1
AYDIN HACIYEV
QARS VƏ ARAZ-TÜRK
RESPUBLİKALARININ
TARİXİNDƏ
AZƏRBAYCAN DÖVLƏT NƏŞRİYYATI
BAKI – 1994.
3
Ön söz
On illərlə davam edən siyasi, əxlaqi və mənəvi depressiyanın tutqun
zolağından, Azərbaycan xalqının tarixi fəaliyyətinin bütöv dövrlərinin
unutdurulmasına, bu və ya digər “rəhbərin” siyasətinə, unitar sovet dövlətinin
əsaslarının möhkəmlənməsinə, xalqların tarixi yaddaşının itirilməsinə xidmət edən
tarixi konsepsiyaların formalaşmasında bayağı, açıq volyuntarizm səylərindən
sonra Azərbaycanın dövlət müstəqilliyi qazandığı bir şəraitdə tarix elmi çox
mürəkkəb vəziyyətə düşmüşdür. Xalqların və dövlətlərin tarixindəki elə hadisələr
açılır ki, son 70 ildə bunlar ya gizlədilmiş, ya da yanlış şərh edilmişdir. Bunun
nəticəsində də keçmişin tarixi hadisələri haqqında bir çox təsəvvürlər dağılır. Elmi
dövriyyəyə indiyədək məlum olmayan sənəd və faktlar, yaddan çıxmış adlar daxil
olur. İnda cəmiyyətimiz tarixin tənqidi sürətdə yenidən dərk edilməsi dövrünü
yaşayır və bu prosesdə ilk növbədə tarixi faktların obyektiv qiymətləndirilməsinə,
düzgün, məntiqi nəticəyə gəlməyə mane olan ehkam və stereotipləri kənara atmaq,
keçmiş səhvlərdən öyrənərək cəmiyyətin hazırkı inkişaf dövrünün bir çox
mürəkkəb problemlərinin həllini tapmaq lazımdır.
Bütövlükdə tarixi prosesləri təbii proseslərlə müqayisə etmək olar.
Təbiətdə həşəratlar bir neçə saat, bəzi heyvanlar əsrlərlə yaşadığı kimi, tarixdə də
xalqları əsarətdə saxlayan çoxəsrlik imperiyalarla yanaşı mövcudluğu cəmisi bir
neçə ay çəkmiş dövlətlər də olmuşdur. Sonunculara Qars və Araz-Türk
respublikalarını, onların qısa, lakin qəhrəmanlıqla dolu tarixlərini də aid etmək
olar.
Biz bu və insan tarixindəki buna bənzər paradoksları şişirtmək fikrindən
uzağıq, axı qədim Roma filosofu Seneka Lütsi Anneyin dediyi kimi “Vətəni böyük
olduğuna görə yox, özününkü olduğuna görə sevirlər”. Xalqdan onun tarixinin
gizlədilmiş səhifələrini yenidən oxumaq, xalqın ən yaxşı oğullarının nəcib
arzularını müasirlərimizə çatdırmaq hər tarixçinin, hər vətəndaşın, qəhrəman,
əzabkeş və alicənab xalqımızın hər bir nümayəndəsinin borcudur.
Oktyabr çevrilişindən sonra Rusiya imperiyasının bütün xalqlarına
bolşevik partiyasının milli məsələ üzrə proqram tələblərinə uyğun olaraq rəsmi
surətdə müxtəlif milli azadlıqlar elan edildi. 1917-ci ilin noyabrında Lenin
tərəfindən imzalanan “Rusiya xalqlarının hüqüq bəyannaməsi”ndə deyilirdi: “a)
Rusiya xalqlarının bərabərliyi və suverenliyi; b) ayrılıb müstəqil dövlət yaratmağa
qədər öz müqəddəratını azad təyin etmək hüququ; c) hər cür və hər hansı və dini-
milli üstünlük və məhdudiyyətlərin ləğvi; d) Rusiya ərazisində yaşayan milli
azlıqların və etnoqrafik qrupların azad inkişafı”.
Lakin keçmiş Rusiya imperiyasının ərazisində milli sahədəki dəyişikliklər
prosesini nəzərdən keçirsək, böyük təəssüf hissilə qeyd etməliyik ki, imperiyanın
milli ucqarlarının xalqlarının heç də hamısına bu azadlıqlardan istifadə etmək
müyəssər olmamışdır və bu heç də həmişə obyektiv amillərdən asılı deyildi.
4
Məzlum xalqların milli dirçəliş gəmilərinin toxunduğu sualtı qayalıqlar bir halda
müəyyən qüvvələrin köməyilə dəf edilir, digər halda məhz elə o qüvvələrin iştirakı
ilə süquta uğrayırdı. Qars və Araz-Türk respublikaları da elə dövlət təşkilatı idilər
ki, onların qismətinə süqut olunmaq düşmüşdü.
