Ang Kahulugan ng Huling Ikasampung Bahagi ng Marangal na Quran



Yüklə 5,39 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə69/98
tarix16.11.2017
ölçüsü5,39 Kb.
#10379
1   ...   65   66   67   68   69   70   71   72   ...   98

 
146 
  Ninanais  ng  Demonyo  na  madaig  ang  tao  sa  pamamagitan  ng  isa  sa  pitong 
balakid. Kapag hindi niya nakaya sa pamamagitan ng isa ay lilipat siya sa kasunod 
nito. Ang mga ito ay ang balakid ng Shirk at Kufr. Kung hindi pa rin niya nakaya 
ay sa pamamagitan naman ng bid‘ah sa paniniwala at sa pagtalikod sa patulad sa 
Propeta 
(SAS)
  at  mga  Kasamahan  niya 
(RA)
.  Kung  hindi  pa  rin  niya  nakaya  ay  sa 
pamamagitan naman ng paggawa ng mga malaking kasalanan. Kung hindi pa rin 
niya nakaya ay sa pamamagitan naman ng paggawa ng mga maliit na kasalanan. 
Kung  hindi  pa  rin  niya  nakaya  ay  sa  pamamagitan  naman  ng  pagpaparami  ng 
paggawa ng mga ipinahihintulot. Kung hindi pa rin niya nakaya ay sa pamamagitan 
naman ng paggawa ng mga gawaing pagsunod nga kay Allah ngunit ang ibang mga 
gawain ay higit na mainam kaysa sa mga ito at higit na malaki sa gantimpala. Kung 
hindi pa rin niya nakaya ay sa pamamagitan naman pagbibigay ng kapamahalaanan 
sa mga demonyong jinn at tao. 
 Ang gawang masagwa. Mapapawi ito at mababayaran sa pamamagitan ng mga 
gawain ang ilan sa mga ito ay ang sumusunod: ang tapat na pagbabalik-loob, ang 
paghingi  ng  tawad,  ang  paggawa  ng  mga  gawang  maganda,  ang  pagdanas  ng 
pagsubok sa pamamagitan ng pagtamo ng mga kasawian, ang kawanggawa, at ang 
panalangin ng ibang tao. Kung may natira at hindi siya pinatawad ni Allah, dahil sa 
mga  gawang  masagwa  na  iyon  ay  parurusahan  siya  sa  libingan  o  sa  Araw  ng 
Pagbangon  o  sa  Apoy  ng  Impiyerno  hanggang  sa  madalisay  siya  mula  sa  mga 
iyon.Pagkatapos ay papasok siya sa Paraiso kung namatay siya sa Tawhíd. Kung 
namatay  siya  sa  kufr  o  shirk  o  pagpapanggap,  pananatilihin  siya  sa  Apoy  ng 
Impiyerno. 
Ang  mga  pagsuway  at  ang  mga  pagkakasala  ay  may  maraming 
epekto sa tao.  Ang  epekto ng mga  ito sa puso. Ang mga ito ay nagsasanhi ng 
pangungulila, kapanglawanan, kaabahan, at karamdaman. Humahadlang ang mga 
ito sa kanya kay Allah. 
Ang epekto ng mga ito sa pananampalataya. Ang mga 
ito  ay  nagsasanhi  ng  tulad  ng  epekto  sa  puso.  Nagkakait  ng  pakikinabang  sa 
pagtalima  kay  Allah  at  sa  panalangin  ng  Sugo 
(SAS)
,  mga  anghel,  at  mga 
mananampalataya. 
Ang epekto ng mga ito sa pagtustos ni Allah. Ito ay nagkakait 
ng pagtustos ni Allah, nag-aalis ng biyaya, at pumapawi sa pagpapala sa yaman. 
Ang epekto ng mga ito sa indibiduwal. Ito ay pumapawi sa biyaya ng buhay at 
nagsasanhi  ng  masikip  na  pamumuhay  at  pagpapahirap  ng  mga  kalagayan. 
Ang 
epekto ng mga ito sa mga mabuting nagawa. Ito ay humahadlang sa pagtanggap 
nito ni Allah. 
Ang epekto ng mga ito sa lipunan. Ito ay nag-aalis ng biyaya ng 
katiwasayan, pagmahal ng bilihin, pangingibabaw ng mga naghahari-harian at mga 
kaaway,  pagkapigil  ng  pagpapatak  ng  ulan  ng  langit,  at  iba  pa.  Nagsabi  si  Ibnu 
alJawzíy,  kaawaan  naman  siya  ni  Allah:  “Ang  pinakasukdulang  pagpaparusa  ay 
ang hindi makadama ang pinarurusahan ng kaparusahan. Ang pinakamatindi kaysa 
roon  ay  maganap  ang  pagkatuwa  sa  isang  bagay  na  isang  parusa  pala,  gaya  ng 
pagkagalak sa yamang bawal at ang kadalubhasaan sa pagkakasala. 
 
