Az Book Library downloaded from KitabYurdu org Deyl Karnegi
Yüklə 4,35 Mb. Pdf görüntüsü
|
Onun əvvəllər Çikaqoya gəldiyi vaxtlarda biz, adətən, birlikdə səhər yeməyi yeyirdik, buna görə mən bu dəfə də onu özümlə lençə dəvət elədim. O, dəvəti bir qədər sıxıntılı halda qəbul etdi, lakin biz kontora qayıdanda o, bizə indiyə qədər etdiklərindən də çox sifariş verdi. O, evinə yüngülləşmiş ürəklə və bizimlə münasibətlərdə eyni cür düzgün olmaq istəyi ilə qayıdaraq öz hesablarını yenidən gözdən keçirdi, it-bat olmuş 15 dollarlıq qəbzi tapıb, bizə həmin məbləğdə çeklə birlikdə öz üzrxahlıqlarını da göndərdi. Sonralar, həyat yoldaşı ona oğul bəxş edəndə o, oğlunun ikinci adını Detmer qoydu və iyirmi iki il sonra öldüyü günə qədər bizim şirkətin dostu və müştərisi olaraq qaldı”. Çox illər bundan əvvəl alman emiqrantlarının bir yoxsul ailəsində məktəbdən sonra həftədə on beş sent müqabilində çörəkçinin dükanında pəncərələri yumalı olan oğlan yaşayırdı. Bu adamlar o qədər yoxsul idilər ki, oğlan axşamlar zənbillə yanacaq anbarlarına aparan yola getmək, kömür daşıyan vaqonlardan tökülən kömür qırıntılarını yığmaq məcburiyyətində qalırdı. Edvard Bok adlı bu oğlanın məktəbdə altı sinifdən çox oxumaq imkanı olmadı. Lakin o, öz səyləri nəticəsində Amerika jurnalistikası tarixində ən uğurlu naşirlərdən birinə çevrildi. O, buna necə nail oldu? Bu, uzun əhvalatdır, lakin onun nədən başladığını qısaca nəql etmək olar. O, müdafiəsinə kitabda təsvir olunan prinsiplərin istifadə edilməsindən başladı. O, on üç yaşında məktəbi bitirdi və Vestern-Yunion kontorunda altı dollar beş sent maaşla sifarişləri paylayan işlədi. Lakin o, təhsil haqqında fikirlərini bir an belə kənara qoymurdu. Əksinə, o, qəti şəkildə özünütəhsildən yapışdı. Gediş haqqı və yeməkdə qənaət edərək Amerika bioqrafik ensiklopediyasını almaq üçün pul yığa bildi. Kitabı aldıqdan sonra indiyə qədər eşidilməyən iş gördü. O, Amerikada ən məşhur adamların həyatını oxuyaraq, həmin adamlara öz uşaqlıq həyatı haqqında əlavə məlumat vermək xahişiylə məktub yazmağa özündə cəsarət tapdı. O, “yaxşı dinləyici” idi. O, öz sualları ilə çox məşhur olan adamları özləri haqqında danışmağa sövq edə bildi. O, həmin vaxt prezidentliyə namizəd olan general Ceyms A.Qarfildə məktub yazdı və doğrudanmı, onun bir vaxtlar kanalda barjaları dartdığını soruşdu, Qarfild ona cavab verdi. O, bir döyüşün tarixçəsi ilə bağlı suallarla general Qranta yazdı və Qrant döyüşün xəritəsini öz əliylə çəkib ona göndərdi və on dörd yaşlı oğlanı özü ilə nahara dəvət etdi, onunla bütün axşamı söhbət elədi. O, Emersona yazdı və onda uşağa özü haqqında danışmaq istəyini oyatdı. Beləliklə, Vestern-Yuniondan sifariş paylayan oğlan tezliklə millətin ən şöhrətli adamlarının çoxu ilə dostlaşdı. Emerson, Filipp Bruks, Oliver Uendel Holms, Lonqfello və başqaları onun korrespondetləri oldu. O, bu məşhur insanlarla yalnız məktublaşmadı, həm də məzuniyyətə çıxdığı vaxtda onların çoxunun yanına getdi və onların evində səmimi qonaqpərvərliklə qarşılandı. Bu iş onda öz qüvvəsinə inam hissini artırdı və bu, öz-özlüyündə öl- çüyəgəlməz nailiyyət idi. Həmin insanlarla tanışlıq isə onda bütün həyatını qəti şəkildə dəyişən cizgilər və şöhrətpərəst niyyətlər meydana çıxartdı. Və bütün downloaded from KitabYurdu.org bunlar, izin verin bunu bir daha təkrar