AxiRƏt aləMİNƏ SƏyahəT
Yüklə 1,51 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- ALLAH TƏKƏBBÜRLÜLƏRİ ALÇALDIR
- QURAN ƏMRLƏRİ HƏR İKİ ALƏMƏ AİDDİR
AXİRƏT ALƏMİNƏ SƏYAHƏT www.rizvan.net - İslam Maarifi Jurnalı 26 BEHİŞTİ XATIRLADAN ŞƏHƏRDƏ
İki yol ayrıcına çatdım. Sağ tərəfə gedən abad bir şəhərə aparırdı. Xaraba bir kəndə uzanmış soldakı yolu qoyub, sağdakını seçdim. Orada yola baxan şəxsə dedim… Arxamca gələn qara, bu gün məni çox incidib. Mümkünsə, onu ardımca buraxmayın. Dedi… O sənin kölgən kimi səndən ayrılmaz. Amma bu axşam səninlə olmayacaq. Onlar sol tərəfdəki xaraba kənddə dayanacaqlar. Ola bilsin ki, sonra az incitsinlər. Şəhərə daxil oldum. Burada nələr var idi! Ali imarətlər, axar çaylar, gözəl çəmənliklər, meyvəli ağaclar, iti ağıllı xidmətçilər, bəlağətli natiqlər, xoş nəğmələr, pak yeməklər, dadlı şərbətlər! Qorxulu biyabanlarda Cəhalətdən çəkdiyim əziyyətlərdən sonra bura əbədi behişt kimi görünürdü. Əgər Hadiyə məhəbbət cazibəsi olmasaydı, bu şəhərdən çıxmazdım.
Qovağsız bir bucaq, şipşirin bulaq, Qəlbi tirək vuran munisi-müşfiq Hər zaman olarsa əgər qismətin Nə gözəl hədiyyə, nə gözəl tovfiq!
Burada əvvəllər tanıdığım dini elmlər oxuyan tələbələrdən bir neçəsi ilə görüşdüm. Gecəni istirahət edib, sübh tezdən havası narınc gülünün ətrini almış şəhər kənarına çıxdıq. Ötən günün əhvalatlarını bir-birimizə danışırdıq. Bu yolun müsafirləri həmin mənzildə bir- birlərinin halından xəbər tuturdular. Hərəkət zamanı az olur ki, biri o biri ilə rastlaşsın. “O gün onların hər birinin istənilən qədər işi olacaqdır (başqasının halı yada düşməyəcək).” 17
Qaraların əlindən qurtulduğumuz üçün şükr edirdik. “Allah təala Behişt əhlinin bir-birləri ilə söhbətlərinə aid buyurur… onların sözü Allaha həmd və təşəkkür söyləməkdir. Bütün bu əbədi
17“Əbəsə” surəsi, ayə 37.
AXİRƏT ALƏMİNƏ SƏYAHƏT www.rizvan.net - İslam Maarifi Jurnalı 27 nemətlər dünyada qısa müddət ibadət və bəndəlik müqabilində əta olunmuşdur.” 18
Qısası, bu şəhərdə bütün hiss üzvlərimiz öz ləzzətli qidasını aldı. Ləzzətli xörəklər, xoş ətirlər, gözəl təsvirlər, şirin nəğmələr, ağzımızın, burnumuzun, gözümüzün, qulağımızın qidası oldu. Xəyalımız nalayiq düşüncələrdən uzaq, qəlbimiz şad, lətif hurilər qoynunda! “Belə bir gün üçün çalışmaq lazımdır.” 19
işarəsi verildi. Torbalarımızı dalımıza alıb, yola düşdük. İki yol ayrıcına çatdıq. Xaraba kəndin yolu da buraya birləşirdi. Düşmənlərimiz qara tüstü tək ətrafımızda göründülər. Oradakı müvəkkildən soruşdum… Mümkündürmü ki, bu qaralar bizimlə olmasınlar? Dedi… Bunlar sizin heyvani nəfslərinizdirlər. Şəhvət və qəzəb qüvvəsinə malikdirlər. Sizdən ayrılmaları mümkün deyil. Lakin onların rəngləri müxtəlifdir-xalis qara, ağ-qara, xalis ağ. Adları da müxtəlifdir-əmmarə, ləvvamə, mütməinnə. Ağ mütməinnə sizin üçün çox xeyirlidir və onunla ali dərəcələri fəth edərsiniz. Bu Allahın sizə verdiyi nemətdir. Lakin siz öz küfrləriniz ilə ondan məhrum olmusunuz. Nə iş görmüsünüzsə, maddi dünyada görmüsünüz. Əkdiyiniz toxumları orada əkmisiniz. Bu bahar fəslində böyüyüb boy atması sizin ixtiyarınızda deyil. “Onu bitirən sizsiniz, yoxsa Biz”?! 20
Nalə çəkən özündən çəkir, başqasından yox!
