16
Bahaəddin Ögəlin faktlarla zəngin kitabında hunlarla qonĢu olan tayfa, xalq
və dövlətlər haqqında dəyərli məlumatlar verilir. Eradan əvvəl 270-ci illərdə baĢ
vermiĢ hadisələrlə bağlı sənədləri, eranın üçüncü yüz illiyinin ortalarında Yu-Huan
tərəfindən sahmana salınmıĢ «Ven-Luh»dən gətirilən parçanı təqdim edir. Həmin
yazıda ġimal yolunun ġimal-qərbə doğru çevrilib (v) usunlara və Səmərqənd (Kanq-
cu) hökmdarlığına getdiyi göstərilir. Kitabdakı Kanq dövlətinin müxtəlif dövrlərdə..
daha geniĢ əraziləri əhatə etməsi barədə də qiymətli məlumat vardır.
«...Bundan sonra Alan dövlətinə gəlinir. Bunun digər bir adı da Alandır.
Bütün adətləri Səmərqənd hökmdarlığında olduğu kimidir. Bura qərbdə Tai-
cinlə (Krım yarımadası və ya Bizansla), cənub Ģərqdə isə Səmərqənd (Kanq-cu)
hökmdarlığı ilə qonĢudur. Onların ölkəsində çox qiymətli xəz dərili heyvanlar var.
Əsasən heyvandarlıqla məĢğul olurlar. Yaxınlıqlarında böyük bataqlıqlar var. Bəzi
zamanlarda Səmərqənd (Kanq-cu) hökmdarlığına bağlı qaldılar. Ġndi isə heç
kəsə bağlı deyillər. Bundan da anlaĢılır ki, Səmərqənd (Kanq-cu) hökmdarlığı
arabir hakimiyyətini Xəzər dənizinin Ģimalına qədər uzatmıĢdı». (5,1.208).
«Hun imperiyası» kitabında verilən məlumatlar «Kanq» dövlətinin zaman-
zaman öz ərazisindən baĢqa az qala indiki Orta Asiya və Qazaxstan ərazisini də
bütünlüklə öz təsiri altında saxladığına Ģəhadət verir: a) At yetiĢdirən bir yer. «Li-i»
məmləkəti Səmərqəndə (Kanq-cuyə) bağlıdır. Onların yetiĢdirdikləri atlar çox
məĢhurdur. Qaramal və qoyunları da yaxĢıdır. Üzumlə birlikdə digər hər cür
meyvələr də yetiĢdirirlər. Bu məmləkətin suyu da yaxĢıdır. Onların üzüm Ģərabları
çox səs salmıĢdır. Bu məmləkətin hara olduğunu yaxĢı bilmirik. Göytürk çağında (VI
- VIII əsrlər) Ancaq bir dəfə «su-i» Ģəklində yazılan bu yerin Suğdaç zonası və ya
Soğdiana olması yerində görünə bilər» (5,11.222) «b/alanlar» ...Yen cai dövlətinin
(və ya ölkəsinin) adı (bu çağda) A-lan-liao Ģəklində dəyiĢdi. Onların Ti adlı bir
paytaxtları vardır. Səmərqəndə (Kanq-cuyə) bağlıdırlar... Onların xalqının adət və
ənənələri, geyimləri Səmərqəndlilərlə (Kanq-culərlə) eynidir.., Eradan sonra I
yüzilliyin ortalarında yazılmıĢ bir Çin qaynağında həmin məsələ belə
qiymətləndirilir: «...Liao, Yen və Yen-can adlı daha üç dövlət (və ya ölkə) var ki,
bunlara A-lan (Alan) adı verilir. Onların adət və ənənələri də Səmərqəndlilərlə
(Kanq-cülərlə) eynidir... Daha əvvəl arabir Səmərqənddən (Kanq-cudən) asılı
yaĢamıĢlar. Lakin indi onlar müstəqil yaĢamaqdadırlar (5,11,222-223).
