Ankara üNİversitesi sosyal biLİmler enstiTÜSÜ
Yüklə 1,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
176 KAYNAKÇA 1. Akıntürk, Turgut/ Ateş Karaman, Derya: Türk Medeni Hukuku Yeni Medeni Kanuna Uyarlanmış Aile Hukuku, C. 2, 12. Bası, İstanbul 2010. 2. Akil, Cenk: Boşanma Davalarında Vakıaların İleri Sürülmesi Meselesinin Yargıtay Kararlarındaki Görünümü, http://web.deu.edu.tr/hukuk/dergiler/dergimiz12-1/cenkakil.pdf(erişim tarihi: 16.02.2013). 3. Akil, Cenk: Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nda Sulh ve Sulh Yoluyla Şarta Bağlı Hüküm Verilip Verilemeyeceği Meselesi, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi C. XVI, Y. 2012, Sayı: 4, s.1-18. 4. Alagonya, Yavuz/ Yıldırım, Kâmil/ Deren-Yıldırım, Nevhis: Medeni Usul Hukuku Esasları, İstanbul 2006. 5. Alman Boşanma ve Nafaka Hukuku Mevzuatı(Çev.:Hanswerner Odendahl, Burcu Uslu)”, Prof. Dr. Fırat Öztan’a Armağan, C. 2, Ankara 2010, s. 1499- 1513. 6. Anıl, Yaşar Şahin: Boşanma Sebebi Olarak Evlilik Birliğinin Temelinden Sarsılması: Geçimsizlik, 2008 İstanbul. 7. Aras, Bahattin: Aile Mahkemelerinde Tarafların Sulh Yoluyla Çözüme Teşviki, Yargıtay Dergisi, C.31, S. 3, 2005, s. 304. 8. Ayan, Serkan: Evlilik Birliğinin Korunması, TBB, Ankara 2004. 9. Ayan, Serkan: “Hukuki Yönden Aile İçi Şiddet”, Legal Hukuk Dergisi, Y. 4, S. 38, Şubat 2006, s. 415-445 177 10. Ayiter, Nuşin: “Medeni Kanun Hükümlerine Göre Boşanmanın Genel Sebebi İmtizaçsızlık ve Yargıtay Uygulaması”, AÜHF 50. Yıl Armağanı, C. II, Ankara 1977, s. 165-174. 11. Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü, Aile İçi Şiddetle Mücadele El Kitabı. 12. Boşanma Nedenleri Araştırması, TC. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü, Ankara 2009. 13. Baktır, Selma: Aile Mahkemeleri, Ankara 2003. 14. Başpınar, Veysel: “Türk Medeni Kanunu ile Aile Hukukunda Yapılan Değişiklikler ve Bu Konuda Bazı Önerilerimiz”, AÜHFD, C. 52, S. 3, s. 79- 102. 15. Baygın, Cem: “4721 Sayılı Yeni Medeni Kanunun Evlenme, Boşanma ve Evliliğin Genel Hükümleri Konusunda Getirdiği Değişiklikler”, Ünal Tekinalp’e Armağan, İstanbul 2003, s. 437-461. 16. Burcuoğlu, Haluk: “Alman Hukukunda Yeni Boşanma Sistemi ve Bu Sistem Işığında Türk Boşanma Hukukuna İlişkin Bazı Öneriler”, İÜHFM, C. XLVIII- XLIX, S. 1-4, İstanbul 1983. (Alman Boşanma Sistemi). 17. Burcuoğlu, Haluk: “Evlilik Birliğinin Temelinden Sarsılması, Boşanma Davasında Talep Edilen Maddi, Manevi Tazminat ve Aile Mahkemelerinin Görev Alanı Konularında Somut Kararlardan Hareketle Yapılması Zorunlu Görülen Bazı Gözlemler”, Prof. Dr. Rona Serozan’a Armağan, C. I, İstanbul 2010, s.593-610(Gözlemler). 18. Burcuoğlu, Haluk: “4721 Sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 181. Maddesinin 2. Fıkrası ile İlgili Gözlemler”, Prof. Dr. Ergon A. Çetingil ve Prof. Dr. Reyegan Kender’e 50. Birlikte Çalışma Yılı Armağanı, İstanbul 2007, s. 381-391. 19. Cansel, Erol: “Türk Ailesinin Anayasanın 41. Maddesine Göre İncelenmesi”, Prof. Dr. Jale Akipek’e Armağan, Konya 1991, s.405-415. 