Keçmiş dünya iqtisadiyyatı (dünya təsərrüfatı) uzun illər
boyu ayrı-ayrı ölkə və regionların qeyri-bərabər inkişafı, rəqabət
mübarizəsinin daim kəskinləşməsi, kapitalın və elmi-texniki potensialın
rəqabət mərkəzində cəmlənməsi, əsasən əmtəələrin ixrac edilməsi kimi
xarakterik cəhətləri ilə fərqlənmişdir.Müasir dünya iqtisadiyyatında
(təsərrüfatında) xarakterik cəhətlər daha güclü və daha qlobaldır. İctimai
istehsalın və kapitalın sosiallaşdırılması, humanistləşdirilməsi , müasir
elmi-
texniki inqilabın misli görünməmiş nailiyyətlərindən istifadənin
hərtərəfli genişləndirilməsi, prosesləri belə qlobal cəhətlərdəndir.İndiki
dövrdə xarici iqtisadi əlaqələr sahələrdən, məsafədən, millətindən asılı
olmayaraq təsərrüfatçılıqla məşğul olan müxtəlif subyektlərin arasında
yaranan və inkişaf edən
kontaktlara çevrilmişdir. Beynəlxalq istehsal, kapitalın beynəlxalq
bazarı,işçi qüvvəsinin beynəlxalq bazarı kimi xarakterik xüsusiyyətlər
isə tam gücü ilə formalaşmaqdadır.Müasir dünya iqtisadiyyatının
fərqləndirici cəhətləri arasında beynəlxalq məlumat fəzasının sürətlə
formalaşmasını xüsusi qeyd etmək lazımdır.
§ 2. Dİ-nin inkişaf pillələri
Özünün bütün cəhətləri və qarmaqarışıqlıqları ilə baxıldıqda
belə dünya iqtisadiyyatının formalaşmasını bir neçə pillələrə bölmək
olar.İqtisadi ədəbiyyatlarda rüşeym şəklində olsa da birinci pillə kimi
Roma imperiyası dövründə yaranmış dünya təsərrüfat sistemi
göstərilir.Doğurdan da tarixi mənbələrin öyrənilməsi nəticəsində məlum
olmuşdur ki, ilk ümumdünya imperiyası olan Roma imperiyasında
bütöv bir iqtisadi münasibətlər formalaşmışdı və xüsusi mülkiyyətin
toxunulmazlığı müəyyən səviyyədə təmin olunmuşdu.
Sonrakı dövrlərdə dünya iqtisadiyyatı tədricən inkişaf etmiş,
təkmilləşmiş və onun dünyəvilik səviyyəsi artmışdır.Əksər
tədqiqatçıların fikrincə dünya iqtisadiyyatının vahid bir tam kimi
formalaşmağa başlanması tarixi XX əsrin əvvəli hesab edilməlidir.Bu
tarixin göstərilməsinin bir neçə güclü arqumentləri məlumdur.Faktiki
olaraq , məhz bu dövrdə dünyanın ərazi cəhətdən bölüşdürülməsi başa
çatmış, istehsalın ümumiləşdirilməsi prosesi dünyəvi xarakter almış,
dünya bazarı ssuda kapitalı ilə xüsusi kapitalın birləşməsi nəticəsində
daha da zənginləşmişdi.
XX əsrin əvvəlinə olan dövrdə dünya təsərrüfatı sənaye
cəhətdən irəliyə çıxmış Qərb ölkələrindən və onların əlaltılarına
çevril
miş, ucuz aqrar-sənaye xammalına malik koloniyalardan ibarət idi.
Ümumiyyətlə götürdükdə
Isə dünya təsərrüfat sisteminin tədricən formalaşması həmişə
dünya bazarı ilə həmahəng olmuşdur.Dünya bazarının meydana gəlməsi
XV-
XVII əsrlərdə baş verirdi.Maşınlı istehsalın Qərb ölkələrində
üstünlük təşkil etdiyi dövrlərdə - XIX əsrin ortalarında isə dünya bazarı
daha da intensiv şəkildə inkişaf edirdi. Başlıca amil isə burada kütləvi
istehsalın sürətlə inkişafı idi.Kütləvi istehsallar geniş şəbəkəli bazar
tələb edirdi.Belə bazar ancaq dünya bazarı da ola bilərdi. Kütləvi
şəkildə istehsal edilən məhsullar hər hansı bir ölkənin daxili bazarının
tələbatından çox idi və onlar adətən digər ölkələrdə münasib bazarın
formalaşmasına təkan verirdi. Lakin bu məsələnin ancaq bir tərəfi idi.
Dünya bazarının dünya təsərrüfatının formalaşmasına həlledici təsiri
son məhsulun istehsalına yönələn beynəlxalq istehsal əlaqələrinin
güclənməsi yolu ilə də baş verirdi. Müxtəlif ölkələrin əməkdaşlığının
sürətlə artmasına isə kapitalın getdikcə güclənən miqrasiyası prosesi
təsir edirdi.
