14
“Ağ”ın rəng bildirməsindən baĢqa, bir çox məna və funk-
siyaları vardır. Bu münasibətlə tarixçi Əbülfəz Əliyev “Tarixin də-
rin qatlarına doğru” adlı məqaləsində yazır: “Zaman-zaman Ģaman
türklər “ağ” iĢığı ata, al rəngi günəĢə aid etmiĢlər. Müxtəlif türk
tayfaları 99 müqəddəs tanrını müxtəlif rənglərlə rəmzləĢdirmiĢ, öz
adlarını gah bu, gah da baĢqa müqəddəs yaradıcı, yaxud ruhlarla
bağlı dəyiĢdirmiĢlər. ġərqdə olanlara ağ, Qərbdə olanlara qara, ya
da müəyyən böyük bir bölgüdə ġimalda olana qara, Cənubda olana
ağ rəngini bağlamıĢlar. Beləliklə, yüzlərlə çayın, bulağın adı “Ağ
su” və “Qara su”, Ağ dəniz, Qara dəniz, Ağdağ, Aladağ, Qaradağ
və s. yaranmıĢdır. Lap qədim çağlarda türklər dünyanın ancaq
bütöv olduğunu, ağla-qaranın çuğlaĢdığını qəbul edir, sonra ağın
qaradan ayrıldığını, onlar arasında sərhəd yarandığını düĢünmüĢ,
dünya ikiyə ayrılmıĢ, qara ağdan çox sayılmıĢ, “Qara” böyük
mənasında, “ağ” – kiçik mənasında iĢlənmiĢ, sonra bu ikisinin or-
tağı “ala” yaranmıĢ və s. Türklər Qara dəniz sahillərinə qədər özləri
ilə Ģamançılıq dünyagörüĢündən doğan inanclar, onqonlar, tanrı
adları, çay adları, yer adları daĢıyıb yaymıĢlar. Onlara görə, Ay,
ulduz, GünəĢ, ağac, su, iĢıq, ruh, insan – nə varsa hamısı bir vəh-
dətdədir. Hamısı canlıdır, hamısının əsası ölməz ruhlardır” (“Azər-
baycan” jur.№ 10, 1989. səh. 130) (bax: Qara, Alan).
“Ağ” və ”qara” rənglər üzərində aparılan müĢahidələr bir da-
ha göstərir ki, onlar rəng bildirməkdən əlavə, hər ikisi böyük,
nəhəng, igid, qoçaq, qorxmaz və s. kimi mənalarda iĢlənmiĢdir.
Lakin onlar eyni mənada əks qütbdə dayanmıĢ və antonim çalara
malikdir. Zənnimizcə, onların böyüklük və kiçikliyi gecə və
gündüzün bir-biri ilə münasibətinə bərabərdir .
Ağ div (mif.) – “Böyük div” deməkdir. Bax: Div.
Ağ div olsa belə, onun oxundan
Söyüd yarpağı tək əsərdi inan (Xġ-56).
Ağ günbəd (top.) – “ĠĢıqlı”, ”parlaq” günbəd deməkdir.
ġah da ağ geyinib yola düzəldi,
Həmən Ağ günbədin üstünə gəldi.
Onda ki, Ģux etmiĢ göyun Zöhrəsi,
Ağdı Zöhrə kimi onun çöhrəsi (YG-254).
15
Qədim astroloji anlayıĢa əsasən ağ rəng və cümə gününü ifadə
edən Zöhrə (Venera) planetinin adı ilə əlaqədar olaraq belə adlan-
dırılmıĢdır. Bu günbəddə yeddinci iqlim padĢahının qızı yaĢayır.
Burada Ağ günbəd Zöhrə planetinə bənzədilmiĢdir.
Ağsunqur (an.) – Ağsunqar və Ağ Ģunqar da adlanan Əh-
mədili Ağsunqar (1131-1134) Marağa və Ruyindiz (Ruyin-Dej)
qalasından ibarət olan vilayət hökmdarlığının banisidir.
Ondan Ağsunqurun nəsli güc aldı,
Əcdadı kamala yetdi, ucaldı (YG-34).
Burada söhbət Marağa hakimi Körpə Aslan Ģahdan gedir.
Ağsunqur “Böyük sunqur” deməkdir. Sunqur (sunqar) və ya
Ģunqar Ģahinlər fəsiləsinə aid quĢdur. Ġriliyi ilə seçilir. Əlçatmaz
qayalarda yuva salır. Qədimlərdə ov quĢu kimi məĢhur olmuĢ-
dur. Ağ Ģunqar quĢları xüsusilə daha yüksək qiymətləndirilmiĢ-
dir. Təsadüfi deyildir ki, XII-XIII yüzilliklərdə Marağa hakim-
ləri tanınmıĢ ağsonqurilərin adı da Ģunqar, məhz ağ Ģunqarla
bağlı olmuĢdur. XII yüzillikdə Gəncə əmiri Qarasonqurun da adı
eyni mənĢəlidir. ġübhəsiz ki, Azərbaycan ərazisində Ģunqar
(sonqur) adlı tayfa mövcud imiĢ. Bu tayfanın adı Qaradağ rayo-
nundakı ġonqar qəsəbəsinin və QutqaĢen (indiki Qəbələ - A.P.)