178 20. Cansel, Erol: “Boşanmanın Dayandığı Hukuki Esaslar”, AÜHF 50. Yıl Armağanı, C. II, Ankara 1977, s. 67-111. 21. Ceylan, Ebru: Türk ve İsviçre Hukukunda Boşanmanın Hukuki Sonuçları, İstanbul 2006. 22. Ceylan, Ebru: “Türk ve İsviçre Hukukunda Boşanma Davasıyla İlgili Usul Kuralları”, MÜHFD, İstanbul 2006/2. 23. Cin, Halil: Eski Hukukumuzda Boşanma, Konya 1988. 24. Cin, Halil: “Tarih Boyunca Kadının Hukuki Statüsü Açısından Türk Kadınının Durumuna Kısa Bir Bakış”, Prof. Dr. Jale Akipek’e Armağan, Konya 1991, s. 1-25. 25. Çakın, Akın: Evlilik Birliğinin Temelinden Sarsılması Nedeniyle Boşanma, Ankara 2007. 26. Demir, Şamil: “Avukatın Uzlaşma Sağlama Yetkisi”, Ankara 2011. 27. Doğan, İzzet: “Boşanma Davası Esnasında Davacının Ölmesi Halinde Sağ Kalan Eşin Mirasçılığı(TMK 181. Madde)” Legal Hukuk Dergisi, Nisan 2006, s. 1032 vd. 28. Dural, Mustafa/ Sarı, Suat: Türk Özel Hukuku C. I, Temel Kavramlar ve Medeni Kanunun Başlangıç Hükümleri, İstanbul 2010. 29. Dural, Mustafa/ Öğüz, Tufan/ Gümüş, Mustafa Alper: Türk Özel Hukuku C. III Aile Hukuku, İstanbul 2010. 30. Ercan, İbrahim: ”Aile Mahkemesinde Uyuşmazlıkların Sulh Yoluyla Çözümlenmesi”, Prof. Dr. Yavuz Alangoya İçin Armağan, İstanbul 2007. 31. Ergün, Ömer: “TMK’nin 166. Maddesinde Düzenlenen Boşanma Sebepleri”, Prof. Dr. Hüseyin Hatemi’ye Armağan, Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi(SBArD), Diyarbakır 2005, s. 431-457. 179 32. Feyzioğlu Feyzi Necmeddin: Aile Hukuku Dersleri, İstanbul 1971. 33. Filiz, Orhan ve Diğerleri: “Türkiye’de Aile Mahkemeleri Uygulaması ve Uygulamanın Değerlendirilmesi”, Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü, Ankara 2009. 34. Gençcan, Ömer Uğur: Boşanma Tazminat ve Nafaka Hukuku, Ankara 2010. 35. Gençcan, Ömer Uğur:”Boşanma Davalarında Delillerin Değerlendirilmesi Sorunu”, Prof. Dr. Fırat Öztan’a Armağan, C. 1, Ankara 2010, s. 1017- 1039.(Delillerin Değerlendirilmesi) 36. Gönenç, Fulya İlçin: “Roma Hukukunda Boşanma”, EÜHFD, C. VII, S. 1-2, Haziran 2003, s. 645-654. 37. Gümüş, Mustafa Alper: Teoride ve Uygulamada Evliliğin Genel Hükümleri ve Mal Rejimleri, İstanbul 2008. 38. Gürdoğan, Burhan: “Boşanma Hukukunun Tarihî Gelişimine Bir Bakış ve Boşanma Sebeplerinde En Yeni Gelişmeler”, AÜHF 50. Yıl Armağanı, C. II, Ankara 1977, s. 205-219. 39. Gürsoy, Kemal Tahir: “Eşlerin Anlaşması Suretiyle Boşanma”, AÜHF 50. Yıl Armağanı, C. III, Ankara 1977, s. 127-163. 40. Gürsoy, Kemal Tahir: “Boşanma Hukukunun Tarihî Gelişimine Bir Bakış ve Boşanma Sebeplerinde En Yeni Gelişmeler”, AÜHF 50. Yıl Armağanı, C. II, Ankara 1977, s. 1-45. 41. Hatemi, Hüseyin/ Serozan, Rona: Aile Hukuku, İstanbul 1993. 42. Hausheer, Heinz: “Yeni İsviçre Boşanma Hukuku’nun Yenilikleri”, İsviçre Medeni Kanunu ve Borçlar Kanunu’nun Alınışının 80. Yılı, İstanbul 2007, s. 32 (Çev.: Dr. İur Ali Çivi, Lic. İur. Denise Unkan). 43. Helvacı, Serap: “İsviçre ve Türk Hukuklarında Boşanma Sebepleri”, Prof. Dr. Ömer Teoman’a 55. Yaş Günü Armağanı, C. 2, İstanbul 2002, s.1151-1169. 