edim, bizim bu səhifələrdə müzakirə etdiyimiz prinsiplərin tətbiq olunması sayəsində mümkün oldu. Məşhurlardan alınan müsahibələrin sayına görə, çox güman, dünya çem- pionu olan Ayzek F.Markosson bir dəfə demişdi ki, bir çox adamlar özləri haqqında yalnız buna görə əlverişli təəssürat yarada bilmirlər ki, diqqətlə qulaq asmağı bacarmırlar. “Onların başı özlərinin nə deyəcəklərinə hazırlaşmağa o qədər qarışır ki, kar olurlar... Görkəmli adamlar mənə deyirdilər ki, yaxşı dinləyiciyə yaxşı danışandan çox üstünlük verirlər. Ancaq dinləmək qabiliyyəti, görünür, insan təbiətinin başqa dəyərli keyfiyyəti ilə müqayisədə daha nadir rast gəlinəndir”. Yaxşı dinləyici yalnız görkəmli adamlara yox, adilərə də lazımdır. “Rider Daycest”də bir dəfə deyildiyi kimi: “Həkimi bir çox adamlar çağırır, halbuki onlara lazım olan bir şey varsa, o da diqqətdir”. Vətəndaş müharibəsinin ən qorxulu günlərində Linkoln Sprinqfilddə (İllinoys ştatı) yaşayan bir köhnə dostuna məktub yazaraq ondan Vaşinqtona, onun yanına gəlməsini xahiş etmişdi. Linkoln yazırdı ki, onunla bəzi problemləri müzakirə etmək istəyir. Köhnə dost Ağ Evə gəldi və Linkoln quldarlığın ləğv edilməsi haqqında dekretin verilməsinin məqsədəmüvafiqliyi ilə bağlı onun qarşısında bir neçə saat mülahizə yürütdü. O, belə bir addımın lehinə və əleyhinə olan arqumentləri götür-qoy edirdi, sonra dostuna məktubları və qəzet məqalələrini oxudu – bunların bir qismində onu qulları azad etmədiyi üçün, digərlərində isə – onları azad etməyə hazırlaşdığına görə mühakimə edirdilər. Bu ruhda bir neçə saat mülahizə yürüdərək, Linkoln köhnə dostunun əlini ürəkdən sıxdı, ona xoş arzular dilədi və heç bu barədə nə fikirləşdiyini belə soruşmadan onu geri, İllinoysa yola saldı. “Belə görünürdü ki, söhbətini qurtarandan sonra o, nə isə bir yüngüllük hiss elədi”, – deyə onun dostu xatırlayır. Linkoln heç kimin məsləhətinə möhtac deyildi. Ona, sadəcə olaraq, onun vəziyyətini başa düşə bilə- cək, dostcasına köklənmiş dinləyici lazım idi ki, onun qarşısında biz çətin vəziyyətə düşəndə möhtac olduğumuz kimi ürəyini boşalda bilsin. Hara baxırsan bax, başını hara çevirirsən çevir, hər yerdə – əsəbiləşmiş alıcıya, narazı işçiyə və ya incimiş dosta lazım olan budur. Əgər adamların sizinlə ünsiyyətdən qaçmasına, sizin arxanızda gülüşmək- lərinə və hətta sizə nifrət etmələrinə necə nail olmağı bilmək istəyirsinizsə, budur sizin üçün əla resept: heç vaxt heç kəsi çox dinləməyin. Həmişə yalnız özünüz haqqında danışın. Başqa adamın danışdığı vaxt sizin başınıza hansısa bir fikir gəldisə, onun sözünü tamamlamasını gözləməyin. Axı o, kara gələ biləcək nə deyə bilər? Onun boş-boş çərənlədiklərini dinləmək sizin nəyinizə gərəkdir axı?! Onu yerinə oturdun – sözünü yarımçıq kəsin. Bu növ adamlar sizə tanışdırmı? Mənə, əfsus ki, hə. Ən qəribəsi isə budur ki, onlardan bəzilərini adı Sosial Registrdə 19 çəkilir.
Onların hamısı istisnasız olaraq fövqəladə dərəcədə bezikdirici adamlardır. Onların özlərindən başı açılmayan sərxoşluğu, özlərinin istisnasız əhəmiyyət kəsb etmələri fikri dəhşətli dərəcədə təngə gətirir. Yalnız özü haqqında danışan adam yalnız özü haqqında da düşünür. “Özü haqqında danışan adam isə, – deyə Kolumbiya Universitetinin professoru Nikolas downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 4,35 Mb. Dostları ilə paylaş:
|