228
Birinci beĢillikdə respublikada kimya sənayesi təĢəkkül tapdı. Dünya
təcrübəsində ilk dəfə Azərbaycanda əvvəllər xaricdən gətirilən qiy mətli xammal
- yod alınması üçün mədən sularıdan istifadə edilməsi kimi mürə kkəb proble m
həll ed ild i. 1930-1931-c i illə rdə Ne ftçalada yod-brom, Bakıda isə yod zavodları
iĢləməyə baĢladı
17
.
Respublikada yeni sənaye müəssisələrinin tikintisi gedən rayonlarda su-
elektrik stansiya Ģəbəkəsi yaradılırdı. 1929-cu ildə Gəncəçay üzərində Çiraqid zor
kükürd-kolçedan yataqların ın, habelə hava (kanat) yolunu elekt rik enerjisi ilə
təchiz edən Zurnabad SES-in tikintisi baĢa çatdırıld ı
18
. Birinci beĢillik illərində
Gəncə, Xankəndi, Laçın, Zaqatala və baĢqa yerlərdə 16 yeni elektrik stansiyası
Azərbaycan SSR-də birinci beĢillik ilk sənaye sahələrinin yaradılması ilə
səciyyələndi. Belə ki, Bakıda makaron fabriki, kərp ic zavodu, Gəncədə əyirici-
toxucu fabriki, kərp ic zavodu, Xankəndində ipəkəyirmə zavodu, Lənkəran və
Ordubadda konserv zavodları dörd ağac emalı zavodları
20
, ü mu miyyətlə 25 iri
dövlət sənaye müəssisəsi tikilib istismara verildi
21
.
Yeni sənaye müəssisələrinin tikintisi ilə eyni vaxtda köhnə fab rik və
zavodlarını yenidən qurulması və geniĢləndirilməsi iĢləri də həyata keçirilird i.
Bakıda L.ġmidt adına maĢınqayırma zavodunun, Qaradağ sement zavodunun,
V.Ġ.Lenin adına (indiki H.Z.Tağıyev adına) əyirici-to xucu fabrikin, dəri
zavodunun, "Qızıl ġərq" mətbəəsinin, Çiraqidzo rda kü kürd-ko lçedan
yataqlarının, Tovuz sement zavodunun yenidən qurulması sahəsində böyük iĢlər
aparılmıĢdı
22
. Respublika tabeliy ində olan sənaye müəssisələrinin tikintisinə
yönəldilən vəsait ildən-ilə artırd ı. 1920-1928-ci illərdə bu sənayenin inkiĢafına
17 mln manat və ya respublika xa lq təsərrüfatına sərf edilən bütün kapitalın 60,6
faiz qoyulmuĢdusa, təkcə birinc i beĢillikdə bu məb ləğ müvafıq olaraq 89 mln
manat və ya 63,6 faiz təĢkil edirdi
23
.
Fəhlə sinfinin artması. Sənayenin inkiĢafi və yeni sənaye ocaqlarının
yaranması A zərbaycan fəhlə sinfinin tərkibində kəmiyyət artımı və keyfiyyət
dəyiĢikliklə rinə Ģəra it yaratdı. Birinc i beĢillik dövründə xalq təsərrüfat ında
(kənd təsərrüfatı istisna olmaqla) çalıĢan fəhlə və qulluqçuların sayı 1932-ci
ildə 1928-ci ildəki 175 min nəfərdən 325 min nəfərədək
24
, o cümlədən
sənayedə 69 min nəfərdən 107 minədək, tikintidə 18 mindən 43 minədək,
nəqliyyat və rabitədə 22 mindən 40 minədək artdı
25
.
Azərbaycan fəhlə sinfinin əsasını neftçilər təĢkil edirdi. Birinci beĢillikdə
onların sayı 1929-cu il yanvarın 1-nə 46794 nəfərdən 1933-cü il yanvarın 1-nə
69640 nəfərədək artdı
26
. Səciyyəvidir ki, Azərbaycan neft sənayesində fəhlə və
qulluqçuların ü mu mi sayının artması ilə yanaĢı, bu illərdə neft çıxarılması
sahəsində fəhlələrin sayının 15,413-dən 13,670 nəfərədək azalması müĢahidə
edilird i
27
. Bu bir tərəfdən, istehsalat proseslərinin me xan ikləĢdirilməsi və
229
elektrikləĢdirilməsi nəticəsində dartayçı, yağlayıcı və ocaqçıların sayca xeyli
azalması, d igər tərəfdən isə tikinti-təsərrüfat mədənlərin tərkibindən ayrılması
ilə izah ed ilir.
