57
inkişaf etməkdə olan ölkələrə xammal və yanacaq üçün
ödənişləri aşağı qiymətlərlə verməklə yanaşı, həmin
ölkələr, üstəlik, borc toruna da salınırlar. 90-cı illərdə
belə borcların ümumi məbləği 1,3 trilyon dollar idi. Bir
çox ölkələrdə faizlər və borcun özü ilə bağlı ödənişlər
elə həmin dövrdə alınan yardımın və yeni borcların
ümumi məbləğindən çox olur. Borclar üzrə ödənişlər
bu ölkələrin ixracının, demək olar ki, 25 faizini təşkil
edir.
ABŞ və digər Qərb ölkələri öz maliyyə-kredit
təşkilatları vasitəsilə qiymətlər üzərində total nəzarəti
həyata keçirir, borclu ölkələr arasında rəqabəti və
ziddiyyətləri üstüörtülü şəkildə şirnikləndirir, bununla
da onları məsrəfləri azaltmaq üçün əməyin ödənişini
azaltmağa məcbur edirlər. Nobel mükafatı laureatı B.
Laynın təqdim etdiyi göstəricilərə əsasən 70-dən artıq
ölkəyə aidiyyatı olan yeni beynəlxalq iqtisadi
strukturun tətbiqi əvvəlki ilə nisbətdə real maaşı 30‒90
faiz aşağı saldı. İnkişaf etməkdə olan ölkələrin ABŞ və
onun qərbli həmkarları tərəfindən qarət edilməsi ona
aparıb çıxarır ki, bu səbəbdən inkişaf etməkdə olan
ölkələrdə hər il aclıqdan və onunla əlaqədar olan
xəstəliklərdən on milyonlarla adam ölür. Yalnız
Yunisefin rəsmi bəyanına görə hər il yarım milyon uşaq
borc böhranı səbəbindən həyatla vidalaşır.
Ehtiyatların
digər
ölklərdən
Amerikaya
ötürülməsinin əsas vasitələrindən biri də Transmilli
şirkətləridir (TMŞ). Maliyyə qüdrəti və fəaliyyət
miqyasına görə onlar əsl imperiyalardır. TMŞ, ABŞ-ın
onlarla ölkədə filiallara malik ən iri şirkətləri ilə, demək
58
olar ki, eyniyyət təşkil edir. TMŞ-lərin iqtisadi
imkanları çox möhtəşəmdir. Onlar ölkənin ümummilli
məhsulunun yarısından çoxunu istehsal edir, maliyyə
ehtiyatları isə qərb aləminin milli bankları və
beynəlxalq maliyyə təşkilatlarının ehtiyatlarından üç-
beş dəfə çoxdur.
Başqa ölkələrin ehtiyatlarının Amerikanın xeyrinə
ötürülməsini TMŞ həm filiallarını yerləşdirdiyi
ölkələrin həyati baxımdan önəmli ehtiyatlarına nəzarət
etməklə, həm də kapital və əmtəələrin Amerikaya
transfert adlandırılan, əslində isə, sadəcə fırıldaqçı
qiymətlərlə köçürülməsi yolu ilə həyata keçirir.
ABŞ-da yerləşən şirkətlə onu xaricdəki filialları
arasında hesablamaların aparıldığı transfert qiymətlər
tamamilə
ixtiyari
şəkildə, yalnız
Amerikanın
mənafelərindən çıxış edərək müəyyən olunur. Transfert
qiymətlərinin şişirdilməsi yolu ilə gəlirlərin filiallardan
Amerikadakı banklara gizli köçürülməsi baş verir.
Həmin filiallarda yerləşdikləri ölkələrin yerli milli
kapitalları da iştirak edir. Çox geniş yayılmış bu
fırıldaqçılıq əməliyyatı gəlirin əslində TMŞ-nin
fəaliyyət göstərdiyi ölkəyə məxsus olan hissəsini
önəmli dərəcədə azaltmaq imkanı yaradır. Əmtəə və
xidmətlər üçün filialların TMŞ-nin digər bölmələrinə
ödədiyi açıq-aşkar şişirdilmiş qiymətlər müxtəlif
ölkələrdə tə᾽diyyə balanslarını tənzimləmək məqsədilə
qəbul olunmuş valyuta məhdudiyyətindən gəlirlərin
ripatriasiyası (geri köçürülməsi) əleyhinə maneələrdən
yan keçmək imkanı verir. Bütövlükdə transfert
(fırıldaqçı) qiymətlərdən istifadə etməklə, yə᾽ni filialları
59
ilə hesablaşma zamanı qiymətləri şişirtməklə Amerika
TMŞ-ləri yüz milyardlarla dollar əlavə gəlir əldə
edirlər.
