Ax SI xa el Lİ Nİn di DƏR Gİn ha RA YI
Yüklə 48,02 Kb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- TAN RI YA ÜZ TU TU RAM ...
- Dİ DƏR GİN LİK ZÜ LÜM DÜ
- Dİ DƏR GİN TÜRK CO CU ĞU
- Dİ DƏR GİN ATA NIN ZİN DAN HƏ YA TI
- Dİ DƏR GİN DƏ DƏ NİN OĞUZ NA LƏ Sİ
|
AX SI XA EL Lİ NİN Dİ DƏR GİN HA RA YI So vet im pe ri ya sı nın ki çik xalqla ra qar şı tö rət di yi ge no sid qur ban la rı nın xa ti rə si nə həsr olu nur. TAN RI YA ÜZ TU TU RAM... Ulu Tan rım, ya man la rı, yax şı la rı araş dı ran, Na mərdlə ri mərdlər ilə ya rış dı ran, İki üz lüy lə, na əsil lə dün ya do lur, Fə lək lər də acı lar dan sa çın yo lur. Mə lək lər də na haq qan dan, mü si bət dən, Bəx ti mi zə dü şən acı bu qür bət dən, Na lə çə kir hü zu run da sə hər-ax şam, Hər in sa nın ta le yin də əri yir şam. Ca mi lər dən, məs cid lər dən qo pan dua, Sağ kən cis mi qo ru ma ğa dü şən yu va, Bə zən ya ğı gül lə si nə si pər olur, İb lis lə rin hiy lə si nə, çə pər olur. Ulu Tan rım, bu qə dər qan tö kü lür kən, Ha lal lıq la qu ru lan yurd sö kü lür kən, Sən su sur san, ba ğış lan maz fə la kə tə, Qan lı sa vaş əz ra yıl kən məm lə kə tə. Səc də ga hım, bir cə an lıq hök mü nü ver, Qoy əm ri nə bir mün tə zir ol sun bu yer. Co cuq la rın ürək lə ri qan ol ma sın, Ya da Al lah yer üzün də can ol ma sın. Var lı ğı da, bə şə ri də unu du ram, Ulu Tan rım, tək cə sə nə üz tu tu ram. Dİ DƏR GİN LİK ZÜ LÜM DÜ Beş yaş lı bir türk co cu ğun dan sor dum: Oğ lan, adın nə dir?! De di: As lan! Bəs mil lə tin? De di: As lan!
Mə zar la rı bəy ota ğı bu şə hid lik, vaxtsız ölüm? Ha nı sə nin şah Xə ta yin, Bə ya zi din, Şah iz lə rin? Şərqdən qər bə yer üzün də qa la la rın, də niz lə rin? Əmir Tey mur Ga han gi rin, Qa carların hök mü ha nı? Ha nı yur da ya ğı çı xan Zən gə zu ru, İrə va nı? Türk oğ lu türk! Ər oğul lar ya ğı lar la sa va şar kən, Ca han gir tək ad çı xar dıb yer üzün də pak ya şar kən, On da sə nin hök mün ilə düş mən lə rin du rar dı lar, Ər ki şi lər ya ğı la rın si nə sin dən vu rar dı lar. Türk oğ lu türk! Qalx aya ğa nə rən ilə, Yurd, məm lə kət sa yı lır dı hər əsrdə ki şi ilə, ərən ilə. Bö yük və tən sa va şın da min lər lə və tən oğ lu, Ol du müd hiş zü lüm lə rin zən cir li qa ra qu lu. Ki şi lə rin sən gər lər də və tən çin vu ru şur du, Ar xa da sa Sta lin əz ra yıl la ya rı şır dı. Türklə gür cü sər həd din də türklər ya şa ya bil məz, Və tən daş lıq adın be lə bur da da şı ya bil məz. De yə hökm ver di cəl lad, köç mə li dir bu yurdlar, Bir ge cə də ya zıq xal qa ya man di van qur du lar. Min doq quz yüz qırx dör dün so yuq bir qış ax şa mı, O Ax sı xa eli nin sön dü qur tu luş şa mı. Gür cüs tan dan va qo na dol du rul du türk eli, Qa zax, öz bək çöl lə ri so yuq səh ra nın ye li, Qır dı say sız ça ğa nı, co cu ğu, qız-gə li ni, Çək di bu yurddan, san ki Tan rı da öz əli ni. Sta lin o qan sız, ib lis cən ga vər, O haq qın düş mə ni, na haq qa ya