166
15 oktyabr protokolunda ümumi şəkildə təsvir olunan sərhəd xəttinin
müəyyənləşdirilməsi, Çiaur meşəliyində hər iki respublikanın kəndlilərinin
torpaqlarının mərzləşdirilməsi üçün Cənubi Qafqaz MİK torpaq komissiyasının
torpaq ölçənləri V.Koçmerjevski və V.Çxenkelinin, habelə Azərbaycan və
Gürcüstan XTK-larının nümayəndələri P.Qrin və Tsxomelidzenin iştirakı ilə xüsusi
komissiya təşkil edildi. O, 1925-ci ilin aprelin 23-dən mayın 5-dək üzərinə
qoyulmuş vəzifələri həyata keçirdi.
112
Mərzlənmə nəticəsində 15 oktyabr protokoluna uyğun surətdə sərhəd xətti
təsbit edildi. Bu xətt Dərin-qobu çayı üzrə uzanaraq, onun Abjit-su ilə
qovuşmasınadək və oradan Ulqam-su çayı üzrə (Abjit-su Dərin-qobu ilə
qovuşandan sonra belə adlanırdı) onun Alazana tökülməsinədək müəyyən edil-
mişdi. Sərhəd xəttinin sağ tərəfində torpaqlar Sığnaq qəzasına, sol tərəfində olan
torpaqlar isə Zaqatala qəzasına keçirdi. Mərzləmədə iştirak etmiş Azərbaycan
XTK-nın nümayəndəsi P.Qrin onun nəticələrinə tənqidi münasibətini elə həmin
akta əlavə edilmiş ayrıca rəydə ifadə etmişdi: «Gürcüstan və Azərbaycan
vətəndaşları arasında əməkçi torpaq istifadəsinin sərhədlərinin təsbiti üzrə
işlər... tam həyata keçirilməmişdir. Zaqatala qəzası vətəndaşlarının Sığnaq qə-
zası hüdudları daxilində qalan talalarının sərhədlərinin müəyyənləşdirilməsi hələ
də qalmaqdadır. Həmin sərhədlərin müəyyən edilməsi son dərəcə vacibdir,
çünki hal-hazırda... Laqodex məntəqəsi və Qabaqçöl kəndinin sakinləri arasında
böyük çəkişmələr baş verməkdədir».
113
Qrin Azərbaycan Xalq Torpaq Komissarlığına 1925-cı ilin mayın 10-da
göndərdiyi məruzədə Koçmerjevski-Çxenkeli komissiyasının mərzləmə zamanı yol
verdiyi qeyri-dəqiqlikləri göstərməklə yanaşı, Cənubi Qafqaz MİK Rəyasət
Heyətinin 1925-ci il 30 mart qərarını da ədalətsiz kimi tənqid edirdi: «...Mən hesab
edirəm ki, Kvirias-Sxali (Dərin-qobu - Ş.R-) çayından Daşkovo torpaqlarının
hüdudu ilə Svideba çayınadək və oradan da aşağı Alazan çayınadək çəkilən
sərhədin zaqatalalılar tərəfindən etiraz edilməsi tamamilə ədalətli və əsaslıdır,
çünki həmin tərəfin sol tərəfində yerləşən torpaqlar - istər talalar, istərsə də onlara
bitişik meşə sahələri yalnız Zaqatala qəzası vətəndaşlarının müstəsna
istifadəsindədir. Yalnız Sitel-qora (Qarakişi-tala - Ş.R.) talasının müəyyən hissəsi
kiçik istisnadır: o, bu mövsüm Sığnaq meşəbəyisi tərəfindən Telavi və Tioneti
qəzalarının qoyunçu gürcülərinə otarılma üçün verilmişdir. Ona görə də mən
sərhədin Daşkovo torpaqlarından aşağı Svideba (Çürülü çay - Ş.R.) çayı üzrə onun
Alazana qovuşmasınadək təsbitini düzgün buluram».
114
Yeri gəlmişkən, Zaqatala hakimiyyəti təmsilçiləri 30 mart qərarına etiraz
əlaməti olaraq komissiyanın işində iştirak etməkdən imtina etmişdilər. Zaqatala
QİK sədri Ş.Balacayev Azərbaycan XTK-na teleqram vuraraq, 30 mart qərarına
yenidən baxılmasını xahiş etmişdi.
115
Qabaqçöllülərin
şikayətinə baxmaq üçün Teymur Əliyev və
Morçiladzenin sədrliyi altında xüsusi komissiya təşkil olundu. O, 1925-ci ilin
167
mayın 6-da Laqodexdə toplaşaraq, qətnamə qəbul etdi.
