İslam memarlığı v
ə inşaat
var, darvazaları da iki kiçik “minarə” maketi
bəzəyir. Darvazanın timsalında möminlər ilahi
maketi, içəridəki məscidin timsalında isə bu
maketin həyətə keçib məscidə çevrilməsini
görməlidirlər – yəni, burada damla ümmana,
maket məscidə, mikro makroya çevrilir. Memarlıq
baxımından da gözəl bir tapıntı olan bu hadisə
Bakının baş məscidinin gözəgörünməz sirlərindən
biridir. Həmin gizli aləm bizi kiçikdən böyüyə,
damladan ümmana, bəndədən Allaha doğru
yönəltmək istəyir.
Bakı şəhərində Ağa Cavad məscidinin
üzərində məhz “Əl-Fətr” (“Zəfər”) surəsinin 1-ci
ayəsinin (“Biz sənə zəfər yolu göstərdik”) həkk
olunması təsadüfi olmamış və sifarişçi tərəfindən
“Qur’ani-Kərim”dən ixtibas üçün onun seçilməsi
dərin fəlsəfi məna daşımışdır. Məscidin ümumi
memarlıq forması ilə həmahəng olan bu yazı, bir
tərəfdən, gündə bir neçə dəfə buradan keçərək
ibadətə gedən möminlər üçün darvazanın piştağı
(portalı) bir növ “Zəfər tağı”na çevrilmiş olur.
Digər tərəfdən də, süls xətti ilə gözəl xəttatlıq
nümunəsi şəklində verilən “Qur’ani-Kərim” ayəsi
və bir-birinə nəfis kimi hörülməni xatırladan və
yeddi dəfə təkrarlanan “Bismillahir rəhmanir
rəhim” kəlamı insanları haqqın qələbəsinə
möhkəm inam bəsləməyə, nikbin olmağa və
mübarizəyə səsləmiş olur.
Odur ki, müsəlman memar və ustalarının
dünya duyumunu din təşkil edir, onların sənəti də,
əməlləri də dindən bəhrələnirdi. Odur ki,
müsəlman memarları və ustaları özlərinin
yaradıcılıq məharətlərini nümayiş etdirməyə deyil,
yalnız öz sənətlərini ulu Tanrıya təqdim etməkdən
razılıq, məmnunluq duyurdular. Bu mövqe
“Qur’ani-Kərim”in aşağıdakı ayələrinin inikasıdır:
“Hansı tərəfə baxsanız, Allahın təzahürünü
görəcəksiniz. Allah hər yeri bürümüşdür və hər
şeyi bilir”.
Beləliklə,
İslam
memarlığı
əslində
Tovhiddən – Allahın birliyini tanımaq və onu
intuitiv yolla dərk etməkdən doğmuşdur.
Hüseyn Cavidin “Dinsizlik ilə kəsb olunan
bir mədəniyyət, vəhşiliyin qorxulu səhrası
deyilmi?” sözləri bir daha təsdiq edir ki, insan
həyatının hər hansı bir sahəsi olursa-olsun, onun
inkişafında din ilə elm vəhdət təşkil etməlidir.
İslam memarlığı v
ə inşaat
9
ĠSLAM ABIDƏLƏRININ YARANMASINDA INġAAT SƏNƏTI
Sənət, insan və dünya barədə ayrı-ayrı
cəhətləri aydınlaşdıran, insanlara faydalı, zəruri və
bəyənilmiş halları göstərən yaradıcılıq qüdrətidir
və daimi bir həqiqətdir.
“Bu işlər, bu fikri əql sahibləri edirlər.
Onlar kainatın yaranışında olan kamilliyi,
gözəlliyi, ahəngdarlığı yaxşı başa düşürlər və
onun yaradanına təzim, təkrim, pərəstiş edirlər”
(Ali-İmran, 189-191).
Ayrı-ayrı
tikililərin,
həmçinin
iri
ansamblların yüksək memarlıq keyfiyyəti orta əsr
inşaatçılarının biliyini, qurğuların tikintisinin
mütənasibliyini və ahəngliyinin əsas prinsiplərini
göstərir. Bizi maraqlandıran məsələlərdən biri olan
orta əsrlərdə inşaatın təşkili və iş prinsiplərinin
texnikası haqqında Şərq miniatürləri təsvir verir.