vər. Ba tır dı ne çə min türk ela tı nı, Qır dı çox in sa nın gənc hə ya tı nı. Ana ba la sı na həs rət lə öl dü, Əda lət, hə qi qət, haqq da dö yül dü. Ara na, yay la ğa öy rə şən mil lət, Çək di qum dü zün də il lər lə zil lət. El-oba qur du lar səh ra da on lar, Üz də unu dul du tö kü lən qan lar. Get mə di ürək dən və tən ağ rı sı, Tür kə di van tut du tor paq oğ ru su. Sta lin, yur dun dan et di çox eli, Da ğıt dı el lə ri fə la kət ye li. Də mir bar maq lıq da çü rü dü baş lar, Və tə nin ba şı na tö kül dü daş lar. Min doq quz yüz sək sən sək kiz daş nak la rın ha va sı, Gəl mə lə rin yer li lər lə yer mə nim dir da va sı, Öz bə kis tan, Qa zaxıstan yur du nu da do laş dı, Qə zəb lən miş be yin lər dən yer-göy qan la bu laş dı. O Ax sı xa qaç qın la rı bir da ha oda düş dü, Bu dəh şət li fə la kə tə hər ev, hər oda düş dü. Qar daş el də ya nan ocaq ye ni dən sön dü rül dü, Bir mil lə tin ürə yi nə küt xən cər en di ril di. Daş nak la rın hiy lə siy lə türk tür kə qə nim ol du, Öz bək, qa zax, türk ana sı ağ saç la rı nı yol du. Qan çi lən di kü çə lə rə, yo la, da şa, di va ra, Sən mil lə tin bəx ti nə bax ya ğı əl də ava ra. Mə zar la rı ta le yi nə şə hid edil miş mil lət, Unu dul maz min il be lə bu mü si bət, bu il lət. Qür bət el də qə bir lə rin haqqdan im dad di lə yir, O nis gil li ürək lə rə ta le zü lüm ələ yir... Kör pə lə ri si nə sin də min lər lə gə lin, ana, Sı ğı na raq qa tar la ra dön dü Azər bay ca na. Bir mil lət ta le yin də ye ni dən di dər gin lik, Üz dü haq qı aman-Al lah, bu fə la kət gər gin lik. Va rı-yo xu əl dən çıx mış bu xalqda ürə yə bax, Hər əza ba su sub du ran sə bir li fə lə yə bax. Ye nə qur maq eş qi ilə co şub daş dı, bu mil lət, O əzağblı ta le ilə qar daş laş dı, bu mil lət! Ey Ax sı xa tür kü səbr et, əyil mə haq sız qa na, Sən türk yur du sa nıb gəl din doğ ma Azər bay ca na! Ke çər zil lət, ya ğı la rın bir gün bur nu ovu lar, Yur du mu za qo nan düş mən yur du muz dan qo vu lar. O min il lik ta ri xin dən dür lü das tan ya zar san, Sə ni yurddan edən lə rə özün qə bir qa zar san. Gü nə şin də, ul du zun da, ayın da öz ye ri var, Hön kü rə rək bir gün Tan rı, bu si təm lə ri yu var. Dİ DƏR GİN TÜRK CO CU ĞU Co cuq kön lü gü nah sız Üzü gül məz sa bah sız, Nə olay dı dün ya da Öm rü ke çəy di ah sız! O sək sən doq qu zun acı na lə si Üzen dən də köç dü çox türk ailə si. Bir evin bir cə gün qo na ğı ol dum, Kə dər li göz lər dən ba har tək dol dum. Üz lə ri gül sə də bu in san la rın, Çək dik lə ri zü lüm üzüb can la rın. Qo nub do daq la ra əzab lı kə dər, Qaç qın hə yat la rı ne cə dər bə dər. Üç co cuq bö yü yür ka sıb oda da, Qa lıb dı var la rı, mülklə ri ya da, Ən ki çik uşa ğı bas dım bağ rı ma, Qop du əl lə rim dən qaç ma dı, am ma. Sor dum ki, adın nə, de di ki, As lan. Sor dum ki, soy adın de di ki As lan. De dim: bəs mil lə tin, qəl bi yax dı o, Ata sı Hü sey nə od lu bax dı o, De di: