Azərbaycan Mədəniyyətində Ata Babalar Sözləri
Yüklə 1,1 Mb.
|
Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 26 Boş damardan qan çıxmaz. Boş durana şeytan gülǝr. Boş durunja düşmǝninǝ daş daşı. Boş evǝ qız vermǝzlǝr. Boş eşşǝk dǝyirmana getmǝz. Boş sözlǝ qarın doymaz. Boş sözdǝn fayda yoxdur. Boş süfrǝyǝ nǝ bismillah? Boş torbaya at gǝlmǝz. Boş torba ilǝ at tutulmaz. Boş tüfǝngdǝn iki adam qorxar. Boş çanağı dolu çanağa vurmaq istǝyir. Boş çuval, boş anbar, ha doldur, doldur! Boşdan bir çıxar, bǝrkdǝn iki. Böylǝ qǝm, böylǝ kǝdǝr, böylǝ gǝlǝr, böylǝ gedǝr. Böyük ağajın kölgǝsi böyük olar. Böyük ağajın kölgǝsindǝ min qoyun yatar. Böyük başın böyük dǝ ağrısı olar. Böyük başını kiçik işǝ qatma. Böyük-böyük danışma, başına gǝlǝr. Böyüklǝ – böyük, kiçiklǝ – kiçik. Böyük böyüklüyün bilmǝsǝ, kiçik kiçikliyin bilmǝz. Böyük qapının böyük dǝ halqası olar. Böyük dağın dumanı da böyük olar. Böyük daş götürmǝk vurmamaq ǝlamǝtidir. Böyük danışanı kiçik götürǝr. Böyük dǝrd böyüyün yoldan azmasıdır. Böyük – evin qiblǝsidir. Böyük insan işindǝn tanınar. Böyük gözün nuru olmaz. Böyük olan yerdǝ kiçik danışmaz. Böyük olanın qursağı gen gǝrǝk. Böyük olarsan – bilǝrsǝn. Böyük sözünǝ baxmayan, böyürǝ-böyürǝ qalar. Böyük sǝnǝtkarlar yaranar az-az hǝr yerdǝ, hǝr zaman inji tapılmaz. Böyük tǝnqid – böyük ǝdǝbiyyat yaradır.
Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 27 Böyük tikǝ boğaz yırtar. Böyük hǝr nǝ çalsa kiçik gǝrǝk oynasın. Böyüyǝ böyük deyiblǝr, kiçiyǝ kiçik. Böyüyǝ hörmǝt elǝ, sǝn dǝ böyüyǝjǝksǝn. Böyükdǝn dǝ böyük var. Böyüklǝrlǝ böyük ol, kiçiklǝrǝ göstǝr yol. Böyüksüz evdǝ xeyir-bǝrǝkǝt olmaz. Böyüyü – axmaq, kiçiyi – toxmaq. Böyüyün böyük dǝrdi var, kiçiyin kiçik. Böyüyün sözünǝ baxmayan gǝzǝ-gǝzǝ qalar. Böyüyün üzünǝ ağ olanı torpaq götürmǝz. Böyüyünü tanımayanı heç kim tanımaz. Börkünü qoy qabağına – fikir elǝ. Börkçünün börkü olmaz. Böhtana düşǝn odsuz yanar. Bu ağıl mǝndǝ, o dua sǝndǝ. Bu arşına bez vermǝzlǝr. Bu boynum, bu da qılınj. Bu börkü qoy babanın başına. Bu qabdan o qaba tökür. Bu qız yaxşı qızdır, ǝrǝ gedǝndǝn sonra bax, bu gǝlin yaxşı gǝlindir, birini doğandan sonra bax. Bu qılınj, bu meydan. Bu dǝrdi gora aparmaq olmaz. Bu dǝrǝ mǝnim, o dǝrǝ sǝnin. Bu dünya arsızla qǝmsizindir. Bu dünya bir dǝyirmandır, udar bir gün bizi. Bu dünya vǝfasız dünyadır. Bu dünya genişdir, sǝnǝ dǝ yer var, mǝnǝ dǝ. Bu dünya fanidir, fani! Bu dünyada keyf çǝkim, o dünyada işim yox. Bu dünyadan xǝbǝri yox, o dünyadan danışır. Bu dünyaya etibar yoxdur. Bu dünyada maldan, mülkdǝn bir ağıllı baş yaxşıdır, anlamayan bir ǝllǝdǝn bir qara daş yaxşıdır. Bu dünyanın adamı deyil. Bu ǝl o ǝlǝ kömǝkdir. Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 28 Bu ǝli verǝni o ǝli bilmǝz. Bu zaman bax – öyrǝn zamanıdır. Bu ilki sǝrçǝ bildirki sǝrçǝyǝ jik-jik öyrǝdir. Bu yerişlǝ hara çatarsan? Bu köhnǝ sözdür, tǝzǝsini dǝ gǝlsin. Bu mey meyxanasıdır, zurna-qavalı hǝlǝ daldadır. Bu meydan bǝdoy meydanıdır, burda yabılar quyruq bular. Bu mǝnim üzüm, o sǝnin üzün. Bu pǝhriz nǝ, bu lahıj turşusu nǝ? Bu nejǝ bostançıdır, dǝymişini qoyar, kalın dǝrǝr? Bu sǝnǝ dǝrs olsun. Bu sǝsi bir daxmaya yerlǝşdirmǝk olmaz. Bu tǝpiyǝ at dözǝr. Bu uşaqlıq deyil – dǝjǝllikdir. Bu fǝrǝ o fǝrǝlǝrǝ bǝnzǝmǝz! Bu hǝlǝ hǝrbǝsidir, zǝrbǝsi daldadır. Bu jan sǝnindir, ǝzizim, mǝnǝ nǝ minnǝti. Bu jibindǝn çıxarıb o jibinǝ qoyur. Buğda göstǝrir, arpa satır. Buğda olmayan yerdǝ, darını gözǝ tǝpǝrlǝr. Buğda çörǝyin yoxdur, buğda dilindǝ nǝ gǝlib? Buğdadan ǝlim üzüldü, gümanım sǝnǝ gǝlir, ay arpa çörǝyi! Buğdam var demǝ – anbara tökmǝyinjǝ, övladım var demǝ – evlǝnmǝyinjǝ. Buğdanın ujbatından ajı otlar da su içǝr. Buğdasını sütül yeyǝn xırmanda aj qalar. Budaqdan qopan alma ağajın dibinǝ düşǝr. Buz üstǝ çıxan danaya dönüb. Buzu gün ǝridǝr, insanı xǝjalǝt. Buynuz sonra çıxar, amma qulağı keçǝr. Buynuzlu bir quzu kǝllǝsilǝ janavara meydan qurar. Buynuzsuz qoçun qisası, buynuzlu qoçda qalmaz. Buyruq allahdandır. Buyruq sǝnin, qulluq mǝnim! Buyruq sizinkidir, adil hökmdar! Buyur-buyurla iş keçmǝz. Buyuran bilmǝz, hazırlayan bilǝr. Copyright 2003, Şǝhriyar Rǝhnǝmayan vǝ Vǝhid Gǝrusli 29 Buyurduğu qulluğa bax, verdiyi haqqa. Bu gün ala dağda, sabah qara dağda. Bu gün belǝdir, sabah elǝ. Bu gün var, sabah yox. Bu gün qızını döymǝyǝn sabah dizini döyǝr. Bu gün dünyadır, sabah axirǝt. Bu gün düşǝnbǝdir, meylinǝ düşǝn nǝdir? Bu gün ye, sabaha qismǝt nǝ olsa. Bu gün gǝlib keçdi, sǝn sabaha bax. Bu gün mǝnǝdirsǝ, sabah sǝnǝdir. Bu gün nǝğd, sabah nisyǝ. Bu gün sǝn deyǝrsǝn, sabah sǝnǝ deyǝrlǝr. Bu gündǝn sabahı gör. Bu günkü qazma sabahkı neftdir. Bugünkü qız, sabah anadır. Bugünkü yumurta sabahkı toyuqdan yaxşıdır. Bugünkü söz dünǝnki sözün körpüsüdür. Bugünkü toyuq sabahkı qazdan yaxşıdır. Bugünkü uşaq – sabahkı qoçaq. Bugünkü ye, sabaha ya qismǝt. Bugünün sabahı da var. Bulaq gǝrǝk yerindǝn bulaq ola. Bulaq öz gözünü kor istǝmǝz. Bulaq özü tǝrpǝnmǝz, el-obanı ayağına gǝtirǝr. Bulağa susuz aparar, susuz gǝtirǝr. Bulamaj dǝliyǝ qaldı. Bulamanı bulama, buladıqja yalama. Bulanlıq suda balıq tutulmaz. Bulud altından çıxan gün, yaşmaq altından çıxan üz. Buludu külǝk oynadır, ağlı kǝm olanı fışdırıq. Bulutdan nǝm çǝkir. Bundan sonra ǝlini öz jibinǝ sal. Bundan Fatıya tuman olmaz. «Bunu edǝjǝyǝm» demǝ. «Bunu elǝmişǝm» de. Burada ala qarğa balalamaz. Burada vurur, qılınjı, fǝlǝkdǝ oynar uju. Burada dǝvǝ yükü ilǝ itǝr. Yüklə 1,1 Mb. Dostları ilə paylaş:
|