qərarınıza yenidən baxmayasınız. Nəzərdə tutduğunuz plandan çəkilməyin.
Tərəddüdlərin içərisində itib qalmayın. Nəticədə yalnız yeni-yeni tərəddüdlər
meydana çıxa bilər. Geriyə boylanmayın.
Mən bir dəfə Oklahomanın ən görkəmli neft sənayeçilərindən biri, Ueyt
Fişerdən öz qərarlarını necə həyata keçirdiyini soruşdum. O, belə cavab verdi:
“Fikirləşirəm ki, problemlərimizin üzərində həddən çox düşünüb-daşınmağımız
başımızı itirməyə gətirə və narahatlıq doğura bilər. Elə bir məqam çatır ki,
sonrakı təhlil və düşüncələr yalnız ziyan gətirir. Ona görə də qərar qəbul etməli
və heç vaxt geriyə boylanmadan hərəkətə keçməliyik”.
Hazırda sizi narahat edən problemləri həll etmək üçün Heylen Litçfildin
metodunu niyə də tətbiq etməyəsiniz?
Özünüzə 1 №-li sualı verin: Məni hazırda narahat edən nədir?
(Lütfən, bu suala verdiyiniz cavabı karandaşla aşağıda yazın. Bunun üçün boş
yer ayrılmışdır.)
Sual № 2: Nə edə bilərəm?
Sual № 3: Problemi həll etmək üçün nə etməyə hazırlaşıram?
Sual № 4: Nəzərdə tutduğum hərəkətləri nə vaxt həyata keçirməyə
başlamalıyam?
Beşinci fəsil
İşdə meydana çıxan narahatlığın
əlli faizini necə ləğv etməli
Əgər siz işgüzar adamsınızsa, onda tamamilə mümkündür ki, özlüyünüzdə
deyəsiniz: “Bu fəslin başlığı cəfəngdir. Mən öz işimlə artıq iyirmi ildir məşğulam
və özümdən başqa bütün cavabları kim bilər? İşdə meydana çıxan narahatlığın
əlli faizindən necə yaxa qurtarmağı mənə öyrətməklə bağlı fikir – absurddur!”
Bu narazılıq tamamilə ədalətlidir – əgər mən bir neçə il əvvəl bu fəslin adını
oxusaydım, ola bilsin, özüm də eynilə bunları düşünərdim. Bu ad çox şey vəd
edir, vədlərin isə qiyməti elə də böyük deyil.
Gəlin tamamilə açıq olaq, işdə meydana çıxan narahatlığın əlli faizindən yaxa
qurtarmağa mən sizə, ola bilsin, kömək edə bilməyəcəyəm. Əvvəl-axır, bunu
özünüzdən başqa heç kim edə bilməyəcək. Lakin mən sizə başqalarının bunu
necə etdiklərini göstərə bilərəm, qalan hər şey isə öz əlinizdədir.
Yəqin, yadınızdadır ki, bu kitabın əvvəlində mən bütün dünyada məşhur olan
Aleksis Karrelin sözlərini sitat gətirmişdim: “Narahatlıqla mübarizə aparmağı
bacarmayan işgüzar adamlar cavan ölürlər”.
Narahatlıq özündə bu qədər təhlükə ehtiva etdiyindən mən əgər onun heç
olmasa on faizini adlamaqda sizə kömək edə bilsəm, zənn edirəm ki, məmnun
qalacaqsınız... Doğru deyilmi? Çox gözəl. Mən sizə bir inzibatçı haqqında
danışacağam ki, o nəinki narahatlığın əlli faizindən azad ola bilmiş, hətta
keçmişdə işgüzar problemləri həll etməyə çalışaraq iclaslara sərf etdiyi vaxtın
yetmiş faizinə də qənaət etmişdir.
