Siz belə bir fənd tətbiq edə bilərsiniz: həqiqətən də, sual vermək və onları
cavablandırmaq. Məsələn, çıxışınızın ortasında soruşun: “Bunu necə sübut
edəcəyimi siz bilmək istəyirsinizmi? Mənim inandırıcı sübutlarım var, budur
onlar...” Ardınca da təsəvvür etdiyiniz suallara cavab verin. Bu cür şeyləri çox
təbii surətdə etmək olar. Bu, danışığın monotonluğunu pozar, çıxışın
qavranmasını daha asanlaşdırar, nitqi xoş və canlı edər.
Səmimilik, ruh yüksəkliyi və dərin inamınız da sizə kömək edər.
Adam öz hisslərinin təsiri altında olanda onun əsl mahiyyəti üzə çıxır.
Bəndlər dağılır. Onun emosiyalarının alovu bütün maneələri yandırır. O, sərbəst
və təbii danışır.
Beləliklə, materialın ifadə olunma manerası haqqında sualı müzakirə edərək
biz kitabın əvvəlki səhifələrində artıq dəfələrlə qeyd etdiyimiz bu qənaətə
gəlirik: çıxışa qəlbinizi qoymaq lazımdır.
“Dostumun bir dəfə Londonda kilsədə keçirilən mərasimdə iştirak etdiyi
haqqında danışdığını, – deyə dekan Braun Yel İlahiyyat Məktəbində moizə sənəti
haqqında oxuduğu mühazirədə söyləmişdi, – heç vaxt unutmayacağam. Moizəçi
Corc Makdonald idi. Həmin səhər o, Müqəddəs Kitabdan mətn qismində
yəhudilərə ismarışın on birinci fəslini oxumuşdu. Moizəni söyləmək vaxtı
gələndə o dedi:
“Siz bu şərəfli insanlar haqqında eşitmisiniz. Mən sizə imanın nə olduğunu
izah etməyə çalışmayacağam. İlahiyyat professorları bunu məndən yaxşı edərlər.
Mən bura gəlmişəm ki, sizə inanmaqda kömək edim”.
Bunun ardınca isə bu adamın əbədi həqiqətlərə inamının o qədər sadə,
hissiyyatlı və möhtəşəm nümayişi gəldi ki, öz dinləyicilərinin hamısının beyninə
və qəlbinə onu asanlıqla gətirdi. Çünki o, dediklərinə qəlbini qoydu, dedikləri
onun özünün daxili həyatının əsl gözəlliyinə əsaslanırdı.
“O qəlbini qoydu”. Məhz bundadır sirr. Lakin mən bilirəm ki, belə
məsləhətlər o qədər də işə yaramır. Onlar qeyri-aydın, qeyri-müəyyən təsir
bağışlayır.
Tələbə aydın və anlaşılan məsləhətlər istəyir, ona müəyyən, əli ilə yapışa
biləcəyi nə isə lazımdır. Ona eynilə avtomaşını sürmək qaydaları kimi qaydalar
lazımdır.
Onun istədiyi bax budur və mən ona bunu vermək istəyərdim. Onda ona asan
olardı və mən də yüngülləşərdim. Belə qaydalar mövcuddur, lakin onların xırda
bir çatışmazlığı var: onlar təsir göstərmirlər. Onlar nitqi hər cür təbiilikdən,
sərbəstlikdən məhrum edir, onu cansız və quru edir. Bu, mənə yaxşı bəllidir,
cavan illərimdə mən onlara riayət etməyə cəhd edərək əbəs yerə çoxlu enerji sərf
etmişəm. Onlar bu səhifələrdə olmayacaqdır. Coş Billinqs şən vaxtında qeyd
etdiyi kimi, “belə çox şey bilməyin mənası yoxdur, əgər onlar göründüyü kimi
deyillərsə”.
Kütləvi nitqlərdə bu qaydalardan
istifadə edirsinizmi?