180 44. İpek, Ali İhsan: Türk Hukukunda Genel Boşanma Sebepleri, Konya 2007. 45. Kaçak, Nazif: Açıklamalı ve İçtihatlı Evlilik Birliğinin Temelinden Sarsılması Nedeniyle Boşanma Davaları, Ankara 2007. 46. Karagülmez, Ali/ Ural, Sezai: Aile Mahkemelerinin Kuruluş Görev ve Yargılama Usulleri, Ankara 2003. 47. Karahasan, Mustafa R.: “Boşanma Hukukunda Kusur Meselesi ve Bir Genel Kurul Kararı”, İBD, C. 36-37, S. 3, İstanbul 1967. 48. Kılıçoğlu, Ahmet: Medeni Kanunumuzun Aile-Miras-Eşya Hukukuna Getirdiği Yenilikler, 2. B., Ankara 2004. 49. Kılıçoğlu, Ahmet: “Boşanmayla İlgili Olarak Medeni Kanunumuzda Yapılan Son Değişiklikler”, ABD, 1988/3, s. 383-392(Değişiklikler). 50. Kocayusufpaşaoğlu, Necip: “Medeni Kanunun 3444 Sayılı Kanunla Değiştirilmiş 134. Maddesinin 3. Ve 4. Fıkraları Çerçevesinde Açılan Boşanma Davalarında Hâkim Ayrılığa Hükmedebilir mi?”, Prof. Dr. İlhan E. Postacıoğlu’na Armağan, İstanbul 1990, s. 113-121. 51. Koçhisarlıoğlu, Cengiz: “İsviçre’de Evlilik Birliği Hukukundaki Son Gelişmeler”, Prof. Dr. Jale Akipek’e Armağan, Konya 1991, s. 431-452. 52. Koçhisarlıoğlu, Cengiz: “Aile Hukuku Kavramlarının Farklılığı”, AÜHFD, C. 53, S. 3, Ankara 2004, s. 19-28. 53. Köprülü, Bülent: Medeni Hukuk Genel Prensipler, Kişinin Hukuku, Aile Hukuku, İstanbul 1970-1971. 54. Köseoğlu, Bilal: “Boşanma Hukukunda Kusur İlkesinin Önemi”, Terazi Aylık Hukuk Dergisi, Y. 1, S. 1, 2006, s. 7-13. 55. Kuntalp, Erden: “Mutlak Boşanma Nedenleri”, AÜHF 50. Yıl Armağanı, C. III, Ankara 1977, s. 113-125. 181 56. Kuru, Baki/ Arslan, Ramazan/ Yılmaz Ejder: Medeni Usul Hukuku, Genişletilmiş 16. baskı, Ankara 2005. 57. Oğuzoğlu, Cahit: Medeni Hukuk II Aile Hukuku, Ankara 1958. 58. Oğuzman, Kemal/ Dural, Mustafa: Aile Hukuku, İstanbul 1994. 59. Oğuzman, Kemal/ Seliçi, Özer/ Oktay – Özdemir, Saime: Kişiler Hukuku, İstanbul 2005. 60. Oktay, Saibe: “İsviçre’de Yasal Değişiklikler ve Mahkeme İçtihatları Işığında Evlenme ve Boşanma Hukukunda Gelişmeler”, GÜSBD, Kış 1996, 53vd. 61. Önen, Ergin, Medeni Yargılama Hukukunda Sulh, Ankara, 1972. 62. Önder, Akil: “Sulh Teşebbüsü ve İhtar Davalarını Mevzuatımızdan Çıkarmak Suretiyle Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu ile Medeni Kanunda Tadilat İcrasına İhtiyaç Var mıdır? “, AD, 1942, S. 9. 63. Özbek, Mustafa: Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesinin “Aile Arabulucuğu” Konulu Tavsiye Kararı, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi Cilt : 7, Sayı : 2, 2005, s.71-102. 64. Özdemir, Nevzat: Türk-İsviçre Hukukunda Anlaşmalı Boşanma, İstanbul 2003. 65. Özdemir/ Oktay, Saibe: “Boşanma Davalarında Çocuklara İlişkin Kararlar Bakımından Çocuğun Dinlenme Hakkı”(Dinlenme Hakkı), Prof. Dr. Hüseyin Hatemi’ye Armağan, C. 2, İstanbul 2009, s. 1219-1242. 66. Özden, Salih: Boşanma Sebepleri Bakımından Aile İçi Şiddet, İstanbul 2010. 67. Özer, Ahmet: “İsviçre’de Aile Rejiminde Son Gelişmeler”, YD, 1988, C. 14, s. 114 vd. 68. Öztan, Bilge: Aile Hukuku, Ankara 1979. 