Mən sizə hansısa bir “mister” Cons və ya “mister X”, yaxud da “Ohayodan
tanıdığım bir cavan oğlan” haqqında danışmağa hazırlaşmıram. Bu cür dumanlı
əhvalatları yoxlamaq mümkün deyil. Söhbət real insandan, ABŞ-da ən iri
nəşriyyatlardan olan “Saymon ənd Şuster”in təsisçilərindən biri və direktoru –
Leon Şimkindən gedir.
downloaded from KitabYurdu.org
Budur, Leon Şimkinin özü haqqında danışdıqları:
“Mən on beş il ərzində iş vaxtımın yarısını iclaslarda keçirirdim. Biz
problemlərin müzakirəsiylə məşğul olurduq. Biz başımızı sındırırdıq ki, filan və
ya behman şeyi etmək, yoxsa ümumiyyətlə, heç nə etməmək lazımdır? Əvvəl-axır
əsəblərimiz son həddədək gərilir, kreslolarımızda vurnuxa-vurnuxa qalır, dala-
qabağa gedir, mübahisə edir və çıxışını heç cür tapa bilmədiyimiz ovsunlanmış
dairəyə düşürdük. Gecə üçün özümü tamamilə əldən düşmüş hiss edirdim. Hesab
edirdim ki, bütün ömrüm elə belə də keçəcək. Bu minvalla on beş il işləmişdim və
ağlıma heç vaxt gəlmirdi ki, bundan qat-qat yaxşı üsul var. Bu iclaslara sərf
etdiyim vaxtın dörddə üçünü azad etməyin və əsəb gərginliyini dörddə üç qədər
azaltmağın mümkün olduğunu kimsə mənə demiş olsaydı, onu kabinetdən bayıra
çıxmayan, göylərdə pərvazlanan nikbin hesab edərdim. Lakin mən bir plan
işləyib hazırladım ki, o məhz bu nəticələri də verdi. Mən onu artıq səkkiz ildir
tətbiq edirəm. O, mənim həyatımda çevriliş həyata keçirdi, öz iş qabiliyyətimi
artırdım, sağlamlıq və xoşbəxtlik qazandım.
Bütün bunlar sehr kimi görünür. Lakin bu metod, əgər siz onun necə həyata
keçirildiyini bilirsinizsə, bütün sehrli fokuslar kimi qeyri-adi dərəcədə sadədir.
Sirr aşağıdakından ibarətdir. Hər şeydən əvvəl, dərhal iclasların keçirilmə
qaydasını dəyişdim. İclaslar, bir qayda olaraq, başlarını itirmiş köməkçilərimin
işimizdəki çatışmazlıqlar haqqında ətraflı söhbətləriylə başlayırdı. İclaslar
həmişə eyni bir sualla qurtarırdı: “Bəs biz nə etməliyik?” Mən işgüzar
problemlərin müzakirəsinin yeni qaydasını tətbiq etdim. Əgər əməkdaşlardan
kimsə mənə müzakirə etmək üçün problem təqdim etmək istəyirdisə, onda
həmin əməkdaşdan əvvəlcə aşağıdakı dörd suala cavab verilən qeyd hazırlamaq
tələb olunurdu:
Sual 1: Problem nədən ibarətdir?
(Keçmişdə biz iclaslarda mübahisələrə bir və ya iki saat itirirdik, hərçənd
bizdən heç birimiz problemi aydın ifadə edə bilmirdi. Çətinliklərimizi müzakirə
edərək səsimiz batana qədər mübahisə edir, amma özümüzə əziyyət verib
problemimizin konkret olaraq nədən ibarət olduğunu yazılı şəkildə ifadə
etmirdik.)
Sual 2: Problemi doğuran nədir?
(Arxaya boylananda və karyeramın ayrı-ayrı mərhələlərini xatırlayanda
iclaslarımıza nə qədər vaxtın hədər yerə sərf olunduğu məni dəhşətə gətirir. Ən
əsası isə, biz problemin əsasında duran şərtləri aydınlaşdırmağa heç cəhd də
etmirdik.)
Sual 3: Problemin mümkün həll yolları hansılardır?
(Ötən illərdə, adətən, bizlərdən kimsə problemin həll yolunu təklif edirdi. Bir
başqası onunla mübahisə edirdi. Bir qayda olaraq, ehtiraslar qızışırdı. Çox vaxt
elə olurdu ki, müzakirə olunan mövzudan kənarlaşırdıq və bəlli olurdu ki, heç
kəs özünə əziyyət verib problemin həlli üçün edilən təklifləri qeyd etməyib.)
Sual 4: Nə təklif edirsiniz?
(Mən iclasda elə adamla qarşılaşmışam ki, o, yaranmış vəziyyətlə bağlı
saatlarla danışaraq elə hey mıs-mıs deyir, mümkün həll yollarının hamısını dərk
etməyə və “Mən bu həll yolunu təklif edirəm” deməyə heç cəhd də etmirdi.)
downloaded from KitabYurdu.org