Qaralar bizə çatdılar və hər kəs öz qarası ilə yola düşdü. Bir-iki nəfər öz qarası ilə geridə qaldı, bir-ikisi qabağa düşdü. Bir sözlə, ayrıldıq.
18“Yunus” surəsi, ayə 10. 19“Saffat” surəsi, ayə 61. 20“Vaqiə” surəsi, ayə 64.
AXİRƏT ALƏMİNƏ SƏYAHƏT www.rizvan.net - İslam Maarifi Jurnalı 28 Mən də öz qaram ilə gedib bir dağın ətəyinə çatdım. Yol ağır, daş- kəsəkli idi. Dağ aşağı uzanan dərə isə dərin də olsa, hamar idi. Dərədə hava tutqun olduğundan, ürəyimdən keçdi ki, dağın yüksəkliyi ilə gedəm. Qara mənə çatıb, fikrimi təsdiq etdi. Dedi… Havanın tutqunluğundan savayı dərədə vəhşi heyvanlar, ilanlar da var. Dağın başından isə ətrafı seyr edə bilərsən. Maddi
dünyada, tələbəlik illərində yuxarıdan getmək, yanındakılardan üstün olmaq istərdik. İndi də dağ yuxarı getdik. Dağın zirvəsinə yol olmadığından çarəsiz qalıb, dağın arxasına üz tutuduq. Heç burada da rahat yol olmadı. İki-üç dəfə daşlar ayağımızın altından qaçdı və yıxıldıq. Bir neçə addım aşağı sürüşdük, az qaldıq ki, dərəyə düşək. Tikanlardan, daşlardan yapışıb özümüzü saxladıq. Əlimiz, ayağımız, kürəyimiz yaralandı. Burnum daşa dəyib sındı. Qarama dedim… Əcəb tamaşa, səyahət oldu! Kaş dərənin içi ilə gedərdik. O mənə gülüb dedi… Dünyada təkəbbürlü olanı Allah alçaldar. Hər kəs üstünlük, ucalıq axtarsa, burnu torpağa sütülər. “Öz cəzanı çək, çünki sən dünyada izzət, üstünlük tələbində idin!” 21
ürəyim dərdlə doldu. Bizdən qabaqda gedən biçarə sıldırımdan yıxılıb, dərəyə düşdü. Naləsi göyə ucaldı. Qarası arxasınca gülürdü. O, yerindəcə qaldı. Çoxlu məşəqqət və çətinliklərdən sonra hamar yola çatdıq. Başqa bir müşkülüm olmadı. Yalnız yorğunluq, susuzluq, yaraların sızıltısı! Qaram dəfələrlə sübut gətirib, məni yoldan çıxartmaq istədi. Könlüm istəsə də, qulaq asmadım. Ona itaət etmədiyimi görüb, arxada qaldı.
Bu minvalla bir bağa çatdıq. Yolumuz bağdan keçirdi. Bir neçə nəfər hovuz kənarında oturmuşdu. Qarşılarında meyvələr var idi. Məni görüb ehtiram göstərdilər. İstədilər ki, oturub, meyvələrdən yeyəm.
21“Düxan” surəsi, ayə 45. Yüklə 1,51 Mb. Dostları ilə paylaş:
|