223
Azərbaycanda dekorativ-tətbiqi sənətin ənənəvi növləri - xalçaçılıq,
bədii tikmə, zərgərlik, ağac ü zərində oyma və s. sənətlər dirçəlird i. Kustar ustalar
artel və kooperativlərdə birləĢir, ictimai binaların, inqilabi bayramların tərtibatı
iĢinə cəlb edilird ilər. Bakı, Gəncə və ġəkidə artellər zərif parçalar, qadın baĢ
örtükləri, kəlağayılar hazırlayırd ılar. Zərgərlik sənəti inkiĢaf edird i. Xalq ustaları
ənənəvi qadın bəzəkləri ilə yanaĢı qızıl və gümüĢdən nadir məmulatlar
düzəldirdilər. 1922-ci ildə neft buruğu formasında düzəldilmiĢ və üzərində "Bakı
fəhlələri və Azərneftdən V.Ġ.Leninə" sözləri yazılan mərmər lövhəyə bərkidilmiĢ
gümüĢ mürəkkəbqabı Kremldə Leninin kabinet-mu zeyində layiqli yer tuturdu.
Azərbaycanda dekorativ-tətbiqi sənətin inkiĢafında 1927-ci il fevralın 3-
4-də Moskvada Türkdilli xa lqların mədəniyyət və incəsənətinin öyrənilməsi ilə
əlaqədar keçirilmiĢ Ümu mĠttifaq müĢavirəsinin mühüm əhəmiyyəti olmuĢdu.
MüĢavirədə "Azərbaycanı Tədqiq və Tətbiqi Cəmiyyəti" yanında Ġncəsənət
ko missiyasının üzvü, maraq lı "Müasir Quba xalçaları" məqaləsinin müəllifi prof.
V.M.Zu mmer "Türk xalqları incəsənətinin öyrənilməsi p roblemləri" mövzusunda
məruzə ilə çıxıĢ etmiĢdi. MüĢavirə dekorativ-tətbiqi sənətin, o cü mlədən
xalçaçılığ ın daha da inkiĢaf etdirilməsinin vacib liy ini qeyd etmiĢdi
241
.
Ġstedadlı xalça ustaları milli sənətin ənənələrini davam etdirir, eyni
zamanda "sovet ideologiyasının" təsiri ilə yeni naxıĢ və müasir bəzəklərə,
həmçinin siyasi süjetlərə müraciət edird ilər. Belə ki, o zaman ilk dəfə olaraq
V.Ġ.Lenin və N.Nərimanovun xalça portretləri meydana çıxd ı. Ġnqilabi -siyasi
motiv və süjetlər sovet dövrünün əlaməti kimi Azərbaycan xalçaçılıq sənətinə də
daxil olmağa baĢladı.
Memarlıq. Ġncəsənətin bütün digər növləri kimi, memarlıq da sovet
cəmiyyətinin maddi və estetik tələbatını ödəməyə istiqamətləndirilirdi. Sovet
hakimiyyəti fəhlə qəsəbələri salmaq yolu ilə zəh mətkeĢlər, birinci növbədə neftçi
fəhlələr üçün yaĢayıĢ evlərinin geniĢ tikintisinə baĢladı. YaĢayıĢ evləri ilə yanaĢı,
mədəni-məiĢət müəssisələri üçün binalar da tikilirdi. Razin qəsəbəsində (indiki
A.Bakıxanov adına) intensiv tikinti baĢlandı, qısa müddətdə on min ailəni
mən zillə təmin edəcək b inalar inĢa edildi.
AbĢeronda ilk fəhlə qəsəbələri salın ması A zərbaycan memarlığ ının ö z
dövrü üçün böyük nailiyyəti idi. Bu iĢlər sovet memarı A.P.Ġvanitskinin ü mu mi
rəhbərliy i altında həyata keçirilird i. 1924-cü ildə ona Bakı Ģəhərin in gələcək baĢ
inkiĢaf planın ın tərtib i iĢinə baĢlamaq həvalə olun muĢdu. Ġttifaqda ilk iĢlərdən
biri olan, Böyük Bakın ın inkiĢafını müəyyən edən bu baĢ planın hazırlan ması
1927-c i ildə baĢa çatdırıld ı. Hə lə o va xtdan ilk növbədə sosial-siyasi vəzifələ rin
həllinə tabe etdirilən sovet me marlığ ının bir sıra çatıĢma zlıqları da ö z ə ksini
həmin baĢ planda tapmıĢdı.
224
Mənzil probleminin qaydaya salınması AbĢeron ərazisində nəqliyyat
əlaqələrinin təĢkili ilə paralel gedirdi. "KukuĢka"nın əvəzinə 1926-cı ildə Sovet
Ġttifaqında birinci olaraq Bakıda sənaye və fəhlə rayonlarını birləĢdirən elektrik
dəmir yol xətti iĢləməyə baĢladı. Bakıda monumental və milli memarlıq
ənənələrini təcəssüm etdirən "Sabunçu" dəmir yol vağzalın ın binası tikildi. M illi
memarlıq ənənələri A zərbaycan SSR-in 1923-cü ildə Ümu mittifaq Kənd
Təsərrüfatı Sərg isinin pavilyonu və Bakı yarmarkası binalarının lay ihələrində də
öz əksini tap mıĢdı.
