34
verilməsi. Ermənistan hökuməti bəyan etdi ki, "sovet qoĢunları əvvəllər
göstərilən müddətdən əvvəl Naxçıvana gəldiyi təqdirdə erməni komandanlığına
bolĢevikləri Naxçıvandan vurub çıxarmaq barədə əmr veriləcək"
15
.
Lakin avqustun 1 -də Naxçıvan Ġnqilab Komitəsi, Qızıl ordu və Türkiyə
qoĢunları komandanlığı nümayəndələrinin iĢtirakı ilə Naxçıvanda beynəlmiləl və
türk marĢlarının sədaları altında təntənələr keçirdi. General Veysəl bəy öz qeydlərində
yazmıĢdır: "Bizim Naxçıvanda olmağımızın əsas məqsədi ermənilərin təcavüzünə
mane olmaq idi"
16
. Ermənistanda sovet hakimiyyəti qurulduqdan sonra Rusiyanın
hakim dairələri Türkiyə nümayəndələrini sıxıĢdırmaq və Naxçıvandan çıxarmaq
siyasətinə baĢladı. Onlarla əlaqə saxlayan yerli adamları təqib edirdilər. Bu regionda
Rusiyanın ikili mövqeyi onun əbədi imperiya maraqlarından irəli gəlird i.
B.ġahtaxtınski Qars konfransında (1921) demiĢdi: "Azərbaycan Türkiyə ilə Rusiya
arasında bir əlaqə vəsiləsidir. ġərqin oyanması üçün gələcək bəĢər məqsədinin
körpüsüdür. Ġki tərəfdən dartılan sallaq vəsilədir. Rus ların at oynatmaq istədikləri
körpüdür". Eyni zamanda xristian Ermənistana meyil etmək Rusiya diplomatiyası
üçün həmiĢə üstün istiqamət olmuĢdur. Təsadüfi deyil ki, G.V.Çiçerin 1920-ci il
iyulun 19-da Ermənistanın xarici iĢlər nazirinə göndərdiyi teleqramda Rusiya
qoĢun hissələrinin Azərbaycan torpaqlarını tutmasını onunla izah edirdi ki, guya bu
ərazilər "qonĢu xalqlar arasında mübarizə prosesində Ermənistan ilə Azərbaycan
arasında mübahisəli xarakter almıĢdır və indi məqsəd qanlı toqquĢmalara yol
verməməkdir". Daha sonra o, erməni naziri Ohancanyanı əmin edirdi: " Ermənilər
onun dəyiĢməz dostluq münasibətinə və erməni xalq ını ona qorxu törədən yeni
qanlı fəlakətlərdən uzaq etmək üçün öz imkanı daxilində onun köməyinə ümid
bəsləyə bilərlər"
17
. Rusların ermənipərəst əhvali-ruhiyyəsi ermənilərin ərazi
iddiaları ətrafında Azərbaycan ilə Ermənistan arasında münaqiĢələrin həllindəki
konkret hərəkətlərində, o cümlədən 1920-1921-ci illərdə Naxçıvan diyarına
münasibətdə özünü xüsusilə aydın göstərirdi. Bu baxımdan Naxçıvanda baĢ vermiĢ
hadisələrin bilavasitə iĢtirakçısı, həmin illərdə bolĢeviklərin yeritdiyi siyasətin
Ģahidi, türk generalı Veysəl Nüvarın məlu matı ço x böyük maraq doğurur
18
.
ġərq cəbhəsi komandanlığının əmri ilə general Veysəl Naxçıvan diyarının
müdafiəsinə kö məyi təĢkil etmək üçün 1920-ci ilin mayından etibarən təqribən
səkkiz ay orada olmuĢdu. O, qeyd edirdi ki, A zərbaycanda sovet hakimiyyəti
qurulduqdan sonra ruslar ikiüzlü siyasət yeridird ilər. Ermən ilərə xoĢ olsun deyə
ruslar imkan da xilində bütün vasitələrdən istifadə edirdilər
19
. General yazır ki,
Ģüurlu xalq bolĢeviklərin Ģüarları ilə əməlləri arasındakı fərqi tezliklə dərk
etməyə baĢlamıĢdı. "Bo lĢeviklərin faktiki iĢləri və davranıĢı onların ilkin
təbliğatının yaratdığı mühiti büsbütün korladı, əsil ko mmun istlər a lçaldılmıĢ
vəziyyətə düĢdülər. Ölkənin zorakılıqla ələ keçirilməsində ko mmun ist
35
planlarının Ġkinci səhifəsi baĢladı... Dörd ay ərzində bolĢevik "incə" ustalıqlarını
dərk etdilər... xalq müqavimətə baĢladı... "
20
.
