78
saxla maq nəzə rdə tutulurdu, müəssisələr öz məhsulunun bir hissəs indən istədiyi
kimi istifadə edə bilirdi ki, bu da fəhlələri maddi cəhətdən həvəsləndirirdi. Kiçik
və kustar sənaye, xüsusi ticarət Ģəbəkəsi geniĢləndi, YĠS-in tətbiqi ilə torpağı
icarəyə götürməyə, mu zdlu əmək tətbiq etməyə icazə verild i, sənaye müəssisələri
təsərrüfat hesabına keçirildi, onların bir ço xu kooperativlərə, Ģirkətlərə, yaxud
xüsusi Ģəxslərə icarəyə verildi. O vaxt V.Ġ.Lenin etiraf etmiĢdi: "Biz müəyyən
dərəcədə yenidən kapitalizm yaratdıq". YĠS hər Ģeydən əvvəl ölkəni iqtisadi və
siyasi böhrandan çıxarmaq, fəh lə sinfi ilə kəndlilərin ittifaqın ı möhkəmləndirmək
məqsədini daĢısa da, onu "ciddi və uzun müddətə", "lakin... hə miĢəlik yo x",
həyata keçirmək fikrində idi. Ġqtisadiyyatın hakim mövqeləri "bolĢevik"
dövlətinin əlində qalırdı ki, bu, qüvvələri yenidən qruplaĢdırmaq, pro letariat
diktaturasının" iqtisadi hakimiyyətini gücləndirmək məkanı yaradırd ı. Be ləliklə,
V.Ġ.Lenin və onun həmfikirləri təsərrüfatın sosialist formasının in kiĢaf
etdiriləcəyinə, "kim-kimi" məsələsinin "sosializmin" xeyrinə həll olunacağına
ümid edird ilər.
1921-c i ilin yazından baĢlayaraq, baĢqa sovet respublikala rında olduğu
kimi, Azərbaycan SSR-də də "hərbi ko mmun izm" siyasətindən YĠS-ə keçid
əməli olaraq həyata keçirilirdi. Bu istiqamətdə atılan ilk addımlardan biri
Azərbaycan Ġnqilab Ko mitəsinin 192l-ci il may ın 17-də "Ərzaq inhisarların ın
bütün formalarının ləğv edilməsi barədə" dekreti oldu. Bu dekretlə ərzaq
sapalağının qalıqları
ləğv edildi, müəyyən çərçivədə, ticarətdə müstəqilliyə icazə
verild i.
YĠS həyata keçirilərkən Azərbaycanda və digər milli respublikalarda
iqtisadi vəziyyəti, tarixi keçmiĢi, məiĢət və mədəniyyət xüsusiyyətlərin i nəzərə
almaq tələb olunurdu. Bu xüsusiyyətlər sırasına iqtisadi gerilik, milli
proletariat ın azsaylılığı, yerli kadrların çatıĢma ması da xil idi. Bunla rdan baĢqa,
demək olar ki, milli rayonlar üçün eyni olan xüsusiyyətlərlə bərabər,
Azərbaycanda çoxmillətli fəhlə sinfin in xeyli h issəsi Azərbaycan kəndi ilə
bilavasitə bağlı olmadığ ından vəziyyət mürəkkəbləĢirdi. Bu, Bakı fəh lələri ilə
Azərbaycan kəndlilərinin əlaqəsini çətinləĢdirird i. M illətlərarası münasibətlər də
mürəkkəb idi. Millətlər arasında düĢmənçiliyin təzahürünü, hakim Ģovinist-
millətçiliy i, mərkəzin d iktatorluğunu ləğv etmək lazım idi.
Azərbaycan neft Bakısı kimi ço x böyük sənaye mərkəzi, b ir ço x
Ģəhərlərdə və qəzalarda da kiç ik sənaye ocaqları olmasına baxmayaraq, əsasən
aqrar ölkə olaraq qalırd ı.
1921-c i ildə respublika əhalisin in 77,6 fa izini kənd əhalisi təĢ kil
edirdi
32
. Fəhlə və qulluqçular əsasən Bakı rayonunda cəmləĢ miĢdi, qəzalarda
əhalinin əksəriyyətini kəndlilər, az bir hissəsini fəhlələr təĢkil edird i.
