Həmin gecə və gündüz öz oxuyub və yazmaqlarına məşğul olub,
elmlərin və mərifətlərin artıqlığına səy edirmişlər və onların ataları və
müdərrisləri onların haqqında artıq səy edirmişlər ki, dürüst, kamil
olsun. Ondan sonra hər kəs özünə görə uşağın ya sənətə qoyarmış və ya
sövdəkarlığa və ya dübarə rus elmi oxutmağa qoyarmışlar və o səy və
diqqəti ilə ki, müddərislər o uşaqlara elmi-dini tərbiyət edirmişlər,
onların ücrəti ildə dörd manat pul və ya bir top boz və qədəki və ya bir
top qələmkar olurmuş və az şeyə qane olub, uşağa artıq səy edirmişlər
vənşağı cəmi-elindən oxudub, kamal sahibi və mərifət sahibi və öz
dinlərin hökmdən xəbərdar və məsələlərinə arif və xoş xətt və bir para
ibarətpərdazlığa bələd edib, ondan sonra hər kəs öz işlərinə gedirmişlər
və tamam xoş xasiyyətlik ilə və həlallıq ilə rəftar edirmişlər.
Belə ki, o vaxtda olan hacıların birinin oğlu ki, məktəbxanadan çıxıb
öz atasının yanında sövdəgərliklə məşğul olub və bir müddətdən sonra
tənxahi əlindən çıxıb və kasıb olub, gəlib müdərrislik edir və hər bir
elindən xəbərdar və kamil adamdır. Hər bir tövr ilə mollalıq etməyə və
heç bir yerdə aciz qalmayıb, hər bir cəhətə görə mollalıq edir və öz
güzəranını keçirir. Kəbin oxumaq və ölü namazı qümaq hər gunə iş olan
vaxtda aciz qalmaz. Və təsdiq mollalar kimi özün ruhani cümləsinə
daxil edib, mollalıq edir və bu əmr ilə mərəzi-hal güzəran edir. Amma
bu vaxtda olan hacılar, uşaqların elə vaxt məktəbdən çıxardıb dükana
aparırlar ki, əbədi siyahi yazmağın zabitəsin bilməzlər. Və əsla şəriət
hökmdən bir məsələ anlamayıblar və vacib olan hökmlərdən xəbərdar
olmayıblar və belə bilməzlər islam olmağın hökmü və rəftarı nə hökm
ilədir, gərək sövdanı nə tövr və nə insaf ilə edə. Həmin yüz min hiylə ilə
və yüz dəfə and içməklik ilə bir nəfər kəm səriştə fağın aldadıb kəm
ərizi əriz əvəzinə və çürüyü sağ əvəzinə satıb öz-özünə fəxr edir ki,
bunu aldatdım ta bilməz ki, onun əvəzində nə qədər zərər bu dünyada,
nə qədər əzabi-axirətdə onun üçün olacaqdır. Oldur ki, bu vaxtda olan
dövlətlilərin dövləti tez vaxtda zayil olur və bərəkətləri olmur. Özləri də
kasıblığa düşürlər.
Və yenə bir neçə nəfər kasıb oğlu məktəbdən çıxandan sonra
sənətkarlığa getmişdilər. Elə ki onlar da müsilən oldular və kəmmaya
oldular, o adamlar da gəlib kimi qalada və kimi mahalda uşaq oxutmağa
və mollalığa məşğul olub, güzəran edirlər. Və hər şəriət hökmündə
mahir və kamil və xoş xətt adamlardır. Hətta onlardan
64
birisi ki, oruz ildir ki, sərraclıq edirdi, axırda ki, gəlib ruhani silkinə
daxil oldu. Həmin adam Gəncə məclisində çilen təyin oldu. O vaxtda
olan adamlar belə kamil olub. Ondan sonra oxumaqdan fariq olub, ya
sənətə və ya sövdəgərliyə getmişdilər ki, axırda sinnə çatan vaxtda və
kasıb olan vaxtda yenə öz kamalların səbəbinə güzəran sahibi və hörmət
sahibi olurlar. Amma bu vaxtda Allah-təala kasıba ağıl versin. Elə ki,
uşağı yeddi yaşma yetişir təlim edəcəkdir, get bazarda kömür yükü və
saman və odun yükü apar, düşür. Hər birindən bir qəpik alarsan. Və get
toyuq sat!
Qərəz, bu növi işlər ilə öz uşaqların avara və sərgərdan edirlər. Və
uşağın əli hər tərəfdən üzülür. Nə oxuyub tərbiyət tapa bilir ki, halallıq
ilə güzəran edə və nə sənət bilirlər ki, o sənətin bərəkətindən dolana
bilələr. Böyüyüb qahrlar avara. Məşğul olurlar bir para bədzad işlərə,
oğurluğa və qumar oynamağa və bir para həyasız işlər onlardan əmələ
gəlir və çox bişərın olurlar. Çünki nə müəllim tərbiyəti görürlər və nə
ustad cəfası çəkirlər. Xudsər dolanmaq ilə bu gunə bitərbiyət və kasıb
olub, axırları heç olur.
