Andijon mashinasozlik instituti

  Qadimgi    Hindistonda  falsafiy    maktablar. 
Qadimgi    Hindiston    ham    insoniyat    madaniyatining  
beshiklaridan    biridir.  Unga  xos  dastlabki  ta`limotlar  yozma  manba  -  «Veda»larda  o`z  aksini  to‘gan.  «Veda»lar 
eramizdan bir yarim  ming  yil  oldin  yozilgan  bo`lib,  mutaassib  dindor  hindu  uchun  oliy  muqaddas  ilm  va  
bashorat kitobidir.  Hindular  «Veda»ni  oliy  tangri  Braxma  tomonidan  aytilgan  so`zlar  deb  biladi.  «Veda»da 
hindularning  qadimgi  tarixi,  iqtisodiyoti,  dini,  falsafasi,  axloq  va  nafosatiga  oid  fikrlari  aks  etgan. 
«Veda»lar  bizgacha  to`rtta  to`‘lam  (samxitlar)  shaklida  etib  kelgan.  Bular  «Rigveda»,  «Samaveda», 
«Yajurveda», «Adxarvaveda»dir.  
Hind  falsafasi  asoslari  «Upanishadalar»  nomi  bilan  mashhur  bo`lgan  manbalarda  ham  o`z  aksini  topgan.  
«Upanishadalar»    sirli    bilim    degan    ma`noni    anglatib.    «Veda»larning    falsafiy    qismini    tashkil  etadi. 
«Upanishadalar»  yaxlit  kitob  eki  falsafiy  risola  bo`lmay,  balki  turli  vaqtda  turli  mavzuda  ijod  etgan  noma`lum 
mualliflarning matnlaridan iboratdir. Ularning mazmuni va uslubi har xil va turlicha falsafiy qarashlar mahsulidir.  
      Qadimgi    hind    falsafiy    maktablar    ikki    guruhga    bo`linadi.    Hindistonlik    faylasuflar    bu  guruhlarni  
astika  va  nastika  deb  ataydi.  Vedanta,  sank`ya,  yoga,  vaysheshika,  n`yaya  va  mimansa   - astika  guruhiga  
kiruvchi  falsafiy  maktablar.  Ushbu  maktablarning  tarafdorlari  «Veda»ning muqaddasligini  tan  olib,  birdan-bir  
haqiqat  undagina  ifodalangan,  deyishadi.  Chorvaka-lokayata, buddizm va jaynizm - nastika guruhiga kiradi.  
  Chorvaka-loyata,    tarafdorlari    materialistik    ta`limotni    ilgari    surganlari    uchun      «Veda»ning  
muqaddasligini    tan    olishmaydi    hamda    olam    ilohiy    kuch    tomonidan    yaratilmagan,    «Veda»    haqiqiy  bilim 
bermaydi,  deb  ta`kidlashadi.  Buddizm  va  Jaynizm  diniy-falsafiy  maktablar  bo`lishiga  qaramay,  ular  ham 
«Veda»ning  muqaddasligini  tan  olmagan.  Sankx`ya  qadimgi  Hindistondagi  dualistik  falsafiy  maktab  bo`lib,  olam 
asosida  modiy  unsur  (prakriti)  modda  va  ruh  (purusha)  etadi,  deb  hisoblaydi.  Bu  yo`nalishga,    asosan,    olamdagi  
barcha  narsalar  ikki  unsurning  turli  teng  miqdorda  (proportsiyada) birikishidan  yuzaga  keladi,  olam  sababiyat  
orqali  rivojlanadi,  olamda  uchta  sabab  mavjud,  deyiladi. Ular quyidagilardir:  moddiy sabab, yaratuvchi sabab 
aloqador bo`lmagan sabab. 
 
«Upanishada»da deyarli har qanday hodisa harakat va qarama-qarshilik nuqtayi nazaridan qaraladi. Braxman 
ikki qiyofa: jismoniy va jismsiz, o‘ladigan va o‘lmas, harakatsiz va harakatchan ko‘rinishlarga ega. «Upanishada»da 
Atman – bu ham tana, ham individual jon. Braxman va atman bir-biri bilan o‘zaro bog‘liq «Hamma narsa Braxman, 
Braxman esa atmandir», deyiladi. Atman o‘zgaruvchan, uning turli holatlari mavjud: uyg‘oqlik; tushli uyqu; tushsiz 
uyqu; turiya (atman hech narsani his qilmaydigan, o‘z-o‘ziga teng bo‘ladigan holat).