116
Ona əsasən,
qabaqçöllülər 15 oktyabr protokoluna uyğun olaraq otlaq və şumluqlarla təmin
olunmalı idilər. Eyni zamanda, Zaqatala QİK-nə Laqodex meşəbəyiliyinin müvafiq
icazəsi olmadan qabaqçöllülərin meşə qırmalarının qarşısını almaq tapşırılırdı.
Qətnaməyə T.Əliyevin məruzəsi əlavə edilmişdi.
117
Orada bütün problem
Koçmerjevski-Çxenkeli komissiyası tərəfindən sərhəd müəyyənləşdirilərkən,
səhvən Dərin-qobu və Qarakişi-tala rayonlarında kiçik sahələrin Sığnaq qəzasına
aid edilməsi məsələsinə müncər olunurdu. Yəni diqqət qabaqçöllülərin
narazılıqlarının köklü səbəblərinə deyil, texniki komissiyanın yol verdiyi bu və
digər nöqsanlara yönəldilirdi. Yeri gəlmişkən, ikinci dərəcəli məsələləri
qabartmaqla problemin mahiyyətini arxa plana çəkmək sonrakı illərdə toplaşmış
müxtəlif komissiya və heyətlərin fəaliyyəti üçün də səciyyəvi idi. Halbuki
qabaqçöllülərin narazılıqları ayrı-ayrı haqsızlıqlara deyil, bütünlükdə əzəli
torpaqlarının Gürcüstana verilməsinə qarşı yönəlmişdi.
T.Əliyevin və P.Qrinin məruzələrində səslənmiş qənaətlər Azərbaycan
xalq torpaq komissarı D.Bünyadzadənin Cənubi Qafqaz MİK torpaq komissiyasına
1925-ci ilin iyunun 24-də göndərdiyi təliqəsinin əsasında dururdu.
118
Şirək məsələsində olduğu kimi, «Çiaur meşəliyi» məsələsində də
Qabaqçöl sakinləri 1924-cü ilin oktyabr sazişinin imzalanmasından sonra gürcü
hakimiyyətinin və əhalisinin sistematik təzyiq və sıxışdırmalarına məruz qalırdı.
Məsələn, Azərbaycan meşə tresti müdiri Y.Məlikovun 1925-ci ilin sentyabrında
xalq torpaq komissarlığına göndərdiyi təliqədə qeyd edilirdi ki, Gürcüstan meşə
təsərrüfatı idarəsi Sığnaq qəza milisinə zaqatalalıları Laqodex rayonundakı
mübahisəli sahədə ağac qırma işlərinə buraxmamaq haqqında sərəncam
vermişdi.
119
Gürcü hakimiyyəti, T.Əliyevin məruzəsində də göstərildiyi kimi,
texniki komissiyanın səhvən Dərin-qobu rayonunda Ulqam-çayın öz məcrasını
dəyişməsi ilə əlaqədar kiçik bir sahənin Sığnaq qəzasına aid etməsi faktından
yararlanmağa çalışırdı.
Məlikovun təliqəsində sərhədin köhnə məcra üzrə keçirilməsi
qanunauyğunluğu əsaslandırılırdı: birincisi, çayın köhnə və yeni məcraları arasında
ərazi müstəsna azərbaycanlı əhali ilə məskunlaşmışdı. İkincisi, hətta çarizm
zamanında Zaqatala dairəsinin sərhədi kimi köhnə məcra hesab olunurdu.
1925-ci ildən etibarən qabaqçöllülərin Çiaur meşəliyində əkinlərinin,
bostanlarının, otlaqlarının məhv edilməsi, yandırılması sistematik xarakter almışdı.
Məsələn, 1925-ci ilin iyununda xüsusi komissiya qabaqçöllülərin şikayətlərini araş-
dırmaq üçün mübahisə rayonuna ezam olunmuşdu. Təhqiqat gedişində bəlli
olmuşdu ki, Dərin-qobu məntəqəsində qabaqçöllülərə məxsus bostanların
korlanması Sığnaq qəza icraiyyə komitəsinin sədrinin müavini Bayduşvili və
Laqodex rayonu torpaq ölçəni Maryaxinin birbaşa əmri ilə baş vermişdi.
Həmçinin qabaqçöllülərin Beşkən nahiyəsində, Çürülü-tala məntəqəsində 1,5 des.
Dostları ilə paylaş: |