Ən qədim dövrlərdən memarlıq abidələri-
nin inşası üçün böyük icraçılar birliyi və mürəkkəb
iş təşkili tələb edilirdi. Bu zaman birliyə yüksək
ixtisaslı şəxslər – memarlar və mühəndislərlə ya-
naşı, müxtəlif texniki icraçılar (sex fəhlələri),
ümumiyyətlə, işçi qüvvəsi lazım idi. Əlavə etmək
lazımdır ki, tikintidə çox vaxt heyvan qüvvəsindən
də geniş istifadə edilirdi. Hətta Osmanlı hökmdarı
Sultan Süleyman Qanuni Sultaniyyə məscid-uni-
versitetini tikdirərkən yük daşıyan heyvanlar üçün
bir cədvəl tutaraq onların yem və istirahətlərini
təmin etmişdi. Bu qaydalar daxilində heyvanların
da halları nəzərə alınmışdı. İnşaat işlərinin yerinə
yetirilməsinin göstərilən birliyi ixtisaslaşdırılmış
tətbiqçi və əmək bölgüsü onun daha keyfiyyətlə
yerinə yetirilməsinə səbəb olurdu. İslam abidələ-
rinin tikintisində memar, bənna, usta, bəndkir,
nəqqaş və s. sənətkarlar iştirak edirdilər. Bu eyni
zamanda ixtisaslı ustaların vahid yaradıcılıq birli-
yində birləşməsinin təşkilati formasının yaranma-
sına səbəb olurdu. Belə birlik üzvlərinin nəinki hü-
ququnu və mənafeyini müdafiə edir, eyni zaman-
da onların ixtisaslarının artırılmasında köməklik
göstərirdi. Sexlərdəki şagirdlik qaydası, eləcə də
çox zaman bir sənətin nəsildənnəslə keçməsi
peşəkarlığı, ustalığın mükəmməlləşməsini təmin
edirdi. Sex quruluşu və sənətin nəsildən-nəslə keç-
məsi peşəkarlıq vərdişlərinin öyrənilməsini təmin
etməklə bərabər, inkişaf etmiş memarlıq və texniki
vərdişlərin, ənənələrin davam etməsini də təmin
edirdi.
Müsəlman Şərqində, o cümlədən Azərbay-
canda sənətkar təşkilatlarının həyatında, ilk növbə-
də isə təşkilat üzvlərinin əxlaq və davranış qayda-
larının tənzimlənməsində islamın rolu risalələrdə
əks olunmuşdur. Mənbələrdə və tarixi ədəbiyyatda
“əsnaf”, “həmkar” və “sex” kimi təqdim edilən
sənətkar təşkilatları 11-16-cı əsrlərdə şifahi şəkildə
yayılan fütüvvətnamələr əsasında idarə olunurdu.
Bu dövrlərdə müxtəlif əsnaflarda birləşən
sənətkarlar və tacirlər özlərini ilk növbədə dini
icmanın üzvü hesab edirdilər. Bu icmalarda isə o
şəxslər yüksək qiymətləndirilirdi ki, onlar hər
hansı sənət sahəsində kamilliyə çatmaqla yanaşı
həqiqətpərəst, həmişə köməyə gəlməyə hazır olan,
əliaçıq və xoşrəftar olsun. Sənətkarustalar şagird-
lərə ilk növbədə islamın əsas müddəalarını öyrədir
və onların mənəvi-əxlaqi keyfiyyətlərini ön plana
çəkirdilər.
Hər bir əsnafın özünün risaləsi var idi. Buna
misal olaraq dəmirçilərin (Risaleyi-əhəngəri),
dülgərlərin (Risa-leyidodukəri) və s. risalələrini
göstərmək olar.
Sexlərin əksərinin öz bayrağı və xüsusi
nişanları da mövcud olub. Bayraqlar adətən
qırmızı parçadan tikilərək naxışlarla bəzədilir və
üzərində uyğun əsnafların işlətdikləri əmək alətləri
təsvir edilirdi.
İnşaat alətlərinin inkişafında istehsal
proseslərinin təşkili böyük əhəmiyyət kəsb edir.
Məlumdur ki, artıq 15-ci əsrdə Yaxın Şərq
ölkələrində inşaat işlərinin təşkili düzgün tərtib
olunmuş istehsal sistemi üzərində qurulmuşdur.
Böyük dövlət tikililəri xüsusi təşkilatlar tərəfindən
idarə olunurdu və bütün inşaat işləri (nəzərdə
tutulan xərclərin hesablanmasından və layihə
tapşırığından başlayıb işin keyfiyyətini yoxlayıb
qurtarmasınadək) ciddi qaydalara salınırdı.
Tarixçi Rəşidəddin yazır ki, tikilişin
gedişatı, lazımi tikinti materiallarının düzgün
hesablanması və işlənməsi müvafiq məbləğin
ayrılması və xərclənməsi, bunların daim nəzarət
altında olması və ustaların işə dəvət edilməsi
vəzifəli şəxslərə tapşırılırdı.
Binanın tikinti layihəsinin müəllifi, eyni
zamanda inşaat işlərinin rəisi olan memar nəinki
inşaat işlərini, eyni zamanda zəlzələyə məruz
qalan
yerlərdə
binaların möhkəmliyi və