Xa la, as lan mə nim mil lə tim. Beş yaş lı uşa ğa artdı hey rə tim, İçim də bir üs yan oyat dı bu səs, Türk oğ lu sev mə yib dün ya da qə fəs... Ana sı and iç di, o da nı şan dan, Mən lə, ata sıy la hey qo nu şan dan, Mil lə tim as lan dır de yir bu kör pə, Tan rı türk qəl bi nə o odu sə pə. İçim də oya nış ya rat dı bu səs, Gə rək bu kəl mə ni türk oğ lu hər kəs, Ya rıb ürə yi nin kök sü nə sa la. Bu söz Tan rı dan mı gə lib ay ba la? İçi mə axıt dın sən göz ya şı mı, Mən be lə is tər dim, və tən da şı mı. Sən də şah Xə ta yi, Tey mur atə şi, Kök sün də alı şır Zər düşt Gü nə şi. Beş yaş lı co cu ğum, bu kə lam har dan, Cən gə mi səs lə yir bi zi Ya ra dan? Ax sı xa eli nin na lə si mi bu? Əsir Qa ra ba ğın haqq sə si mi bu? Zən gə zur, İrə van ölüm lə ri mi? İki yüz il kö lə lik zü lüm lə ri mi? Ay mə nim türk oğ lum, sö zü nə qur ban, Sə ni do ğan kə sin özü nə qur ban. Gəl, ya nan kök sü mə sı ğın bir qə dər, Bu nis gil li kön lüm on suz dər bə dər, Baş əy dim o co cuq haqq üs ya nı na, Al qış, da ma rın da tür kün qa nı na! Dİ DƏR GİN ATA NIN ZİN DAN HƏ YA TI Co cuq dan duy du ğum o xoş he ka yət, Bu sa də oca ğı dad lı zi ya rət, Evin sa hi bin də di lə gə tir di. Dərdli ürə yi ni zi lə gə tir di, De di ki, öm rün də zin dan ağ rı sı, Unut maq çə tin dir bu nu doğ ru su. Cəl lad Sta li nin ölüm xə bə ri Ye ni dən qal dır dı əsir el lə ri, Üz tut duq doğ ma mız Azər bay ca na. Sı ğın dıq can bi lib ney lə yək ona, Xaç maz böl gə sin də Pav lov ka kənddi, O sür gün yur du muz bu elə bənddi. Ailə miz çox idi do lan maq çə tin, Oğul lar qa za nır ev bə rə kə tin. Get dim Urus yə tə pa ra da lın ca, De dim, var qa za nım bir ev sa lın ca. Dörd dostla kü çə də ge dər kən gün düz, Sər xoş za bit lər lə qar şı laş dıq biz. On lar yo lu mu zu kəs di lər qə fil, Sö yüş yağ dı rıl dı ava ra, sə fil. Rus lar bi zi dö yür, biz də on la rı, San ki qı zış mış dı sər xoş can la rı. Hay-kü yə mi lis də tö kül dü gəl di, Elə bil on lar la əl bir di, əl di. Məh kə mə qu rul du bü tün qə sə bə, Bö yük lü, ki çik li çal dı qə lə bə. Ha mı sı üzü mü zə dur du cəl la dıq, Qaf qaz dan gəl mi şik biz bur da ya dıq. Dörd il zin dan lar da keç di gəncli yim, Də mir bar maq lıq la get di dincli yim. Kom mu nist məh bə si val lah zü lüm dü, Di ri kən, sa ği kən, var kən ölüm dü. Bü tün acı la ra döz düm ya şa dım, Pak çıx dı zin dan dan o ki şi adım. Əyə bil mə di lər mə ni na mərdlər, İçim də ya şa dı min cü rə dərdlər. Zə hər ol du mə nə kö lə hə ya tım, Bu idi kom mu nist gö zəl bü sa tım, Əsir mil lə tim lə min yol qo vul dum, Gənc di lək lə rim lə gö yə sov rul dum. Dİ DƏR GİN DƏ DƏ NİN OĞUZ NA LƏ Sİ Xa lı üs tə bar daş qu rub sək sən yaş lı bir qo ca, Qar tal ba xış, qar tal du ruş zir və lər dən də uca. Sö kə nib di dir sə yi lə pər qu tə ki ba lın ca, Qəl ya nı nı sü mü rə rək olan la rı söy lə yir, Min qa nad lı fi kir lə ri yol la rın dan əy lə yir.
