ŞUŞA ŞƏHƏRİNİN TARİXİ
Müqəddimə
Zahid demə: "Dünya nə sənindir, nə mənimdir",
Sən sevmədiyin cümlə bu yerlər vətənimdir,
Verməm vətənin bir qarışın yadlara əsla!
Şəfqətli anamdır bu mənim, can verənimdir!..
Şuşa! Bu ad nə qədər əziz, doğma, munis və sevimli bir ad; nə qədər
dilnəvaz və mehriban bir ana - vətəndir. Şuşa o qədər gözəl bir yerdir ki,
onun adı qarşısında daima diz çökərək "xaki-payini" hörmətlə öpmək
mənim ən müqəddəs vəzifəm olub. Bu şəhərin uğrunda hər bir
varlıqdan: candan, maldan, həyatdan və sairədən keçmək, al qanlara
bulanmaq, məhv olmaq mənim üçün ən müqəddəs bir səadət və şərəfli
bir haldır.
Qarabağ dağlarından birinin ən yüksək zirvəsi olan bir yamac
üzərində bina olunmuş bu şəhər ən mühüm strateji bir mövqe tutmuşdur.
Şuşa şəhəri Bakı, Gəncə və başqa Azərbaycan şəhərlərinə nisbətən
həm yaşca çox gəncdir, həm də həcmi etibarilə kiçik bir sahəni əhatə
edir. Buna baxmayaraq, keçən əsrlərdə bu şəhər sənət, ədəbiyyat,
incəsənət, xüsusilə musiqi sahəsində Zaqafqaziyada ən mühüm və
demək olar ki, birinci yer tutmuşdur. Qısa tarixi bir dövrdə Şuşa
şəhərində çoxlu istedadlı şairlər, alimlər, müəllim və sənətkarlar
yetişmişdir.
Molla Pənah Vaqif Şuşa mühitində nəşvi-nüma tapmışdır. Qazax
mahalında doğulsa da, Vaqifin dünyagörüşü, yaradıcılıq tərəqqisi
Şuşada zirvəyə çatmışdır və "Hər oxuyan Molla Pənah olmaz" zərbi-
məsəli, ən yüksək ad və qiymətə Şuşa mühitində yüksəlmişdir. Şuşanın
Vaqifləri, Zakirləri, Asiləri, Natəvanları, Aşıq Pəriləri, Kəminələri,
Nəvvabları yetişmişdir.
Şuşanın "Məhfili-üns" (məclisi-üns), "Məclisi-fəramuşan"ı bütün
Azərbaycana səs salmışdır. Bu məclislərə Bakının "Məcməüş-şüəra",
77
Şamaxının "Beytüs-səfa", Gəncə və başqa şəhərlərin ədəbi məclisləri
dərin hörmətlə yanaşmışlar.
Bu tarixi şəhərdə Hacı Hüsü, Məşədi İsi, Əbdülbaqi, Sadıqcan,
Cabbar Qaryağdı oğlu, Keçəçi oğlu Məhəmməd, İslam Abdullayev,
Seyid Şuşinski kimi müğənnilər, Mir Möhsün Nəvvab, Sadıqcan, Üzeyir
Hacıbəyov kimi musiqişünaslar, Əhməd bəy Ağayev (Ağaoğlu Əhməd),
Haşım bəy Vəzirov, Nəcəf bəy Vəzirov, Əbdürrəhim bəy Haqverdiyev,
Fərhad Ağazadə (Şərqli) kimi bir çox jurnalist, ədib və dramaturqlar
dünyada məşhur və mərufdurlar.
* * *
Oxuculara təqdim olunan bu kiçik əsərdə doğma Şuşamızın ilk təməl
daşı qoyulduğu gündən (1750-1751-ci illər) bu günə kimi keçirdiyi
xoşbəxt günlərdən, eyni zamanda məyus və faciəli zamanlarından
danışılacaqdır. Mən bu tarixi qeydləri yazarkən Mirzə Camalın
"Qarabağ tarixi"ndən, Mirzə Adıgözəl bəyin "Qarabağnamə"sindən,
A.Bakıxanovun "Gülüstani-İrəm"
əsərindən, Məhəmmədhəsən
Baharlının "Qafqaz tarixi", "Azərbaycan tarixi" əsərlərindən,
R.İsmayılovun "Azərbaycan tarixi" və başqa müəlliflərdən istifadə
etmişəm. Bundan başqa, bir çox arxiv materiallarından, İran
tarixlərindən, eləcə də 70 illik həyatım ərzində müşahidələrim, şahidi
olduğum faktları da qeydə almışam. Bəzi uydurma, mübaliğə çar
hökumətinə yaltaqlanmaq, Qarabağ xanlarına düşmənçilik edənləri ört-
basdır edən (Əhməd bəy Cavanşir kimi) materiallardan ictinab etmişəm.