İndi də müasir dünya iqtisadiyyatının təkamül prosesini
nəzərdən keçirək.Qeyd edək ki, dünya iqtisadiyyatına aid olan
mənbələrdə birinci pillə XX əsrin 10-30-cu illərinə aid edilir. Məhz bu
illərdə dünya təsərrüfat sistemində böhran (krizis) vəziyyətlər
olmuşdur.İlk növbədə 1917-ci ildə Rusiyada gedən proseslər və ondan
da qabaq birinci Dünya müharibəsi dünya təsərrüfat sisteminə güclü
mənfi təsir göstərmişdi.Məlum səbəblərə görə Rusiya kimi böyük bir
dövlətin dünya təsərrüfat əlaqələri zəifləmiş və faktiki olaraq o özünü
iqtisadi blokadaya məruz qoymuşdu.Birinci dünya müharibəsinə qədər
ölkələr arasında iqtisadi əlaqələr dayanıqlı deyildi ki, bu da dünya
iqtisadiyyatının inkişafına çox mənfi təsir göstərirdi.Bundan başqa milli
iqtisadiyyatların hərbi istiqamətə yönəldilməsi, müharibə nəticəsində
istehsal və insan resurslarının böyük bir hissəsinin məhv olması da
dünya iqtisadiyyatına mənfi təsir göstərirdi. Ən xoşagəlməz hal ondan
ibarət idi ki, belə bir şəraitdə hər bir ölkə öz sərhədləri daxilində inkişaf
etməyə can atmalı olurdu.Bunun nəticəsində dünya miqyasında ixracın
həcmi xeyli aşağı düşürdu. Dünya iqtisadiyyatı üçün ən mənfi cəhət isə
ölkələrin bir-birinə olan inamlarına getdikcə azalması idi.
Keçən əsrin 20-30-cu illəri ərzində “böyük depressiya”adını
almış dünya iqtisadi böhranı ölkələrdə avtarkiya əhval-ruhiyyəsini daha
da gücləndirirdi və nəticədə əmtəə və kapitalın ixracı xeyli
azaldı.Aparıcı dövlətlərin ümumi daxili məhsulunda ixracın kvotası 20
–
ci illərə nisbətən 30-cu illərdə 1,5-2,0 dəfə azalmışdı.Məsələn, 1913-
1938-
ci illərdə ABŞ-da bu kvota 61%-dən 3,6 % -ə qədər azalmışdı.
Müasir dünya iqtisadiyyatının növbəti böyük mərhələsi ikinci
dünya müharibəsi qurtardıqdan sonra baçlandı.Bu dövr keçən əsrin 70 –
ci illərinə qədər bir vaxtı əhatə edir. Bu dövrün dünya iqtisadiyyatının
formalaşması və inkişaf etməsi nöqteyi-nəzərincə aşağıdakı
xüsusiyyətləri var idi.
Birinci.
Ümumdünya təsərrüfatı strukturunun zəifləməsi.
Bu ilk növbədə ikinci dünya müharibəsindən sonra dünya
sosializm sistemi adlanan bir qrup dövlətin meydana gəlməsinin
nəticəsində baş verirdi. Məlum olduğu kimi başda Rusiya olmaqla,
sosializm ölkələri dünyanın əksər ölkələrindən fərqli olaraq sosial-
iq
tisadi əsasda inkişaf etdirilirdi ki, bunun da əsasını xalq təsərrüfatının
bütün sahələrinin maksimum dövlətləşdirilməsi təşkil edirdi. Milli
dövlətlər çərçivəsində isə ciddi mərkəzləşdirilmiş idarəetmə sisteminin
tətbiq edilməsi dururdu. Rusiyanın iqtisadiyyatı isə paradokslarla zəngin
sovet iqtisadiyyatı idi.Əvvəllər yüksək inkişaf sürəti göstərən sovet
iqtisadiyyatı sonralar obyektiv iqtisadi qanunlara və xüsusən dünya
miqyasında hökm sürən qanunlara məhəl qoyulmaması sayəsində
getdikcə zəifləməyə başladı. Belə vəziyyətin səbəblərdən ən başlıcası
əldə edilən nəticələrin “nəyin bahasına olursa olsun” prinsipinə uyğun
əldə edilməsi idi. Məhsulun dünya bazarında rəqabət dözümlü olması
məsələsi sosializm sistemi ölkələrində ön planda olmadığına görə
iqtisad
iyyat əsasən bir admın mütləq hakimiyyətinin, bir ideyanın, bir
partiyanın, bir “vahid” planın həyata keçirilməsinə köklənirdi.
Bu da çox zaman istehsalı istehsal üçün günişləndirməyə ,
material,enerji,əmək resurslarının israfçılıqla istifadəsinə gətirib
ç
ıxarırdı. Nəticədə Rusiyanın və onun başçılıq etdiyi sosializm
ölkələrinin məhsulları yüksək material,əmək və fond tutumluqları və
çox aşağı elm tutumluqları ilə fərqlənirdilər.Bütün bunlar dünya
iqtisadiyyatına mənfi təsir göstərirdi.
İkinci. Bu dövrlərdə xarici-iqtisadi münasibətlər əksər halda
sinfi
yanaşma mövqeyindən qurulurdu ki, bunun nəticəsində də vahid
Dostları ilə paylaş: |