69. Öztan, Bilge: Aile Hukuku, 5. Bası, Ankara 2004(Yeni Aile). 182 70. Öztan, Bilge: “Türk Medeni Kanununa Göre Evliliği Sona Erdiren Sebepler, Özellikle Boşanma”, Prof. Dr. Turgut Kalpsüz’e Armağan, Ankara 2003, s. 713-728(Boşanma). 71. Öztan, Bilge: “3444 Sayılı Kanunla Getirilen Değişiklikten Sonra Medeni Kanunun 134. Maddesi”, Prof. Dr. Haluk Tandoğan’ın Hatırasına Armağan, Ankara 1990, s. 110-137(Değişiklikler). 72. Öztan, Bilge: Medeni Hukukun Temel Kavramları, Ankara 2008. 73. Öztürk, Özge: Genel Boşanma Sebepleri, İstanbul 2010. 74. Özuğur, Ali İhsan: Evlilik Birliğini Sona Erdiren Sebepler, Boşanma, Ayrılık ve Evlenmenin İptali Davaları, Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usulleri, Ankara 2008. 75. Pekcanıtez, Hakan/ Atalay, Oğuz/ Özekes, Muhammet: Hukuk Muhakemeleri Kanunu Hükümlerine Göre Medeni Usul Hukuku, 11. Bası, Ankara 2011. 76. Petek, Hasan: “Medeni Usul Hukukunda Hâkim Olan İlkeler Işığında Boşanma Davaları”, İzmir Barosu Dergisi, S. 2, 2000, s.25–40. 77. Schwarz, Andreas: Aile Hukuku I, 2. Bası, çev.: Bülent Davran, İstanbul 1946. 78. Sirmen, Lale/ Koçhisarlıoglu, Cengiz/ Tanrıver, Süha/ Süral, Nurhal/ Tercan, Erdal: Karşılaştırmalı Hukukta Aile Mahkemelerinin Kurulmasında Yararlanılabilecek Bir Model, Prof. Dr. Turhan Esener’e Armağan, Ankara 2000, s. 1–32. 79. Demir, Şamil: Avukatın Uzlaşma Sağlama Yetkisi, Ankara 2011. 80. Şıpka, Şükran: ”Avrupa Birliği Aile Hukuku ve CEFL”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, S. 10, 2006/2, s. 163-172. 81. Tandoğan, Haluk: Aile Hukuku Ders Notları, Ekleme ve Sınıflandırma Yapan: Nuşin Ayiter, Ankara 1965. 183 82. Tekinay, Selahattin: Türk Aile Hukuku, 7. B., İstanbul 1990. 83. Tercan, Erdal, “Türk Aile Mahkemeleri”, AÜHFD, sayı 3, Ankara, Mart, 2003. 84. Topuz, Gökçen: Medeni Usul Hukukunda Karinelerle İspat, Ankara 2012. 85. Tur, İsmail Hakkı: “Medeni Kanunumuzdaki Boşanma Sebeplerinin Kanun ve İçtihat Bakımından Mukayeseli bit Tetkiki”, Medeni Kanunun XV. Yıldönümü İçin, İstanbul Üniversitesi Yayınları, İstanbul 1944. 86. Tutanaklarla Türk Medeni Kanunu, Türk Medeni Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun, Ankara 2002. 87. Tutumlu, Mehmet Akif: Teorik ve Pratik Boşanma Yargılaması Hukuku, Ankara 2009. 88. Türk Medeni Kanunu’nun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun ve Gerekçeleri, Ankara 2002(Gerekçe). 89. Uçar, Mehmet Ali: Aile İçi Şiddet ve Aile Koruma Yasası, Ankara 2003. 90. Umar, Bilge/ Yılmaz, Ejder: İsbat Yükü, İstanbul 1980. 91. Umar, Bilge: Hukuk Muhakemeleri Kanunu Şerhi, Ankara 2011. 92. Uyar, Talih: “Yargıtay Kararlarında Evlilik Birliğinin Sarsılması veya Müşterek Hayatın Yeniden Kurulamaması Nedeniyle Boşanma”, Prof. Dr. M. Kemal Oğuzman’ın Anısına Armağan, İstanbul 2000, s. 1229-1281. 93. Uyar, Talih/Uyar, Alper/Uyar, Cüneyt Gerekçeli İçtihatlı Türk Medeni Kanunu, Ankara 2006. 94. Velidedeoğlu, Hıfzı Veldet: Türk Medeni Hukuku Cilt II Aile Hukuku, 4. Bası, İstanbul 1960(Aile Hukuku). 