Va qon lar da, səh ra lar da gü nah sız ölüm lə ri. Sal dı ğı nız qə sə bə də aman sız təT lim lə ri, Nə lər ol du o il lə rin acı sın dan bir da nış. Və tən yan ğı lı kön lü mə o kö lə lik lər ta nış.
De di: Uay qı zım, o ta ri xə, o əs rə di van ki. Biz Ax sı xa elin dən ah, sü rül dük o za man ki, Sta li nin nə rə sin dən yer-göy lər zə gə lir di, Gül lə lə mək, zin dan, sür gün ev-ev eli də lir di.
Türklə gür cü sər həd din də və tən daş lıq da şı maq, Bö yük Və tən sa va şın da vu ru şur dum o za man. Xə bər gəl di yurd sür gün də ər şə bü lənd ah-aman. Baş gö tü rüb qaç dım o vaxt Tür ki yə yə sı ğın dım, Zənn ey lə dim mən aza dam, bu atəş ilə yan dım. Çox çək mə di So vet lər lə Tür ki yə qa nun yap dı, Gü man et dim da ha bi zi o pak qur tu luş tap dı. De di lər ki, dö nə cə yik, Axıs xa tor pa ğı na, Sı ğın dıq biz, so vet lə rin bu ib lis bay ra ğı na. Sü rül sün lər, çıx dı əm ri, o cəl la dın di lin dən, Ay rı düş dük əbə di lik anam Qaf qaz elin dən. Qa tar la ra dol du ru lub yur du muz dan qo vul duq, O ta ley siz eli miz lə, san ki gö yə sov rul duq. Sa ğa nə var, ölən lə rin dər di mə ni ağ la dır, El də qa lan qə birstan lıq si nə lə ri dağ la dır. Ba ba la rın, nə nə lə rin ru hu qa lıb dı or da, Dağ çə kil di o ga vu run fit va sı ilə bu yur da. Mə za rıs tan hər mil lə tin ta le idir, ay ba la, Ölən lə rin ru hu or da, ne cə dö züm bu ha la? Yur du olan bir mil lə tin yur du alı nıb əl dən, Axıs xa nın adı be lə çı xa rı lıb dı dil dən. Kim ve rə cək əl li il lik di dər gin lik ya şı mı? Qay ta ra caq əl dən çıx mış tor pa ğı mı, da şı mı? Sə nə in di Or ta Asi ya düz lə rin dən da nı şım, Qum çö lün də qar lı keç di ne çə pa yı zım, qı şım. Öz bə kis tan, Qa zaxstan yur dun da oba sal dıq, Kö lə tə ki, əsir tə ki ölə-ölə sağ qal dıq. Qız ver mə yə, qız al ma ğa ki min həd di var idi? İlin ço xu bu yer lər də gah is ti, gah qar idi. Tü fəngli lər ge cə-gün düz ev-ev bi zi iz lər di, Hər ad dım da hey in sa nı bir hə qa rət göz lər di. Dörd ya nı mız ti kan lı çə pər lər lə əkil miş di, Ço xu nun ca van ikən dərddən be li bü kül müş dü. Ha mi lə qa dın lar da bə ha nəy lə dö yü lər di Türk so yu də yir man da buğ da tə ki üyü lər di. Hü qu qu muz har da idi, toy qu rub qız al ma ğa? Tə zə mən zil, tə zə ocaq, tə zə oda sal ma ğa. İca zə siz ev lə nən lər məh bəs lə rə atı lır... Oğ ru la ra, ca ni lə rə, qa til lə rə qa tı lır. Sta li nin ölü mün dən son ra əl-qol açıl dı, Zən cir lən miş bü töv bir el bu xov lar dan açıl dı. Da yan ma dan bir gün or da mən Xaç ma za üz tut dum, Tik di yim o ev-eşi yi, pul-pa ra nı unut dum. Fə qət, mə nim ba şım da dır Ax sı xa