Gəlirlərin
Amerikanın
xeyrinə
bölüşdürülməsinin daha bir mənbəyi Amerika
kapitalının xarici ölkələrdə işçi qüvvəsi ilə bağlı
məsrəflərdə qənaət edilməsidir. Meksika, Tayvan,
Cənubi Koreya, Braziliya kimi ölkələrdə işçi qüvvəsilə
bağlı məsrəflər ABŞ-dakından 9‒10 dəfə aşağıdır. Bu,
ABŞ-a başqa ölkələrin zəhmətkeşlərinə məxsus olan
məhsulun böyük bir hissəsini ələ keçirmək imkanı
verir.
ABŞ və digər Qərb ölkələrinin iqtisadi tüfeyliliyinin
kifayət qədər iri mənbələrindən biri də narkobiznesdir.
Yəhudi-mason sivilizasiyasına məxsus olan ölkələrdə
hər il narkotik maddələr alverindən əldə edilən 300
milyard dollar çirkli pul təmizlənir və bunun 90 faizi
həmin ölkənin sənayesinə qoyulur.
50
Belə nəhəng məbləğlərlə işləmək adi bankların
imkanları hüdudlarından kənarda olduğundan, bu işi,
adətən ən adi yəhudi bankerləri, BVF və DM
əməkdaşları həyata keçirirlər.
Yəhudi-mason sivilizasiyası elitasının narkotik
alverində şəxsi marağı ona qarşı qərb ölkələrində
aparılan mübarizənin səmərəsizliyi ilə ifadə olunur.
Narkotiklər üzrə beynəlxalq geopolitik mərkəzin
direktoru Alen Labrussun qeyd etdiyi kimi: Hər dəfə
narkotiklərlə mübarizə qərb ölkələrinin iqtisadi və
geostrateji maraqları ilə toqquşduqda, həmin ölkələrin
hökumətlərinin «ağ ölüm» alverçilərinə e᾽lan etdikləri
amansız müharibə arxa plana keçir.
51
60
Yəhudi bankerləri Latın Amerikası, Asiya, ilk
növbədə
Kolumbiya
və
Birmada
narkobiznes
əməliyyatlarını maliyyələşdirirlər.
Nikaraquada vətəndaş müharibəsi zamanı ABŞ
hökuməti bu ölkədə narkotik istehsalı və satışı sistemi
yaratdı. Kontraslara kömək üçün MKİ və Amerikanın
məhşur «dostu» polkovnik Norib nəinki narkotik
alverini örtbasdır edir, ütstəlik onların Kolumbiyadan
ABŞ-a daşınmasını da təşkil edirdi.
Əfqanıstanda müharibə zamanı MKİ Pakistanın
xüsusi xidmətlərindən Əfqan qiyamçılarını silahla
təmin etmək üçün istifadə edirdi. Əks istiqamətə isə
MKİ əməkdaşları atrıq opium daşıyırdılar və bu
opiyum Pakistandakı 200 gizli labarotoriyada heroinə
çevrilirdi. Beləliklə, Amerika hökumətinin köməyi ilə
1980-1994-cü illərdə Əfqanıstanda opiyum istehsalı 200
tondan 3000 tonadək, yəni 15 dəfə artdı.
52
BƏŞƏRİYYƏTİN VÜ CUDUNA YAPIŞMIŞ ZƏLİ
Amerikanın qüdrəti başqa ölkələrin müflisləşməsi
hesabına çiçəklənir. Digər ölkələrdəki 100 milyonlarla
insan üçün məhvedici olmaq baxımından, ABŞ-ın
tərəqqisi faşist almaniyasının iqtisadi inkişafı ilə
tutuşdurula bilər. O vaxt istila etdiyi ölkələrin
ehtiyatlarını təmərküzləşdirmək hesabına Almaniya
nəhəng vəsait toplamağa və görünməmiş nəticələr əldə
etməyə nail olmuşdu. Amerika iqtisadi sistemi
bəşəriyyətin bədəninə daraşan zəli kimidir ‒ bəşəriyyət
üçün nə qədər pisdirisə, onun üçün bir o qədər
yaxşıdır.