95. Velidedeoğlu, Hıfzı Veldet: “Türk Evlilik Hukukunun Bugünkü Meseleleri Üzerine Düşünceler”, Medeni Kanunun XV. Yıldönümü İçin, İstanbul Üniversitesi Yayınları, İstanbul 1944. 184 96. Velidedeoğlu, Hıfzı Veldet: “Boşanma Sebeplerinin, hukuk tarihi, kilise hukuku ve hukuku politikası bakımından umumi surette tetkiki”, Cemil Bilsel’e Armağan, İstanbul 1939, s. 667-693. 97. Velidedeoğlu, Hıfzı Veldet: “İmtizaçsızlık nedeniyle Boşanmada Kusur Mefhumu”, İstanbul 1943. 98. Yıldırım, Kamil: Medeni Usul Hukukunda Delillerin Değerlendirilmesi, İstanbul 1990. 99. Yılmaz, Ejder: “Yeni Hukuk Muhakemeleri Kanunu İle Getirilen Değişiklikler”,(http://www.muglabarosu.org.tr/upload/UserUpload/file/hmkyen ilikler.pdf)(Değişiklikler). KULLANILAN BİLGİ BANKALARI VE İNTERNET SİTELERİ KAZANCI İÇTİHAT BİLGİ BANKASI http://www.kazancı.com.tr http://www.turkhukuksitesi.com http://www.muglabarosu.org.tr http://www.tuik.gov.tr http://web.deu.edu.tr http://www.muglabarosu.org.tr http://dosyalar.hurriyet.com.tr http://www.takvim.com.tr 185 ÖZET Bu çalışmanın konusu, genel boşanma sebebi olarak evlilik birliğinin temelinden sarsılması kavramının açıklanması, kavramın içeriğinin belirlenmesinde dikkat edilecek hususlar, diğer boşanma sebeplerinden farkları, kusur ilkesinin bu boşanma sebebine etkisi, bu davalarda uygulanacak usul kuralları ve Yargıtay uygulamasının neler olduğudur. Bu çalışma giriş, dört bölüm ve sonuç kısmından oluşmaktadır. Giriş bölümünde; genel olarak aile ve boşanma kavramları, birinci bölümde; boşanma hukukunda benimsenen sistemler, boşanmanın dayandığı temel ilkeler ve Türk Hukukunda özel boşanma sebepleri, ikinci bölümde; boşanma nedeni olarak evlilik birliğinin temelinden sarsılması, üçüncü bölümde; yasal karineler ve dördüncü bölümde ise, usul ilkeleri ve uygulamadaki sorunlar incelenmiştir. Anahtar Sözcükler: Boşanma, Evlilik Birliğinin Temelinden Sarsılması 186 ABSTRACT The objective of this study is to define the serious undermining of the marriage union which is declared as the basis for dissolution of marriage as well as the issues to be considered during specifying the content of this concept, its difference from other divorce bases, the effects of the fault principle in this divorce basis, the procedural rules which shall be applied in these law suits and the details of Supreme Court of Appeal decrees on this law suit type. Family and divorce concepts are generally mentioned in the introduction part of this paper. In the first part, the systems that are adopted in divorce law, the basic principles which divorce refers to and the special bases for divorce in Turkish Law are mentioned. In the second part, the dissolution of marriage due to serious undermining of the marriage union and in the third part; the legal dates; and in the fourth part; the procedural principles and the problems encountered during its application are mentioned. Key Words: Divorce, Divorce due to serious undermining of marriage union. Yüklə 1,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|