Və yenə bir para bəyzadə uşaqları ki, qədim vaxtda olan
müdərrislərdən tərbiyət taparmışdılar və islam elmin oxuyub kamil
olandan sonra gedib rus elmi də oxuyub, kamil olub, Rusiya dövlətinə
qulluq edirdilər. O mirzələr çox kamil adamlar idi və onlara tez vaxtda
qulluq verilirdi və onların qulluğu otuz il, bəlkə artıq çəkirdi. Və
onlardan bir para islam şəriətinə layiq olmayan işlər görünməzdi. Həmin
şəriət hökmündə dolanıb öz qulluğuna mübaşir olurdular. Yenə onların
bu günə təmiz rəftar etməklərinə səbəb bu idi ki, əvvəl öz dinlərin
hökmündən dürüst xəbərdar olurdular, sonra sair alimləri oxuyub təlim
tapırdılar. Və bir para kitablar və Qurani-müzil ki, rusca tərcümə
olunubdur. Həmin o mirzələr onları tərcümə ediblər. Çünki qədim
mirzələr təmamən ərəbdə və farsda çox kamil adamlar imiş. O cümlədən
birisi bizim əmimiz Mirzə Məhəmmədhəsən bəy Vəliyev. Belə ki, neçə
il bundan əqdəm Şirvanda Rus dövləti seyidlərin şəcərələrin yığıb
yetişdirdi. O vaxt heç bir dəftərxana mirzələri bacarmayıbdır ki, o
şəcərələri rusca tərcümə edələr. Çünki o şəcərələr təmamən ərəb kəlməsi
ilə olur. Mirzə Məhəmmədhəsən iki gün iki gecədə təmamın ərəbdən
rusca tərcümə edib və bu əhvalı içəri dövlətə məlum ediblər. Bu barədə
mərhum əmim üçün artıq hörmət olmuşdu. Və bir hörmətli medal
dövlətdən iltifat olunmuşdu.
65
Əgərçi hər əsrdə kamil adam olur. Amma bu vaxtda tapılanlar yenə
həmin vaxtın adamlarındandır ki, əlli il və qırx il bundan əqdəm tərbiyət
tapıblar. Yoxsa bu vaxtda olan mirzələr ki, on beş il və iyirmi il olur ki,
qulluqda və sair əmrlərə mübaşir varlar, bunların müsəlmanca yazdıqları
hürufatın bir kəlməsin dürüst görməzsən və əbədi müsəlman elmindən
xəbərləri yoxdur və bilməzlər ki, müsəlmanlığın şərti nə növlədir. Odur
ki, hər iki tərəfin vacib olan əmrlərinə itaət etməyib, həmişə aləmi-
cahillikdə qalırlar. Nə islam şəriətin hökmü ilə rəftar edirlər və nə
məsihiyyə şəriətilə.
Və bir də o vaxtda təlim tapan adamların çoxunun təbi-şeri olurdu.
Və onlardan neçəsi hər biri bir cild kitab nəzm ilə deyiblər. Və onlar
kimi şirintəb və xoşxətt bu əsrdə, bu vilayətdə görünmür. Onlar yazdığı
xətləri indiki adamlar yaza bilməzlər. Və onların yazdığı ibarətləri bu
vaxtın adamları oxuyub mənasın anlamazlar, məgər mollalar. Yoxsa o
adam ki, özünə güman edir ki, mənim savadım var, bunlar keçən adam
kimi olmaq cəmi cəhətdən mümkün deyil. Hər bir sənətkar da bunun
kimidir. Məgər bir memar bu vaxtda tərəqqi edibdir? Sair ustakarlar və
elm sahibləri təmamən qədim vaxtda olanlardan əskikdirlər? Həmçinin
övrətlər arasında ki, qədim vaxtı bir para zərif işlər var idi, güləbətin,
düzlik və rəhik və bələkdüzlük bunlar kimi işlər ki, təmamən ipək və
güləbətin iş işlərdilər, indi bilmərrə sağit olub. Həmin bir fərş toxumaq
adət olubdur. Əgərçi bizlər belə hesab edirik ki, bu vaxtda olanlar
tərəqqi ediblər, nahaqdır. Tərəqqi etməz. Həmin budur ki, evləri qəlbi
etmişik və libaslarımızı faxir və bir para adət qoyulur ki, bundan sonra
gələnlər lənət edəcəkdirlər. Çünki bir para adətlər ki, qoyulurlar şəriət
əmrilə dürüst və bərabər deyil. Bunun kimi ki, kişilər övrət kimi
özlərinə zinət verirlər və övrətlər kişi kimi toqqa bağlamaq və saat
qoymaq və çəkmə geymək və bu gunə işlərə iqdam etməyi özlərinə
zinət hesab edirlər. Həranki şəriətdə bu gunə əmrlər haramdır. Həmin bu
vaxtın əhlin kamalı və tərəqqisi bu tövr işlərdir.
66
Dostları ilə paylaş: |