Azərbaycan Mədəniyyətində Ata Babalar Sözləri



Yüklə 1,1 Mb.
səhifə14/46
tarix25.06.2018
ölçüsü1,1 Mb.
#51593
1   ...   10   11   12   13   14   15   16   17   ...   46

 Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 

54

Doğruluq insanı heç vaxt utandırmaz. 



Doğruluqla dost qapısın dolan gǝz, öz evindir. 

Dodağın  qalınlığına baxma, sözün zǝrifliyinǝ bax. 

Dozanqurdun da balası özü üçün ǝzizdir. 

Dolayı gǝl, dolayı, hǝsir basma, dolan gǝl! 

Dolan qoyunum, dolan, borj verǝn gǝlǝr, ya sǝni aparar, ya mǝni. 

Dolanmağa yad ölkǝ, ölmǝyǝ vǝtǝn yaxşı. 

Dolaşan qurd aj qalmaz. 

Dolu quyuya it düşmǝz. 

Dolu tüfǝng bir nǝfǝri qorxudar, boşu – iki nǝfǝri. 

Dolunu yeyib boşa tǝpik atma. 

Don dedi:  - Mǝn gedirdim, mǝni yamaq saxladı. 

Don tapmaq asandır, dost tapmaq çǝtin. 

Donluğuma darı, jirǝmǝ kǝpǝk qatmayın. 

Donuzdan bir tük dǝ qǝnimǝtdir. 

Donuzdan toğlu doğulmaz. 

Donuzun başı ağır olsa da, leşi çǝkǝr. 

Dor dibindǝn qaçandır. 

Dost ağlar, düşmǝk gülǝr. 

Dost arası pak gǝrǝk. 

Dost arası sözsüz olmaz. 

Dost başa baxar, düşmǝn ayağa. 

Dost bir, düşmǝn on bir. 

Dost qazan, düşmǝni nǝnǝm dǝ doğar. 

Dost dar gündǝ tanınar. 

Dost dosta arxa olar. 

Dost dosta tǝn gǝrǝk, tǝn olmasa gen gǝrǝk. 

Dost dostdan kǝnar olmaz, aralıqda mǝrdimazar olmasa. 

Dost dostu dar gündǝ sınayar. 

Dost dostun eybini üzünǝ deyǝr. 

Dost-düşmǝn qara gündǝ mǝlum olar. 

Dost ziyankar olmaz. 

Dost ilǝ ye, iç, alış-veriş elǝmǝ. 

Dost yolunda boran olar, qar olar. 

Dost yolunda ǝzaba düşǝnin el içindǝ üzü ağ olar. 

Dost gǝlǝr – düşmǝn gedǝr. 

Dost gǝlişi bayram olar. 




 Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 

55

Dost mǝni ansın bir çürük qoz ilǝ. 



Dost mǝni yad eylǝsin bir güleyşǝ nar ilǝ. 

Dost min isǝ – azdır, düşmǝn bir isǝ – çoxdur. 

Dost min olar, jandan dost olan bir. 

Dost ol, vǝfalı ol. 

Dost sevinǝr, düşmǝnin gözü çıxar. 

Dost sirrini dosta deyǝr. 

Dost üzdǝn bǝlli olar, düşmǝn – gözdǝn. 

Dosta – alqış, düşmǝnǝ – qarğış... 

Dosta borj pul vermǝ, hǝr ikisi ǝldǝn gedǝr. 

Dosta dost, düşmǝnǝ düşmǝn kimi bax. 

Dostam sǝninlǝ, pulun qurtaranajan! 

Dostdan belǝ sirrini saxla. 

Dostdan zǝrǝr gǝlmǝz. 

Dostdan özünü qoru, düşmǝnlǝ hesablaşmağa nǝ var? 

Dostla dağı tez aşmaq olar. 

Dostluq düzlükdǝdir. 

Dostluq göstǝrmǝklǝ düşmǝn ǝzilmǝz. 

Dostluq üç almadır: gah ikisi sǝndǝ, birisi mǝndǝ, gah ikisi mǝndǝ, irisi 

sǝndǝ. 

Dostluq hǝyat vǝsiqǝsidir. 



Dostluq hǝmişǝ qalib gǝlǝr. 

Dostluqla tutub, düşmǝnliklǝ yıxar. 

Dostluğa dağlar da, dǝnizlǝr dǝ mane ola bilmǝz. 

Dostluğu ayı dostluğudur. 

Dostluğun telini kobudluqla qırma, bir dǝ bağlasan düyünü qalar. 

Dostsuz insan – qanadsız quş. 

Dostu dar gündǝ sına. 

Dostuq, jibimiz ayrı.  

Dostun atdığı daş baş yarmaz. 

Dostun versǝ qum, sǝn onu ovjunda yum. 

Dostun dost olsun, hesabın dürüst. 

Dostun yoxsa, axtar, tapdın – qoru. 

Dostun qǝdrini dost bilǝr. 

Dostun sirrini dost bilǝr. 