Ang mga alalahanin.
 Ang kapahingahan ng puso, ang galak nito, ang paglaho 
ng mga alalahanin nito ay hiling ng bawat isa at sa pamamagitan nito ay natatamo 
ang  kaaya-ayang  buhay.  Ang  pagtamo  niyon  ay  may  mga  kadahilanang 
Sari-saring Paksa 


147 
panrelihiyon,  pangkalikasan,  at  panggawain  na  hindi  natitipon  kundi  sa  isang 
mananampalataya.  Kabilang  doon: 
1.
  ang  pananampalataya  kay  Allah; 
2.
  ang 
paggawa  sa  mga  ipinag-uutos  at  ang  pag-iwas  sa  mga  sinasaway; 
3.
  ang 
pagmamagandang-loob sa nilikha sa pamamagitan ng salita, gawa, at mga uri ng 
nakabubuting gawain; 
4.
 ang pagpapakaabala sa mga mabuting gawa, pagtamo ng 
mga napakikinabangang kaalaman na panrelihiyon at pangmundo; 
5.
 ang hindi pag-
iisip sa mga gawain sa hinaharap o nakaraan bagkus ay magpapakaabala sa mga 
gawaing  pang-araw-araw; 
6.
  ang  madalas  na  pag-alaala  kay  Allah; 
7.
  ang 
pagsasalita tungkol sa panlabas at panloob na mga biyaya ni Allah; 
8.
 ang pagtingin 
sa  sinumang  higit  na  kapos  kaysa  sa  atin  at  ang  hindi  pagtingin  sa  sinumang 
nakalamang sa atin sa mga bagay-bagay sa mundo; 
9.
 ang pagsisikap para maaalis 
ang mga kadahilanang humatak sa mga alalahanin at matamo ang mga kadahilanang 
humahatak sa kagalakan; 
10.
 ang pagpapakanlong kay Allah sa pamamagitan ng 
ilan sa mga panalanging ginagamit ng Propeta sa paghingi ng tulong sa pag-alis ng 
alalahanin gaya ng sabi niya 
(SAS)

Kapag may isang dinapuan ng alalahanin at 
lungkot at nagsabi siya ng
 
Alláhumma inní ‘abduk, wa -bnu ‘abdik, wa -bnu 
amatik, násíyatí biyadik, mádin fíya hukmuk, ‘adlun fíya qadá’uk, as’aluka 
bikulli  -smin  huwa  lak,  sammayta  bihi  nafsak,  aw  anzaltahu  fí  kitábik,  aw 
‘allamtahu ahadan min khalqik, awi -sta’tharta bihi fí ‘ilmi -lghaybi ‘indak, an 
taj‘ala  -lqur’ána  rabí‘a  qalbí,  wa  núra  sadrí,  wa  jalá’a  huzní,  wa  dhahába 
hammí
,
1
 
aalisin ni Allah ang alalahanin niya at lungkot niya at papalitan Niya 
ito  bilang  kapalit  nito  ng  tuwa.
 
Isinalaysay  ito  ni  Imám  Ahmad
.  Ang  aral:  Sinabi  ni 
Ibráhím alKhawwás, kaawaan nawa siya ni Allah: “Ang gamot ng puso ay limang 
bagay: ang pagbigkas ng Qur’an ng may pagnilay-nilay, ang kawalan ng laman ng 
tiyan,  ang  pagdarasal  sa  gabi,  ang  pasusumamo  [kay  Allah]  bago  magmadaling-
araw, ang pakikihalubilo sa mga matuwid.” Ang sinumang dinapuan ng kasawian ay 
nagnais na pagaanin ito at paliitin ito ay gunigunihin niya na ito ay higit na malaki, 
isip-isipin  niya  ang  gantimpala  ng  pagtitiis  dahil  dito,  at  ipagpalagay  niya  ang 
pagbaba ng higit na sukdul kaysa roon. 
 
Ang saláh na náfilah.
 Napagtibay na ang Sugo 
(SAS)
 ay nagdarasal bawat araw 
ng  labingdalawang  rak‘ah  na  hindi  isinatungkuling  saláh:  dalawang  rak‘ah  bago 
ang  saláh  sa  fajr,  apat  na  rak‘ah  bago  ang  saláh  sa  dhuhr  at  dalawang  rak‘ah 
pagkatapos  nito,  dalawang  rak‘ah  pagkatapos  ng  maghrib,  at  dalawang  rak‘ah 
pagkatapos  ng  ‘ishá’.  May  iba  pang  tumpak  na  nasaad  ayon  sa  Sugo  na  mga 
náfilah: apat na rak‘ah bago ang saláh sa dhuhr, ‘asr, at jumu‘ah, apat pagkatapos 
ng dhuhr, maghrib, at ‘ishá’, dalawang rak‘ah pagkatapos ng adhán sa maghrib, at 
dalawang rak‘ah pagkatapos ng witr. 
                             
 
1
 
O Allah, tunay na ako ay alipin Mo, anak ng lalaking alipin Mo, at anak ng babaing alipin Mo. Ang 
bumbunan  ko  ay  nasa  kamay  Mo,  matutupad  sa  akin  ang  hatol  Mo,  at  makatarungan  sa  akin  ang 
paghuhukom  Mo.  Hinihiling  ko  sa  Iyo  sa  pamamagitan  ng  bawat  pangalan  na  taglay  Mo  na 
ipinangalan Mo sa sarili Mo, o ibinaba Mo sa Aklat Mo, o itinuro mo sa isang sa mga nilikha Mo, o 
sinarili Mo sa kaalaman sa nakalingid na nasa Iyo, na gawin Mo ang Qur’an bilang bukal ng puso ko, 
liwanag ng dibdib ko, tagapagpalisan ng kalungkutan ko, at tagapag-alis ng alalahanin ko. 


Yüklə 5,39 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   65   66   67   68   69   70   71   72   ...   98




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə