130
Mək Nil Xorasanda və Türküstanda Abbas Mirzənin önəminə şahid
olmaqda idi. Başqa bir rəsmi ingilis məmuru türkmənlərin və özbəklərin içində öz
işi ilə məşğul idi. Bu məmur söylədiyində ki, Abbas Mirzə ruslarla savaşarkən
məğlub olmuşdur, kimsə inanmırdı. Türkmənlər və özbəklər arasında “qorxunc
Şahzadə” ifadəsi hörmət və ehtiram yaradırdı. Mək Nil, Abbas Mirzənin fikirlərini
və xəyallarını o qədər öyrənmişdi ki, Şahzadənin də Send
*
də gözü olduğunu
bilmişdi. Send isə İngiltərənin çox önəmsədiyi bir bölgə idi. Buraya nə Abbas
Mirzəni, nə də Rusiyanı buraxmaq fikrində idi. Çünkü Sendin başqa güclər əlində
olması Hindistandakı İngiltərə mənafeyini təhdid edə bilərdi. Send, İngiltərə üçün
Hindistanla ilgili olaraq güvənlik sınırı sayılırdı. Bu səbəbdən də bu bölgənin
qorunması ilə bağlı hər türlü tədbirləri almışdı. İngiltərə üçün bölgədə mərkəz
tabeli güclərin olması bir təhdid ünsürü sayılırdı. Kiçik xanlıqların kiçik bölgələrdə
yarım dövlət şəklində olması İngiltərə üçün daha əlverişli idi. Bu üzdən də Abbas
Mirzənin bütün bölgəni bir mərkəzə tabeetmə istəyi İngiltərəni rahatsız etməkdə
idi.
***
Qış fəsli bir daha əməliyyatları durdurmuşdu. Abbas Mirzəni müvəqqəti
olaraq tərk edən xəstəlik təkrar baş qaldırmışdı. Qış günləri onun Tehrana səfər
etməsi üçün uyğun deyildi. Baxmayaraq ki, Tehranda olub və Herata hücum
konusunda Şahla məşvərət etmək, həm də 1832-ci ilin yay savaşlarıyla ilgili Şaha
bilgi vermək istəyirdi. Şahzadə payızın əvvəllərində Azərbaycan ordusunun böyük
bir qismini azad edib evlərinə göndərdi. Şahzadəyə görə, artıq onlar
yorulmuşdular, evlərinə, Azərbaycana dönüb ailələrinin yanında yaşamaları
gərəkirdi. Evlərinə dönənlərin çoxu Azərbaycanın kiçik məchul kəndlərindən idi.
Bu gün Abbas Mirzənin xatirələri və hörməti Azərbaycanda hələ də yaşayırsa,
bunun səbəbi də elə budur. Şahzadə Azərbaycanda bütün xalq təbəqələrinin
tanıdığı bir şəxsiyyət idi. Onun ölümündən sonra isə bu geri dönən əsgərlər
çocuqlarının adını Abbas Mirzə qoyacaq və Şahzadə ilə bağlı xatirələrini
nağıllaşdırıb öz çocuqlarına və nəvələrinə danışacaqlardı. Baxmayaraq ki, Abbas
Mirzə Xorasanda öldü ancaq onun mənəviyatına sahib çıxan, hətta yasını saxlayan
Azərbaycan oldu. Azərbaycan xalqı onun adını öz nağıllarına, tarixi xatirələrinə
yazdı. Abbas Mirzə öldükdən sonra Azərbaycanda yeni doğulan uşaqların adını
“Abbas Mirzə” qoyurdular. Azərbaycan xalqı, onu kürdlərin talanından qurtaran,
rusların zülmündən azad etməyə çalışan bir kişinin adını əbədiləşdirib hər gün
ağzında tələffüz etmək üçün Abbas Mirzənin adını çocuqlarına verirdi,
çocuqlarının Abbas Mirzə kimi Azərbaycana sahib çıxmalarını istəyirdi. Abbas
Mirzənin ölüm xəbəri Azərbaycanda duyulduğunda Urmiyədə, Ərdəbildə,
Zenganda, Muğanda, Xoyda, Gəncədə, Qarabağda, Şəkidə, Bakıda, Naxçıvanda və
*
Send, indi Pakistanda yerləşməkdədir.
