AXİRƏT ALƏMİNƏ SƏYAHƏT
www.rizvan.net -
İslam Maarifi Jurnalı
11
omasa da bizim yaranışımıza etiraz etmisiniz. Etirazınızı anlayandan
sizdən küskün olmuşam. Hətta əhd etmişəm ki, əgər macalım olsa,
sizdən bunun səbəbini soruşam, heyf ki, bu vəziyyətdə macalım
yoxdur.
Susdum və nə sual verəcəklərini gözlədim. Bir sual vermədilər,
yalnız soruşdular…
BU CAVABLARI HARADAN ÖYRƏNDİN?
Soruşdular… bu cavabları haradan deyirsən və haradan öyrənmisən?
Mən dərin fikrə getdim. Görən qəflət, cəhalət, xəta dünyasında tərtib
etdiyimiz dəlil-sübutlarda maddə, surət, şəraitlə bağlı səhvlər
olmayıb ki? Haradan məlumdur ki, xəyalım azmayıb, dəlillər məntiqi
ölçülərə uyğundur, bu ölçülər özü həqiqidir? Bu ölçüləri yaradan
Ərəstu özü xəta etməyib ki? Mümkündür ki, yalnız o biri aləmdə
səhvlərimizdən xəbərdar olaq.
Tutaq ki, bu dəlillər həqiqidir. Axı bu dəlillərə yalnız və yalnız
korluq, nadanlıq evi olan bu dünyada ehtiyac duyulur. Bu dəlillər əl
ağacı, əsa kimidir. Əsaya kor və ya qaranlığa düşmüş insan
möhtacdır. Amma düşdüyüm aləm həqiqətdir. Bu aləm o qədər işıqlı,
gözlər o qədər itidir ki, əsaya yer yoxdur. Bəs bu şəxslər məndən nə
istəyirdilər? Xudaya, mən bu dünyanın təzə doğulmuşuyam, bura
əhlinin dilini öyrənməmişəm. And verirəm Əliyyibni Əbu Talibin
haqqına, kömək et!
Mən bu fikir və yalvarışda idim ki, qəfildən onların nərəsi ildırım tək
guruldadı… Söylə, dediklərini haradan dedin!
Onlara nəzər saldım. O qədər qəzəbli surətləri vardı ki, gözlər
görməsin! Gözlər çevrilmiş, alov dili tək qırmızı, çöhrələr qara,
tutqun, ağızlar dəvə ağzı tək açılmış, dişlər yekə və sarı, gürzlər
vurmağa hazır, mən isə qorxu və iztirabın şiddətindən bihuş!
Bu halda elə bil ilham aldım və gözlərim qorxudan qapalı, zəif səslə
cavab verdim… Bu bir mətləbdir ki, Allah məni buna hidayət, sövq
edib.
Dedilər… Yat, toy otağında bir bəy yuxusu ilə yat!
AXİRƏT ALƏMİNƏ SƏYAHƏT
www.rizvan.net -
İslam Maarifi Jurnalı
12
Getdilər. Mən də ya yuxuya getdim, ya da bihuş oldum. Amma hiss
edirdim ki, həmin iztirablardan qurtulmuşam.
QƏBİRDƏ İLK YUXUDAN SONRA
Az sonra ayılıb gözümü açanda özümü xalılarla döşənmiş bir otaqda
gördüm. Xoş üzlü, xoş saçlı, xoş ətirli bir cavan başımı dizi üstünə
alıb, oyanmağımı gözləyirdi. Mən ədəb və təvazö üçün qalxıb, salam
verdim. O da gülümsünüb qalxdı, salamımı aldı. Görüş və
mehribanlıqdan sonra dedi… Əyləş, mən nə peyğəmbər, nə İmam, nə
də mələyəm, sənin dostun və rəfiqinəm.
Dedim… Adın nədir? Əslini-nəslini mənə de. Nə yaxşı ki, mənə rəfiq
olmusan, kaş daim səninlə olaydım.
Dedi… Adım Hadidir, yəni yol göstərən. Bir ləqəbim Əbül-vəfa, o biri
Əbuturabdır. Axırıncı sualın cavabını sənin dilinə gətirən mən idim.
