Artur Konan Doyl
Yüklə 7,93 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- SUBAY ZADƏGAN
– Və mən də şimal deyirəm, – dedim. – Çünki orada tə- pələr yoxdur və dostumuz, arabanın təpəyə çıxdığını xatır- lamadığını söyləyir. – Elə isə baxaq, – deyə müfəttiş gülərək dilləndi; çox əla, dörd fərqli fikir. Kompası aramızda bölüşdük. Siz səsi- nizi kimə verirsiniz bu vəziyyətdə? – Hamınız yanılırsınız. – Amma hamımızın yanılması mümkün deyil. – Amma elədir, – dedi Holms. Məncə buradır. Bar- mağını çevrənin mərkəzinə qoydu. Bax, onları burada tapa- cağıq. – Yaxşı on millik səfər nə oldu? – deyə soruşdu Haser- ley tərəddüd içində. – Beş irəli, beş geri. İşdə bu qədər sadədir. Arabaya mindiyiniz zaman atın yorğun olmadığını özünüz söylədi- niz. On mil o pis yollarda qaçmış olsaydı necə yorğun olma- ya bilərdi? – Həqiqətən də çox mümkün görünən bir hiylədir, – deyə fikirini ifadə etdi Bradstrit fikirli şəkildə. Və bu günah- karların işi mövzusunda da heç bir şübhə yoxdur. – Əlbəttə. Şübhəsiz ki, bu adamlar böyük fırıldaqçı- lardır. Maşını, gümüş yerinə başqa xəlitələr meydana gətir- mək üçün istifadə edirlər. – Bir müddətdir fırıldaqçı bir şəbəkənin iş başında ol- duğunu bilirdik, – dedi müfəttiş. – Ölkə içinə heç olmasa min ədəd saxta pul paylayıb- lar. Ridinqə qədər izlərinə düşə bilmişdik amma izlərini bö- yük bir ustalıqla silmiş olduqları üçün təəssüf ki, daha irəli gedə bilməmişdik. Bu da işlərinin əhli olduqlarını göstərir. 27 Amma indi, əlimizə keçən bu gözəl fürsət sayəsində onları sıxışdırmağı bacaracağımızı düşünürəm. Amma müfəttiş yanılmışdı, çünki bu cinayətkarların qanunun əllərinə düşməyə niyyətləri yox idi. Eyford stansi- yasına girdiyimiz zaman, bir ağac kötüyünün arxasından yüksələn və ətrafı örtən böyük bir tüstü buludu gözümüzə dəydi. – Yanğınmı baş verib? – deyə soruşdu Bradstrit qatar bizi arxada qoyaraq yoluna davam edərkən. – Bəli, cənab! – dedi stansiya müdiri. – Nə vaxt başlayıb? – Gecə baş verdiyini eşitdim, cənab, amma getdikcə ar- tır. Bütün ev alovlar içində qalıb. – Kimin evidir? – Doktor. Bexerin. Mühəndis dostumuz söhbətə qarışdı: – Lütfən, deyin görüm bu Doktor Bexer uzun, iti bu- runlu arıq bir Alman idi? Stansiya müdiri şən şəkildə gülməyə başladı: – Xeyr cənab, Doktor Bexer ingilisdir və kənddə ondan daha böyük göbəkli adam yoxdur. Amma onunla qalan bir cənab var; deyəsən xəstəsidir. O xaricidir və hətta yaxşı biş- miş bir bifşsteks ona ziyan edər. Stansiya müdiri söhbətini bitirmədən hamımız yanğının olduğu istiqamətə doğru qaç- mağa başlamışdıq. Yol kiçik bir təpəyə çıxırdı və önümüzdə, hər pəncərəsindən və qapısından alovlar fışqıran ağ bir bina dayanırdı. Bağçasında üç xilasetmə arabası alovlarla boğu- şurdu. 28 – Baxın, buradır! – deyə Haserley həyəcanl qışqırdı. Bura çınqıllı yoldur və bunlar da arasına yıxıldığım gül kol- ları. İkinci mərtəbədəki bu pəncərədən tullanmışdım. – Heç olmasa onlardan intiqamınızı almısınız. Şübhə- siz ki, qaz lampanız presdə əzilərkən taxta divarları alovlan- dırıb. O vaxt bunu fərq edə bilməyəcək qədər həyəcanla sizi qovmaqla məşğul idilər. Hər halda çoxdan qaçıb gediblər amma siz yenə də köhnə dostlarınıza bir baxsanız yaxşı olar. Və Holmsın təxmini doğru çıxdı. Getmişdilər. O gün- dən bəri nə o gözəl qadından, nə uğursuz Almandan, nə də sırtıq İngilisdən bir xəbər çıxmadı. O səhər bir əkinçi, içində bir neçə insan və bir neçə böyük sandıq olan və sürətlə Ri- dinqə doğru yol alan bir araba görmüş, amma bu, qaçaqlarla əlaqədar öyrənə biləcəyimiz son şey oldu. Holmsun müdhiş zəkası belə onların harada olduqlarına dair bir ipucu tapıl- masını təmin edə bilmədi. Yanğınsöndürənlər, içəridə tap- dıqları qəribə şeylərə bir xeyli çaşmışdılar və ikinci mərtəbə- dəki pəncərənin kənarında qopmuş insan "baş barmağı” tapmaları təəccüblərini daha da artırmışdı. Axşama doğru, səyləri nəhayət nəticə verdi və alovları məğlub etdilər. Am- ma dam çökmüşdü və bütün ev elə bir xarabaya dönmüşdü ki, yeni tanışımız dostumuza o qədər baha başa gələn maşın- dan, əzilmiş bir neçə silindr və dəmir boruların xaricində heç bir şey qalmamışdı. Çoxlu nikel və qalay tapılsa da pul- lardan əsər yox idi. Haqqında danışılan bu böyük qutuların izahı aydındır ki, burada yatırdı. Hidravlik mühəndisimizin şüurunu itirdiyi nöqtədən özünə gəldiyi nöqtəyə necə gəldi- yi sualı, bağçadakı yumşaq torpaqda olan izlər olmasa, son- suza qədər cavabsız qalardı. Biri çox kiçik, digəri də çox bö- yük ayaqlı iki adam tərəfindən aparılmışdı. Böyük ehtimalla, 29 daha az cəsarətli və təcavüzkar olan səssiz ingilis, qadınla birlikdə huşsuz adamı təhlükədən uzaqlaşdırmışdı. – Bəli, – dedi mühəndisimiz kədərlə yenidən Londona qayıtmaq üçün yerlərimizi alarkən. Mənim üçün çox xoş ol- du doğrusu! Baş barmağımı itirdim, min şillinqimi itirdim. Yaxşı əlimə nə keçdi? – Təcrübə, – dedi Holms gülərək. Bu işə yaraya bilər, bilirsən. Həyatının sonuna qədər xatırlamağın üçün bunu sözlərə çevirməyin bəsdir. 30 SUBAY ZADƏGAN 31 Yüklə 7,93 Kb. Dostları ilə paylaş:
|