131
Azərbaycanın adları bilinməyən kəndlərində dünyaya gələn çocuqların adı “Abbas
Mirzə” olaraq qoyuldu. Abbas Mirzəni zor və hiylə ilə Azərbaycandan ayırıb
Xorasana göndərsələr də mənəvi baxımdan Azərbaycan ona sahib çıxdı. Çünkü
Abbas Mirzə öz ruhu və mənəviyyatı ilə Azərbaycana bağlı idi. O, bunu
Azərbaycanda xalqın daha rifah içində yaşaması üçün gerçəkləşdirdiyi islahatlarla
isbatlamışdı. Abbas Mirzə, Azərbaycanı, ancaq və ancaq Azərbaycanı çağdaş
dünyanın bir parçası etmək istəyirdi.
Şahzadə, gedənlərin yerini yeni və daha gənc olan birimlərlə doldurmağı
qərarlaşdırmışdı. Baharda Xosrov Mirzə özü ilə bərabər yeni alaylar gətirəcəkdi.
Şahzadə bilirdi ki, onun istəyinə Qarapapaq və Ayrımlı
*
tayfaları rədd cavabı
verməzlər.
Qışın səssizliyinə batmış bu bölgələrdə yapılması gərəkən bir sürü işlər var
idi. Bu ərazilər Nadir Şahdan sonra ilk kəz olaraq mərkəzi iqtidara tabe edilirdi.
Lakin biri digərinin ardınca gələn məktublar Şahzadəni Azərbaycana bağlayırdı.
Abbas Mirzə isə Azərbaycanda oğlu Feridun Mirzəni öz yerinə təyin etmişdi. O,
bütün Azərbaycan xanlarını zorla özünə tabe edib və onlardan əkinçilərin,
rəiyyətlərin haqlarını tanımalarını istəmişdi. Gələn məktublar isə xanların təkrar
başqaldırılarından danışırdı. Abbas Mirzə əndişələnirdi ki, xanların başqaldırısı
onun Azərbaycanda etdiyi bütün işləri alt-üst edər, Şahzadənin şöhrətinə zərər
verər. Abbas Mirzə məktublarının birində yazır: “Vəliəhdin olduğu qədər Şahın
düşməni yoxdur”
61
Abbas Mirzənin bu ləhni göstərir ki, Azərbaycanda durum heç
də yaxşı deyilmiş və xanların baş qaldırıları təhdid halına dönüşmüş imiş. Abbas
Mirzə, Feridun Mirzəyə yazır: “Umarım ki, səlamətsiniz. Orada işlərin öz
məhvərində yürüməsi üçün gərəkən özəni göstərmənizi istəyirəm. Azərbaycan
məmləkəti mənim evim və əhalisi isə öz övladımdır. Məni buraya bütün ölkə
düzeyində istiqrar sağlansın deyə Azərbaycan xalqı görəvləndirib göndərmişdir.
Ömür vəfa edərsə öz evim Azərbaycana dönəcəyəm. Gərəkən bütün şeyləri sənə
söyləmişəm, təkrar təkid edirəm ki, Azərbaycanda istiqrarın qorunması üçün lazım
olan təlaşları edin. Bunu da bilmiş olun ki, bütün Azərbaycan xalqının sizi sevməsi
gərəkir...”.
62
Abbas Mirzə yazdığı məktublarında qeyd edir ki, bu məktubları gecənin gec
saatlarında yazmışdır. Məktublarda və fərmanlarda tarix yazılmamışdır. Bu
səbəbdən də bu fərmanların və məktubların təxmini tarixini məktublarda işarə
etdiyi hadisələrlə müəyyən etmək mümkündür. Abbas Mirzəni qardaşlarının
hiylələri və düşmənçilikləri çox üzməkdə imiş. Burada onun qəzəbini və
əndişələrini ifadə edən bir məktubunu gətiririk. Bu məktub qardaşlarından birinə
və böyük ehtimalla öz oğlu kimi sandığı Qasım Mirzəyə yazılmışdır:
*
Qarapapaq və Ayrımlı tayfaları bu gün daha çox Qərbi Azərbaycanın bölgələrində, Urmuda, Sulduzda
və civarlarında yaşamaqdadırlar. (G.C)
61
Əhvalat və dəst xəthaye Abbas Mirzə.
62
Əhvalat və dəst xəthaye Abbas Mirzə.
Dostları ilə paylaş: |