Sən cavab verib, qurtuldun. Əgər cavab verə bilməsəydin, əmudla elə
vuracaqdılar ki, vücudundan od şölələnəcəkdi.
Dedim… Həzrət-Alinin mərhəmətindən məmnunam ki, sizin azad
etdiyiniz kəsəm. Amma onların sonuncu sualı nəzərimə faydasız və
bəhanə göründü. Axı İslami əqidələri düzgün cavab verdim və
gerçək işləri izhar edən şəxsə “nə üçün, niyə” nə lazım? Əgər biri o
birinin ovcuna od qoyursa, o da “əlim yandı” deyirsə “nə üçün əlinin
yandığını izhar edirsən”, deyə soruşmaq olmaz. Əgər biri cahillikdən
soruşursa, cavabı budur ki, məgər korsanmı, görmürsənmi od
ovcumdadır? Onların sonuncu sualı bu qəbildən idi.
O dedi… Yox, belə deyil. Təkcə sözün həqiqətlə uyğunluğu insanın
halına faydalı deyil. İnsaf və qəlbi əqidə lazımdır ki, əməlin yerinə
yetməsi üçün şövqə gələsən. Necə ki, buyurulmuşdur…
“Biz iman gətirdik, deməyin... Biz İslamı qəbul etdik, deyin. Hələ
iman sizin qəlblərinizə daxil olmamışdır.”
5
5“Hücürat” surəsi, ayə 14.
AXİRƏT ALƏMİNƏ SƏYAHƏT
www.rizvan.net -
İslam Maarifi Jurnalı
13
Məgər əvvəlinci gündə “Mən sizin Pərvərdigarınız deyiləmmi”-
sualının cavabında hamı “bəli” demədimi? Həqiqətin eynini, Həzrət-
Haqqın rübubiyyət və mənəviyyatını təsdiq etmədilərmi?
Dedim… Bəli, elədir.
Dedi… Maddi dünyada insanlar vəzifələrlə imtahan olunurlar.
Əvvəl gündə bu iqrar sırf dillə olub. Bəziləri bu vəzifələrdən boyun
qaçırıb, imtahandan xalis, saf çıxmırlar. İndi də bu dünyanın ilk
mənzilində həm möminlər, həm də münafiqlər suallara doğru və
həqiqətə uyğun cavab verirlər. Həmin sual axırıncı imtahandır. Qəlbi
əqidə olarsa, cavab verirlər və qurtuluş əldə olunar. Əgər qəlbi iman
olmazsa, cavab verərlər ki, biz camaatdan təqlidlə bu əqidəyə
yetişdik. Qəlbi rabitə, bağlılıq olmazsa, fayda verməz.
Məsumların (ə) xəbərlərində də bu barədə buyurulduğunu özün
bilirsən.
Dedim… İndi yadıma düşdü ki, bu barədə xəbərlərdə varid
olmuşdur. Lakin dəhşət və vəhşət sual zamanı bu mətləbi yadımdan
çıxardı və sən yadıma saldın. Allah məni sənsiz qoymasın. İndi məni
haradan tanıdığını de, axı mənim səninlə tanışlığım yox idi. İndi
görürəm ki, sənə olan ifrat eşqdən səndən uzaqlığı özümə həlakət
görürəm.
Dedi…
Mən
əvvəldən
səninlə
olmuşam,
mehr-məhəbbət
bəsləmişəm. Lakin sən məni hiss etmirdin. Çünki maddi dünyada
sənin gözlərin bu qədər görmürdü.
Mən sənin Əliyyibni Əbu Talib və Peyğəmbər Əhli-beytinə olan
məhəbbət və əlaqənin nəticəsiyəm. Onların səndəki hidayətinin
təzahürüyəm (qabiliyyətincə). Bu səbəbdən adım Hadidir. Əlbəttə,
sənin üçün. O isə bütün pərhizkarların, təqvalıların Hadisidir.
“Bu kitabda heç bir şəkk yoxdur və o, bütün təqvalıların rəhbəridir.”
6
Mən sənin həmin qırılmaz ipə (“Ürvətül-vüsqa”ya) can atmağın,
sığınmağınam.
6“Bəqərə” surəsi, ayə 2.
Dostları ilə paylaş: |