47
realizmin nadanlığa, cəhalətə hədsiz nifrəti istər-istəməz romantizmə də təsir
göstərdi. Tənqidi realizmi maarifçiliklə qovuşduran nöqtə isə məhz sakini
vətəndaşa çevirmək istəyi, ideyası idi. Tənqidi realizm zaman həddini gözləmədən
inqilabi sıçrayışlara üstünlük versə də, maarifçilik ictimai ətaləti nəzərə alıb
təkamül yolunu üstün tuturdu. Deməli, tənqidi realizmin özündə də maarifçilik
məqsədləri güdülür, izlənilirdi. Müqayisəli təhlil metodu isə dünyəvi kontekst
baxımından gecikmiş maarifçiliyin real tarixi şəraitdə qarşıya çıxan vəzifələrə
uyğun tənqidi realizmə uduzduğunu təsdiq edir. Maarifləndirməyin vacibliyi
danılmaz olsa da, tarixi sıçrayışlar “öküzü buynuzlarından” tutmağı tələb edirdi.
Milli mənəvi dəyərlərdən, etik əxlaqı normalardan doğan sosial məsuliyyətlə
yanaşı, tarixi zərurətin yaratdığı məqamda ictimai mübarizə detallarını
tətbiq etmək
artıq dövrün tələbi idi. Məhz bu tələb ziddiyyətli bir dövrdə belə qurtuluş, azadlıq
və istiqlal ideyalarının həyata davamlı olduğunu sübut etdi.
M.F.Axundovun təməlini qoyduğu maarifçi demokratiya Azərbaycanda
azadlıq və istiqlal ideyalarının bərqərar olmasına şərait yaratdı. Bu ideyaların
həyata keçirilərək reallığa tətbiq olunmasında müstəsna xidməti olanlardan biri də
görkəmli ictimai-siyasi xadim Məhəmməd Həsən Hacınski olmuşdur.
GƏNC MAARİFÇİ-DEMOKRAT
1972-ci ilin yazında Misirə ticari səfər edən cod xasiyyətli Bakılı tacir
Cəfər Qulu Hacızadə Qahirə şəhərində görüb bəyəndiyi mülayim təbiətli ərəb qızı
Fatimə ilə evlənib onu da özü ilə doğma şəhərə gətirir. Bir il sonra Zibeydə, 3 mart
1876-cı ildə isə Məhəmməd Həsən dünyaya gəlir. Mühafizəkar dindar olan
Cəfərqulu kişi yeganə oğlunu dükanda işlədərək onun orta təhsil almasını belə
istəmir, yalnız Quran oxumaqla kifayətlənməsini tövsiyyə edirdi. Lakin anasının
təkidləri sayəsində, atasının iradəsinin əksinə olaraq 1887-ci ildə Bakı Realnı
Məktəbinə daxil olan Məhəmməd Həsən dəqiq elmlər sahəsində fitri istedadı ilə
fərqlənir. O, boş vaxtlarını bibisi Minabəyim xanımın evində yerləşən, 1 avqust
1894-cü ildə N.Nərimanovun açdığı kitabxananın qiraətxanasında keçirirdi.
M.Hacınskinin bibisi oğlu, sonralar “Molla Nəsrəddin” jurnalının korrektoru olmuş
Əli İsgəndər Cəfərov (1875-1941) isə bu qiraətxanaya rəhbərlik edirdi. Müxtəlif
ölkələrin nəşriyyat və qəzet, jurnal redaktorlarına məktub yazan Nərimanov
kitabxananın yaranması üçün kömək istəyirdi. Tezliklə dünyanın bir çox
ölkələrindən qəzet və jurnallar kitabxanaya gəlməyə başladı. Tədqiqatçı
M.Qazıyevin yazdığı kimi: “Nərimanovun dostu Ə.Cəfərzadə kitabxananın
direktoru təyin olundu. Ancaq kitabxananın yaranması üçün N.Nərimanov elə fəal
təsir göstərmişdi ki, ona “Nərimanov kitabxanası” adı verildi” (106.səh.12).