Qərəz nəqşi əst gəz ma baz mabəd,
Ke həstira nəhi benəm bəlaya.
Tərcüməsi: Qərəz ki, bu bir nəqşdir ki, bizdən sonra qalar, çünki hər
bir varlıq daima baqi qalan deyil.
78
PƏNAH XAN KİM İDİ?
Şuşa haqqında danışmaqdan qabaq onun bani və müəssisi olan Pənah
xan haqqında bildiklərimi, yəni onun kim olduğunu əsili-nəsəbi
haqqında topladığını məlumatı qısaca olaraq qeyd etməyi lazım bildim...
Qədim tayfalardan olan Cavanşirlərin əmirlərindən biri olan Pənahəli
bəy bir müddət Gəncə xanlarının
1
yanında eşik ağası işlə-yirdi. Bir
müddət işlədikdən sonra bu xidməti özünə "ar" hesab edərək oradan
köçüb yenidən Qarabağın Cavanşir oymağına gəldi.
Pənahəli bəyin var-dövləti günü-gündən artıb çoxalır. Bu səbəbdən
də hörmət, şövkət və izzəti də artıb Qarabağda ən məşhur bir adam olur.
O, Qarabağda evlənir, ailə sahibi olur. Yenicə doğulmuş oğlunun adını
Əli qoyurlar. Ata-anasının sevgili övladı bir az sarışın olduğu üçün onu
Sarıca Əli deyə çağırırlar. Pənahəli bəyin ətrafına toplanan nökər,
çoban, ilxıçı və qeyri xidmətçilərdən ibarət yeni təşkil olunmuş obanın
adını bəyin sevimli oğlunun şərəfinə Sarıcallı (Sarıca Əlili) qoyurlar...
Vaxt keçir Sarıca Əlidən olan oğlu İbrahim Xəlil ağa ata babasının
dövlətini daha da artırır. O, Ağdamda bağ və mülk, Arazbarda və Araz
qırağında mülk və yataq yerləri alır. Yaylaqda da özünə məxsus bir
imarəti var idi ki, bu "İbrahim Xəlil qalası" adı ilə məşhur idi.
İbrahimxəlil ağanın iki oğlu var idi. Bunlardan birinin adı Fəzləli
bəy, digərinin adı Pənahəli bəy idi. Hər ikisi cəsur, rəşid, bacanqlı və
ağıllı gənclər idi.
İranda Nadir Qulu xan hakimiyyəti öz əlinə almış, Azərbaycanın bir
çox yerlərini, o cümlədən, Cavanşir oymağını da işğal etmişdi. Adəti
üzrə Nadir Qulu xan hər yerdə cəsur və rəşadətli gəncləri öz ordusuna
cəlb edirdi. O, Cavanşir oymağından da İbrahimxəlil ağanın oğlanları
Fəzləli bəyi və Pənahəli bəyi öz ordusunda xidmətə almışdı.
Göstərdikləri şücaətə görə Nadir şah Fəzləli bəyi əvvəlcə naib, sonra
eşik ağası təyin etmişdi. Çox keçmədi ki, xain adamların fitvası ilə
Fəzləli bəy öldürüldü. Onun vəzifəsini kiçik qardaşı Pənahəli bəyə
tapşırdılar. Çox keçmədi ki, xain və düşmən adamların fitnə və fəsadı ilə
Nadir şah Pənahəli bəydən də şübhələndi və ona qarşı rəftarı dəyişdi.
Nadir şahın ona qarşı olan qorxulu baxışlarından
1 Söhbət mərkəzi Gəncə şəhəri olan Qarabağ bəylərbəyliyindən gedir.
79
Dostları ilə paylaş: |