Dünyagörüşlərinin ümumi plüralizm fonunda oxucuya öz nəticələrini
qəbul etdirmək, əvvəlcədən hazırlanmış əhatəli xülasəni onun diqqətinə çatdırmaq
istəməzdik, biz tərəfdən bu nəzakətsizlik olardı. Buna görə də Qars və Araz-Türk
respublikalarının faciəli talelərinin səbəbləri, bu tarixdən tarixi ibrət almağın
zəruliliyi haqqında təsəvvürlərimizi oxucunun ixtiyarına veririk.
Biz oxucumuzun biliyinin dərinliyinə və analitik təfəkkürünün genişliyinə
ümid edirik, zira hələ e. ə. IV əsrdə Afina dövlət xadimi və natiq Likurt Leokrata
qarşı nitqində demişdi: “Allahların adama qəzəbi tutanda, əvvəlcə onun ağlını alır
və fikirlərini yanlış istiqamətə yönəldirlər ki, o öz səhvlərini dərk eləsin”.
5
QARS RESPUBLİKALARININ
YARANMASI VƏ SÜQUTU
Möhkəm, sarsılmaz görünən tarixi ehkamçılıq, bir çox tarixi faktların
uzun müddət və inadla saxtalaşdırılması sədlərini keçərək bizə doğru axan tarixi
həqiqət seli şəraitində ən geniş yayılmış yanlış fikir budur ki, real fakt müəyyən
müstəqil qiymətə malikdir və bu qiymət faktın təfsirindən asılı deyildir. Cənub-
Qərbi Qafqaz Demokratik Respublikasının ziddiyətli, qəribə və bununla birlikdə
faciləli taleyi bu fikri təkzib edir.
Böyük olmayan bir respublikanın tarixi publisistik daqerrotiplər sxeminə
sığışmayır. Şübhəsiz ki, əvvəllər tarixdən silinmiş hadisələrin yalnız nağıl edilməsi
öz-özlüyündə vacibdir, lakin bu hadisələr digərlərilə əlaqələndirilməsə, dövr, bütün
iştirakçılarla birgə tarixi dramın bütün prosesləri təsvir edilməsə onları qəlbin
bütün dərinliklərinə qədər dərk etmək, köklərini, bu və ya digər hərəkətlərin
təbiətini anlamaq mümkün deyildir.
Bəzən bu respublikanı Qars - onun siyasi mərkəzinin – möhkəm qalanın,
bütün Rusiya-Türkiyə müharibələrində əsəs rol oynaması ilə oxucuya yaxşı tanış
olan qalanın adı ilə adlandırırlar. Bu qalanın divarları önündə hər iki xalqın
mətinliyini, qüvvəsini, qələbə əzmini, milli ruhunun və müdrikliyinin dərinliyini
təcəssüm etdirən, həm bu, həm də digər tərəfin sərkərdə zəkalarının böyük hərbi
vuruşları baş vermişdi.
Bu münasibətlə A.S Puşkinin Qars qalası üçün səciyyəvi olan sətirləri
vardır: “Dağlarla əhatə olunmuş geniş bir dərə ilə gedirdim. Bir azdan sonra bu
dağlardan birinin üstündə ağarmaqda olan Qarsı gördüm... Keçilməz bir qayanın
üstündə tikilmiş istehkam və qala divarlarını gözdən keçirtdiyim zaman, bizim
Qarsı necə işğal edə bildiyimizə heyran qaldım” (A. S. Puşkin. Əsərləri, 4-cü cild,
Bakı, Azərnəşr, 1949. Səh 442-443).
Lakin zaman dəyişir, bu da siyasətin, strateji məqsədlərin dəyişməsinə
təsir edirdi və 1917-ci ildə dağılmış Rusiya imperiyası fonunda Qars qalasının
qaytarılması Türkiyə üçün problematik məsələ deyildi. Qafqazda fəal hücum
əməliyyatları keçirən Türkiyə qoşunları 1918-ci il martın 12-də Ərzurumu tutdular
və tezliklə Rusiya-Türkiyənin 1914-cü ildəki sərhədinə çıxdılar.
Məlumdur ki, türk qoşunlarının bu müvəffəqiyyətli hərbi əməliyyatları
Türkiyənin Üçlər İttifaqı üzrə müttəfiqi – Almaniyanın Ukraynadakı uğurları ilə
birlikdə Sovet Rusiyası üçün son dərəcə ağır şərait yaratdı ki, Rusiyanın da onun
üçün əlverişli olmayan Brest-Litovsk müqaviləsini bağlamaqdan başqa çarəsi
qalmadı.
Brest danışıqlarında Türkiyə tərəfi böyük vəzir Tələt paşa, marşal Əhməd
İzzət paşa və görkəmli diplomat Əhməd Nazim bəy təmsil edirdi. Diplomatik
döyüşlərin nəticələri Almaniya tərəfinin bütün ümid və niyyətlərindən üstün oldu.