İndi biz çıxışa təbiilik verən bir neçə fəndi nəzərdən keçirəcəyik ki, onlar
sizin üçün daha aydın, daha canlı olsun. Mən bunu etməyin lazım olduğunda
tərəddüd edirdim, amma dəqiq deyə bilərəm ki, kimsə deyəcək: “Ah, deməli,
məsələ bundadır!.. Bircə gərək özünü buna məcbur edəsən və onda hər şey də
downloaded from KitabYurdu.org
qaydasında olacaq”. Xeyr, bu, elə deyil. Əgər siz özünüzü MƏCBUR ETSƏNİZ,
nitqiniz taxta kimi quru və mexaniki olacaqdır.
Siz dostlarınızla söhbətlərdə bu qaydaların əksər hissəsini hələ dünən –
bunu naharı necə həzm edirsinizsə, o cür də qeyri-şüuri surətdə tətbiq etmisiniz.
Onları bax elə bu cür də tətbiq etmək lazımdır. Başqa üsul yoxdur. Və kütləvi
nitqlərdə bu, sizin, artıq deyildiyi kimi, təcrübə toplama prosesində köməyinizə
gələcəkdir.
Birincisi, mühüm sözləri vurğulayın və
mühüm olmayanları ona tabe etdirin
Danışıqda biz sözdə yalnız bir hecanı vurğulayırıq, qalanını isə ötəri, onları
tez, taksinin bir topa avaranın yanından keçib getdiyi kimi ötüb-keçməyə
çalışırıq. Məsələn, MassaÇUsets, bədBƏXTlik, ətRAfımız. Demək olar ki, eyni şey
cümlə ilə də baş verir. Bir və ya iki söz cümlənin üzərində Nyu-Yorkda Beşinci
avenyudakı “Empayr Steyt Bildinq” göydələni kimi yüksəlir.
Mən heç də hansısa qəribə, yaxud qeyri-adi təzahürü qələmə almıram.
Qulaq verin. Siz bunu ətrafınızda həmişə eşidə bilərsiniz. Siz özünüz bunu
hələ dünən yüz dəfələrlə və hətta min dəfələrlə etmisiniz. Siz, heç bir şübhə
yoxdur ki, bunu sabah yüz dəfə edəcəksiniz.
Misal göstərim. Aşağıdakı sitatı oxuyun, iri hərflərlə çap olunmuş sözləri
vurğu ilə səsləndirin və qalanlarının üstündən ötəri keçin. Nə alınacaq?
“Yapışdığım hər şeydə MƏN UĞUR QAZANIRDIM, çünki mən bunu
İSTƏYİRDİM.
MƏN HEÇ VAXT TƏRƏDDÜD ETMƏMİŞƏM və bu, mənə hamıdan çox
ÜSTÜNLÜK verdi”.
Napoleon
Bu sətirləri yalnız bu cür yox, başqa cür də oxumaq olar. Ola bilsin ki, başqa
bir natiq onları fərqli səsləndirmiş olsun. İfadəli olmaq üçün dəmir qaydalar
mövcud deyildir. Hər şey şəraitdən asılıdır.
Aşağıdakı sətirləri hündürdən oxuyun – ifadəli, fikri aydın və inandırıcı
etməyə çalışaraq. Məgər siz bunda əmin olmayacaqsınız ki, mühüm sözləri qeyd
edir və digərlərinin üzərindən ötəri keçirsiniz?
Əgər sən özünü darmadağın olmuş hesab edirsənsə,
sən, həqiqətən də, darmadağın edilmisən.
Əgər sən fikirləşirsən ki, cürət etməyəcəksən,
deməli, cürət etməyəcəksən.
Əgər sən udmaq istəyirsənsə, lakin bunu edə bilməyəcəyini
fikirləşirsənsə,
onda, demək olar ki, dəqiq uduzacaqsan.
Həyatın döyüşlərində qalib gələn həmişə
ən güclü və ya ən sürətli olmur,
Lakin tez və ya gec qalib gələn,
bunu bacaracağını hesab edən olur.
Anonim müəllif
“Xarakterin möhkəm, qətiyyətli olmaqdan vacib cizgisi, görünür, mövcud
deyildir. Qüdrətli adam olmaq istəyən və ya bu həyatda bu və ya başqa cür öz
downloaded from KitabYurdu.org