Respublikanın xalq təsərrüfatında fəhlə sinfinin xüsusi çəkisinin artması
Azərbaycanda məhsuldar qüvvələrin inkiĢafında böyük rol oynadı. Fəhlə və
qulluqçuların sayca artımı yalnız xalq təsərrüfatının sosialist bölməsində baĢ
verird i. A zərbaycanda fəhlə sinfinin əsas artım mənbəyi Ġttifaq ın baĢqa
rayonlarından gəlmiĢ Ģəhər əhalisi - fəhlə kontingenti idi. Birinci beĢillik
dövründə Bakıya Azərbaycandan kənar regionlardan 100 mindən artıq fəhlə
gəlmiĢ və burada məskən salmıĢdı. Təkcə1930-1932-ci illərdə RSFSR
Ģəhərlərindən Bakıya 86 299 fəhlə gəlmiĢdi
29
. 1928-ci ilin oktyabrından 1933-cü
ilin yanvarınadək neft sənayesində çalıĢan rus fəhlələrinin sayı 21 833 nəfərdən
40721 nəfərədək artmıĢdı, bu isə Azərneftdə iĢləyənlərin 58,3 faizin i təĢkil
edirdi
30
.
Digər artım mənbəyi kənd əhalisi idi. Kənd təsərrüfatında yeni sosial
dəyiĢikliklər prosesində kəndin özünəməxsus aqrar əhali artıqlığı baĢ verirdi.
Kənd əməyin in mexanikləĢdirilməsi, ko llektiv təsərrüfatların meydana gəlməsi
kəndin ict ima i-mədəni cəhətdən dəyiĢilməsi A zərbaycan sənayesində ciddi
ehtiyac olan çoxlu sayda yeni azad iĢçi qüvvəsi yaradırdı.
Mərkəzin amiranə tələblərin in (ələlxüsus neft və pambıq istehsalı üzrə)
artması nəticəsində beĢillik plana tez-tez dəyiĢikliklər ed ilməklə sənayedə
intensivliyin, kənd təsərrüfatında kolle ktiv ləĢdirmə te mpin in sürətləndirilməsi
cəmiyyətdə əməyin təĢkili və istifadəsi sahəsində yeni proble mlə r törədirdi. ĠĢçi
qüvvəsinin təĢkil olun muĢ Ģəkildə toplanılması 1931-ci ilədək b ilavasitə ancaq
əmək orqanlarının tabeliyində id i, təsərrüfat orqanları isə bu məsələyə lazımi
diqqət yetirmirdi. ĠĢçi qüvvəsinin xey li miqdarda artıq olduğu bir sıra rayonlarda
(Laçın, Astraxanbazar, Lən kəran, Masallı və b.) onların sənayeyə cəlb
edilməsində fəaliyyətsizlik müĢahidə olunur və ona laqeydlik göstərilirdi.
SSRĠ XKS və ÜĠM ĠK-in sənaye müəssisələrinin kolxozlarla
müqavilələr bağlaması yolu ilə iĢçi qüvvəsinin təĢkil o lun muĢ Ģəkildə
toplanılmasını tənzimləyən mövsümçülü k haqqında 1932-cı il 30 iyul tarixli
qərarı sənayenin iĢçi qüvvəsi ilə təmin edilməsinə mühü m təsir etdi
31
. Bu
müqavilələr sayəsində 1931-ci ildə Azərbaycanda sənayeyə və digər sahələrə 54
min nəfər iĢçi cəlb ed ild i.
Xalq Əmək Ko missarlığı nəzdində iĢçi qüvvəsinin təĢkili ilə məĢğul
olan kadrlar idarəsi 1932-ci ilin yalnız doqquz ayı ərzində 47 min nəfərdən artıq
adamı iĢə göndərmiĢdi
32
.
Milli fəhlə sinfi kadrlarının formalaĢ ması xüsusən mühüm prinsipial
əhəmiyyət kəsb edirdi. 1928-ci ildə respublikanın xalq təsərrüfatında 61,1 min