Bəzi rus əsgərləri tərəfmindən edilən özbaĢınalıq və pozğunluq (qadın
hamamına soxulmuĢ iki rus əsgərinin döyülməsi ilə bağlı münaqiĢə) əhali
arasında narazılıq doğururdu. Naxçıvanda üsyan ab-havası hiss edilird i. 1921-ci
ilin yanvarında Naxçıvan milisin in batalyonu bolĢevik idarəçiliyinə qarĢı çıxaraq
müstəqillik tələb etdi. General Veysəl mitinqdə çıxıĢ edərək "qan tökülməsinə
yol verməməyə, diyarın müstəqillik məsələsinin Moskva konfransı tərəfindən
həlli ü midi ilə gözləməyə" çağırd ı
21
.
1921-c i ilin fevra lında Na xçıvana XI Qızıl ordunun yeni hissələri gəldi.
DaĢnak Ermən istanı ilə Azərbaycan Respublikası arasında xüsusilə Qarabağ
məsələsində münasibətlərin kəskin ləĢməsində ingilis imperialistlərin in agentləri
səylə fitnəkar rol oynayır, menĢevik Gü rcüstanının və Qotsinskinin
nümayəndələri onlarla əlbir iĢləy irdilər
213
.
Salyan qəza inqilab ko mitəsi 1920-ci ilin mayından baĢlayaraq quldur
dəstələrin in fitnəkar fəaliyyətinin gücləndiyin i və onları "Antantanın Ġrandakı
agentlərinin patron və tüfənglərlə təchiz etdiyini" xəbər verird i
22
.
Azərbaycan SSR höku məti daĢnak Ermən istanı və menĢevik
Gü rcüstanına münasibətdə sülh siyasəti yeridird i. Onun təĢəbbüsü ilə Sovet
Azərbaycanının diplo matik nümayəndələrinin ermən i və gürcü nümayəndələri
ilə tərəfləri maraq landıran məsələlərə dair görüĢləri keçirilmiĢdi. DanıĢıq lara
məhəl qoymayan daĢnaklar Azərbaycana qarĢı fitnəkar fəaliyyətlərini
dayandırmırd ılar. Onlar Ģayiə yayırdılar ki, guya "müsəlman lar keçmiĢ
denikinçilərlə birlikdə Ermənistana hərəkət edirlər"
23
və "Azərbaycanda inqilab
panislamist xara kter daĢıyır"
24
. Belə bəyanatlarla pərdələnərək, ermən i dəstələri
Azərbaycanın Ermənistanla bütün sərhəd rayonları boyunca sərhədi keçir, dinc
müsəlman əhalisinə basqın edird ilər. DaĢnak agentləri Gəncə qəzasında
erməniləri və müsəlmanları qanlı qırğına təhrik et məyə çalıĢırdılar
25
. ġuĢadan
xəbər verird ilər ki, daĢnak quldur dəstələri yeni h akimiyyətə tərəfdar olan
Qarabağ kəndlilərini vahimədə saxlayırlar
26
.
Antisovet üsyanl arı. Azərbaycanda sovet hakimiyyəti qurulduqdan
sonra Qərb dövlətləri u zaq məqsədlər güdən ekspansiyaçılıq fikirlə rindən əl
çəkməmiĢdilər. On lar Böyük Britaniyadan asılı olan "Ġran-Azərbaycan
Federasiyası" yaratmaq ideyası ilə yaĢayırdılar. Ġngiltərənin Bakıdakı
nümayəndəsi Stoks Zaqafqaziya və Orta Asiya müsəlmanlarından "sünni"
Türkiyəyə düĢmən ola biləcək müsəlman dövləti yaratmağı təklif edirdi.
Ġmperialistlər sınaqdan çıxard ıqları fitnə-fəsad və ayrı-ayrı xalq ları bir-
birinə qarĢı qaldırmaq sistemin i Qafqaza tətbiq etməyə çalıĢırdılar. Bu məqsədlə
Qərb dövlətləri özlərinin agentlərini-erməni daĢnakların ı silahlandırır və lazım