüşdür. ABŞ-
ın
regiona
gəlişini
əngəlləmək üçün
İran
hətta
Vaşinqtonun müttəfiqi və Tehranın əsrlər boyu bölgədə
rəqibi olan Türkiyə ilə əməkdaşlığa hazır olduğunu
nümayiş etdirir. Rəsmi Tehran bu sistem daxilində 6
dövlətin təhlükəsizlik şuralarının katibləri, parlament
sədrləri, həmçinin iqtisadiyyat və maliyyə nazirləri
səviyyəsində
görüşlərinin
keçirilməsini
və
ümumi
baxışların formalaşdırılmasım təklif edir. Lakin bu
təşəbbüs region dövlətlərinin dəstəyini qazanmadı. Bu, bir
daha göstərir ki, İranın regional təhlükəsizlik məsələlərinə
baxışı digər region ölkələrinin mövqeyi ilə üst-üstə
düşmür.
İranın regional təhlükəsizlik sisteminə dair daha bir
təklifi 2003-cü ilin aprelində gündəmə gətirildi. Ölkənin
xarici işlər naziri Kamal Xərrazinin regionun birgə
təhlükəsizlik qüvvələrinin yaradılması təşəbbüsü yenə də
bölgə dövlətlərinin dəstəyini qazanmadı.
İranın bölgədəki geostrateji məqsədləri aşağıdakı kimi
xarakterizə etmək olar ki, bunlar da aşağıdakılardan
ibarətdir:
• Kənar qüvvələrin (ABŞ, NATO və Avropa İttifaqı)
Cənubi
Qafqazda
iştirakını
mümkün
qədər
məhdudlaşdırmaq,
onların
İran
sərhədlərinə
yaxınlaşmasına imkan verməmək;
110
•
Regional
problemləri
yalnız
məntəqədəki
dövlətlərin birgə səylərilə həll etmək;
• Xəzər hövzəsi və Güney Qafqaz ölkələrinin
birtərəfli addımlarını maksimum neytrallaşdırmaq və
proseslərdə birgə iştiraka nail olmaq üçün mexanizm
tapmaq;
•
Qərbyönümlü siyasət yeridən region dövlətləri ilə
münasibətləri yüksək səviyyədə quraraq, onlara təsir
mexanizmlərini müəyyənləşdirmək;
•
Geostrateji maraqları İranla üst-üstə düşən region
ölkələrilə əməkdaşlığı daha da möhkəmləndirmək.
Lakin hadisələrin gedişi göstərir ki, Qərb İranın
regiondakı geosiyasi duruma təsir göstərmək imkanını
getdikcə azaltmağa çalışır. Bakı-Tbilisi-Ceyhan və Bakı-
Tbilisi-Ərzurum layihələrinin reallaşması, bölgədə bütün
layihələrin Qərbin dəstəyi ilə həyata keçirilməsi İranın
regiondakı proseslərdən təcrid olunması ilə nəticələnir.
Tehranın ciddi müqavimətinə baxmayaraq, ABŞ artıq
ölkənin
sərhədlərinə
yaxınlaşıb.
İranla
sərhədyanı
ölkələrin əksəriyyətində- Türkiyə, Pakistan, Əfqanıstan,
İraq, həmçinin İran körfəzi ölkələrində ABŞ-ın hərbi
qüvvələri yerləşdirilib. ABŞ və NATO-nun hərbi qüvvəsi
olmadığı
İranla
həmsərhəd
dövlətlər
Azərbaycan,
Ermənistan və Türkmənistandır. Bu amil bu ölkələrin İran
üçün əhəmiyyətini artırır. Təsadüfi deyildir ki, İraq
müharibəsi
başlanandan
sonra
Tehranın
Bakı
ilə
münasibətlərinə daha çox diqqət yetirməsi müşahidə
olunur.
Son illərdə Gürcüstanın Qərblə, xüsusilə də ABŞ və
NATO ilə əməkdaşlığı daha da genişlənib. NATO-nun
assosiativ üzvü olan Gürcüstan, yalnız 1999-cu ildə NATO
111
Dostları ilə paylaş: |