nın ha va sı, Yay la ğı mın, ara nı mın, dağ-dü zü mün sə fa sı. Bur da ye nə qür bət də yəm, xə yal lar la uçu ram, Ax sı xa da qa lan evə, od-oca ğa qa çı ram... Əcə lə can ver mə yə cəm o yer lə rə get mə sən, Bağ-bax ça ma, yay la ğı ma, ela tı ma yet mə səm... Er mə ni lər Qa ra ba ğın ha va sıy la co şan da Türk üs tü nə qal dır dı lar xal qı, eli hər yan da, Min doq quz yüz sək sən doq quz, çox müd hiş bir ax şam da, Qal dı qan izi ge cə də hər çı raq da, hər şam da. Öz bə kis tan tor pa ğın da di dər gin el ta lan dı. Suç suz yurdda di ri-di ri in san oda qa lan dı, Sön dü ne çə evin şa mı bir ge cə nin için də, Daş naq ya man ocaq çat dı öz bək lə rin için də, Co cuq la rın, qo ca la rın na lə si ər şə bü lənd. Er mə ni lər us ta lıq la ye nə iş lət di lər fənd. Yed di nə fər bir ev də cə ya nıb kü lə dön müş dü. Ax sı xa nın sön müş odu bir də bur da sön müş dü, Zü lüm ol du əsir yur dun, əsir oğul, qı zı na, Aman-Al lah, kö lə elim nə vaxt dö nər ya zı na? Hə lə na kam Xo ca lı da məhv ol muş soy daş la rım, Qar da şı na sı ğı nar kən ölən qan qar daş la rım. Öz bə kis tan dan qo vu lub Xo ca lı ya ta pın dı... Or dan can gö tü rüb qaç dı ga vur əlin də yan dı, Pə na hı mız Azər bay can qan için də bo ğu lur, Ölə-ölə türk oğ lu ana sın dan do ğu lur... Tit rə yir di do daq la rı bu söz lə ri de yər kən, Qo ca yaş da, qo ca sin də ki şi haq qın öyər kən. De di: Qı zım türk çö rə yi çıx dı hər za man daş dan, Azər bay can oğuz la rı qorxma sın bu sa vaş dan. Azad lı ğın ha va sı nı kö lə olan lar ud maz, Əsir li yin fə la kə tin dü çar ol ma yan dad maz. İna nı ram bu sa vaş da son qə lə bə bi zim dir, Azər bay can bu ürə yim, Ax sı xa sa gö züm dür. Bu ar zuy la Al la hım dan hə lə ömür di lə rəm, Qa yı da ram öz yur du ma, öz evim də ölə rəm!... Os man də də nin fər ya dı si nə mi par ça la dı, İçi mə bir ocaq çat dı uca ton qal qa la dı. Ya na-ya na tüs tü lən dim bu alo vun qo run dan, Qur tu lu şa can atı lır haq sız lı ğın to run dan. Aman Al lah, sən bu qo ca na lə si ni bir eşit, Yet gü nah sız bən də lə rin, də li mə ra mı na yet. Qay tar na haq əl dən çıx mış yur du nu bu qo ca nın, Dərdlə ri nə məl həm ol sun o da Azər bay ca nın. Əl li il lik haq sız lı ğın aça rı öz əlin də, Və tən eş qi oğ lun da, də də nin də di lin də. Mil lə ti ni as lan sa nan beş yaş lı türk uşa ğı, Si nə sin də sı ra la nıb ya ğı ya qi sas da ğı. Özün ye tiş, acı la rı özün yer bə yer ey lə, İb lis lə ri, qa til lə ri yer dən dər bə dər ey lə. Bu ar zuy la fa ci əni bur da so na ye tir rəm, Sən ver di yin hö küm ilə das ta nı mı bi tir rəm. 23.05.1993 Yüklə 48,02 Kb. Dostları ilə paylaş:
|