Yeri gəlmiĢkən bir məsələ haqqında mülahizəmizi bildirək. Bir sıra
tarixçilər «alan» deyimini də çox manipulyasiya edirlər. Çox zaman qədim türk
xalqları ilə adı yanaĢı çəkilən alanlar haqqında elə danıĢırlar ki, sanki onların
irandilliliyi tam sübuta yetirilmiĢdir. Məsələn, M. Ġ. Artamanov «Xəzər tarixi»
kitabında yazır: «Alanlar sarmatlar kimi bir sıra müstəqil tayfalardan ibarət olub
hind-avropalıların irandillilər qrupuna mənsub idilər” (3,43). Sarmatların etnik
mənsubiyyətləri hələ tam müyyənləĢdirilmədiyi halda alanları da onların «gözünə
qatıb» irandilli kimi təqdim etmək üçün heç bir əsas və dəlid göstərilmir. Sonra
17
deyilir: «Ümumiyyətlə, isə alan mədəniyyəti mahiyyət etibarı ilə sarmat
mədəniyyətindən fərqlənmirdi» (3.44). Bu müqayisə və ya eyniləĢdirmə alanlar
haqqında təsəvvürlərə, demək olar ki, heç nə əlavə etmir. Sonra «Hunlar və alanlarda
eyni olan köçəri həyat tərzinin klassik təsvirini vermiĢ Ammian Marsellini deyir:
Müəyyən yaĢayıĢ məskənləri, evi, ocağı, qanunları, məhkəm həyat tərzi olmayan bu
adamların hamısı müxtəlif yerlərə köç edir...» (3,45), Deməli, alanların həyat tərzi,
adətləri türk hunlarınkı ilə eynidir. Formal məntiqə görə hələlik məchul kimi
götürülən sarmatlar da hun-türklərlə eyni həyat tərzi və adətlərə malik olmalı idi.
sonra: «Təxminən 370-ci ildə hunlar Don çayına qədər olan Xəzərətrafı çölləri tutan
alanların müqavimətini qıraraq çoxunu öldürüb qarət etdilər, qalanları özlərinə
birləĢdirdilər» (3.45). Ġstər hunlar, istərsə göytürklərdə özləri idə eyni soydan olan
tayfa və tayfa ittifaqlarının baĢçılarını qırıb qalanları öz ordalarına daxil etmələri
faktları çoxdur. Sonradan alanlar bir sıra döyüĢlərdə hun ordusunun öncül dəstələri,
avanqardları kimi çıxıĢ edirlər.
Bəs M. Ġ. Artamanov hansı faktlara əsaslanaraq alanları «irandilli»
adlandırır? Kitabın 50-ci səhifəsinin aĢağı qeydlər hissəsində yazılır: «Vernadski
antları aso-slavyan adlandırır və belə hesab edir ki, onların hakim nəsli alan (osetin)
mənĢəli olub. Onun təsəvvüründə aslar üç qrupdan ibarət idi: AĢağı Dunayda (qərbi
antlar), Yuxarı Don hövzəsində (Ģərqi antlar) və ġimali Qafqazda aslar (osetin)
məskun idi. Xəzərlərin hakimiyyəti altına düĢmüĢ Ģərqi antların müəyyən hissəsi
Taman yarımadası da daxil olmaqla aĢağı Don və Azov ətrafında məskunlaĢdılar».
Bu dolaĢıq mühakimədən alanların soy kökü barədə aydın təsəvvür hasil
olmur. Görək tarixçi alim Q. Qeybullayevin bu barədə fikri nədir: «sarmatlarla
əlaqədar olaraq Alan adlı qədim türk etnosu haqqında bir neçə söz demək lazımdır.
Eranın əvvəllərində nəhəng bir ərazidə - Ural-Volqa çayları arasında bir etnos Alan
adı ilə məlumdur. Digər tərəfdən, ġimali Qafqazda yaĢayan irandilli osetinlərin
özünü adlandırması allondur. Bu alanları həmin osetinlərin ulu əcdadları sayılması
üçün bəs etmiĢdir. Osstinlərin mənĢəyi, tarixi və dili üzrə mütəxəssis, milliyyətcə
osetin V. Ġ. Abayev özü yazıb ki, osetinlərin Ģərqdən gəlmə olması haqqında fikir
səhvdir. O, osetin dilində qədim yunan, latın, alman və s. xalqların dillərinə aid
sözlər aĢkar etmiĢdir. Elə Ġsə Ural və Volqa çayları arasında yaĢayan alanlarda bu
sözlər ola bilərdimi?
Əslində Alan etnik adını daĢıyanlar təmiz türklər idilər. Alan etnonimindəki
«al» kökü Alat (Ələt) və Alar türk tayfalarının adlarında da iĢtirak edir. A.
Bakıxanov yazır ki, alanların adətləri hunların adətləri ilə eyni idi... Prokopi (VII əsr)
adlı tarixçi yazır ki, alanlar mənĢəcə massagetlərdəndir» (8,198).
Buna daha nə əlavə edək, yadımıza salaq ki, qədim Çin mənbələrində
deyilir ki, alanların adət ənənələri kəngərlərlə eynidir. Beləliklə, alanların türk
olmalarına dair mənbələrin sayı daha çoxdur. Bununla belə biz bu məsələnin tam
aydınlaĢdığını qəti söyləmirik. Bu mühüm problem dərindən və ətraflı tədqiqə