79
Ġctimai-iqtisadi ukladlar. Yeni cəmiyyətin - sosializmin iqtisadi
bünövrəsini yaratmağı nəzərdə tutan keçid dövründə, əksər müttəfiq
respublikalarda olduğu kimi, Azərbaycanda da xalq təsərrüfatına ço xukladlılıq
xas idi. Azərbaycanda beĢ müxtəlif ictimai-iqtisadi uklad : patriarxal təsərrüfat,
xırda əmtəə istehsalı, xüsusi kapitalist təsərrüfatı, dövlət kapitalizmi və
sosializm ukladları mövcud idi.
Artıq sovet hakimiyyətinin ilk illərində, respublikada əsas istehsal
vasitələrində bərqərar olmuĢ ictimai sosialist mülkiyyəti xalq təsərrüfatında
aparıcı rol oynamağa baĢladı. QarĢıda Azərbaycanda sosialist ukladını hakim
iqtisadi uklad etmək vəzifəsi dururdu. Burada ukladların xüsusi çəkisi arasında
nisbət olduqca fərqli id i. MilliləĢdirilmiĢ iri neft sənayesinin təmsil etdiy i
sosialist uklad ı əsasən Bakıda hakim mövqe tuturdu. Qəzalardakı
milliləĢdirilmiĢ bəzi sənaye müəssisələri də sosialist ukladına aid id i.
Azərbaycan kəndində sosialist ukladının ilk cücərtiləri hakimiyyətin
yuxarıdan tələsik yaratdığı sovxozlar və ilk kollektiv təsərrüfatlar idi. Lakin
qəzalardakı sosialist təsərrüfat formaları olan bu ilk nü munələr ço x zəif idilər.
1920-c i ilin sonunda respublikada yüzə qədər sovxoz var idi
33
. Sonralar gəlirli
olmayan və əksəriyyəti xırda təsərrüfatlardan ibarət olan bu sovxozların ço x
hissəsi ləğv edildi, onların ixtiyarında olan torpaqlar isə kəndlilər aras ında
bölüĢdürüldü. Beləliklə, 1921-ci ilin aprelində torpaq sahəsi 12,5 min desyatin
olan 17 sovxo z qalmıĢdı
34
.
Sosialist sənayesi ilə kəndli iqtisadiyyatı arasında əlaqələri
möhkəmləndirmək uğrunda mübarizə prosesində kənd əhalisinin kooperativlərdə
birləĢdirilməsi zəruriyyəti meydana çıxd ı. Beləliklə, A zərbaycan SSR-də xırda
kəndli təsərrüfatlarını sosialist inkiĢafı yoluna salmaq üçün dayaq olan sosialist
kənd təsərrüfatı kooperasiyaları yaratmaq iĢləri görüldü.
Azərbaycanda kənd təsərrüfatı kooperasiyasının inkiĢafının baĢlanğıc
mərhələsi üçün onun aĢağıdakı formaları xarakterik id i: kənd təsərrüfatı
ko mmunaları, artellər və Ģirkətlər. 1921 -ci ilin may ında respublikada 137 kənd
təsərrüfatı arteli, 37 ko mmuna və bir Ģirkət var idi. On minə kimi adamı ö zündə
birləĢdirən bu təsərrüfatların sərəncamında on bir min des. torpaq var idi. Lakin
1920-1921-c i illə rdə yaradılmıĢ ko lle ktiv təsərrüfatla rın ço xu o dövrdə
respublikada onlar üçün zəruri olan te xniki-iqtisadi və siyasi zə min
olmadığından fəa liyyətini dayandırdı.
Respublika
qəzalarında da bazarlarla əlaqədar o lan kəndli
təsərrüfatların ın çoxunu əhatə edən xırda əmtəə istehsalı üstünlük təĢkil edirdi.
O, texniki bitkilər əkilən rayonlarda xüsusilə güclü idi. Ġstehsal olan əsas məhsul
(pamb ıq, ipək) tamamilə bazara çıxarılırd ı.