Beləliklə, 1920-1927-ci illər Azərbaycanda əsasən mədəni həyatın
bütün sahələrində partiya və dövlət nəzarətinin, sosialist ideyalarının ciddi
təsirinin güclən məsi Ģəraitində "sovet ideologiyasına" əsaslanan dövrün
baĢlanğıc mərhələsi idi. Bu illərin partiya foru mlarında hakim ideologiyaya
xid mət edən, mədəni quruculuq məsələləri ilə bağlı ço xsaylı qərarlar və tədbirlər
həyata keçirilirdi. Ancaq bunlar hamısı ü mdə bir məqsədə - "marksizm-lenin izm
məslə kli "sovet rejimi qurucuların ı" tərbiyə et mə k məqsədinə xid mət edird i.
Mədəniyyət sahəsində idarəetmənin həddindən artıq mərkəzləĢdirilməsi
müəyyən dərəcədə mədəni quruculuq prosesindəki azad və demokratik meyilləri
məhdudlaĢdırır, bəzi hallarda isə milli mədəniyyətin inkiĢafına mane olan
inzibati-a mirlik üsulları, hətta cəza vasitələrindən də istifadə olunmasına zə min
yaradırdı.
Bununla belə, bu illər zəh mətkeĢlərin mədəni quruculuq iĢlərinə
səfərbər edilməsi, sovet cəmiyyəti üçün milli yaradıcı qüvvələrin meydana
gəlməsi və inkiĢaf etməsi, zəh mətkeĢ kütlələrin yeni, sosialistcəsinə həyat
uğrunda mədəni geriliklə mübarizəyə qoĢulması dövrü idi.
225
VI FƏS ĠL
AZƏRBAYCAN XALQ TƏSƏRRÜFATININ
YENĠDƏN QURULMAS I
§ 1. BĠRĠNCĠ BEġ ĠLLĠK PLANIN HƏYATA KEÇĠRĠLMƏS Ġ
Birinci beĢilliyin vəzifələri. Sovetlər Ġttifaqında sənayeləĢdirmənin ilk
illərində əldə edilən nailiyyətlər bütün ölkə miqyasında, eləcə də respublikalarda
xalq təsərrüfatının daha geniĢ və uzunmüddətli in kiĢaf planlarının tərtibinə
imkan yaratdı. Sovet Ġttifaqında xalq təsərrüfatını plan laĢdırma kapitalist
ölkələrindən fərqli olaraq, dövlətin respublika, region və rayonlarda iqtisadi
inkiĢafı tən zimləməsinə, onu nəzarətdə saxlamasına imkan verirdi. ÜĠK(b)P -nin
XV qurultayı (1927-ci ilin dekabrı) SSRĠ xalq təsərrüfatı inkiĢafının birinci
beĢillik planın ın tərtib edilməsinə dair d irektiv lər qəbul etdi.
Birinci beĢillik plan ın qəbulu ərəfəsində iqtisadiyyatın inkiĢaf templəri,
xalq təsərrüfatına, o cümlədən ağır sənayeyə vəsait qoyuluĢunu maksimu m
artırmaq imkan ları barədə məsələlərin ciddi mü zakirəsi gedirdi.
Həddindən artıq mərkəzləĢdirmə, yerlərdə təĢəbbüskarlığa təzy iq,
direktiv amirlik, dövlət orqanları və partiya təĢkilatlarında, xüsusilə partiya
rəhbərliy ində Stalin in "üslubu" üstünlük təĢkil edirdi. Stalinin sənayeləĢdirməni
inzibati-a mirlik metodları ilə məcburən yüksək sürətlə həyata keçirməsi YĠS -in
tənəzzülünə, insanların, ələlxüsus kəndli kütləsinin güclü istismarına, "ölkə
sosializmə doğru irə lilədikcə sinfi mübarizənin kəskinləĢməsi haqqında" tezisin
əsaslandırılmasına, ölkədə gərgin ictimai-siyasi Ģərait yaran masına gətirib
çıxartdı.
Sosialist sənayeləĢdirilməsinin texniki bazanı yeniləĢdirmək əsasında
həyata keçirilməsi siyasəti 1927-ci ilin aprelində IV SSRĠ Sovetlər quru ltayında
qanuniləĢdirild i. Azərbaycan KP respublikan ın xalq təsərrüfatının in kiĢaf
perspektivlərin i "baĢ kursa" uyğun müəyyən etdi. Pa rtiya hər Ģeydən əvvəl, neft
üzrə ö zünün ümu mittifaq öhdəliklərin in həllində birinci dərəcəli d iqqət yetirərək,
AK(b) VIII qurultayın ın (1927-ci il noyabr) qətnaməsində deyildiyi kimj hesab
edirdi ki, "Azərbaycan Kommunist Partiyasının ən mühüm vəzifəsi neftdən
sonra pambıqçılıq işini maksimum inkişaf etdirməkdir
1
(kursiv -
məsul red.).
Qurultay birinci növbədə Azərbaycanın tam inkiĢafını yo x, mərkəzin faktiki
olaraq ona diktə etdiyi ən ümdə iĢi - yalnız neftin və Ġttifaq üçün qiymətli
xa mma l olan pamb ığın maksimu m istehsalını "böyük dövlət vəzifəsi" kimi
qərarlaĢdırmıĢdı. Respublikan ı, A zərbaycan xalqının maraqların ı nəzərə alaraq,