ərazisində ġonqar bulağın adında əks olunmuĢdur (“Elm və
həyat”, № 8, 1986 . səh. 23-24).
Alan (top.) – Əsasən Terek çayından baĢlayaraq ġimali Qaf-
qaz və Don ilə Volqa boyu ərazilərini əhatə edən dövlətin adı .
O ərazidə yaĢayan xalqın adı ilə əlaqədardır. Alan dövləti o
dövrdə öz keçələri ilə məĢhur olmuĢlar.
Kəyan çadırının dörd yanı bu gün
Alan keçəsi ilə əlvandı bütün (Xġ-101).
“Xəmsə”nin “Ġzahlar”ında Alan “qədim rus vilayətlərindən
biri” kimi izah olunmuĢdur. Son dövrlərdə isə bəzi rus ono-
moloqları “Alan” toponimini rus toponimi kimi yox, fars to-
ponimi kimi izah edir və sübut etməyə çalıĢırlar ki, alanlar fars
dilli xalqlar olmuĢlar, halbuki “Alan” toponiminin etimologiyası
özü bu problemi həll edir. “Alan” toponimi “al” və “an” hissələ-
rindən ibarətdir. “Al” və bu kökdən düzələn “ala” sözləri həm
16
qədim türk dillərində, həm də müasir Azərbaycan dilində rəng
adı bildirməkdən əlavə, “böyük”, “geniĢ” mənalarını da ifadə
edir (Müasir dövrdə “ala göz” dedikdə “iri və parlaq göz” nəzər-
də tutulur.) “An” isə qədim dövrlərdən çöxluq və ya məkan an-
layıĢı bildirən bir ünsür kimi türk dillərində mövcud olmuĢdur.
Muğan düzünün Ģimal hissəsinin qədim adı da “Alan düzü”
adlanmıĢdır ki, bu da alanların adı ilə əlaqədardır. Qafqazın Terek
(bizcə, bu toponim də “türk” sözündən yaranmıĢdır) çayı vadi-
sindəki Dəryal dərəsinin qədim adı da “Alan qapısı” adlanmıĢdır.
Bu da orta əsrlərdə BaĢ Qafqaz silsiləsindən keçən mühüm dağ
yoluna sahib olan alanların adı ilə əlaqələndirilir (ASE, I. səh. 212).
Son illərdə o ərazidə yaĢayanlar Kutlar toponimini Kurtlaq
(Qurdluq mənasında), Ortalan (və ya Artalan) toponimini isə
Orta-Alan (“srednyaya polyana”) kimi bərpa etmiĢlər. Lakin rus
toponimistləri buna etiraz edirlər. (“Теория и методика оно-
мастических исследований”. “Наука”. М. 1986. стр.50).
Əgər o ərazidə “Orta Alan” toponimi varsa, demək, AĢağı və
Yuxarı Alan da olmalıdır... Bütün faktlar bir daha sübut edir ki,
“Alan” türk sözüdür və qədim türk xalqlarının yaĢadığı ərazinin
adıdır.
Alan, Ərk rusları edərək axın
Yağmur tək ölkəyə etmiĢdir basqın (Ġ-312).
Bu da tarixi həqiqətdir ki, qədim Kiyev-Rus dövləti, Da-
ğıstan və Azərbaycan xalqları köçəri rusların yox, poleves, peçe-
neq, xəzər, qıpçaq və digər türk xalqlarının basqınlarına məruz
qalmıĢlar.
Mirzə Bala “Azərbaycan tarixində türk Albaniya” əsərində
Abbasqulu ağa Bakıxanovun dediklərini təsdiq edərək göstərir
ki, “Albaniya” ilə “Alan” adlarının bir-birindən alınması ehti-
malı vardır (“Azərbaycan” jurnalı, №10, 1989. səh. 127).
L.N. Qumilevin “Otkrıtie Xazarii” kitabında eramızın 80-cı
ilinə aid bir xəritə də vardır. Bu xəritədə Alan dövləti Xəzər
dənizinin Ģimalında, dənizin Ģimal hissəsinin Ģərqində və qər-
bində yerləĢir. 370-ci ildə Hunlar Alanı iĢğal etdi (Göstərilən
əsər. “Nauka”. M., 1966. səh. 91, 99).
Dostları ilə paylaş: |