Dostun üzünü evindǝ gör. 

Dostuna borjlu olma. 




 Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 

56

Dostunu ağladıb, düşmǝnini güldürmǝ. 



Dostunu mǝnǝ de, deyim sǝn kimsǝn. 

Dostunun dostu sǝnin dǝ dostundur. 

Dövlǝt ağıllının nökǝridir, axmağın ağası. 

Dövlǝt adama ayağı ilǝ gǝlmǝz. 

Dövlǝt başa bǝladır. 

Dövlǝt başa qonar, quzğun leşǝ. 

Dövlǝt qulluğu göyǝrçinǝ bǝnzǝr, qonar, uçar. 

Dövlǝt quşu başına qonub. 

Dövlǝt dǝniz suyu kimidir, içdikjǝ susadır. 

Dövlǝt malı nǝ odda yanar, nǝ suda batar. 

Dövlǝt sirrini dövlǝt bilǝr. 

Dövlǝtdǝ dǝvǝ, övladda nǝvǝ. 

Dövlǝtǝ bel bağlama. 

Dövlǝtǝ etibar yoxdur. 

Dövlǝti abıra çǝpǝr edǝrlǝr. 

Dövlǝtin dǝ düşǝr-düşmǝzi olar. 

Dövlǝtin ǝn yaxşısı ağıldır. 

Dövlǝtin gǝlhagǝlidir. 

Dövlǝtli yanına qaşıyanda, kasıb elǝ bilǝr ona pul verir. 

Dövlǝtli kasıb olsa – qırx il iyi getmǝz. 

Dövlǝtlidǝn xeyir olmaz, gordan mazarat. 

Dövlǝtliyǝ bǝli, yoxsula dǝli deyǝrlǝr. 

Dövlǝtliyǝ saxsı lazım olsa, kasıb kasasını sındırar. 

Dövlǝtlinin dili uzun olar, ǝli qısa. 

Dövlǝtlinin iti yatmaz. 

Dövranını sürǝn sürsün, hǝr kǝsin majalı var. 

Döyǝn qalır qıraqda, döyülǝn tutulur. 

Döyǝn, söyǝn ǝrim yox, yel aparan unum var. 

Döymǝ özgǝ qapısını, döyǝrlǝr sǝnin qapını. 

Döymǝni xanım yeyǝr, kǝpǝyi – yetim. 

Döymür, tozunu çırpır. 

Döyülǝn ilǝ deyǝn bir deyil. 

Döyülǝnin jibindǝn gedǝr 

Döyülmǝmiş düyüdǝn aş olmaz. 

Dörd divar arasında qalmışam. 

Dörd divardır, bir hǝsir. 




 Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 

57

Dörd göz bir övlad üçündür. 



Dua oxumaqla donuz darıdan çıxmaz. 

Duanı biz elǝmişik, yağış gör hara yağır? 

Duz yerinǝ buz yalama. 

Duz kimi hǝr aşa girǝr. 

Duz-çörǝk qǝdri bilmǝyǝn itdǝn dǝ alçaqdır. 

Duz-çörǝk kǝsmişik. 

Duz-çörǝk itmǝz. 

Duz çörǝyin qǝdrini bilmǝk gǝrǝk. 

Duzun duz olsun. 

Duzdan lǝziz, sudan ǝziz, bir şey yoxdur. 

Duzu yeyib duz qabını sındırma. 

Duzunu gimrik eylǝyǝn çörǝyini dǝ fǝtir eylǝr. 

Duymusan – malındır. 

Dul arvad ağ kǝlağayıdır, toxunma, lǝkǝ düşǝr. 

Dul arvad evdǝ oturmaz. 

Dul arvad yetim saxlar, naxırçıya minnǝt qoyar. 

Dul arvad yuxuda ikinji ǝrini görǝr. 

Dul arvad özü yetimdir, amma yetimlǝrǝ anadır. 

Dul arvad qız adına almazlar. 

Dul arvadın boxçası qoltuğunda olar. 

Dul arvadın divarı  alçaq olar. 

Dul arvadın dillǝri, qaraja yazın günlǝri 

Duman alçaqdan qalxar, ujanı gözlǝr. 

Dumanlı gözǝ hǝr şey bulanlıq görünǝr. 

Dumansız çǝn olmaz. 

Dumbul görǝr oynar, mehrab görǝr ağlar. 

Dumbulla gǝlǝn zurna ilǝ gedǝr. 

Duran yatanın payını yeyǝr. 

Duran yerdǝ işǝ düşmüşǝm! 

Duran öküz yatan öküzün başına batırar. 

Durnanın başçısını vurarlar. 

Durub getdik qışlağa, ümid qaldı yaylağa. 

Düdǝmǝyi hindi gǝlir. 

Düdüyǝ qoydular, çaldılar. 

Düz ağajı ojağa qoymazlar. 

Düz adamsan – tǝkyǝdǝ nǝ işin var? 




Yüklə 1,1 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   10   11   12   13   14   15   16   17   ...   46




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə