Yapon elmi-
texniki strategiyasının dünya iqtisadiyyatındakı rolunu
nəzərə alaraq bu variantlan qısaca nəzərdən keçirək.
Variant
1. Xaricdən ancaq hazır məhsul alınır. Bu məhsulla
əlaqədar olan texnologiya (yəni lisenziyalar və digər elmi-texniki və
istehsal sənədləri) üzrə alış təşkil edilmir (Yaponiya məhz bu variantdan
istifadə edib ABŞ-dan iri sərnişin təyyarələri alırdı).
Variant
2. Həm məhsul və həm də bu məhsul ilə əlaqədar olan
texnologiya idxal edili
r. Bu variantda aydın görünür ki, ölkə hazır
məhsul idxalından can qurtarmağa çalışır, öz iqtisadi vəziyyətini
yaxşılaşdırmaq və iqtisadi təhlükəsizliyini yüksəltmək istəyir. Özünün
poladtökmə və kimya sənayesinin inkişafında sınaqdan keçirilən bu
variantd
a Yaponiya istehsal avadanlıqlarını və onların texnologiyasını
almağa Üstünlük verirdi. Nəticədə əldə edilən lisenziyalara əsasən
ölkənin özündə müxtəlif sistemlər və komponentlər isteiısal edilərək
alınan avadanlıqlar modernləşdirilirdi. Məhz bu yolla Yaponiya 1950-
1960-
cı illərdə istilik və sonradan atom elektrik stansiyalannın inkişafını
təmin edə bildi.
Variant
3. Xarici ölkələrdən ancaq texnologiya alınır. Hazır
məhsul isə idxal edilmir. Əldə edilən texnologiya əsasında istehsal
edilən məhsul daxili tələbatların ödənilməsinə yönəldilir və tələbat tam
ödənilir. Bu variantdan istifadə edən Yaponiya 1950-ci illərdə bir çox
ağ-qara televizorlar, neylon, tranzistr radioqəbulediciləri kimi kütləvi
istifadə
edilən
məhsulların
istehsalını
mənimsəyə
bildi.
'Avtom
obilqayırma sənayesində də bu yoldan istifadə edilirdi. Belə ki,
"Nissan" firması "Ositin" adlı ingilis fırmasının, "İsuduzu" fırması
"Xillman" adlı ingilis firmasının, "Xino" firması "Reno" adlı fransız
firnıasının və "Mitsubişi dzukoy" firması "Villis" adlı Amerika
firmasının lisenziyalarını alıb onlardan aktiv istifadə edirdilər, istehsal
etdikləri avtomobillərin rəqabət dözümlülüyünü artırdılar.
Variant 4.
M.Moritaninin dördüncü variantı əvvəlkindən onunla
fərqlənir ki, əldə edilən texnologiyalardan istifadə etməklə istehsal
edilən məhsulun getdikcə artan hissəsi ixrac edilir. Burada cəlbedici
cəhət daxili bazarın tələbatını ödəyərkən məhsulların keyfıyyətinin
yaxşılaşdırılması və onların dünya standartlarına tam cavab verməsi
səviyyəsinə çatdırılmasıdır. Məhz bu cəhət ölkəyə imkan yaradır ki,
daxili bazarın tələbatından artıq istehsal baş versin və "artıq" məhsul
dünya bazarı rəqabətinə davam gətirsin və satılsın. Bu variantdan
istifadə edən Yaponiya televizorların, neylon məhsullarının keyfiyyətini
ABŞ və İngiltərədə о vaxtlar qüvvədə ola standartlara çatdıra bildi və
artıq 1950-ci illərin axırında dünya bazarında özünəməxsus yer tuta
bildi.
Variant5.
Bu variantda texnologiya
üzrə ticarət edilmir. Hazır
məhsul isə geniş ixrac edilir. Deməli, bu variant göstərir ki, ölkə elmi-
texniki potensial
cəhətdən inkişaf etmiş ölkələr səviyyəsinə çatıb və bir
sıra məsələlərdə isə onları ötə bilib. Belə olmasa rəqabətin gücü olduğu
dünya bazarında yer tutmaq mümkün ola bilməzdi. Məhz bu variantın
istifadəsi nəticəsində Yaponiya 1960-cı illərdə mikrokalkulyatorlarm,
videomaqnitofonların istehsalı və ixracı sahəsində böyük
müvəffəqiyyətlər əldə etmişdi. İnkişaf о səviyyədə idi ki, bu məhsullar
üzrə istehsalın 80%-dən çoxu ixrac edilirdi.
Variant 6.
Bu variantın xarakterik cəhəti ölkənin texnologiya və
bu texnologiya ilə istehsal edilən məhsulu ixrac etməsidir. Bu dövrdə
Yaponiya artıq poladtökmə müəssisələri üçün avadanlıqları və müvafiq
sənədlər ixrac edirdi. Yapon avtomobilləri yığılmamış halda, lakin
yığma texnologiyası ilə birlikdə ixrac edilirdi. Robot texnologiyası üzrə
texnologiyanın geniş ixrac edilməsi ilə yanaşı 1980-cı illərin əvvəlindən
başlayaraq sənaye robotlarının özləri ixrac edilməyə başlandı.
Variant 7. Ancaq texnologiya ixrac edilir.
Əvvəllər ölkə
sənayesində sınaqdan keçirilmiş texnoloji prosesin sənədləri xarici
ölkələrə satılır. Müvafıq məhsul isə ixrac edilmir. Müasir dövrdə
Yaponiyanın maşınqayırma sənayesinin və kimya sənayesinin bir çox
məhsulları bu varianta uyğun gəlir.
Variant 8. Bu variant bir növ qeyri-adi
təsir buraxır. Əsasını
texnologiyanın ixracı və ona uyğun məhsulun idxalı təşkil edir. Buna
baxmayaraq variant geniş istifadə edilir. Texnologiya adətən inkişafda
olan ölkələrə ixrac edilir. İxracı qəbul edən ölkəyə lazım olan bütün
texnoloj
i və istehsal sənədləri təqdim edilir və bu və ya digər məhsulun
istehsalı təşkil edilir. Sonra Yaponiya bu məhsulu idxal edir. Bu üsulla
alınan məhsullara misal müxtəlif növ poladlar, аyrı-ayrı radioelektrik
hissələr və komponentlər, kimya sənayesi' məhsulları kimi məhsullar
daxildir. Variantın iqtisadi səmərəsi oradan əmələ gəlir ki, əgər bu
məhsullar Yaponiyanın özündə istehsal edilsə idi, onda istehsal xərcləri